سینماسینما، سام بهشتی- جشنواره فیلم فجر هر ساله فرصتی است برای معرفی فیلمسازان و بازیگران جوانی که وارد عرصه سینما میشوند، در سالهای اخیر چهرههای جوان بسیاری از این طریق وارد سینمای ایران شدند و تعداد اندکی از آن جزو پدیدهها بودند و ماندگار شدند.
از سیوسه سال گذشته تا به امروز جشنواره فیلم فجر مهمترین رویداد سینمایی کشور بوده فرصت مغتنمی برای فیلمسازان و بازیگران جوان بسیاری پیش آمده که آثار خود را عرضه کنند و به اصطلاح کمی خودمانیتر در این رویداد دیده شوند.
اما در این میان تعداد اندکی از جوانان تازه نفس سینمای ایران توانستند میخ خود را بکوبند و در این عرصه به چهره تبدیل شوند. خیلیها وقتی به عرصه سینما وارد شدند، نتوانستند در اذهان باقی بمانند و تعداد انگشتشماری هم باقی مانند و بر اساس تواناییهای خود ماندگار شدند.
یکی از این بازیگران تازه نفس و توانا کسی نبود جز بهرنگ علوی، بازیگری که نخستین حضورش در فیلم «دربند» به کارگردانی پرویز شهبازی بود.
او از همان ابتدا ثابت کرد که میخواهد در حوزه بازیگری ماندنی باشد و هدفش استفاده ابزاری از سینما نیست، در همان فیلم دربند با ایفای یکی از نقشهای کلیدیه فیلم شهبازی ثابت کرد که میتواند در عرصه بازیگری عرض اندام کند.
بعد از حضور در فیلم «دربند» با وجود پیشنهادهای متعددی که داشت سعی کرد همانند بازیگران حرفهای گزیده کاری را انتخاب کند و به هر پیشنهادی که از سوی کارگردانان مختلف، پاسخ مثبت ندهد و در هر فیلمی به ایفای نقش نپردازد.
کمی بعد در فیلم «مرگ ماهی» به کارگردانی روحالله حجازی به ایفای نقش پرداخت و در آن فیلم پرستاره، نقش مقابل نیکی کریمی را انتخاب کرد و حضوری متفاوتی داشت که این نقش آن طور که استحقاقاش را داشت از سوی هئیت داوران فجر سیوسوم دیده نشد و همین امر باعث شد که او در ادامه مسیرش ثابت قدمتر از گذشته گام بردارد و کار حرفهای خود را ادامه دهد.
او امسال در فیلم دو تن از کارگردانان شناخته شده سینمای ایران به ایفای نقش پرداخت.
فیلمهای «امکان مینا» به کارگردانی کمال تبریزی و «لانتوری» به کارگردانی رضا درمیشیان جز فیلمهای مهم امسال هستند و علوی در این دو فیلم، دو نقش مکمل متفاوت را ایفا کرده است.
شنیدهها حاکی از این است که این بازیگر در فیلم کارگردان جوانتر سینمای ایران، حضور متفاوت و تاثیرگذاری دارد و بعید نیست نام او در لیست نامزدهای نقش مکمل فجر سیوچهارم قرار بگیرد و حتی سیمرغ این بخش بر روی شانههای او بشیند.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- واکنش حسن فتحی به جنجال تبلیغاتی «ازازیل»
- چوب دستِ هریپاتر یا عصای موسی/ نگاهی به فیلم «شادروان»
- آغاز اکران آنلاین «شهربانو» از ۱۰ اسفند
- «شادروان»؛ طنزِ تلخِ موقعیت
- از «امکان مینا» و «ماجرای نیمروز» تا «به رنگ ارغوان» و «ویلاییها»؛ فیلمهای آخر هفته تلویزیون
- انتقاد بهرنگ علوی از تکرار نقشها در تلویزیون
- «لانتوری» در چین توقیف شد
- «امکان مینا»، «سارا و آیدا»، «خانهای در خیابان چهل و یکم» در اسپانیا
- دوبله «لانتوری» درمیشیان به زبان چینی
- نمایش «برادرم خسرو» و «امکان مینا»/ گزارش فیلمهای آخر هفته تلویزیون
- «رفتن» برادران محمودی اسفند اکران میشود
- حضور امکان مینا، سینما نیمکت، سیانور و سویوق در جشنواره چشم سوم
- «سیانور» و «امکان مینا» در جشنواره فیلمهای تاریخی و نظامی ورشو
- پنجاه و ششمین حضور «لانتوری» در جشنوارهای در آمریکا
- کارگردان «لانتوری» هنوز هم به فکر قربانیان اسیدپاشی است
نظرات شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت
- فیلمـکنسرت «برندگان اسکار موسیقی» روی صحنه میرود
- معرفی برگزیدگان نوزدهمین جشنواره بینالمللی «سینماحقیقت»
- آکادمی داوری اعلام کرد؛ فهرست نامزدهای اولیه جوایز اسکار ۲۰۲۶/ نامزدی فیلمسازان ایرانی در دو بخش
- با رای منتقدان مجله IndieWire؛ آخرین ساخته جعفر پناهی در میان بهترینهای ۲۰۲۵
- شورای بازبینی فیلمهای سینمایی موافقت کرد؛ صدور پروانه نمایش برای پنج فیلم سینمایی






واقعا جشنواره فجر مسخره شده من فیلم ابد ویک روز رو دیدم ولی در حدی نبود که هرکی مثله نخود و لوبیا با خودش ۳تا۳تا سیمرغ ببره خونه….سالهای قبل گرفتن سیمرغ حتی برای اساتید رویا بود و اگر کسی سیمرغ میگرفت آرزوی گرفتن سیمرغ دوم باعث میشد تلاشش رو چند برابر کنه ولی یه هو میان به یه فیلم۹تا سیمرغ میدن !!!بقیه پشمکن دیگه….