سینماسینما، نوشته‌ی استفن فاربر، مترجم: ماریا تابع‌بردبار
ویل اسمیت نقش پدر مصمم ونوس و سرنا ویلیامز را در نگاهی عمیق به سال‌های نخستین زندگی این دو فوق ستاره‌ی تنیس به کارگردانی رینالدو مارکوس گرین بازی می‌کند.
ساخته شدن و بیرون آمدن فیلم شاه ریچارد اثر رینالدو مارکوس گرین- که نمایش جهانی خود را برای اولین بار در چهل و هشتمین جشنواره‌ی فیلم تلوراید در دوم سپتامبر ۲۰۲۱ شروع کرد- از یک استودیوی بزرگ کمی غیرعادی به نظر می‌رسد. اگرچه برادران وارنر فیلم‌های ورزشی الهام‌بخش دیگری از جمله درام ساندرا بولاک به نام نقطه‌ی کور را نیز ساخته است، این فیلم جدید دربردارنده‌ی نکات ظریف و پیچیدگی‌هایی است که احتمالاً بیشتر در نسخه‌های سینمای مستقل یافت می‌شوند. فیلم مطمئناً با تأکید بر بازی ویل اسمیتِ برنده‌ی اسکار فروش خوبی خواهد داشت، اما این بازیگر شخصیتی مبهم‌تر از آن‌چه انتظار داریم در داستانی که موفقیت و پیروزی یک خانواده‌ی سیاه‌پوست را دربردارد، خلق می‌کند.
ریچارد ویلیامز پدر ونوس و سرنا ویلیامز است که با بر عهده گرفتن نقش مربی و تعلیم دادن به دو دخترش در زمین تنیس، آن‌ها را به موفقیت بی‌سابقه‌ای می‌رساند. اگرچه ریچارد آن والد دیوصفتی نیست که در فیلم‌هایی مانند کولی دیده‌ایم که اتفاقاً، یکی دیگر از ساخته‌های برادران وارنر است، او ویژگی‌های مشترکی با ماما رز وسواسی دارد که ناامیدی‌های خودش را در زندگی فرزندانش ریخت. کولی در نهایت با یک نکته‌ی مثبت به پایان می‌رسد و این فیلم هم همین‌طور. نکته‌ی خیره‌کننده‌ی فیلم اما تمایل فیلم‌ساز به ایجاد احساس ناراحتی در مخاطب با دیدن تصویر مردی است که به همان اندازه از ناامیدی خودش انگیزه می‌گیرد که از عشق به فرزندانش. فیلمنامه‌ی زک بیلین به خوبی این نکات ظریف را در خود جای می‌دهد.
داستان بر موفقیت اولیه ونوس ویلیامز متمرکز است، سرنا بیشتر در پس زمینه قرار دارد و با توجه به این‌که این دو خواهر پس از تقریباً ۳۰ سال حضور در کانون توجهات همچنان بسیار موفق عمل می‌کنند، فیلم باید جذابیت انکارناپذیری برای تماشاگران داشته باشد. این فیلم فاصله‌ی زیادی با یک فیلم کامل و بی‌نقص دارد؛ اما موضوع قوی و شخصیت‌پردازی‌های زیرکانه و بازی‌های درخشان اشتیاق بیننده را برای دیدن فیلم بیشتر و بیشتر می‌کند.
ما با ریچارد ویلیامز به عنوان مردی مصمم و کنترل‌گر آشنا می‌شویم که برای به رسمیت شناساندن دو دختر جوانش می‌جنگد، چیزی که او هم برای خودش و هم برای دخترها می‌خواهد. ویلیامز بارها و بارها در مورد تحقیرهای خود به عنوان مرد سیاه‌پوستی که در جنوب بزرگ شده صحبت می‌کند، در حالی که کو کلوکس کلان همچنان یک تهدید به شمار می‌رود. او که اکنون با همسر و پنج دخترش در کامپتون، کالیفرنیا زندگی می‌کند، در حالی که برای موفقیت فرزندانش مبارزه می‌کند، بار سنگینی را روی شانه‌های خود دارد. شروع فیلم با تصویر ویلیامز در حال مبارزه با شک و تردید سازمان تنیس سفیدپوستان مغرور، سرشار از طنز است، اما با جریانی آشکار از ناامیدی غم انگیز ترکیب می‌شود. اسمیت برخی از بهترین نقش‌آفرینی‌های خودش را در این صحنه‌های اولیه انجام می‌دهد، که ترکیبی از ناامیدی ریچارد، خشم شدید و عشق واقعی به خانواده‌اش است.
اگرچه بازی برجسته اسمیت در کل فیلم غالب است، اما او تمام نمایش نیست. آنجانو الیس نیز در نقش مادر دانای دختران می‌درخشد، او قدرت و شهامت سرپیچی از همسرش را در زمان‌هایی می‌یابد که ریچارد در حال غرق شدن در سفر نفسانی‌اش است. نقش او به اندازه‌ی نقش اسمیت پر زرق و برق نیست؛ اما او را با گرمی و خرد شایان‌توجهی متعادل می‌کند. جان برنتال هم در نقش مربی باهوش ونوس عالی بازی می‌کند. او طنز و ترکیبی باورنکردنی از خشم و تسلیم را به نبردهای ناامیدکننده‌ی خود با ریچارد ویلیامز می‌آورد که البته تقریباً همیشه در آن‌ها شکست می‌خورد. سانیه سیدنی در نقش ونوس هم محکم و در عین حال با لطافت بازی می‌کند؛ اما گاهی اوقات در پس زمینه محو می‌شود.
فیلم به آرامی ساخته شده است، اما تکراری و طولانی هم هست. گاهی اوقات به نظر می‌رسد که درگیری‌های ریچارد با سازمان تنیس سفیدها تکرار می‌شود و عناصری در فیلم وجود دارند که با وجود طولانی بودنشان با بی‌توجهی وباری به هر جهت با آن‌ها برخورد می‌شود: مانند نبردهای ریچارد با عناصر جنایتکار در کامپتون.
این فیلم براساس ورود ونوس به تنیس حرفه‌ای در سن ۱۴ سالگی شکل می‌گیرد و مبارزه‌ی او برای قهرمانی با روشی کلیشه‌ای خاتمه نمی‌یابد. (لازم به یادآوری است که اولین فیلم مجموعه‌ی راکی با شکست راکی بالبوآ در مبارزه خود به پایان رسید و در عین حال در سطح عمیق‌تری پیروز شد.) شاه ریچارد به برخی از قواعد فیلم‌های ورزشی پایبند است، اما زمانی که برخلاف انتظارات بازی کند، خاطره‌انگیزتر می‌شود.
منبع: هالیوود ریپورتر
https://www.hollywoodreporter.com/movies/movie-reviews/king-richard-telluride-2021-1235008117/amp/
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- گیشه سینمای جهان در قبضهی «پسران بد»
- ویل اسمیت در عربستان از پروژه جدید سینمایی خود گفت
- اعتراف بازیگر «روز استقلال ۲»؛ نبودن ویل اسمیت این فیلم را نابود کرد!
- ضیافت آکادمی اسکار برگزار شد/ تام کروز ستاره‌ی مراسم
- پس از اکران خصوصی فیلم «رهایی» صورت گرفت؛ حمایت دوستان و همکاران ویل اسمیت از اکران فیلم جدیدش
- رونمایی از تریلر فیلم جدید ویل اسمیت
- طبق ادعای خودش؛ کریس راک پیشنهاد اسکار برای اجرای مراسم ۲۰۲۳ را رد کرد
- آکادمی اسکار مجازات ویل اسمیت را اعلام کرد/ ممنوعیت از حضور در اسکار برای ۱۰ سال
- ویل اسمیت از عضویت در آکادمی اسکار کنارهگیری کرد
- مضحکه در منظر عام یا انسان ماندن!
- شوخی و تعصب/ درباره ارتباط هویت و شوخی
- ویل اسمیت عذرخواهی کرد/ خشونت در همه اشکالش مخرب است
- فرش قرمز اسکار ۲۰۲۲ / گزارش تصویری
- در قلمرو پادشاهی ویلیامزها/ نگاهی به فیلم «پادشاه ریچارد»
- خاطرات «ویل اسمیت» پرفروش در آمازون شد
نظر شما
پربازدیدترین ها
- حتی نام ایران او را به گریه میانداخت/ داور زنده زنده دق کرد
- عشق و پساعشق/ چند نکته درباره فیلم سینمایی «نبات» به کارگردانی پگاه ارضی
- چهره تلخ عشق یک سویه/ نگاهی به فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟»
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
- به بهانه برنامه «جعبه سیاه»؛ کفن و آگهی فوت لیاقت چه کسانی است؟
آخرین ها
- فوت برنده جوایز اسکار، کن و سزار؛ برتراند بلیه درگذشت
- نشان ویژه «روابطعمومی پیشگام در کاربرد هوش مصنوعی» به همراه اول اعطا شد
- «جن زدگان» ایبسن روی صحنه تئاتر شهرزاد می‌رود
- با موافقت شورای پروانه فیلمسازی؛ مجوز ساخت سینمایی برای ۶ فیلمنامه صادر شد
- صداپیشه «مهمونی» به «۱۰۰۱» پیوست
- تنها یک فیلم کوتاه، سهم سینمای ایران در برلین؛ فیلم‌های جشنواره برلین ۲۰۲۵ اعلام شد
- جوایز سینمایی لومیر اهدا شد؛ ۵ جایزه به «امیلیا پرز» رسید/ «دانه انجیر معابد» بهترین محصول مشترک اروپا شد
- به بهانه تبلیغات «کیولین» و «بنمانو» در سریال «قهوه پدری» مهران مدیری؛ جایی که برندها به قلب داستان میرسند
- هتتریک دیزنی در ۲۰۲۴/ فروش «موآنا ۲» از مرز یک میلیارد دلار گذشت
- نمایندگان جدید وزارت ارشاد در شورای صدور مجوز ساترا معرفی شدند
- «تاری» در راه لهستان
- نکوداشت خسرو سینایی برگزار شد؛ سینماگری که فردگرا و خودنما نبود
- مراسم جوایز «جوی» برگزار شد/ هاپکینز، فریمن و دیگر ستارهها در عربستان
- هوشنگ مرادی کرمانی: هیچ وقت مُهر سیاسی نخوردم و نمیخورم
- آغاز به کار نخستین نمایشگاه «اهواز پترواکس» با حضور همراه اول
- جزئیاتی درباره «۱۰۰۱ قاب»؛ قصه شهرزاد و هزار و یک شب در جشنواره برلین
- ویژگی‌های تفکری که سینما را از بنبست و سکون نجات داد
- «خائن کشی» آنلاین می‌شود
- مستند «در میان امواج» و روایتی زنانه از جنوب ایران
- جوآن پلورایت درگذشت
- معرفی داوران دو بخش چهل و سومین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر
- شهرام میراب اقدم درگذشت
- «عزیز»؛ عاشقانهای با طعم آلزایمر/ مجید توکلی: شورای پروانه ساخت منحل شود
- انجمن منتقدان آثار چهل و سومین جشنواره فیلم فجر را داوری می‌کند
- یک برنده اسکار، رئیس هیات داورانِ جشنواره فیلم کوتاه عباس کیارستمی شد
- انتشار فراخوان نخستین جشنواره نمای باران
- صیدِ کارگردان بزرگ
- ماجرای برخورد کیمیایی با کاپولا و انتقاد کیمیایی از ساخت ادامه پدرخوانده توسط کاپولا
- اختصاصی سینماسینما/ تازهترین فیلم کارگردان افغانی تبار در مسابقهی جشنواره برلین
- اثر کارگردان ایرانی، نماینده آمریکا در برلین/ آثار چند بخش از هفتاد و پنجمین جشنواره برلین اعلام شد
