پایگاه خبری تحلیلی سینماسینما

این بازیگر از سال ۱۳۹۷ تاکنون به‌عنوان یکی از داوران مسابقهٔ تلویزیونی عصر جدید به کارگردانی احسان علیخانی فعالیت می‌کند و علیرغم تغییر داوران در فصل جدید،‌ تنها داوری است که در این برنامه حضور دارد. همین بهانه‌ای برای گفت وگو با این بازیگر شد.

آقای حیایی،‌ این روزها به غیر از «عصر جدید» مشغول چه کاری هستید؟

یک آموزشگاه دارم که مشغول اداره کردن آنجا هستم و دوره پیشرفته بازیگری را در آنجا تدریس می کنم. همراه با بچه‌های هنرجو فیلمسازی کرده و فیلم کوتاه می‌سازیم.

شما در دوره‌های مختلف برنامه «عصر جدید» داور بودید و در تغییر داورها شما تنها فردی بودید که تغییر نکرده است. چرا؟

حقیقتش به اصرار احسان علیخانی بود. نظر اول من این بود که یا همه داورها با هم عوض شوند یا اصلا داورها را تغییر ندهیم و همان داورها را ادامه دهیم. اما گویا با اعضای دیگر به نتیجه نرسیدند و اصرار هم داشت که من حتما باید باشم و می‌گفت برای تو جایگزینی پیدا نکردم. من هم افرادی را به او معرفی می‌کردم اما می‌گفت حضور تو را در عصر جدید لازم دارم و تو عضوی از عصر جدید هستی و می‌خواهم که باشی.

من هم قبول کردم به هرحال من عاشق عصر جدیدم و بچه‌ها را دوست دارم و دوست دارم حمایتشان کنیم و کمک کنیم تا دیده شوند. خود من هم در موسسه‌ای که کار می‌کنم در رشته بازیگری استعدادیابی می‌کنم اما در عصر جدید در همه رشته‌ها استعدادیابی می‌کنیم و من هم دوست دارم تا بچه‌ها دیده شوند و به نتیجه‌ای برسند.

به نظر می‌رسد محبوبیت فردی شما در داوری‌تان خیلی تاثیر دارد. یعنی اینکه شرکت کننده ها علاقه دارند تا از سمت شما داوری شوند و شاید اصرارهای احسان علیخانی نیز به خاطر همین بوده است که می‌دانسته مردم شما را دوست دارند و از این پتانسیل بهره برده است.

آقای علیخانی همیشه به من محبت و لطف دارند. عشق من به مردم متقابل است و همانطور که من آنها را دوست دارم آنها هم من را دوست دارند.

در طول مدتی که در برنامه «عصر جدید» حضور داشتید،‌ استعدادها را چطور ارزیابی می‌کنید؟

ما الگوهای ذهنی و تصویری داریم و دو فصل عصر جدید را هم گذراندیم و نمونه کارهای بچه‌چها را دیدیم. شاید فصل اول اصلا برای داوری آمادگی نداشتم و نمی‌چدانستم باید چه کار کنم و اسم و فامیلی شرکت کننده‌ها را می‌پرسیدم و سوال زیادی از آنها نداشتم. اما هر چه جلوتر رفتیم کار ما هم جا افتاده‌تر شد و نمونه‌های داوری و خارجی چنین برنامه‌هایی را دیدم و متوجه شدم روی چه ملاک‌هایی داوری می‌کنند و ارزیابی‌شان روی چه حسابی هست و همین‌ها خیلی کمکم کرد. از آنجا به بعد سعی کردم روی نظرهایم بیشتر و بهتر کار کنم و بتوانم راجع به اجرای بچه‌ها بهتر نظر بدهم و نقد و تائیدشان کنم.

احساسات‌تان چقدر در داوری دخیل است؟

شاید ۳۰ به ۷۰ باشد یعنی ۳۰ درصد احساساتم هم در داوری هست و مابقی را منطق و عقل و الگوهای ذهنی.

در این چند دوره از عصر جدید خیلی از شرکت کننده‌ها از منطقه‌های محروم به این برنامه می‌آیند اما استعدادهای درخشانی هستند. فکر می‌کنید چطور می‌شود که اینها ساماندهی شوند؟ اینجا با دو موضوع مواجهند هم استعدادی که دارند و هم شهرتی که به واسطه حضور در عصر جدید به صورت یک شبه بدست می‌آورند.

این عزیزان باید بدانند اولا که در شهر خودشان موفق‌ترند و اینکه با شهرتی که بدست آوردند باید به شهر خودشان بروند و همانجا توسط افرادی حمایت شوند و بعد از رشدشان با شهرتی که دارند کم کم بتوانند در سطح کشوری مطرح شوند. باید کم کم به این مرحله برسند و کاری نیست که یک شبه بتوان انجامش داد.

نظری که یک بار خانم صامتی در یکی از برنامه‌های عصر جدید خطاب به استعدادی از منطقه محروم گفته بودند خیلی مادرانه بود که ممکن است با حضورت در تهران اتفاق هایی مثل شهرت درگیرت کند و باعث شود مسیری را اشتباه بروی و اگر قدم‌هایش را درست برندارد ممکن است نابود شود.

در حقیقت ممکن است فردی از شهرستان هم بیاید و در عصر جدید معروف شود اما بعد از مدتی شهرتش کم شود و مردم او را از یاد ببرند و به نتیجه‌ای هم نرسد. همین موضوع باعث سرخوردگی او می‌شود. برای همین خانم صامتی گفتند شهر خودت را رها نکن چون که در آنجا می‌توانی موفق شوی. به نظرم وقتی پله پله بیایند موفق‌تر و ماندگارتر می‌شوند.

بهترین اجرایی که در این سال‌ها در «عصر جدید» دیدید کدام اجرا بوده؟

من اجراهای گروهی و هماهنگ را خیلی دوست دارم. افرادی که به صورت تک نفره می‌آیند و اجرا می کنند معمولا قضاوت‌شان خیلی سخت‌تر است اما گروه‌هایی که حرکات هماهنگ اجرا می‌کنند قضاوت‌شان راحت‌تر است و می‌توانی راحت رای مثبتی به آنها بدهی چون تلاش و هماهنگ شدنشان خیلی مشخص است.

اجرایی که خیلی خودتان دوستش داشتید کدام اجرا بوده؟

خیلی از اجراها بوده و فقط یک اجرا نبوده است. اینها اول راستی آزمایی می‌شوند و بعد انتخاب که به برنامه بیایند. بچه‌هایی هم که راستی آزمایی می‌کنند حرفه‌ای هستند و سلیقه ما را می‌دانند که هرکدام چه سلیقه‌ای داریم و وقتی شرکت کننده‌ها روی صحنه می‌آیند با آمادگی خوبی حاضر میشوند و هر بار هم توانستند نظر ما را جلب کنند و رای مثبت را از ما بگیرند. البته ممکن هم هست خیلی تمرین نکرده باشند و استرس داشته باشند و رای  قرمز بگیرند وگرنه اغلب انتخاب‌ها درست بودند و بچه‌هایی که آمدند توانایی‌هایی داشتند حالا یکسری درخشان بودند و برخی‌ها کمی ضعف داشتند.

شما یکی از بازیگرانی هستید که در تلویزیون خیلی شناخته شده هستید. اما الان برخی بازیگرانی که از تلویزیون آمدند و مردم دوستشان دارند از تلویزیون به سمت شبکه خانگی رفتند. به نظر شما چرا چنین اتفاقی افتاده است و چه حلقه گمشده‌ای وجود دارد؟

حلقه گمشده‌ای نیست و اینها باید تجربه و کار کنند، حالا در هر فضایی و ممکن است در برهه‌ای شرایط کار کردن در تلویزیون برایشان مهیا باشد آنجا می‌روند و در وی او دی ها پیشنهاد داشته باشند به آن سمت می‌روند. من همیشه به هنرجوهای آموزشگاه خودمان می‌گویم از کار کردن هراس نداشته باشید و تا زمانی که معروف نشدید و مردم روی شما حساس نشدند می‌توانید تجربه کنید و خودتان را قوی کنید و در کار اعتماد به نفستان را بالا ببرید و نقاط ضعفتان را متوجه شوید و خود را قوی کنید تا جایی که لحظه طلایی در زندگی‌تان رقم بخورد.

این هم زمان دارد و همه ما زمانی داریم برای درخشش و نباید عجله کنند و باید صبور باشند. من این همه سال کار کردم و تازه الان احساس می‌کنم کارهای درخشانی دارم و آمادگی کامل برای انجام کارهای خیلی خوب دارم و با برنامه‌ریزی می‌توانم ایده‌های خوبی در کارهایم بدهم و همه اینها طی سی سال تجربه‌ام بدست آمده است. اگر پیشینه کاری‌ام نباشد ممکن است در هر کاری که من را انتخاب می‌کنند استرس بگیرم و اعتماد به نفسم را از دست بدهم و همه چیز خراب شود. برای من هم به همین شکل بود وقتی تجربه داشته باشید می‌توانید جلوی دوربین بزرگانی مثل حمید نعمت الله بازی کنید و بازی‌تان هم خوب شود. همه اینها از تجربه می‌آید.

فیلم «شعله‌ور» خلاف همه کارهای طنز شما، متفاوت و جدی بود. این مسیر را ادامه می‌دهید؟

کارهای خاص سینمایی را دوست دارم و در کنارش کارهای کمدی که سلیقه مردم است را هم دوست دارم. اما بیشتر به سرنوشت اعتقاد دارم و معتقدم آنچه در مسیرم قرار می‌گیرد برایم درست است. همیشه گفته‌ام وقتی تعهداتم را انجام می‌دهم پس اتفاقاتی که در زندگی‌ام برایم رقم می‌خورد بد نخواهد بود و اگر هم بد باشد،‌ به نفعم است و حکمتی در آن هست. اگر کاری هم قرار است برای من باشد خودش جور می‌شود و اگر برای من نباشد اصلا به سمتم نمی‌آید. به اینها اعتقاد دارم و در این چند ساله هم با همین تفکر کار کردم.

بین کارهای تلویزیونی‌تان کدام را از همه بیشتر دوست دارید؟

همسایه‌ها، آپارتمان و روزگار جوانی را دوست داشتم. البته کاری ندارم که دوستش نداشته باشم و هرکاری بازی کردم دوستش داشتم و در هیچ‌کاری به اجبار بازی نکردم و همه چیز به انتخاب خودم بوده و در هر کاری بازی کردم با تمام جان و دل حضور داشتم.