مستند «دره ستارگان» الگوی روایی منسجم ندارد.
سینماسینما، سیدرضا صائمی:
گاه سوژه یک اثر بهویژه در ژانر مستند به قدری جذابیت دارد که قابلیتهای اثر را از ذات سوژه میگیرد نه ابژهای به نام فیلم. مستند «دره ستارگان» بر همین مبنا از سوژه خود اعتبار میگیرد، حتی اگر خلاقیتی در بهرهگیری از ظرفیتهای تکنیکی و زیباییشناسی برای روایت این سوژه نداشته باشد. خب وقتی قرار است این مستند پرتره درباره شهرداد روحانی باشد که در عالم موسیقی نه یک نام معتبر ایرانی که یک برند جهانی است، قطعا مستندی قابل توجه میشود که حتی اگر به تصاویر و فیلمهای آرشیوی هم در روایت آن بسنده شود، تماشای آن باز هم لذتبخش خواهد بود. چنانچه در این مستند شاهد کارکردهای متفاوتی از این تصاویر آرشیوی هستیم که هم خاطرات شیرین اجراهای او را در ارکسترهای داخلی و خارجی زنده میکند و هم نوعی عنصر آگاهیبخش و اطلاعرسانی از کارنامه این استاد موسیقی و جایگاه او نشان میدهد و هم تصویری از سیر تغییر و تحول او به لحاظ ظاهری و چهره فیزیکی به تصویر کشیده میشود. شاید اوج جذابیت و زیبایی این تصاویر آرشیوی مربوط به اجرای معروف او در کنار یانی، از موسیقیدانان مشهور جهانی، است و آن سوال و جواب موسیقایی که بین شهرداد روحانی و نوازنده سیاهپوست از طریق ساز ویولن صورت میگیرد. یک نوع بداههنوازی خلاقانه و در لحظه که قدرت و خلاقیت موسیقایی سوژه را قاب میگیرد. قطعا مخاطبی که علاقهمند جدی موسیقی بهویژه آثار استاد روحانی باشد، از تماشای هر تصویری از او حتی راه رفتنش در خیابان یا چای خوردنش پشت میز اتاقش لذت خواهد برد. شخصیت و خصلتهای فردی خود استاد نیز بر این جذابیت خواهد افزود. خاصه لبخند همیشگی و گشودگی شهرداد روحانی و تواضعی که در منش و کنشهای او دیده میشود.
اما مشکل اصلی مستند «دره ستارگان» این است که بدون سناریو و الگوی روایی منسجم است و نوعی پراکندگی و گاه شلختگی در روایت آن دیده میشود. فیلم در نمایش جایگاه شهرداد روحانی بهعنوان یک موسیقیدان ایرانی موفق است که بهطبع بخشی از این موفقیت را مدیون فیلم و عکسهای آرشیوی است، اما آنجا که فیلمساز باید با تکیه بر تمهیدات مستند به بازنمایی این شخصیت بپردازد، پای کار میلنگد. شاید مهمترین ضعف آن هم در انتخاب برخی شخصیتهای سینمایی یا هنری است که قرار است از شهرداد روحانی سخن بگویند. این ضعف را در دو ساحت میتوان بازشمرد. یکی انتخاب آنا نعمتی بهعنوان مصاحبهگر با استاد که نه تخصص و نه حتی اطلاعات کافی درباره سوژه دارد که این ضعف کاملا در گفتوگوهای او با شهرداد روحانی خود را نشان میدهد و دیگری برخی چهرههای آشنا اما بیگانه با موسیقی که یا درباره استاد حرف میزنند یا متنی شاعرانه میخوانند. متنی که ربط چندانی به محتوای سوژه ندارد و نهتنها اطلاعات که حسی را هم درباره استاد به مخاطب منتقل نمیکنند. مثلا هیچجوره نمیتوان نسبتی بین نیوشا ضیغمی و استاد شهرداد روحانی پیدا کرد! واقعا فرد مناسب و مرتبطتری با روحانی نبود که کارگردان به سراغ نیوشا ضیغمی رفته است؟! البته از آنسو حضور و سخن افرادی مثل دکتر پورتراب یا فریدون خلعتبری که وجوه حرفهای و هنری شخصیت استاد روحانی را بازگو میکنند، از نقاط قوت اثر است. هرچند که جای خیلی از افراد نیز بهویژه موسیقیدانهای شهیر ایرانی برای معرفی زوایا و ابعاد مختلف شخصیت شهرداد روحانی خالی است. مثلا استاد فخرالدینی یا حسین علیزاده که خود از آهنگسازان بنام هستند. آیا حضور افرادی مثل مهدی مهدویکیا بهعنوان یک فوتبالیست برای بیان خاطرهای از استاد ضروریتر بود یا خوانندهای مثل همایون شجریان و علیرضا قربانی! در بخش گفتوگو، آنا نعمتی حتی از قابلیتهای بازیگری خود برای اجرای یک گفتوگوی خبری استفاده نمیکند و اساسا در غالب زمانها ساکت است و به برخی ریاکشنها در میمیک صورتش اکتفا میکند که آنقدر تصنعی است که باورپذیری حسی لحظه را هم مخدوش میکند. همچنین متنهایی که خوانده میشود، هم به لحاظ مضمون و هم گوینده آنها در غالب موارد بیربط و پرت است که گاهی احساس میشود شأن حرفهای استاد شهرداد روحانی در اثر حفظ نشده است. به این معنی که هموزن با شخصیت و جایگاه استاد، افرادی برای معرفی او انتخاب نشدهاند. بااینحال سخنان خود روحانی و نمایش برخی اجراهایش و نوع رهبری ارکستر و هدایت آنها در پشت و جلوی صحنه آنقدر جذاب هست که از تماشای این اثر بینصیب برنخواهید گشت. دل سپردن به طنین موسیقی او و حرفها و شخصیت دلنشینش، تماشای این مستند را به تجربهای لذتبخش بدل میکند.
اطلاعات فیلم:
دره ستارگان
خلاصه فیلم: این مستند مروری است بر فعالیت های آهنگ ساز و نوازنده شهیر ایرانی، شهرداد روحانی، که در زمینه موسیقی در جهان چهرهای شناخته شده است.
عوامل: کارگردانان: الهام قرهخانی، مهرتاش مهدوی، فیلمنامه نویس: الهام قرهخانی، مدیر فیلم برداری: محمد پورقربانعلی، مهدی اصلانی، حسن اصلانی، مدیر صدابرداری: امید نیکبین، کامبیز احمدپوری، تدوین گر: سیامک مهماندوست، بازیگران: آنا نعمتی، پیمان معادی، مهناز افشار، مهتاب کرامتی، حبیب رضایی، نیوشا ضیغمی، مهراوه شریفینیا، جمشید مشایخی، دکتر مصطفی کمال پورتراب، دکتر اکبر عالمی، فاطمه معتمد آریا، حجتالله شکیبا، رامبد جوان، هنگامه قاضیانی، بیژن بیرنگ، علیرضا عصار، ناصر چشمآذر، فردین خلعتبری، نادر مشایخی، علی بیرنگ و با حضور مهدی مهدویکیا، تهیه کننده: سید امیر پروین حسینی
ماهنامه هنر و تجربه
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- رسانه برای جذب مخاطب نیازمند اعتمادسازی است
- گزارش مراسم رونمائی از کتاب «دندان گرگ»/ یک داستان حماسی شهری
- گفتوگو با علیرضا معتمدی کارگردان «چرا گریه نمیکنی؟»/ تروما را به تجربه خلاقه و رهاییبخش تبدیل کردم
- معرفی اعضای جدید هیات مدیره و بازرس انجمن منتقدان سینما
- داوران هفتمین آیین نوشتار سینمای ایران معرفی شدند
- سینمای ایران؛ دگرگونی یا ویرانی؟/ جیرانی، عسگرپور، کثیریان و فرشباف از آینده فیلمسازی میگویند
- در هفتمین «مستندات یکشنبه» مطرح شد؛ «پیمان آدریانا» یک مستند ترکیبی است/ روند سقوط یک انسان
- «پیمان آدریانا» در مستندات یکشنبه/ پلیس مخفی شیلیایی در خانه هنرمندان ایران
- رنج زیر پوست محسن/ در یادبود محسن جعفری راد
- در خانه هنرمندان ایران به نمایش درمیآید؛ روایت سوختن یک سینما و آدمهایش در «سینهما رکس»
- واکنش تند سینماگران به توئیت توهینآمیز علیاکبر رائفیپور
- از فیلم اولی تا فیلم اولادی!/ گونه شناسی فیلم اولیها در جشنواره چهلم
- سعید عقیقی: «قهرمان» در کنار «جدایی نادر از سیمین» کاملترین فیلم اصغر فرهادی است/ ریسک بزرگ فیلمساز در استفاده از میزانسن تازه
- «دو روز با فیلم کوتاه» در خانه هنرمندان برگزار میشود/ نمایش منتخبی از آثار جشنواره فیلم کوتاه
- معرفی هیات داوران بخش فیلم جشنواره ملی دانشجویی عکس و فیلم جاذبههای گردشگری ایران
نظر شما
پربازدیدترین ها
- با موافقت شورای پروانه فیلمسازی؛ ۶ فیلمنامه پروانه ساخت سینمایی گرفتند
- درباره یک خبر بی نهایت وحشتناک و غم انگیز
- یادداشتی بر فلسفه دوستی بر پایه «چشمانت را ببند»/ در جستوجوی دوست
- پس از جنجال حرفهای مدیر جشنواره کمرایمیج؛ استیو مک کوئین رفت/ کیت بلانشت ماند
- با احکامی جداگانه از سوی رائد فریدزاده؛ حسینی و شفیعی معاون شدند/ ایلبیگی به موسسه سینماشهر رفت
آخرین ها
- «کارون – اهواز» در مراکش
- رونمایی از پوستر انیمیشن «شنگول و منگول» در آستانه اکران
- درباره «اتاق بغلی» اثر پدرو آلمودووار/ مرز باریک دوستی و مرگ زیر جهانی از زندگی و رنگ
- استادان و کارگاههای «سینماحقیقت۱۸» را بشناسید
- بر مبنای آمار سمفا؛ روند صعودی فروش سینماها در هفته گذشته نزولی شد
- محمد شکیبانیا رئیس سیزدهمین جشن مستقل سینمای مستند شد
- گفتوگو با محمد مقدم درباره سینمای مستند/ فیلم مستند، جهانی است ساختگی؟
- با احکامی جداگانه از سوی رائد فریدزاده؛ حسینی و شفیعی معاون شدند/ ایلبیگی به موسسه سینماشهر رفت
- کارگردان «سه جلد»: اقتصاد سینمای ایران را چند سکانس رقص میگرداند
- نمایش دو مستند از ناصر تقوایی در موزه سینما
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ کونان اوبراین، میزبان اسکار ۹۷ام خواهد بود
- «کارمند جماعت» رونمایی میشود
- یادداشتی بر فلسفه دوستی بر پایه «چشمانت را ببند»/ در جستوجوی دوست
- دنزل واشینگتن از دنیای بازیگری خداحافظی میکند
- تاد هینز رئیس هیئت داوران جشنواره فیلم برلین شد
- پس از جنجال حرفهای مدیر جشنواره کمرایمیج؛ استیو مک کوئین رفت/ کیت بلانشت ماند
- ابوالفضل جلیلی مطرح کرد؛ حضور در کلاس بازیگری عامل موفقیت نیست
- نمایش بلندترین سکانس پلان سینمای مستند ایران در آمریکا
- کدام سینما واقعی تر است ؟
- پیدا شدن جسد یک بازیگر در خانهاش
- دیدار اصغر فرهادی با علاقهمندان فیلمهایش در استانبول
- فیلمی که اطلاعاتش مخفی نگه داشته شده؛ لوپیتا نیونگو به فیلم کریستوفر نولان پیوست
- «کتابخانه نیمهشب» روی صحنه میرود
- سه نمایش برای مستند «۹۹-۱۹» در یک هفته
- با موافقت شورای پروانه فیلمسازی؛ ۶ فیلمنامه پروانه ساخت سینمایی گرفتند
- درباره فیلم جدید رابرت زمکیس/ «اینجا»؛ یک قرن را طی می کند، اما بدون حرکت دوربین
- سوینا منتشر میکند؛ نسخه ویژه نابینایان «مورد عجیب بنجامین باتن» با صدای مهدی پاکدل
- «پینگو» بعد از ۱۸ سال بازمیگردد
- جوایز اصلی فستیوال فیلم هانوی به «بی سر و صدا» رسید
- درباره یک خبر بی نهایت وحشتناک و غم انگیز