تهیهکننده سریال «روزهای ابدی» در واکنش به حاشیههای بهوجود آمده درباره استفاده از کلاهگیس در برخی صحنههای این سریال توضیحاتی را ارائه کرد.
به گزارش سینماسینما، محسن علی اکبری تهیه کننده سریال «روزهای ابدی»، درباره حاشیههای استفاده از کلاه گیس در این سریال که این شبها به کارگردانی جواد شمقدری از شبکه یک سیما پخش میشود گفت: پرداختن به کلاه گیس در فیلم و سریالها بحثی کلی است که بنا به داستان و اقتضای قصه باید در نظر گرفته شود. به طور مثال وقتی میخواهید یک دختر خارجی را نشان دهید نمیتواند حجاب داشته باشد و باید المانهایی از بیحجابی در او ببینید.
وی ادامه داد: باید هدف از استفاده از کلاه گیس را هم در نظر گرفت که ممکن است نوعی استفاده ابزاری و یا زیبایی باشد و یا برعکس نیاز فیلمنامه آن را ایجاب کند که از آن استفاده کنید مخصوصاً که «روزهای ابدی» کاری سیاسی است و قصه آن در برخی از سکانس، که بازیگران کلاه گیس دارند، درباره موضوع تظاهرات ضد حجاب در یک مقطع تاریخی روایت میشود.
نمیتوان بر سر کسی که در تظاهرات ضدحجاب شرکت میکند حجاب گذاشت
علی اکبری درباره مقایسههایی که بین این سریال و فیلم سینمایی «کاناپه» به کارگردانی کیانوش عیاری صورت گرفته است، عنوان کرد: کیانوش عیاری برای ما کارگردانی محترم است و ما هم دوست داریم فیلمهای او اکران شود. با این حال خود سریال ما هم در تلویزیون با سانسورهای زیادی مواجه شد و دو سوم سکانسهای ما که از کلاه گیس استفاده شده بود حذف شد و فقط یک سوم با خواهش و اصرار ما پخش شد، آن هم به این دلیل بود که برای کاراکتری که باید تصویر میشد نیاز بود کلاه گیس استفاده شود. به طور مثال یکی از این شخصیتها کاراکتر «کیت میلت» یک فرد واقعی است که در مقطعی در ایران در تظاهرات ضد حجاب حضور داشته و ما هم در این سریال، حضور او را روایت کردیم. او از آمریکا آمده و در ایران در این تظاهرات شرکت میکند و ما نمیتوانیم بر سر چنین فردی حجاب یا چادر بگذاریم.
تهیه کننده سریال «روزهای ابدی» اضافه کرد: استفاده از کلاه گیس برای چنین کاراکتر و صحنهای واقعاً نیاز بود؛ فردی که اصلاً آمده است تا حجاب را از زنان بگیرد، ضمن اینکه تلویزیون خیلی از این صحنهها را سانسور کرد و ای کاش این کار را انجام نمیداد.
کلاه گیس بر سر بازیگران ارمنی
وی به دیگر تجربههای خود اشاره و عنوان کرد: من فیلمهایی مثل «کتاب قانون» و «استرداد» را هم داشتهام که با بازیگران خارجی کار را ضبط و فیلمبرداری کردهایم اما در سریال «روزهای ابدی» بازیگران ارمنی بودند و من و آقای شمقدری به شدت مخالف بودیم که بازیگران مسلمان کلاه گیس داشته باشند. این بازیگران در تهران و ارمنی هستند و بیشتر هم در چنین نقشهایی بازی میکنند.
تهیه کننده سریال «مردان آنجلس» در پایان بیان کرد: امیدواریم این مشکلات برای همه فیلمسازان حل شود و همه بتوانند بنا به نیاز درام و تراژدی فیلمنامه و برای اینکه میخواهند اتفاقی را رقم بزنند اثر خود را با کلاه گیس تولید کنند. شاید این کار همچنان جای بحث داشته باشد و لازم باشد علما و مراجع استفتای جدیدی داشته باشند.
منبع: مهر
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- بزرگداشت کیانوش عیاری با نمایش «شبح کژدم»
- یادداشت «کیانوش عیاری» در سوگ ناصر تقوایی
- نسخه اصلی «خانه پدری» آنلاین اکران شد
- یک نمایش برای «خانه پدریِ» کیانوش عیاری
- از راههای رفته/ چیزهایی که نباید میگفتم!
- واکنش کیانوش عیاری به قاچاق فیلم «کاناپه»؛ از نمایش غیرقانونی اثرم ناراضی هستم
- نوبت فیلم کیانوش عیاری شد؛ انتشار نسخه قاچاق از فیلم توقیفی «کاناپه»
- مجوز ساخت سینمایی برای ۶فیلمنامه صادر شد
- کیانوش عیاری در بیمارستان بستری شد
- تقدیم «ترانهای عاشقانه برایم بخوان» به کیانوش عیاری/ سینما دارای یک زبان مشترک است
- سرنوشت نامعلوم سریال کیانوش عیاری/ چرا تلویزیون ۸۷ متر را گردن نمیگیرد؟
- نشست «بررسی ارتباط میان کتاب و سینما»؛ کیانوش عیاری: نمیدانم اگر سینما نباشد باید چه کار کنم؟
- نگاهی به کارنامه فیلمسازی کیانوش عیاری
- «بودن یا نبودن» و تبدیل خشونت به امید/ عیاری نمونهای از عیار شرافت در سینمای ایران است
- عیاری یک شگفتی در سینمای ایران است/ کیارستمی و عیاری پیش از هنر سینما، خود را کشف کردند
نظرات شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی






تو رو خدا نگاه درگیر چه چیزایی هستن…