پایگاه خبری تحلیلی سینماسینما

کامبیز حضرتی: نشست نقدو بررسی فیلم «زمانی دیگر» ساخته ناهید حسن‌زاده روز یک‌شنبه چهاردهم مرداد در خانه هنرمندان برگزار شد. در این نشست علاوه بر ناهید حسن‌زاده، مجید پتکی و فریبا خادمی بازیگران فیلم و سحرعصر آزاد منتقد سینما حضور داشت.

سحرعصر آزاد نشست را با تاکید بر اهمیت سینمای هنروتجربه آغاز کرد: «خوشحالم که فیلم«زمانی دیگر» را دوباره و با این استقبال خوب دیدم. درست است که فیلم‌های هنروتجربه در گروه‌های سینمایی کمتر امکان اکران دارند اما عامل جذابیت و کشف در این آثار اهمیت دارد. «زمانی دیگر» برای من این خاص بودن و کشف جدید را به همراه داشت.»

او درباره داستان فیلم«زمانی دیگر» اشاره کرد: «فیلم‌نامه پرچالش و پیچیده است و حتی از اجرای آن جلوتر است و مخاطب را درگیر انسان‌های در دل بحران می‌کند. شاید ایده‌آل فیلم‌ساز در زمان ساخت فراهم نشده است اما از آن جایی که کارگردان فیلم تخصص مامایی دارد، انتخاب خوبی داشته که به سراغ سوژه‌ای رفته که با آن آشنا است. در فیلم‌نامه‌نویسی می‌گویند در ابتدا سراغ سوژه‌هایی بروید که با آن آشنا هستید و به آن تسلط دارید. تولد نوزاد، بهت‌زده بودن دختر و انکار مادر شروع خوبی برای یک درام اجتماعی است.»

ناهید حسن‌زاده: سرنوشت «زمانی دیگر» مانند نوزاد داخل فیلم است
ناهید حسن‌زاده در این نشست درباره ساخته شدن این فیلم عنوان کرد: «سرنوشت «زمانی دیگر» مانند نوزاد داخل فیلم است که با بدبختی از یک خانواده به خانواده دیگر می‌رود. برای این فیلم بسیار سختی کشیدم. بعد از این فیلم‌نامه‌هایی نمی‌نویسم که چنین بلایایی را برای من پیش بیاورد. البته بسیار پای تولید «زمانی دیگر» و در واقع پای خودم ایستادم تا بتوانیم این ایده را به درستی انتقال بدهم. دوره خیلی سختی داشتم اما باوجود مشکلات تولید فیلم، از تصورات و افکارم کوتاه نیامدم و به صورت تکه‌تکه هزینه جمع کردم و با تمام نواقص این فیلم ساخته شد.»

او درباره فعالیت‌های خود در سینما و رسیدن به سوژه «زمانی دیگر» توضیح داد: « قبل از آنکه در انجمن سینمای جوانان دوره فیلم‌سازی ببینم ماما هستم و سال‌ها در این حوزه کار کردم و همچنان هم درگیر این شغل هستم. به خاطر این قضیه طبیعی است که با این آدم‌ها بسیار در ارتباط بودم. من در مطب به خاطر شغلم با این جور دخترها و خانواده‌ها ارتباط داشتم. خانم دکتری که در فیلم می‌بینیم که به خانه‌ها می‌رود تجربه‌ای نزدیک به خودم داشته است. فریبا خادمی دیالوگ‌هارا حفظ می‌کرد و معمولا در یک برداشت کارمان انجام می شد و اذیت نشدیم.»

حسن‌زاده ادامه داد: «خیلی وقت‌ها برای ویزیت به منزل خانم‌هایی می‌رفتم که نمی‌توانستند از خانه خارج شوند.برای همین خیلی از این مسائل را با چشم خودم دیده‌ام البته نمی‌خواهم بگویم عین این داستان در واقعیت اتفاق افتاده بود،اما مشابه این شخصیت‌ها را بارها و بارها دیده بودم.»

او در ادامه درباره تولید فیلم عنوان کرد:«در دورانی که فیلم کوتاه می‌ساختم، اعتقاد داشتم این ایده است که فیلم را می‌سازد اما امروز می‌دانم بودجه خیلی مهم است و نبود پول به فیلم لطمه می‌زند. همین الان هم فکر می‌کنم اگر به اندازه‌ای پول داشتیم که می‌توانستیم ده روز در لوکیشن بمانیم، فرصت بیشتری برای کارکردن با بچه‌های نابازیگر فراهم می‎شد و  زندگی فیلم بیشتر و بهتر درمی‎آمد. اگر این فیلم یکدست و رئال است به دلیل گرایشم به سینمای مستند است. من معتقدم اگر بخواهید فضای سوررئال هم کار بکنید باید رئالیسم را بشناسید.»

این کارگردان درباره بازیگری در این فیلم بیان کرد: «من بازیگران زیادی را دیدم تا برای نقش قدیر به مجیدپتکی رسیدم. قدیر کاراکتری است که از پیرامون خودش متفاوت است. او به خاطر یک اعتراض کارگری وارد زندان شده و به خاطر یک بی‌عدالتی و حرکتی اجتماعی به زندان رفته و کسانی را دیده که در یک  دنیای روبه زوال زندگی می‌کنند اما قدیر از این فضا رد شده است. برای همین کاراکتری متفاوت از سایر افراد جامعه دارد و دست به کشتن دخترش نمی‌زند. علاوه بر این از لحاظ روان‌شناسی  مردهایی که بلوغ فکری رسیده‌اند در تنهایی به موضوعات مختلف فکر می‌کنند.مجید پتکی بازیگر باهوشی است و بعد از من بیش از همه فیلم‌نامه را خوانده است.»

این کارگردان درباره اکران فیلمش اشاره داشت: «اگر هنروتجربه «زمانی دیگر» را اکران نمی‌کرد، فیلم داخل کمد می‌ماند. اما پخش در سینما بسیار سخت و مانند یک هیولای بی‌شاخ و دم است. ما پخش گسترده و تبلیغات چندانی نداریم.»

مجید پتکی: با نقش حسی برخورد کردم
در بخش دیگری از این نشست مجید پتکی هم درباره همکاری با این فیلم بیان کرد: « در ابتدا فیلم‎نامه را از زبان کارگردان شنیدم و صحبت ایشان کاراکتر قدیر را به من شناسند. پس از آن فیلم‌نامه را خواندم. مدام از کارگردان درباره روحیات قدیر می‌پرسیدم و خودم را در آن شرایط تصور می‌کردم.روش من این است که با کارگردان حرف می‌زنم. من با این نقش حسی برخورد کردم و او را با خودم قیاس کردم.»

او درباره مخاطبان فیلم گفت: «من این فیلم را در جاهای مختلف یا مخاطبان مختلف دیده‌ام ولی فیلم را باید پدرها و دختران نوجوان ببینند. چرا از حضور آن‌ها در سینماه پرهیز می‌کنیم؟ دوست دارم این آثار توسط چنین افرادی بیشتر دیده شود. داستان فیلم باید کاربردی شود. وقتی مردم و مسئولان جسارت روبه‌رو شدن با این مسائل را پیدا نکنند، مشکل هم‌چنان ادامه پیدا می‌کند.»

فریبا خادمی: مصر بودم این نقش را بازی نکنم
فریبا خادمی در ادامه این نشست درباره سابقه هنری خود عنوان کرد: « بازیگر هستم و در تئاتر بیشتر نقش‌هایی که به من پیشنهاد می‌شود، خانم دکتر و وکیل است. زمانی که فیلم‌نامه«زمانی دیگر» را خواندم، باوجود آن که فیلم را دوست داشتم و دغدغه مشترک من هم بود اما مصر بودم آن را بازی نکنم. از ان جایی که کارگردان تمایل داشت، نقش این خانم دکتر را بازی کنم که برآمده از کاراکتر خودش بود به این مجموعه پیوستم و از ابتدا همراه فیلم بودم.»

او درباره فضای فیلم بیان کرد: «این فیلم مطابق علاقه من است و جهان فیلم را زنانه نمی‌بینم بلکه قدیر با بازی تحسین شده مجید پتکی رسیدن به باور درست را نشان می‌دهد. قدیر فیلم‌نامه به زمانی دیگر موکول شده و به جلو حرکت کرده است و در واقع اولین کاراکتری که نور را به آن خانواده می‌تاباند، کاراکتر دکتر است.»

او درباره اکران فیلم اشاره داشت: «متاسفانه شرایط اکران مناسب در سینمای ایران فراهم نیست و این فیلم را باید خانواده‌ها ببینند. فیلم ادعای زیادی ندارد. قصه آن سررراست است اما باید این کلیشه آموزنده ساخته و دیده شود. فیلم ساخته شده و در خارج از کشور جایزه گرفته است اما باید چنین فیلمی تدریس شود تا تابوی این مسائل از بین برود.»