مجید مجیدی گفت: از آیت الله العظمی جوادی آملی درباره سینما سوال کردم که ایشان گفتند؛ سینما با این نگاه رحمانی می تواند بزرگترین مبلغ برای دنیای امروز باشد.
به گزارش سینما سینما، مجید مجیدی در آیین اختتامیه سومین جشنواره فیلم حوزه «اشراق» که در سالن اجتماعات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم اظهار داشت: پیش از ساخت فیلم محمد رسول الله(ص)، خدمت بسیاری از عالمان دین رسیده و لطف داشتند و ما را می پذیرفتند و در پایان دیدارها از این عزیزان ذکری را برای توشه راه می خواستیم که همه فرمودند: هیچ ذکری در این عالم بالاتراز «صلوات بر محمد و آل محمد» نیست و ما و کل گروه خوشحال بودیم که دائم الصلوات بوده و صبح تا شب خود را با نام پیامبر اکرم (ص) می گذراندیم.
وی ابراز داشت: ما برای این فیلم از محضر حضرت آیت الله جوادی آملی استفاده های بسیاری داشته و ایشان کلیدهای بسیار ارزشمندی به ما هدیه دادند و گفتند؛اگر سلسله پیامبران ادامه داشت، حتما این فرستادگان الهی، رسالت خود را از طریق رسانه اعلام می کردند.
کارگردان فیلم محمد رسول الله(ص) خاطرنشان ساخت: بنده به صورت خصوصی از این مرجع تقلید درباره سینما سوال کردم که گفتند، سینما با این نگاه رحمانی می تواند بزرگترین مبلغ برای دنیای امروز باشد.
این کارگردان سینما تصریح کرد: یکی از بزرگترین منتقدان آمریکایی وقتی فیلم بچه های آسمان را دید، گفت: من در مقابل این سینما و سینماگران آن ایستاده و تعظیم می کنم.
مجیدی بیان داشت: برای ساخت این فیلم، فحش های بسیاری خورده ایم و پیش خود گفتیم اگر این ناسزاها برای دفاع از زیباترین و یگانه ترین وجود عالم هستی باشد، اشکالی ندارد.
وی خطاب به اشخاصی که تازه وارد فضای سینما شده اند، اظهار داشت: ثابت قدم بودن در مسیر و راه یکی از نکات بسیار مهم و اساسی می باشد.
کارگردان فیلم محمد رسول الله(ص) با تأکید بر اینکه نباید با تفکرات دشمنان همراه شد، ابراز داشت: غیر از یک فیلم ابتدایی بنده، دیگر فیلم دیگری از ما در جشنواره کن ویترین نشد و مسئولان این جشنواره به دنبال برجسته نمودن نوع نگاه خود هستند تا به مشدد.دیکته کنند.
این کارگردان سینما در پایان خاطرنشان ساخت: باید در این مسیر ثابت قدم ماند؛ چراکه مسئولیت بسیار سنگینی بر دوش ما و شماست و باید در این راه تلاش کنیم.
خاطرنشان می شود: در این آیین، نشان فاطمی بارگاه حضرت معصومه(س)، عبایی از حوزه علمیه قم، خادمی افتخاری مسجد مقدس جمکران و تابلویی از طرف یکی از طلاب به مجید مجیدی تقدیم شد.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم





