با پخش دقایقی از فیلم «مرجان» که نام شهلا ریاحی را به عنوان اولین کارگردان زن در تاریخ سینمای ایران ثبت کرد، نیکی کریمی از این بازیگر تجلیل کرد.
در این مراسم که یک شنبه شب در پردیس سینمایی چارسو برگزار شد نیکی کریمی به عنوان میزبان این برنامه در سخنانی با بیان اینکه خانم ریاحی با حضورشان در این برنامه واقعا به من منت گذاشتند گفت: اما می دانم این همه آن چیزی نیست که ایشان با آمدنشان می خواهند به من و شما بگویند. ایشان مطمئنا می خواهند بگویند این همه سال به خاطر شما مردم، به خاطر فرهنگمان، هنر و به خاطر با هم بودن و دوست داشتن همدیگر و به خاطر ترویج معرفت و انسانیت در این کار ماندند.
وی ادامه داد: به نظر من ایشان دل شیر داشتند که حدود ۶۰ سال پیش شروع به کارگردانی کردند و من به خانم ریاحی تبریک می گویم که این امر مهم را در تاریخ ایران بنام خودشان ثبت کردند. حتما آن موقع خیلی جلوتر از زمانه خودشان بودند و با قدم گذاشتن در این راه نشان دادند که خانم ها هم می توانند فیلم بسازند و راه را برای بقیه مثل من باز کردند.
نیکی کریمی در پایان سخنانش از حاضران خواست به پا خیزند و شهلا ریاحی را تشویق کنند.
شهلا ریاحی که در میان تشویق حاضران به روی سن حاضر شد پس از دریافت هدیه و لوح تقدیرش از کریمی گفت: سپاسگذارم از همه و امیدوارم اثر خوبی از خودم گذاشته باشم. دوستتان دارم و امیدوارم موفق و سربلند باشید و من هم کنارتان باشم.
منوچهر ریاحی هم که مادرش را همراهی می کرد با بیان اینکه زندگی مادرم با بیماری آلزایمری که دارند بسیار مشکل است اظهار کرد: اما امیدوارم ایشان سایه شان بر سر ما باشد و مشوق جوانانی مانند خانم کریمی باشند و امیدوارم روزی شصتمین سال فعالیت ایشان را هم جشن بگیریم.
در ابتدای این مراسم حبیب اسماعیلی تهیه کننده و بازیگر که در چند فیلم با شهلا ریاحی همکاری داشته است با بیان اینکه یکی از فراموش نشدنی ترین شب های عمرش را سپری می کند گفت: چقدر خوب است در زمان حیات دوستان قدرانی صورت گیرد و از زحماتشان قدردانی شود. نظم و انضباط ایشان برای من فراموش نشدنی است و یک بار در طول کار بداخلاقی از خانم ریاحی ندیدم و همیشه محیط را گرم نگاه می داشتند.
وی ادامه داد: وقی خانم کریمی در قرن ۲۱ با چنین مشکلاتی در سینما روبرو هستند واقعا ۶۰ سال پیش خانم ریاحی چه مقاومتی داشتند تا هم به عنوان بازیگر فعالیت داشته باشند و هم بتوانند کارگردانی کنند.
پانته آ بهرام از بازیگران حاضر هم با بیان اینکه ساختن فرهنگ کشور سالها زمان نیاز دارد اظهار کرد: مهمترین پایه تمدن یک کشور فرهنگ و اصالت فرهنگی است، چیزی که می شود به آن افتخار کرد. اما متاسفانه خراب کردن این فرهنگ خیلی سریع اتفاق می افتد و در عصر حاضر این خراب کردن به روز و دقیقه است.
وی ادامه داد: شهلا ریاحی به عنوان اولین کسی که این جسارت را پیدا کرد در جهان مردانه ما که همه قوانین را همچنان آقایان وضع می کنند این جسارت را داشته باشد که به پشت دوربین برود و فرماندهی ساخت یکی فیلم را بر عهده بگیرد. این گام اول اگرچه از سوی ایشان ادامه پیدا نکرد اما سنگ بنای درست و قدرتمندی را گذاشت تا کارگردان های زن دیگر به جمع فیلمسازان اضافه شوند از جمله نیکی کریمی که سالهاست در تلاش است تا برای این مملکت فیلم های خوبی بسازد.
این بازیگر تاکید کرد: قدر پیشکسوتان را بدانیم چرا که اصالت چیزی که نامش را سینما می گذاریم بر پایه حضور پیشکسوتان بنا می شود.
زهرا مشتاق عضو شورای مرکزی انجمن منتقدان هم در سخنانی درباره شهلا ریاحی به اظهار نظر پرداخت.
در ابتدای این مراسم چهار دقیقه از فیلم «مرجان» که شهلا ریاحی در سال ۱۳۳۵ آنرا کارگردانی کرد با بازی او در کنار مرحوم مجید محسنی و احمد قدکچیان پخش شد که استقبال حاضران را به همراه داشت.
مسعود نجفی که اجرای این مراسم را عهده دار بود با تقدیر از مدیر فیلمخانه ملی برای در اختیار گذاشتن این تصاویر گفت: تنها دو پرده از فیلم «مرجان» به مدت ۱۸ دقیقه موجود است که برای اولین بار بعد از حدود ۶۰ سال بخش هایی از آن با بازی شهلا ریاحی به روی پرده می رود.
داریوش اسدزاده از دیگر حاضران در این مراسم بود. پایان بخش این برنامه نمایش فیلم «شیفت شب» به کارگردانی و بازی نیکی کریمی بود.
در متن لوح تقدیر شهلا ریاحی با امضای نیکی کریمی که در کنار عکس این بازیگر پیشکسوت نقش بسته بود آمده است: « هنرمند عزیز سرکار خانم شهلا ریاحی
نخستین بار در سال ۱۳۳۰ چشمهای منتظر جامعه هنردوست سرزمین متمدن و فرهیخته ایران به نظاره نقش آفرینی شکوهمند شما هنرمند عزیز در فیلم «خوابهای طلایی» نشست.
هنر نمایی شما که سالها در صحنههای تئاتر، شیفتگان را مجذوب و مقهور هنر خویش ساخته بود تماشاگران را سال های متمادی به سینما و تماشای نقشهای خاطره انگیز شما کشاند و اکنون نیز جامعه هنردوست خاطرات آن دوران را زنده نگاه داشته است.
اما اوج تبلور هنر شما آنجا تجلی یافت که درسال ۱۳۳۵ و در دوره ای که بانوان هنرمند چندان فرصت حضور در عرصه فیلمسازی را نمی یافتند، سرکار عالی کارگردانی فیلم «مرجان» را برعهده گرفتید و در این رهگذر چنان با اقتدار قدم نهادید که راه برای نسلهای آتی هموار گردید.
اگر چه تقدیر و تشکر از جنابعالی به واسطه خدمات ارزندهای که در سالهای پرشمار به هنر هفتم ارزانی داشتهاید در هیچ کلام و نوشتاری نمیگنجد، لیکن اینجانب برخود وظیفه میدانم تا به سهم خود از شما بانوی هنرمند عزیز و گرامی که در راه اعتلای سینمای ایران مجدانه و تلاشگرانه گام زدید سپاسگزاری نمایم.»
منبع: ایسنا
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- «سوت پایان»؛ فیلمی با بار زنانگی و عاطفی قوی
- «دو زن» در آینه مکتب نقد عمیقگرا/ تصویری ماندگار از زنان
- یادداشت مینا اکبری/ حق انتخاب و قضاوتهای سطحی
- یادداشت نیکی کریمی درباره شیوا ارسطویی
- فیلم جدیدی به جشنواره اضافه نمیشود/ خروج فیلم نیکی کریمی از جشنواره فجر
- معرفی داوران جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی
- مرور آثار نیکی کریمی در ایتالیا
- جایزه بزرگ جشنواره فرانسوی برای فیلمی به تهیهکنندگی نیکی کریمی
- اختصاصی سینماسینما/ نیکی کریمی بر فرش قرمز جشنواره فیلم برلین
- قصه ناتمام سریالی با بازی نیکی کریمی و شهاب حسینی
- نیکی کریمی، کیارستمی را به جشنواره برلین بُرد
- آغاز اکران «تا فردا» در فرانسه
- «تا فردا» در جشنواره فیلم زوریخ تقدیر شد
- پنج فیلمنامه پروانه ساخت سینمایی گرفتند
- مردی تحت تاثیر/ نگاهی به فیلم «آتابای»
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی






