نشست نمایش و نقد و بررسی فیلم «ملف گند» به کارگردانی محمود رحمانی، اولین یکشنبه ماه تیر با حضور ایلیا محمدینیا، منتقد سینما در بنیاد حریری بابل برگزار شد.
به گزارش سینماسینما، ایلیا محمدی نیا در این نشست گفت: محمود رحمانی را در جشنواره فیلم مستند کیش با نخستین مستندی که کارگردانی کرده بود، کشف کردم. «نفت سفید» اثری غافگیرکننده و جذاب بود که هنوز بعد از گذشت ۲۴ سال از جشنواره کیش تازه است. «ملف گند» اما داستان دیگری داشت. سالها بود که محمود رحمانی فیلم را کارگردانی کرده بود و من به جهت مضمون و ساختار غیر متعارف دوست نداشتم ببینم. چراکه نمیخواستم خاطره فیلم «نفت سفید» و دیگر فیلم پیش از «ملف گند» خراب شود!
او ادامه داد: این فیلم، مستندی درباره فرد گمنامی به نام محمد قدیرزاده است که خاطرات دوران کودکی خود از جنگ را در یک پلان سکانس ۵۳ دقیقهای تعریف میکند. فکر کنید همه چیز پیش از دیدن فقط دافعه است. درباره خاطرهای از جنگ بود؛ (بسیار دیده و شنیده بودم) آن هم خاطرات مردی که معروف یا سلبریتی نیست و در نهایت ۵۳ دقیقه بدون هیچ عکس و تصویر دیگری باید آن را دنبال کنم. اما وقتی در یک رودربایستی به ناچار فیلم را دیدم همه چیز تغییر کرد.
این منتقد سینما در بخش دیگری از صحبت های خود افزود: «ملف گند» اثری ضد جنگ با ساختاری جذاب و دیدنی است که پس از دیدن تا مدتها در ذهن مخاطب رسوب میکند.
او درباره نقش پژوهش در فیلم اظهار کرد: هیچ چیز در این فیلم بدون پژوهش و تحقیق پیش نرفته است. اینکه قدیرزاده موفق به روشن کردن سیگار نمیشود، ناشی از زیست چند ماهه کارگردان با اوست. رحمانی دریافته بود وقتی قدیرزاده درگیر فضایی هیجانی از خاطرات دوران جنگ میشود، با کشیدن سیگار از نظر روانی کاملا تخلیه شده و تمایلی به حرف زدن ندارد. در نتیجه کبریت را نمدار میکند تا او موفق به روشن کردن سیگار نشود. کارگردان میداند چه جایی چه پرسشی از او بپرسد که او را ناچار به واکنشی هیجانی کند.
محمدینیا افزود: این فیلم در جشنوارههای داخلی قدر ندید تا آنکه در جشنوارههای خارجی مورد توجه قرار گرفت. این اثر شبیه هیچ فیلمی نیست و البته نمیتوان شبیه آن ساخت، چون در نهایت تبدیل به کاریکاتوری نچسب خواهد شد.
این منتقد سینما در پایان گفت: رحمانی ذهنی خلاق دارد که در مواجهه با مضامین مختلف در حوزه فیلم مستند، او را تبدیل به کارگردانی شاخص و ارزشمند کرده است.
جلسه با برگزاری جلسه پرسش و پاسخ با تماشاگران فیلم به پایان رسید.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- مستند «در میان درختان انجیر»؛ داستان زنی که امتداد آزادگی بود
- «جبر با احتمال بازسازی»؛ نمایشی که خود محصول جبر است
- نمایش و بررسی فیلم «کاغذ بی خط» در بنیاد حریری
- همایون یا شجریان؛ مسأله این است
- در سوک «دل آواز» که شجریان با خود برد
- مرثیهها در فراقِ فروغ؛ نامت سپیده دمی است
- یک اثر قابل اعتنا، رژه یک فیلم روی اعصاب و کارگردانی که دیر رسید
- درباره «شمال از جنوب غربی» و «چشم بادومی»/ غلبه نگاه سادهانگاره و طرح مساله با راهحلی نشدنی
- نمایش بلندترین سکانس پلان سینمای مستند ایران در آمریکا
- نمایش و تحلیل فیلم «ساز دهنی» امیر نادری در بنیاد حریری
- نقد و بررسی بلندترین پلان-سکانس سینمای مستند ایران
- نخستین نمایش عمومی «بند تهران» در مستندات یکشنبه خانه هنرمندان ایران
- یکی را غربت و دیگری را غصه، سرطان میشود
- «نمور»؛ ملودرامی که جان ندارد
- وقتی کارگردان احساساتی میشود/ نگاهی به فیلم «دِرب»
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
