
نوید صولتی که فیلم کوتاه «جونده» را در گروه سینمایی هنر و تجربه در بسته بازگشت کوتاه در حال اکران دارد، شرایط تولید این فیلم کوتاه را سخت عنوان کرد که تنها همراهی با یک تیم حرفهای توانست این کار را به سرانجام برساند.
به گزارش سینماسینما ،این کارگردان با اشاره به شرایط تولیدی سخت «جونده» اشاره کرد و گفت: «نود درصد فیلم در شب های سرد زمستان، در قبرستان قطارهای فرسوده و در فضایی کاملا دور افتاده از شهر فیلمبرداری شد. همین عوامل برای یک تولید سخت کافی است و تنها چیزی که می توانست این شرایط را سهل و آسان کند تا بتوانم تمام آن چیزی که در کاغذ و ذهنم داشتم پیاده کنم، یک تیم همدل و حرفه ای بود و باید از حسین خطیبی که به عنوان مدیر تولید شرایط لازم را برای گروه هموار کرد تا گروه بتواند بیکم و کاست پروژه را پیش ببرد تشکر کنم.»
مسعود امینیتیرانی فیلمبردار این فیلم از جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران جایزه بهترین فیلمبرداری را دریافت کرده است. صولتی با بیان اینکه امینی به دوربیناش کاراکتر میدهد، توضیح داد: « آرامش همکاری با مسعود امینی تیرانی مثال زدنی است. امینی همیشه بنا به جهان فیلم، به دوربیناش کاراکتر میدهد و با قابهایش به آن کاراکتر جان میبخشد. او در راستای جهان فیلم، قابهایش را رنگ و نقاشی میکند و نگاه عمیقی به فیلمنامه و جهان فیلم دارد.»
او تاکید کرد: «بسیاری از فیلمبردارها در وهله اول از انتخاب دوربین، لنز و تجهیزات نور و تصویر صحبت میکنند و ابزار، مهم ترین دغدغه آنهاست. اما مسعود امینی مهمترین الویت و دغدغهاش، محور جهان فیلم و جهانبینی کارگردان است و تفاوت نگاه ایشان، من را به تولید فیلم، بیشتر امیدوار می کرد. همین نگاه درست از جهان فیلم بود که جایزه بهترین فیلمبرداری از سی و ششمین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران را برای فیلم «جونده» به همراه داشت.»
فیلم کوتاه «جونده» علاوه بر جایزه و تندیس بهترین فیلمبرداری از سی و ششمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران نامزد بهترین فیلم داستانی، بهترین کارگردانی، بهترین فیلم هنروتجربه و بهترین تدوین از این جشنواره در سال ۱۳۹۸بوده است.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- در اندوه فقدان چهره شاخص موج نو سینمای ایران؛ بازتاب جهانی درگذشت بهرام بیضایی
- با موافقت شورای پروانه فیلمسازی؛ پروانه ساخت سینمایی برای ۷ فیلمنامه صادر شد
- در پاسداشت استاد بیبدیل هنرهای نمایشی ایران/ بیضایی، تاریخ و علامت تعجب
- در سوک سیاوش که از شاهنامه رفت
- یادبود بهرام بیضایی؛ ایرانی بودن بار بزرگی است بر دوش ما
- بریژیت باردو درگذشت
- برای رفتن غریبانه شیرین یزدانبخش؛ وصیتی به مثابه گلایه
- «کفایت مذاکرات» و خندههایی که از دل موقعیت میآیند
- «پرهیجان: نبرد برای اوبر»؛ چطور میتوانیم آرزوی شکستِ نجاتبخشمان را داشته باشیم؟
- درباره بازیگران زن مولف سینمای ایران/ ترانه علیدوستی؛ آخرین بازیگر زن مولف
- درباره اهمیت خواندن فیلمنامه اشغال بیضایی پس از جنگ ۱۲ روزه /بیگانه آزادی نمی آورد
- بهرام بیضایی درگذشت
- «موبهمو»؛ خط به خط، نفس به نفس، چهره به چهره
- در بیست و چهارمین دوره جشنواره؛ ۱۴ اثر از سینماگران ایرانی در داکا نمایش داده میشود
- از ۱۰ دیماه؛ «مرد خاموش» به سینماها میآید
- «بامداد خمار»؛ در منزلت فرودستی
- در ستایش سینمای بیچیز؛ همه چیز داشتن در عین بی چیزی
- آیین پایانی یازدهمین دوره انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی / گزارش تصویری
- شیرین یزدانبخش درگذشت
- افسانهای در حبس؛ سرنوشت «چریکه تارا»
- اقتباس بهمثابه ابزار فهم جامعه/ از روایت تراژیک تا روایت عاشقانه
- «دیدار بلوط»؛ بازگشتی به شکوه یک خاطره
- اشغال بهرام بیضایی وزمانه پس از جنگ ۱۲ روزه/به بهانه ۵ دی سالروز تولد بهرام بیضایی
- «سامی»؛ روایتی انسانی از جنگ بیپایان
- سینمای مستقل ایران را به رسمیت بشناسید
- گیشه سینما در دست کمدیها/ دو فیلم جدید اکران شدند
- اعلام بودجه فرهنگ و هنر در سال ۱۴۰۵
- مصوبهای برای حذف وزارت فرهنگ؛ مصوبه «سیاستهای صوت و تصویر فراگیر»؛ تعارض با جمهوریت
- «بابا پیکاسو»؛ در چنبره عواطف، حرمان و جداافتادگی
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد





