
دورهمی جوانان در مکان هایی که نظارتی از سوی بزرگ تر ها وجود ندارد احتمال لغزش آنها را بیشتر می کند. برای نمونه تماشا ی فوتبال، جشن تولد و به طور کلی دورهمی های که در قهوه خانه یا سفره خانه ها برگزار می شود ، به تمایل نوجوانان و جوانان به مصرف سیگار و قلیان دامن می زند.
متاسفانه در جامعه «نه گفتن» برای بسیار ی از افراد سخت شده است. به همین دلیل شخص در دورهمی های دوستانه وقتی با فرد معتاد به سیگار یا قلیان همنشین می شود نمی تواند از خود بدرستی محافظت کند، چون به اشتباه تصور می کند اگر به کشیدن سیگار یا قلیان نه بگوید در جمع همسن و سال هایش کوچک شمرده می شود.
براساس تحقیقاتی که تالکوت پارسونز، جامعه شناسان آمریکایی قرن بیستم روی گروهی از جوانان و نوجوانان انجام داد، تاثیری که گروه همسالان بر یکدیگر می گذارند بیش از تاثیر خانواده بر این قشر است. زیرا آنها احساس می کنند کاری که همسالانشان انجام می دهند از روی میل است و در آن اجبار یا نصیحت خانواده دخالتی ندارد.
براساس نتایج تحقیق پارسونز و مشاهدات میدانی که تاکنون داشته ام جمع شدن در قهوه خانه به هر علت و بهانه ای مفید نخواهد بود. از سوی دیگر آپارتمان نشینی و خانه های کوچک امروزی امکان جمع شدن جوان ها در خانه را از آنها سلب کرده است به همین خاطر باید راهکاری مناسب یافت.
جمع شدن برای دیدن فوتبال به هیجان آن می افزاید و از نظر جامعه شناسان به اجتماعی شدن، بینش داشتن، رفتار صحیح در جمع، چگونگی اظهارنظر، چگونگی شاد بودن کمک می کند. اما این امر توجیه درستی نیست برای قرار گرفتن در جمع هایی که مصرف دخانیات در آنها شایع است.
به طور کل و بر اساس تحقیقات انجام شده در شهرهایی مانند تهران و اصفهان جمع شدن بدون حضور ناظر از جمله پدر و مادر یا بزرگ تر ها آسیب زا خواهد بود. فحش دادن، مصرف سیگار و قلیان،کری خوانی و درگیری های لفظی از جمله آسیب ها در نبود ناظر است.
بهترین راه حل برای سالم سازی این دورهمی ها،استفاده از مکان های جایگزین مانند سینما و پارک هایی است که تلویزیون های بزرگ دارند. فرد در پارک و سینما به علت بسته نبودن محیط و احساس وجود ناظر و در معرض دید قرار گرفتن کمتر دچار آسیب می شود.
*جامعه شناس
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- نقدی بر مستند گفتوگومحور از پگاه آهنگرانی؛ پرترهای در فضای بسته
- نمایشنامههای بهرام بیضایی؛ کلید درک جامعهشناسی خودکامگی در ایران
- مژده شمسایی: پیکر بهرام بیضایی در آمریکا به خاک سپرده میشود
- «ایرانم» علیرضا قربانی به تبریز رسید
- در رثای مردی که از فرهنگ ایران نوشید/ بیضایی؛ دلباخته شاهنامه
- بیضایی در بزنگاه ادبیات کهن و مدرن
- توجه ویژه لوموند به درگذشت بهرام بیضایی
- ایران را می شناخت/یادداشت احمد مسجد جامعی درباره بهرام بیضایی
- به یاد استاد بیضایی؛ صدایی که نه فریاد بود، نه خطابه
- برای بهرام بیضایی/ اسطوره همیشه زنده
- زبان بهمثابه مقاومت؛ در یادِ بهرام بیضایی
- در اندوه فقدان چهره شاخص موج نو سینمای ایران؛ بازتاب جهانی درگذشت بهرام بیضایی
- با موافقت شورای پروانه فیلمسازی؛ پروانه ساخت سینمایی برای ۷ فیلمنامه صادر شد
- در پاسداشت استاد بیبدیل هنرهای نمایشی ایران/ بیضایی، تاریخ و علامت تعجب
- در سوک سیاوش که از شاهنامه رفت
- یادبود بهرام بیضایی؛ ایرانی بودن بار بزرگی است بر دوش ما
- بریژیت باردو درگذشت
- برای رفتن غریبانه شیرین یزدانبخش؛ وصیتی به مثابه گلایه
- «کفایت مذاکرات» و خندههایی که از دل موقعیت میآیند
- «پرهیجان: نبرد برای اوبر»؛ چطور میتوانیم آرزوی شکستِ نجاتبخشمان را داشته باشیم؟
- درباره بازیگران زن مولف سینمای ایران/ ترانه علیدوستی؛ آخرین بازیگر زن مولف
- درباره اهمیت خواندن فیلمنامه اشغال بیضایی پس از جنگ ۱۲ روزه /بیگانه آزادی نمی آورد
- بهرام بیضایی درگذشت
- «موبهمو»؛ خط به خط، نفس به نفس، چهره به چهره
- در بیست و چهارمین دوره جشنواره؛ ۱۴ اثر از سینماگران ایرانی در داکا نمایش داده میشود
- از ۱۰ دیماه؛ «مرد خاموش» به سینماها میآید
- «بامداد خمار»؛ در منزلت فرودستی
- در ستایش سینمای بیچیز؛ همه چیز داشتن در عین بی چیزی
- آیین پایانی یازدهمین دوره انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی / گزارش تصویری
- شیرین یزدانبخش درگذشت





