فرید رحیمی با اشاره به اینکه نمایش «گلن گری گلن راس» سیاستهای غلط نظام سرمایهداری را به چالش میکشد، اعلام کرد در اجرا به متن دیوید ممت وفادار بوده است.
به گزارش سینماسینما، فرید رحمتی کارگردان نمایش «گلن گری گلن راس» که این روزها در تماشاخانه پایتخت روی صحنه است در این باره گفت: این اثر نمایشی نوشته دیوید ممت است که از ۷ آبان ماه اجرای عمومی خود را آغاز کرده و خوشبختانه تا امروز بازخوردهای خوبی از کار گرفتهایم.
او با اشاره به اینکه در اجرای این نمایش کاملا وفادار به متن عمل کرده و هیچ نکته ای از نمایشنامه ممت حذف نشده است، ادامه داد: تلاش ما این بود که در تحلیلهایی که در زمان تمرینها داشتیم فضای نمایشنامه را درک کنیم و به شخصیتپردازی دقیقی که ممت در اثرش به تصویر کشیده است، دست یابیم. نمایشنامه به شدت دیالوگمحور است و در پرده اول شاهد سکون و ایستایی هستیم که در اجرا، نمایش از این ایستایی خارج شده است و دیالوگ ها هم بسیار تو در تو و در هم هستند به این شکل که انگار کاراکترها مشغول صحبت های روزمره اند که این شیوه دیالوگ نویسی از ویژگی های آثار دیوید ممت به حساب می آید و ما نیز تلاش کردیم در تمرین ها به ریتم و ضرباهنگ اثر توجه کرده و مسیری را که نمایشنامه به ما نشان می دهد، کشف کنیم.
او درباره ویژگیهای نمایش بیان کرد: برخی از نمایشنامه ها را می توان به عنوان ابرنمایشنامه شناخت به این مفهوم که هم تاریخ را می شکنند و مربوط به دوره خاصی نیستند و هم دغدغه مند هستند. ابرنمایشنامه ها مرز ندارند و متعلق به جغرافیای خاصی نیز نیستند که نمایشنامه «گلن گری گلن راس» نیز یک ابرنمایشنامه محسوب می شود؛ اثری که سیاست های غلط نظام سرمایه داری و منطق بی رحم پول درآوردن به هر قیمتی را به تصویر می کشد. در این منطق بی رحم انسان ها ریاکارند و برعکس ظاهر مثبتشان در باطن یکدیگر را می درند و پیشرفتشان در گرو پسرفت دیگری است. در این نظام غلط سرمایه داری پولدارها روز به روز پولدارتر و طبقه متوسط و فقیرها فقیرتر می شوند، در این سیستم دزدی های بزرگ رو نمی شوند اما دزدی های کوچک به طرز وحشتناکی مورد توجه قرار گرفته و خرده دزدها به سختی مجازات می شوند.
رحمتی در پایان صحبتهایش درباره داستان نمایش توضیح داد: میچ و موری روسای یک دفتر مشاوره املاک هستند که برای فروش بیشتر مسابقه بی رحمانه ای را بین فروشنده ها برگزار می کنند که در این مسابقه ۲ نفر اول یک کادیلاک برنده می شوند و ۲ نفر آخر اخراج خواهند شد که همین امر باعث شکل گیری رقابت ناعادلانه ای بین کارمندها می شود.
منبع: مهر
لینک کوتاه
نظر شما
پربازدیدترین ها
- با موافقت شورای پروانه فیلمسازی؛ ۶ فیلمنامه پروانه ساخت سینمایی گرفتند
- درباره یک خبر بی نهایت وحشتناک و غم انگیز
- پس از جنجال حرفهای مدیر جشنواره کمرایمیج؛ استیو مک کوئین رفت/ کیت بلانشت ماند
- فشار سیاسی و خروج یک فیلم از داوری آکادمی؛ موافقت اردن با درخواست آذربایجان برای خروج «سرزمین شیرین من» از اسکار
- یادداشتی بر فلسفه دوستی بر پایه «چشمانت را ببند»/ در جستوجوی دوست
آخرین ها
- یادداشتی بر فلسفه دوستی بر پایه «چشمانت را ببند»/ در جستوجوی دوست
- دنزل واشینگتن از دنیای بازیگری خداحافظی میکند
- تاد هینز رئیس هیئت داوران جشنواره فیلم برلین شد
- پس از جنجال حرفهای مدیر جشنواره کمرایمیج؛ استیو مک کوئین رفت/ کیت بلانشت ماند
- ابوالفضل جلیلی مطرح کرد؛ حضور در کلاس بازیگری عامل موفقیت نیست
- نمایش بلندترین سکانس پلان سینمای مستند ایران در آمریکا
- کدام سینما واقعی تر است ؟
- پیدا شدن جسد یک بازیگر در خانهاش
- دیدار اصغر فرهادی با علاقهمندان فیلمهایش در استانبول
- فیلمی که اطلاعاتش مخفی نگه داشته شده؛ لوپیتا نیونگو به فیلم کریستوفر نولان پیوست
- «کتابخانه نیمهشب» روی صحنه میرود
- سه نمایش برای مستند «۹۹-۱۹» در یک هفته
- با موافقت شورای پروانه فیلمسازی؛ ۶ فیلمنامه پروانه ساخت سینمایی گرفتند
- درباره فیلم جدید رابرت زمکیس/ «اینجا»؛ یک قرن را طی می کند، اما بدون حرکت دوربین
- سوینا منتشر میکند؛ نسخه ویژه نابینایان «مورد عجیب بنجامین باتن» با صدای مهدی پاکدل
- «پینگو» بعد از ۱۸ سال بازمیگردد
- جوایز اصلی فستیوال فیلم هانوی به «بی سر و صدا» رسید
- درباره یک خبر بی نهایت وحشتناک و غم انگیز
- نمایش وقتی الاغا عاشق میشوند / گزارش تصویری
- تریلر قسمت هشتم منتشر شد؛ «مامویت غیرممکن» با تام کروز پایان مییابد؟
- ستاره اسکندری: ساخت «خورشید آن ماه» مسئولیت اجتماعی من بود
- «سودابه»؛ فیلمی برخلاف ذائقهسازی مرسوم سینمای ایران
- سیزدهمین جشن مستقل سینمای مستند به شیوه «آکادمی» داوری میشود
- یادداشتی کوتاه در مورد تئاترِ ناصدا..
- درباره ساخته جدید علی عباسی/ امتحان نهایی «شاگرد»
- زندگینامه بیتا فرهی منتشر میشود
- هانس زیمر: خلق موسیقی برای فیلم «بلیتز» و چالشهای نوای جنگ جهانی دوم
- شکستِ دنباله «جوکر»؟ «جوکر: جنون مشترک» به نقطه صفر رسید
- فشار سیاسی و خروج یک فیلم از داوری آکادمی؛ موافقت اردن با درخواست آذربایجان برای خروج «سرزمین شیرین من» از اسکار
- رالف فاینز و ژولیت بینوش بار دیگر همبازی می شوند