برخی حامیان تیمهای شهرستانی میگویند صداوسیما نباید آپارتاید رسانهای ایجاد کند، بین تیمها فرق بگذارد و باعث اختلاف و تفرقه در فوتبال شود. این موج جدید علیه سیما در شهرستانها در حال اوج گرفتن است.
به گزارش سینماسینما،حرفهای عباس قانع که در جریان گزارش بازی پرسپولیس و شهرخودرو بعد از گلزنی سرخپوشان تهرانی گفت: «بااصالتها میدانند نام این تیم پرسپولیس است»، جنجال درست کرد. این اظهار نظر گزارشگر تلویزیون که اشارهای بود به حرفهای مالک تراکتور، همان شب به دل طرفداران پرسپولیس نشست، اما نامه سرگشاده باشگاه تراکتور به سازمان صداوسیما را درپی داشت و در ادامه برخی تیمهای شهرستانی را مقابل تلویزیون قرار داد.
تا همین چند ماه پیش، طرفداران استقلال و پرسپولیس از گزارشگران شهرستانی دلخور بودند که چرا در جریان گزارش بازیهای لیگ برتر، از تیمهای شهر خود حمایت میکنند و چرا طوری گزارش میکنند که انگار تیم سرخابی پایتخت، دشمن است و تیم میزبان «خودی»؟ اعتراضها بیشتر به گزارشگران اهوازی و اصفهانی بود که بعضاً حتی موقع حمله تیمهای مهمان سکوت میکردند، ولی موقعی که تیم میزبان از نیمه زمین میگذشت و توپ را به زمین مهمان میبرد، فریاد میکشیدند و هیجانی میشدند. بارها فوتبالدوستان از رسانهها خواستند حتی در بازیهای شهرستانها هم از گزارشگران تهرانی استفاده شود، ولی حالا با خروج مزدک میرزایی از ایران و ممنوعالکاری عجیب عادل فردوسیپور که به واسطه اختلاف با فروغی، دیگر در شبکه ۳ سیما حضور ندارد، شهرستانیها به گزارش گزارشگرانی که برای بازیهای تهران انتخاب میشوند، اعتراض دارند و آنها را به جانبداری از تیمهای تهرانی متهم میکنند.
اگر قبلاً طرفداران استقلال و پرسپولیس شاکی بودند چرا مثلاً در اهواز، گزارشگر جوری گزارش میکند که حملههای تیم میزبان هیجانانگیز به نظر برسد و حملههای تیم مهمان کمارزش شود، حالا هواداران تیمهای شهرستانی معترض میشوند که چرا گزارشگران تهرانی بیش از حد حامی استقلال و پرسپولیس هستند و به هواداران تیمهای محبوب شهرستانی مثل سپاهان، تراکتور، شهرخودرو، نفت آبادان، نساجی، فولاد و… احترام نمیگذارند؟
البته بحث گزارشگری از گذشتههای دور در فوتبال ایران وجود داشت. در سالهای پایانی دهه ۶۰ که کیومرث صالحنیا، گزارشگر خوشصدای تلویزیون متهم بود به طرفداری از پرسپولیس و استقلالیها میگفتند او گاهی اوقات وقتی پرسپولیس گل میزند، چنان از خود بیخود میشود که میگوید یک – هیچ به نفع ما و انگار در حال گزارش بازی تیم ملی مقابل یک تیم خارجی است تا همین امروز، هر ازگاهی یک گزارشگر به حمایت از استقلال یا پرسپولیس متهم میشود. نمونه اخیرش احمدرضا احمدی که چندی پیش صدایش پخش شد و قبل از شروع گزارش بازی، در استودیو مشغول شوخی با دوستان استقلالیاش بود و سربه سرشان میگذاشت، اما برخی اعتراضها فراتر از علاقه به استقلال یا پرسپولیس است و حالا برخی حامیان تیمهای شهرستانی میگویند گزارشگران تلویزیونی طوری از تیمهای تهرانی حمایت میکنند که انگار سایر تیمها ایرانی نیستند. آنها میگویند تلویزیون که پولی به فوتبال نمیدهد، رایگان بازیها را پخش میکند و از این پخش تلویزیونی، درآمد تبلیغاتی هم به دست میآورد، نباید آپارتاید رسانهای ایجاد کند، بین تیمها فرق بگذارد و باعث اختلاف و تفرقه در فوتبال شود. این موج جدید علیه سیما در شهرستانها در حال اوج گرفتن است.
تا همین چند ماه پیش، طرفداران استقلال و پرسپولیس از گزارشگران شهرستانی دلخور بودند که چرا در جریان گزارش بازیهای لیگ برتر، از تیمهای شهر خود حمایت میکنند و چرا طوری گزارش میکنند که انگار تیم سرخابی پایتخت، دشمن است و تیم میزبان «خودی»؟ اعتراضها بیشتر به گزارشگران اهوازی و اصفهانی بود که بعضاً حتی موقع حمله تیمهای مهمان سکوت میکردند، ولی موقعی که تیم میزبان از نیمه زمین میگذشت و توپ را به زمین مهمان میبرد، فریاد میکشیدند و هیجانی میشدند. بارها فوتبالدوستان از رسانهها خواستند حتی در بازیهای شهرستانها هم از گزارشگران تهرانی استفاده شود، ولی حالا با خروج مزدک میرزایی از ایران و ممنوعالکاری عجیب عادل فردوسیپور که به واسطه اختلاف با فروغی، دیگر در شبکه ۳ سیما حضور ندارد، شهرستانیها به گزارش گزارشگرانی که برای بازیهای تهران انتخاب میشوند، اعتراض دارند و آنها را به جانبداری از تیمهای تهرانی متهم میکنند.
اگر قبلاً طرفداران استقلال و پرسپولیس شاکی بودند چرا مثلاً در اهواز، گزارشگر جوری گزارش میکند که حملههای تیم میزبان هیجانانگیز به نظر برسد و حملههای تیم مهمان کمارزش شود، حالا هواداران تیمهای شهرستانی معترض میشوند که چرا گزارشگران تهرانی بیش از حد حامی استقلال و پرسپولیس هستند و به هواداران تیمهای محبوب شهرستانی مثل سپاهان، تراکتور، شهرخودرو، نفت آبادان، نساجی، فولاد و… احترام نمیگذارند؟
البته بحث گزارشگری از گذشتههای دور در فوتبال ایران وجود داشت. در سالهای پایانی دهه ۶۰ که کیومرث صالحنیا، گزارشگر خوشصدای تلویزیون متهم بود به طرفداری از پرسپولیس و استقلالیها میگفتند او گاهی اوقات وقتی پرسپولیس گل میزند، چنان از خود بیخود میشود که میگوید یک – هیچ به نفع ما و انگار در حال گزارش بازی تیم ملی مقابل یک تیم خارجی است تا همین امروز، هر ازگاهی یک گزارشگر به حمایت از استقلال یا پرسپولیس متهم میشود. نمونه اخیرش احمدرضا احمدی که چندی پیش صدایش پخش شد و قبل از شروع گزارش بازی، در استودیو مشغول شوخی با دوستان استقلالیاش بود و سربه سرشان میگذاشت، اما برخی اعتراضها فراتر از علاقه به استقلال یا پرسپولیس است و حالا برخی حامیان تیمهای شهرستانی میگویند گزارشگران تلویزیونی طوری از تیمهای تهرانی حمایت میکنند که انگار سایر تیمها ایرانی نیستند. آنها میگویند تلویزیون که پولی به فوتبال نمیدهد، رایگان بازیها را پخش میکند و از این پخش تلویزیونی، درآمد تبلیغاتی هم به دست میآورد، نباید آپارتاید رسانهای ایجاد کند، بین تیمها فرق بگذارد و باعث اختلاف و تفرقه در فوتبال شود. این موج جدید علیه سیما در شهرستانها در حال اوج گرفتن است.
خبر ورزشی
برچسبها: صداو سیما
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- حقایقی درباره فیلم سرب ساخته مسعود کیمیایی به بهانه نمایش آن از تلویزیون
آخرین ها
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود





