عسل عیاسیان در شرق نوشت :مهدی پاکدل، بازیگری که تئاتر برایش همپای سینما جدی است و کار خود را هم با تئاتر تجربی آغاز کرده، این شب ها با ایفای نقش رومئو در نمایش «رومولیت» به کارگردانی مصطفی کوشکی و هستی حسینی در تئاتر مستقل تهران، مجددا با نمایشی تجربی روی صحنه می رود. او در کنار بازیگرانی همچون بهناز جعفری، شهروز دل افکار و… «رومئو و ژولیت»ی را بر صحنه خلق می کند که اقتباس کوشکی و حسینی است و صحنه آن با گردونه ای عظیم الجثه و مخاطره انگیز سروکار دارد. با مهدی پاکدل درباره «رومولیت» گفت وگو کردیم.
نمایش «رومولیت» واجد چه ویژگی هایی بود که پذیرفتید در آن بازی کنید؟
به این خاطر که کار تئاتری ام با «سیاها»ی حامد محمدطاهری که نمایشی تجربی بود شروع شد، همیشه فرم و حرکت در اجرا برایم جالب بوده. سال ها بود که از فضای این شکل از تئاتر دور بودم و چون کارهای قبلی آقای کوشکی را دیده بودم و با سبک تجربه گرایانه کارشان آشنایی داشتم، از سبک و شیوه اجرائی شان و نگاهی که به تئاتر دارند خیلی خوشم می آمد. اینکه از فرم به محتوا می رسند برایم خیلی جالب بود. بنابراین وقتی که به من پیشنهاد دادند، با خوشحالی پذیرفتم. دوست داشتم رومئو را با ایشان تجربه کنم، با اینکه شاید ۳۸ سالگی برای این تجربه کمی دیر باشد! (با خنده)
حضور در یکی از معروف ترین نمایش نامه های شکسپیر و ایفای یکی از معروف ترین کاراکترهایش برای شما چه ویژگی ای داشت؟
چند نقش در نمایش نامه های شکسپیر هست که همیشه دوست داشتم بازی شان کنم، رومئو یکی از آنها بود.
این کاراکتر چه ویژگی ای برای شما داشت؟
وقتی اصل متن شکسپیر را می خواندم (و نه اقتباس آقای کوشکی) برای من این نقش همیشه یک معنا داشت، آن هم ثابت قدم ماندن در عشق تا پای مرگ بود؛ پایمردی در عشق، تا جایی که فقط مرگ بتواند تو را از معشوق جدا کند. در متن شکسپیر، مثل داستان عشاق معروف ما؛ خسرو و شیرین، شیرین و فرهاد، لیلی و مجنون و… همه اینها سرنوشت یکسانی داشتند؛ با مرگشان عشق را جاودانه کردند و با نیستی خودشان عشق را در تاریخ برای بشر زنده نگه داشتند. این جنبه از کاراکتر رومئو همیشه برایم جالب و مورد توجه بود. آقای کوشکی هم در اقتباسشان این بُعد را پررنگ کرده بودند و این رومئو باب طبع من بود.
چه کاراکترهای دیگری از نمایش نامه های شکسپیر هست که دوست دارید بازی کنید؟
یکی هست که دوست دارم وقتی پیر شدم، حتما بازی کنم، البته اگر پیر شدم؛ شاه لیر. یکی دیگر که خیلی دوست دارم بازی کنم، یاگوی نمایش نامه اتللو است. هملت را دوست ندارم بازی کنم! چون خیلی سخت است. جنونی دارد که نمی دانم از نظر روانی چه اتفاقی برای کسی که آن نقش را بازی می کند می افتد! ولی خوب که فکر می کنم می بینم دوست دارم هملت را هم بازی کنم. دوستش دارم، ولی از آن می ترسم.
درباره تجربی بودن این نمایش صحبت کردید که ترغیبتان به حضور در آن کرده است. شما در این نمایش روی سازه ای غول پیکر و گردان بازی می کنید که بین زمین و هواست. حضور روی این گردونه شما را نترساند؟ حتی در لحظاتی ممکن است تماشاگر دل نگران شما باشد که مبادا از گردونه بیفتید.
در تئاتر، هر کار جذابی که مخاطب آن را دوست بدارد، نیازمند کمی جادوست. ما باید مخاطب را جادو کنیم و صحنه ای که مصطفی کوشکی طراحی کرده بود و آن سازه عظیم، این ویژگی را داشت. ما آن قدر با این گردونه تمرین کردیم که دیگر خیالمان راحت است که اتفاقی نمی افتد و بر آن مسلط شده ایم. خیلی برایم جالب بود که گردونه ای که آقای کوشکی طراحی کردند، در همه لحظات این نمایش کار می کند و مورد استفاده قرار می گیرد و جذاب هم هست. من چالش روی صحنه را دوست دارم و از آن استقبال می کنم. بازیگری برای من فقط گفتن یک سری دیالوگ روی صحنه نیست؛ اتفاقی که بعضا در تئاترها می افتد. تئاترهایی می بینیم خالی از تصویر، خالی از مفهوم و فقط بازیگرانی روبه رویمان می ایستند و حرف می زنند! این نوع اجراها برای من هیچ جذابیتی ندارند و هیچ یک از تئاترهایی هم که بازی کرده ام این طوری نبوده اند. همیشه به دنبال یک جادو در نمایش بوده ام، چون این جادو تنها ویژگی ای است که تئاتر را از سینما و باقی هنرها جدا می کند. شما در تئاتر می توانی در عین بی چیزی، بدون هیچ چیزی، تنها با حضور جسمی بازیگر و یک فضاسازی درست، جادو بسازی! بنابراین حضور در نمایش رومولیت و بازی با گردونه برای من چالش جالبی بود. دلم می خواست حتما آن را تجربه کنم.
یکی از نکات درخور توجه این اجرا و اقتباس مصطفی کوشکی التقاط کمدی و تراژدی است. مخاطب حین تماشای یکی از مرگ بارترین تراژدی های تاریخ نمایش، جاهایی قهقهه می زند. خود شما چقدر موافق این رویکرد به متن «رومئووژولیت» بودید؟
تراژدی را به طور صرف دوست ندارم. کمااینکه در متن اصلی شکسپیر هم جاهایی ما بامزگی می بینیم. خود شکسپیر هم تا حدی این التقاط را رعایت کرده است؛ مثلا در فضاهایی که مرکوتیو می سازد در نمایش، ما لحظات کمیک و بامزه و شوخ می بینیم. من این التقاط را می پسندم و به نظرم درست کار کرده، چون مخاطب با علم به اینکه تراژدی می بیند، می خواهد لحظات شیرین و خوشایندی هم داشته باشد. این جوری اتفاقا ضربه تراژدی هولناک تر هم هست.
در نهایت نسبت این اجرا را با وضعیت روز جامعه چه می دانید؟
مسئله ای که در جامعه هویداست: ما کمبود عشق داریم. رمز جاودانگی آثار شکسپیر همین است که روی خصائصی از بشر دست گذاشته که ازلی- ابدی اند. نیاز بشر به عشق همیشگی است و به نظرم در جامعه امروز ایران به شدت این کمبود عشق مشاهده می شود. دوست داشتن در جامعه ما خیلی کم رنگ شده و تماشاگر ممکن است با دیدن این نمایش نهیب بخورد و کمبود عشق را در زندگی و رفتار روزمره اش احساس کند.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- زری خوشکام در کنار علی حاتمی به خاک سپرده شد
- کیانوش عیاری خیلی زود در سینمای ایران صاحب امضا شد/ هیاهو نداشتن به زیان عیاری تمام شد
- ساختار زدایی جنگ و صلح فتحی؛ انسان مست عشق/ نگاهی به فیلم «مست عشق»
- اختصاصی سینماسینما از جشنواره کن/ گزارش محمد حقیقت؛ پس از نمایش مگاپولویس، آخرین فیلم فرانسیس فورد کاپولا
- مجله اسکرین منتشر کرد؛ جدول ستارههای منتقدان به فیلمهای جشنواره کن
- نشان عالی خورشید به ارد عطارپور اهدا شد
- بزرگداشت ایرج راد برگزار شد/ راد: افتخار من کارهایی است که بازی نکردم
- زری خوشکام درگذشت
- «بودن یا نبودن» و تبدیل خشونت به امید/ عیاری نمونهای از عیار شرافت در سینمای ایران است
- برگزاری رویداد «ایرانهلث» با حمایت همراه اول
- میلاد شجره بهترین بازیگر جشنواره آمریکایی شد
- آلیس مونرو، نویسنده کانادایی درگذشت
- اختصاصی سینماسینما از جشنواره کن/ پوسترهایی از سینماگران ایرانی که چهره واقعی از زن در سینما ارائه دادهاند
- اختصاصی سینماسینما از جشنواره فیلم کن/ گفتوگوی سعید نوری با محمد حقیقت دربارهٔ کمپانیهای پخش فیلم
- اختصاصی سینماسینما از جشنواره کن/ گفتوگوی سعید نوری با محمد حقیقت دربارهٔ فیلمهای افتتاحیه در دو بخش مسابقه و ۱۵ روز سینماگران
- مریل استریپ نخل طلای افتخاری کن را از ژولیت بینوش گرفت
- اختصاصی سینماسینما از جشنواره کن/ گفتوگوی سعید نوری با محمد حقیقت/ مزایا و معایب نمایش فیلمها به منتقدان پیش از جشنواره
- عیاری یک شگفتی در سینمای ایران است/ کیارستمی و عیاری پیش از هنر سینما، خود را کشف کردند
- رونمایی از کتاب «یعقوب لیث» اثر مسعود جعفری جوزانی در نمایشگاه کتاب تهران
- وزیر ارشاد: نظارت بر شبکه نمایش خانگی باید برعهده ارشاد باشد/ اجازه اکران فیلم قبل از مجوز را نمی دهم
- «افعی تهران» از حاشیه جدیدش هم گذر میکند؟
- افتتاح پروژههای ارتباطی همراه اول با دستور رییسجمهور/ سایتهای ۵G کشور از مرز ۱۸۰۰ عبور کرد
- «پیانو» به اتریش میرود
- در نشست نقد و بررسی «شبح کژدم» در موزه سینما مطرح شد؛ قدرت و توان بازیگر نباید دیده شود/ فیلمهای عیاری دارای حدیث نفس شخصی است
- نگاهی به نمایش چه کسی جوجه تیغی را کشت؟؛خشم و هیاهو
- رسولاف از ایران رفت
- اعتراض در مقابل مرکز ملی سینمای فرانسه/ جنبش می تو و جشنواره کن ۲۰۲۴
- ماهرشالا علی و تام هاردی در فیلم «خاموشی ۷۷» همبازی میشوند
- «امتزاج» در بخش رقابتی جشنواره پونای هند
- برگزاری سیودومین کنفرانس بینالمللی برق با مشارکت همراه اول