رضا رویگری با لحنی آمیخته به طنز اما تلخ درباره اوضاع این روزهایش میگوید: من بعضی وقتها از کرونا خواهش میکنم تشریف بیاورند منزل ما … واقعا خسته شدم، زیاد هم از کرونا نمیترسم. ما زندگی نمیکنیم. یک هنرمند به چه چیزی زنده است؟ به این که کار بکند و از کاری که میکند لذت ببرد.
به گزارش سینماسینما، این بازیگر با گلهمندی از پرداخت نشدن دستمزدهایش گفت: نمیشود که بازیگر و عوامل کار کنند و مزایای مالیاش به شخص دیگری برسد. بازیگر هم در همین جامعه زندگی میکند. من الان ماهی پنج میلیون و سیصد هزار تومان اجاره میدهم چطور باید این مبلغ را پرداخت کنم؟ طلبهایم را نمیتوانم بگیرم.
این بازیگر با یادآوری اینکه چند سالی میشود که بیمار است و هر نقشی را نمیتواند بپذیرد، اظهار کرد: نزدیک به ۵۰۰ میلیون تومان از این و آن و از کارهای تلویزیونی و سینمایی طلب دارم که نمیتوانم بگیرم. کار کردهام و پولم را ندادهاند. درست نیست من با این شرایط بروم کار کنم و پولم را هم ندهند.
رویگری درباره شرایط حال حاضر و حالوهوای این روزهایش توضیح داد: آجرهای دیوار روبهرویم را میشمارم تا ببینم کم نشده باشد! من بعد از «مختارنامه» از طرف دوستان تلویزیونی چهار سال ممنوعالکار شدم. علتش را نپرسید چون خودم هم نمیدانم. شش ـ هفت سال هم میشود که بیمار هستم برای همین چند سالی میشود که کار درست و حسابی نکردهام. کاری که به دل خودم بچسپد نکردم. گاهی کارهایی پیشنهاد میشود اما مثل هنرور با ما برخورد میکنند. من پنجاه و هفت سال کار نکردم که روزی چندر غاز دستمزد بگیرم. نمیشود که بازیگر و عوامل کار کنند و مزایای مالیاش به شخص دیگری برسد. بازیگر هم در همین جامعه زندگی میکند.
او با عنوان اینکه پیشنهادی از ابوالقاسم طالبی داشته که به دلیل مسائل مالی به نتیجه نرسیده است، گفت: پیشنهادی برای یک سریال به کارگردانی ابوالقاسم طالبی داشتم که سر مسائل مالی به توافق نرسیدیم و نشد. من قبلا سریال «به کجا چنین شتابان» را با طالبی کار کرده بودم خودش گفته بود رضا رویگری کار مرا زنده کرد. در این کار هم میتوانستم یک نقش خوب دیگر برای ایشان بازی کنم. گفتم مبلغی به عنوان پیش پرداخت بدهند تا مطمئن شوم پولم را میدهند اما نپذیرفتند. من الان بیمار هستم. کارهایی هم هست که پیشنهاد میشود و خودم نمیپسندم.
رویگری که در سالهای فعالیتش با هنرمندان بزرگی همکاری داشته، از جمله همبازی شدن با مرحوم محمدعلی کشاورز در سریال «خورشید شب»، تجربه همکاری با بزرگان را اینگونه شرح داد: با این بزرگان وقتی آدم کار میکند تعهد و مسوولیت را از آنها میآموزد. هنرمندانی مانند محمدعلی کشاورز متعهد و مسوولیتپذیر بودند. آقای انتظامی هم وقتی برای فیلم «اجارهنشینها» میرفتیم دنبالشان یک روز نمیشد که آماده نباشند. ما هم از آنها یاد گرفتهایم. چیزی که من از این بزرگان به خاطر دارم همین تعهد و مسولیت پذیری و بها دادن به کارشان است.
این بازیگر در پاسخ به این سوال که چه ویژگی این هنرمندان را در ذهن مردم ماندگار کرده است، گفت: نقشهای یک بازیگر، او را در ذهن مردم ماندگار میکند. نقش شعبون استخونی که محمدعلی کشاورز در «هزار دستان» علی حاتمی ایفا کرد بین مردم ماندگار شده است. این عزیزان کار بی ارزش نداشتند. ممکن است متن کاری ضعیف باشد اما بازیشان درست است. آنها به خود بها میدهند و کاری را انتخاب میکنند که درست و حسابی باشد. من هم اینها را از این بزرگان یاد گرفتهام.
رویگری با بیان اینکه سریال «هزاردستان» اگر ۱۰ بار دیگر هم پخش شود، باز هم دوست دارد تماشایش کند، گفت: اگر سریال جدیدی هم خوب باشد میبینم. اما کارهای قدیمی بهخصوص دهه شصت رنگ و بوی دیگری دارند.
این بازیگر که نقشهای به یادماندنی در آثاری موفق، همچون نقش کیان در سریال «مختار نامه» را در کارنامه دارد، عامل موفقیت سریالها را فیلمنامه خوب دانست و گفت: از یک کارگردان بزرگ سینما پرسیدند سینما از چه چیزی تشکیل میشود؟ گفت، سه چیز؛ اول سناریو دوم سناریو سوم سناریو. وقتی قصه جذاب باشد بازیگر نمیتواند نقش خوب را بد بازی کند. وقتی قصه خوب باشد هم کارگردان و هم بازیگر میتوانند رویش کار کنند. بازیگرها هم دخیل هستند باید طوری ایفای نقش کنند که در ذهن مخاطب بماند. برای «مختارنامه» خاطرم هست که بازیگرها از جان مایه میگذاشتند و با عشق کار میکردند.
رویگری درباره بیماری کرونا و لزوم رعایت نکات بهداشتی و پیشگیرانه عنوان کرد: همهجای دنیا میگویند فاصله اجتماعی باید رعایت شود و از ماسک و دستکش استفاده شود و خیلیها از بین رفتند. کرونا شوخی ندارد. خودمان باید رعایت کنیم. منم مثل بقیه سعی میکنم با شستن دست و حاضر نشدن در جمعهای شلوغ رعایت کنم.
او در پایان گفت: محبت مردم تنها چیزی است که به من آرامش میدهد. محبت مردم عجیب و غریب است. امیدوارم لیاقت محبت مردم را داشته باشم. بعد از «مختارنامه» و کارهای دیگرم مردم از من انتظار کارهای آنچنانی دارند نمیتوانم با یک کار سطحی خرابش کنم.
منبع: ایسنا
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- رضا رویگری: بهترین حضور من در سینما «بوتیک» است
- دفاع تلویحی جبلی از اظهارات ابوالقاسم طالبی؛ واکنشی به اظهارنظرهای این چند ماه بود
- پاسخ انتقاد توهین و تهدید نیست!/ واکنش خانه سینما به اظهارات ابوالقاسم طالبی در برنامه «هفت»
- له له زدن برای تیتر شدن/ درباره اظهارات ابوالقاسم طالبی
- واکنش کانون کارگردانان به توهین طالبی و افخمی به زنان در برنامه «هفت»/ این مضحکه را تعطیل کنید
- واکنش بدیعی و ضیاییپرور به حرفهای طالبی؛ دیده شدن به هر قیمت/ توهین به نیمی از جمعیت کشور
- از سوی معاون اول رئیس جمهور؛ اعضای شورای سینما منصوب شدند
- چوب دستِ هریپاتر یا عصای موسی/ نگاهی به فیلم «شادروان»
- رئیس سازمان سینمایی: مشکلات رضا رویگری به زودی مرتفع میشود
- در اهمیت راهاندازیِ خانه سالمندانِ مخصوص هنرمندان
- بازیگر سینما از آسایشگاه کهریزک ویدیو داد/ رضا رویگری: حلالم کنید
- ساخت سریال «طلاق» ابوالقاسم طالبی به دلیل سرقت تجهیزات سینمایی متوقف شد!
- اختصاصی سینما سینما/ سینه موبیل سریال «طلاق» دزدیده شد
- تقدیر از رضا رویگری در موزه سینما/ بهترین کار سینماییام را «بوتیک» میدانم
- میرصلاح حسینی، بازیگر پیشکسوت درگذشت
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
آخرین ها
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود





