ژان کلود کریر، فیلمنامه نویس، بازیگر و کارگردان فرانسوی و همسر نهال تجدد نویسنده ایرانی در سن ۸۹ سالگی درگذشت.
به گزارش سینماسینما، به نوشته ددلاین، کیارا، دختر این هنرمند برجسته فرانسوی به خبرگزاری فرانسه گفته است پدرش روز دوشنبه در خانه اش در پاریس در اثر کهولت سن درگذشته است.
نام ژان کلود کریر در سینما با لوییس بونوئل و در تئاتر با پیتر بروک پیوند خورده است. در طول ۲۰ سال همکاری با بونوئل سناریو شش فیلم و در طول ۳۶ سال همکاری با پیتر بروک نمایشنامههای این دوره او را نوشت.
کریر در واپسین روزهای زندگی بونوئل، موفق شد او را راضی به نوشتن خاطراتش کند و کتاب با آخرین نفسهایم حاصل این سماجت بود. وی در فیلم های «خاطرات یک کلفت» (۱۹۶۴)، «بل دو ژور» (۱۹۶۷)، «راه شیری» (۱۹۶۹)، «جذابیت پنهان بورژوازی» (۱۹۷۲)، «شبح آزادی» (۱۹۷۴) و «میل مبهم هوس» (۱۹۷۷) با بونوئل همکاری کرد. کریر با میلوش فورمن دوستی صمیمانه ای داشت و این دو هنرمند در سه فیلم با یکدیگر همکاری کرده بودند.
کریر برنده جوایز سزار، مولیر و بفتا است و در سال ۲۰۱۴ اسکار افتخاری فیلمنامهنویسی را دریافت کرد.

کریر با ادبیات کلاسیک فارسی نیز مانوس بود و درباره آثار عطار و مولوی کار کرده بود. آبان ماه سال گذشته به منظور تجلیل از این نمایشنامهنویس، فیلمنامهنویس و کارگردان فرانسوی مراسمی با عنوان «شب ژان کلود کریر» در مرکز دایرهالمعارف بزرگ اسلامی برگزار شد. در این مراسم کریر، سفیر فرانسه در تهران و جمعی از هنرمندان ایرانی حاضر بودند.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- فیلمساز در غربت/ درباره لوئیس بونوئل
- برشهای کوتاه/ نقشآفرینی ژان کلود کریر در «کپی برابر اصل»
- مردی که بزرگ نوشت
- من خود سورئالیسم هستم/ درباره سالوادور دالی
- جذابیت پنهانِ کاوشگرِ بزرگِ امیال مبهم و مرموز/ نگاهی به مضامین و مولفههای اصلی آثار لوئیس بونوئل
- خاطرات ژان کلود کریر از همکاری با لوئیس بونوئل
- «تونی اردمن» جوایز آکادمی فیلم اروپا را درو کرد
- «ژولیت بینوش» و «ژان کلود کریر» گزینههای اصلی بازی در یک فیلم ایرانی
- پیام ژان کلود کریر برای مراسم ختم عباس کیارستمی
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- حقایقی درباره فیلم سرب ساخته مسعود کیمیایی به بهانه نمایش آن از تلویزیون
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
آخرین ها
- «بابا پیکاسو»؛ در چنبره عواطف، حرمان و جداافتادگی
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت





