برداشت اول
این گربه‌ی عجیب وارد سینما شد. همه‌ی اتفاقات زیر سر همین «گربه» است. پسری نحس نیز به دنیا آمده است؛ آن هم در «سال گربه»!
برداشت دوم
«سال گربه» با بهره‌گیری از فضای فانتزی و رئال به یک سینمای کمدی-موزیکال تبدیل شده است. قصه‌ی پسری به اسم جهانگیر که در سال گربه به دنیا آمده است و هر ۱۲ سال یک بار که سال گربه می‌شود؛ جهانگیر تا دم مرگ هم می‌رود اما گربه معجزه می‌کند. البته که این گربه فقط برای جهانگیر خوش یُمن است و نه دیگران!
برداشت سوم
فیلم‌های کمدی در اواخر دهه‌ی نود و اوایل دهه ۱۴۰۰ تغییر اساسی داشت. برخی همان روش قدیم دهه ۸۰ را پیش گرفتند که موفقیتی کسب نکردند و فروشی که نیز داشتند یا ناامید کننده بود یا یک حباب توخالی که به مرور مخاطبان آگاه از این جنس کمدی‌های دِمُده شده‌اند و فروش فیلم نیز طبیعتا متوقف می‌شد. برخی قصه‌ی خود را به دوران قبل از انقلاب و دهه‌ی ۶۰ و ۷۰ بردند؛ و با تلفیق یک داستان ساده و نوستالژیک آن زمان‌ها؛ توانستند نظر مخاطبانِ کمدی پسند سینما را به خود جلب کنند. دیگر کمدی‌سازان در همین دوره‌ی معاصر و زمان حال قصه‌ای تعریف کردند و قصه‌هایشان را با تطبیق دادن به شرایط اجتماعی ایران (با زبان کمدی) ساختند که بعضی از آن‌ها موفق بودند و بعضی دیگر نه! و همگی آن‌ها در یک چیز حداقل اشتراک داشتند و دارند: «مسائل دمِ دستی و قدیمی».
برداشت چهارم
مصطفی تقی زاده در دومین فیلم سینمایی‌اش سراغ داستانی کمدی با فضای خیالی و رئال رفته است. قصه‌ای که ریسک بزرگی به همراه دارد چراکه مخاطب ایرانی هنوز به این جنس از کمدی عادت نکرده است و شاید با آن آشنا نیست. اما قصه‌ی «سال گربه» روایت‌های خطی و غیر خطی دارد که مخاطب به زمان‌های مختلف پرتاب می‌شود و جریان سیال ذهن برای تماشاچیان فعال می‌شود. فیلم‌نامه‌نویس(مصطفی تقی زاده) کاملا خود را رها کرده است و فیلم کمدی‌اش نه خیالی است و نه واقعی! داستان نه در زمان حال اتفاق می‌افتد و نه در گذشته!
و شاید این جادوی رهایی نویسنده و جسارت فیلمساز است که فیلم سینمایی «سال گربه» ساخته می‌شود و در استارت اولیه اکران، با سالن‌های پر مواجه می‌شود. این به معنای آن نیست که همگی مخاطبان فیل؟ با رضایت از سینما خارج می‌شوند. حتما که سلایق متفاوت است. اما چه بارضایت چه با نارضایتی، این جنس کمدی یک دستاورد برای سینمای ایران محسوب می‌شود. این که قصه‌ها فقط و به طور مطلق، حول و حوش مسائل ابتدایی و دمِ دستی قرار نمی‌گیرد و فراتر از آن می‌رود و با یک مرزگذاری دقیق بین خیال و واقعیت، مخاطب می‌تواند از آن لذت ببرد و بخندد. یک فیلم تجاری تازه و نو!
نکته‌ی دیگر این «رهایی»، سبب روایت‌های خطی و عیر خطی داستان فیلم شده است. مانند دیدن یک رویا در خواب که در بعضی از خواب‌ها ما یک قصه‌ی خطی می‌بینیم و در بعضی خواب‌ها، یکهو از جایی به جای دیگر می‌رویم و توانایی‌های عجیب و غریب در خواب داریم و گاهی نیز در برابر اتفاقات خوابی که می‌بینیم ناتوان هستیم و خوابمان می‌شود؛ تماشای یک کابوس!
فیلم سینمایی «سال گربه» یک رویای شیرین است. یک کابوس ترسناک است. و گاهی یک خواب ترسناک و هیجان‌انگیز! خوابی که می‌خواهیم تمام نشود و تا انتهای آن را ببینیم و کسی از خواب بیدارمان نکند!
برداشت پنجم
فیلم سینمایی «سال گربه» به نویسندگی و کارگردانی مصطفی تقی زاده و تهیه‌کنندگی سعید خانی از چهارشنبه ۲۲ فروردین ۱۴۰۳ بر روی پرده‌ی سینماهای سراسر کشور اکران شده است. بهرام افشاری ستاره‌ی این فیلم سینمایی‌ست و دیگر بازیگران نیز با بازی‌های کوتاه و بلند قهرمان قصه را کمک می‌کنند و «سال گربه» را باهمدیگر شکل می‌دهند.
برداشت ششم
این تهدید نیست، یک پیام بشر دوستانه است! برای دریافت این پیام بشر دوستانه، می‌توانید فیلم سینمایی «سال گربه» را تماشا کنید.
