علیرضا عصار در بخشهایی از کفت وگوی خود با تسنیم حرفهای جالبی زده است .
به گزارش سینماسینما، بخشهایی از این مصاحبه به شرح زیر است :
یکی از نخستین فعالیتهای رسمی شما در عرصه هنر، حضور در سینما و اجرای موسیقی در یک فیلم بود.
«مرد عوضی» ساختهی محمدرضا هنرمند. از طریقی با آقای هنرمند آشنا شدم. ایشان دنبال یک قطعه میگشتند. به منزل ما آمد و من هم برایشان قطعهای نواختم و پس از شنیدن، گفت که همین را میخواهیم. این قطعه را با بابک امینی(نوازنده گیتار) در سکانسی از فیلم «مرد عوضی» اجرا کردیم.
این حضور در سینما در دیده شدن و مطرح شدنتان چقدر تاثیر داشت.
این فیلم پس از خواننده شدن من اکران شد و در دیده شدنم چندان تاثیر نداشت.
چندی پیش عکسی از شما در کنار مهران مدیری منتشر شد، این عکس گمانه زنی درباره حضور شما در برنامه «دورهمی» را به وجود آورد.
مهران دوست خیلی صمیمی من است. فیلمبرداری «ساعت ۵ عصر» بود و من سرِ لوکیشن این فیلم رفتم.
تلویزیون نمیروید؟
خیر.
چرا؟
برخورد تلویزیون با موسیقی را نمیپسندم. پخش نکردن تصویر ساز، نوع پرداختن به موسیقی و رعایت نکردن حقوق هنرمندان از موارد آزار دهندهای است که در صداوسیما جریان دارد. اینجا بحثم مالی نیست و منظورم رابطهی صحیح یک نهاد رسمی و یک هنرمند است. حداقلش این است که اگر میخواهند اثری از من پخش کنند و رویش تصویری بگذارند، نظرم را بپرسند. من نمیتوانم به ۸۰ میلیون ایرانی بگویم که این تصاویری که بر روی اثر من بود، با نظر من انتخاب نشده است. حالا هر تصویری باشد.
«عشق الهی» را با موضوع نماز خواندم و بدون اینکه من بدانم تصاویر المپیک رویش گذاشتند؛ اتفاقا این تصاویر خیلی هم خوب بود و به معروفتر شدن آن آهنگ کمک کرد. آن زمان علیرضا دبیر قهرمان المپیک شد و جایی که من میخوانم «از خویش برستم من بر سجده نشستم من»، همان جا علیرضا روی تشک سجده میکند. تمام این تصاویر به خوبی با موسیقی همخوان شده بود.
با این حال این ربطی به حرف من ندارد. اگر قرار است هر اتفاقی، حتی از نوع خوبش، برای اثر من بیافتد، من باید در جریان باشم.
این رابطهای شخصی نیست. این رابطهای میان یک سازمان و من است. سیاستگذاری کلان آن سازمان به من ربطی ندارد اما وقتی به موضوع موسیقی میرسیم به من مربوط میشود.
در طی دوران فعالیتِ هنریام همکاریهای بسیاری با تلویزیون داشتم. چند کار اولم به سفارش واحد موسیقی صداوسیما ساخته شد. حتی میتوانم بگویم که معروف شدنم را مدیون تلویزیون هستم.
اما در حال حاضر معتقدم که رابطه میان منِ هنرمند و سازمان صداوسیما رابطه درستی نیست. اگر این مشکلات که به آنها اشاره کردم، حل شود من هم با کمال میل در برنامههای تلویزیون شرکت میکنم.
الان علیرضا عصار راضی است که آثارش از تلویزیون پخش شود.
من اصلا نمیدانم که آثارم هنوز پخش میشود یا خیر.
اگر پخش شود راضی هستید.
برخی از آثارم را خودِ تلویزیون تولید کرده است و صاحب اثر خودشان هستند. من میگویم وقتی کاری را پخش میکنید و شاخه گلی را به عنوان تصویر میگذارید، کسی استنباط دیگری از اثر نمیکند؛ با این کار مشکلی ندارم. برخی از موزیسینها میگویند چرا اثر ما را پخش میکنید در حالی که حقوق مالیمان را نمیدهید.
اما من با پخش کردن اثرم در تلویزیون مشکلی ندارم. میدانم که صداوسیما رسانه ملی است و برخی از مردم توان مالیِ خرید اثر یا رفتن به کنسرت را ندارند و از راه تلویزیون، آثار ما را میشنوند. خیلی هم عالی است.
