اولمی برنده جوایز نخل طلایی جشنواره کن و شیر طلایی جشنواره ونیز بود و فیلم «بلیتها» را به همراه عباس کیارستمی و کن لوچ کارگردانی کرد
به گزارش سینماسینما، ارمانو اولمی کارگردان و فیلمنامهنویس کهنهکار ایتالیایی از دنیا رفت. او ۸۷ ساله بود. اولمی برای فیلمهای انسانگرایانه که در آن معنویت و مضامین اجتماعی را مورد کندوکاو قرار میداد، شهرت داشت.
اولمی در بیمارستانی در آسیاگو در شمال ایتالیا درگذشت، جایی نه چندان دور از باسانو دل گراپا که از دهه ۱۹۸۰ در آنجا یک مدرسه فیلمسازی خلاق را اداره میکرد. علت دقیق مرگ او هنوز معلوم نیست، اما اولمی مدتی بود با بیماری دست و پنجه نرم میکرد.
اولمی کار در دنیای سینما را با ساخت مستندهای کوتاه شروع کرد و اغلب با بازیگران غیرحرفهای کار میکرد. او در ۱۹۷۸ با فیلم «درختی با کندههای چوبی» جایزه نخل طلایی بهترین فیلم جشنواره کن را دریافت کرد.
او همچنین در ۱۹۸۸ برای فیلم «افسانه الکلی مقدس» برنده جایزه شیر طلایی جشنواره ونیز شد. اولمی این فیلم را از روی کتابی نوشته یوزف روت نویسنده اتریشی ساخت. داستان درباره مردی بیخانمان با بازی روتگر هائر است که زیر پلهای پاریس زندگی میکند.
برگزارکنندگان جشنواره ونیز در ۲۰۰۸ نیز جایزه شیر طلایی یک عمر دستاورد را به او اعطاء کردند. اولمی آن سال در ونیز خود را تحت تأثیر نئورئالیسم ایتالیاییِ روبرتو روسلینی و ویتوریو دسیکا دانست و گفت: آن زمان تماشاگران نمیدانستند در برابر دو شاهکار پس از جنگ روسلینی، «رم شهر بیدفاع» و «آلمان سال صفر»، چطور واکنش نشان بدهند. سینمای روسلینی، دسیکا و… سینمای مردان شریف نئورئالیسم است که به شما اجازه میدهد خودتان را روی پرده تشخیص بدهید.
او در عین حال با نام بردن از فیلمهایی مانند «ستاره» پائولو سورنتینو درباره جولیو آندروتی سیاستمدار معروف ایتالیایی، گفت: در سالهای اخیر نشانههای رنسانس در صنعت فیلمسازی ایتالیا دیده میشود. سینما بار دیگر به نقش خود بهعنوان ابزاری از تمدن پی برده است.
برگزارکنندگان جشنواره ونیز در سال ۲۰۱۱، اولمی را در کنار مارکو بلوکیو و برناردو برتولوچی، یکی از سه فیلمساز شاخص و در قید حیات سینمای ایتالیا توصیف کردند.
اولمی در ۲۰۰۵ فیلم «بلیتها» را به همراه عباس کیارستمی و کن لوچ کارگردانی کرد. در سال ۲۰۰۱ فیلم «The Profession of Arms» به کارگردانی او در بخش مسابقه جشنواره کن روی پرده رفت.
ارمانو اولمی متولد ۲۴ ژوئیه ۱۹۳۱ در برگامو در لومباردی بود. او در ۱۹۶۱ برای فیلم «شغل» با بازی همسرش لوردانا دتو برنده جایزه دیوید دی دوناتلو بهترین کارگردانی شد و برای «افسانه الکلی مقدس» و «The Profession of Arms» دو بار دیگر این جایزه را گرفت. اولمی در ۲۰۰۴ نیز جایزه یوزپلنگ افتخاری جشنواره فیلم لوکارنو را دریافت کرد.
منبع: هنرآنلاین
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- داوران ایرانی معرفی شدند؛ افتتاح جشنواره جهانی فیلم فجر با فیلمی از عباس کیارستمی
- فوت بازیگر فیلم عباس کیارستمی/ احمد احمدپور درگذشت
- نگاهی به «پیرپسر» و تطابق آن با جهان سینمای کیارستمی/ اول به پیرامون، بعد به دوردستها
- «خانه دوست کجاست؟» یک فیلم صلح طلب است
- سه تفنگدار سینما در کنار هم؛ کن لوچ و یاران به جشنواره فیلم ادینبورگ میروند
- پرونده جنجالی عباس کیارستمی در «طعم عباس»
- به بهانه نمایش فیلم سپیده فارسی در کن؛ نامه سرگشاده کن لوچ و پل لاورتی خطاب به جامعهی بینالملل سینماگران در حمایت از صلح/ دیگر نمیتوان ادعا کرد که ما نمیدانستیم
- «خانه دوست کجاست» در تازهترین قسمت سینماماجرا
- نمایش «طعم گیلاس» در قزاقستان
- در بخش ۱۰ فیلم برتر؛ «کلوزآپ» عباس کیارستمی در جشنواره ایدفا اکران میشود
- کیارستمی در آثار خود بیشتر به دنبال راه حل بود/ فرم برای کیارستمی همیشه اهمیت داشت
- معرفی نامزدهای دریافت گیلاس طلای جشنواره فیلم عباس کیارستمی
- افسون «کلوزآپ»/ یادداشت محمد حقیقت به مناسبت زادروز عباس کیارستمی
- در مراسم نکوداشت «عباس کیارستمی» مطرح شد: کیارستمی آبرودار واژه کار بود/ فیلمسازی کیارستمی در مسیر عکاسی او است
- رونمایی از پوستر اولین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه عباس کیارستمی
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- از استعفای اعتراضی جعفر پناهی تا تقابل با هیاتمدیره؛ پشت پرده اختلافات صنفی سینماگران
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت
- فیلمـکنسرت «برندگان اسکار موسیقی» روی صحنه میرود
- معرفی برگزیدگان نوزدهمین جشنواره بینالمللی «سینماحقیقت»
- آکادمی داوری اعلام کرد؛ فهرست نامزدهای اولیه جوایز اسکار ۲۰۲۶/ نامزدی فیلمسازان ایرانی در دو بخش
- با رای منتقدان مجله IndieWire؛ آخرین ساخته جعفر پناهی در میان بهترینهای ۲۰۲۵
- شورای بازبینی فیلمهای سینمایی موافقت کرد؛ صدور پروانه نمایش برای پنج فیلم سینمایی
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- «پیکار با پیکر»؛ پیکری در پیکار
- «غریزه»؛ عشق پرشور نوجوانی، عبور از ممنوعهها
- رابطه ظرف و مظروف
- «محکوم»؛ آغازی برای پایان
- میراثِ کودکی
- بازیگر «پاریس تگزاس» در فیلم تازه نادر ساعیور
- اکران نسخه مرمت شده یکی از فیلمهای مهم داریوش مهرجویی
- این فیلم انعکاس واقعیتهای زندگی آدمهاست/ لیلا حاتمی: حواس کسی به «قاتل و وحشی» نیست
- «ارس، رود خروشان» روایت فاتحان شهرهای رفته بر باد است
- اکران و نقد نمایندهی کانادا در اسکار در سینما اندیشه
- نگاهی به مستند «زیر درخت لور»؛ بیانیهای هنری درباره شکلی از رنج جمعی
- «پیکار با پیکر»؛ وقتی که سخن هرودوت بهانه فیلم میشود
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- یک جایزه و دو تقدیر برای فیلمسازان ایرانی در جشنواره الیمپیای یونان