اما حرفم این است که ایدئولوژی حاکم بر اثر را تغییر ندهید. گل بگذارید و پخش کنید. ایراد ندارد. اما وقتی تصویر را بدون هماهنگی من انتخاب میکنید، ماجرا چیز دیگری میشود.
حداقل محبتی که به ما میتوانید بکنید این است که ما را در جریان تصاویری که بر روی اثر میگذارید، قرار دهید.
دربارهی پخش نشدن ساز از تلویزیون چطور؟
این مسئله مشکل اصلی من با سازمان صدا و سیما است.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- دایی، عصار و حامد همایون بیلیاردباز میشوند
- از آرزوی آریا عظیمینژاد برای ساخت موسیقی فیلم مخملباف تا قولش در خندوانه و انتقادش از سینما
- تمجید مهران مدیری از علیرضا عصار
- انتقاد علیرضا عصار از استفاده از اثرش بر روی یک تبلیغ تلویزیونی
- عصار، حامد بهداد و همایون شجریان/ تصاویر اختصاصی سینماسینما از کنسرت گروه دارکوب
- عکسی از حامد بهداد همراه با همایون شجریان و علیرضا عصار
- اعتراض اینستاگرامی رضا رشیدپور/ امروز ما فرهنگمان این است
- مهران مدیری و خواننده مطرح در پشت صحنه «ساعت پنج عصر» + عکس
- علیرضا عصار :چه چیزی لذت بخشتر از اینکه «ابد و یک روز» می فروشد/ این فروش خیلی امید بخش است
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- زبان بهمثابه مقاومت؛ در یادِ بهرام بیضایی
- در اندوه فقدان چهره شاخص موج نو سینمای ایران؛ بازتاب جهانی درگذشت بهرام بیضایی
- با موافقت شورای پروانه فیلمسازی؛ پروانه ساخت سینمایی برای ۷ فیلمنامه صادر شد
- در پاسداشت استاد بیبدیل هنرهای نمایشی ایران/ بیضایی، تاریخ و علامت تعجب
- در سوک سیاوش که از شاهنامه رفت
- یادبود بهرام بیضایی؛ ایرانی بودن بار بزرگی است بر دوش ما
- بریژیت باردو درگذشت
- برای رفتن غریبانه شیرین یزدانبخش؛ وصیتی به مثابه گلایه
- «کفایت مذاکرات» و خندههایی که از دل موقعیت میآیند
- «پرهیجان: نبرد برای اوبر»؛ چطور میتوانیم آرزوی شکستِ نجاتبخشمان را داشته باشیم؟
- درباره بازیگران زن مولف سینمای ایران/ ترانه علیدوستی؛ آخرین بازیگر زن مولف
- درباره اهمیت خواندن فیلمنامه اشغال بیضایی پس از جنگ ۱۲ روزه /بیگانه آزادی نمی آورد
- بهرام بیضایی درگذشت
- «موبهمو»؛ خط به خط، نفس به نفس، چهره به چهره
- در بیست و چهارمین دوره جشنواره؛ ۱۴ اثر از سینماگران ایرانی در داکا نمایش داده میشود
- از ۱۰ دیماه؛ «مرد خاموش» به سینماها میآید
- «بامداد خمار»؛ در منزلت فرودستی
- در ستایش سینمای بیچیز؛ همه چیز داشتن در عین بی چیزی
- آیین پایانی یازدهمین دوره انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی / گزارش تصویری
- شیرین یزدانبخش درگذشت
- افسانهای در حبس؛ سرنوشت «چریکه تارا»
- اقتباس بهمثابه ابزار فهم جامعه/ از روایت تراژیک تا روایت عاشقانه
- «دیدار بلوط»؛ بازگشتی به شکوه یک خاطره
- اشغال بهرام بیضایی وزمانه پس از جنگ ۱۲ روزه/به بهانه ۵ دی سالروز تولد بهرام بیضایی
- «سامی»؛ روایتی انسانی از جنگ بیپایان
- سینمای مستقل ایران را به رسمیت بشناسید
- گیشه سینما در دست کمدیها/ دو فیلم جدید اکران شدند
- اعلام بودجه فرهنگ و هنر در سال ۱۴۰۵
- مصوبهای برای حذف وزارت فرهنگ؛ مصوبه «سیاستهای صوت و تصویر فراگیر»؛ تعارض با جمهوریت
- «بابا پیکاسو»؛ در چنبره عواطف، حرمان و جداافتادگی





