سینماسینما، نوشتهی استفن فاربر، مترجم: ماریا تابعبردبار
ویل اسمیت نقش پدر مصمم ونوس و سرنا ویلیامز را در نگاهی عمیق به سالهای نخستین زندگی این دو فوق ستارهی تنیس به کارگردانی رینالدو مارکوس گرین بازی میکند.
ساخته شدن و بیرون آمدن فیلم شاه ریچارد اثر رینالدو مارکوس گرین- که نمایش جهانی خود را برای اولین بار در چهل و هشتمین جشنوارهی فیلم تلوراید در دوم سپتامبر ۲۰۲۱ شروع کرد- از یک استودیوی بزرگ کمی غیرعادی به نظر میرسد. اگرچه برادران وارنر فیلمهای ورزشی الهامبخش دیگری از جمله درام ساندرا بولاک به نام نقطهی کور را نیز ساخته است، این فیلم جدید دربردارندهی نکات ظریف و پیچیدگیهایی است که احتمالاً بیشتر در نسخههای سینمای مستقل یافت میشوند. فیلم مطمئناً با تأکید بر بازی ویل اسمیتِ برندهی اسکار فروش خوبی خواهد داشت، اما این بازیگر شخصیتی مبهمتر از آنچه انتظار داریم در داستانی که موفقیت و پیروزی یک خانوادهی سیاهپوست را دربردارد، خلق میکند.
ریچارد ویلیامز پدر ونوس و سرنا ویلیامز است که با بر عهده گرفتن نقش مربی و تعلیم دادن به دو دخترش در زمین تنیس، آنها را به موفقیت بیسابقهای میرساند. اگرچه ریچارد آن والد دیوصفتی نیست که در فیلمهایی مانند کولی دیدهایم که اتفاقاً، یکی دیگر از ساختههای برادران وارنر است، او ویژگیهای مشترکی با ماما رز وسواسی دارد که ناامیدیهای خودش را در زندگی فرزندانش ریخت. کولی در نهایت با یک نکتهی مثبت به پایان میرسد و این فیلم هم همینطور. نکتهی خیرهکنندهی فیلم اما تمایل فیلمساز به ایجاد احساس ناراحتی در مخاطب با دیدن تصویر مردی است که به همان اندازه از ناامیدی خودش انگیزه میگیرد که از عشق به فرزندانش. فیلمنامهی زک بیلین به خوبی این نکات ظریف را در خود جای میدهد.
داستان بر موفقیت اولیه ونوس ویلیامز متمرکز است، سرنا بیشتر در پس زمینه قرار دارد و با توجه به اینکه این دو خواهر پس از تقریباً ۳۰ سال حضور در کانون توجهات همچنان بسیار موفق عمل میکنند، فیلم باید جذابیت انکارناپذیری برای تماشاگران داشته باشد. این فیلم فاصلهی زیادی با یک فیلم کامل و بینقص دارد؛ اما موضوع قوی و شخصیتپردازیهای زیرکانه و بازیهای درخشان اشتیاق بیننده را برای دیدن فیلم بیشتر و بیشتر میکند.
ما با ریچارد ویلیامز به عنوان مردی مصمم و کنترلگر آشنا میشویم که برای به رسمیت شناساندن دو دختر جوانش میجنگد، چیزی که او هم برای خودش و هم برای دخترها میخواهد. ویلیامز بارها و بارها در مورد تحقیرهای خود به عنوان مرد سیاهپوستی که در جنوب بزرگ شده صحبت میکند، در حالی که کو کلوکس کلان همچنان یک تهدید به شمار میرود. او که اکنون با همسر و پنج دخترش در کامپتون، کالیفرنیا زندگی میکند، در حالی که برای موفقیت فرزندانش مبارزه میکند، بار سنگینی را روی شانههای خود دارد. شروع فیلم با تصویر ویلیامز در حال مبارزه با شک و تردید سازمان تنیس سفیدپوستان مغرور، سرشار از طنز است، اما با جریانی آشکار از ناامیدی غم انگیز ترکیب میشود. اسمیت برخی از بهترین نقشآفرینیهای خودش را در این صحنههای اولیه انجام میدهد، که ترکیبی از ناامیدی ریچارد، خشم شدید و عشق واقعی به خانوادهاش است.
اگرچه بازی برجسته اسمیت در کل فیلم غالب است، اما او تمام نمایش نیست. آنجانو الیس نیز در نقش مادر دانای دختران میدرخشد، او قدرت و شهامت سرپیچی از همسرش را در زمانهایی مییابد که ریچارد در حال غرق شدن در سفر نفسانیاش است. نقش او به اندازهی نقش اسمیت پر زرق و برق نیست؛ اما او را با گرمی و خرد شایانتوجهی متعادل میکند. جان برنتال هم در نقش مربی باهوش ونوس عالی بازی میکند. او طنز و ترکیبی باورنکردنی از خشم و تسلیم را به نبردهای ناامیدکنندهی خود با ریچارد ویلیامز میآورد که البته تقریباً همیشه در آنها شکست میخورد. سانیه سیدنی در نقش ونوس هم محکم و در عین حال با لطافت بازی میکند؛ اما گاهی اوقات در پس زمینه محو میشود.
فیلم به آرامی ساخته شده است، اما تکراری و طولانی هم هست. گاهی اوقات به نظر میرسد که درگیریهای ریچارد با سازمان تنیس سفیدها تکرار میشود و عناصری در فیلم وجود دارند که با وجود طولانی بودنشان با بیتوجهی وباری به هر جهت با آنها برخورد میشود: مانند نبردهای ریچارد با عناصر جنایتکار در کامپتون.
این فیلم براساس ورود ونوس به تنیس حرفهای در سن ۱۴ سالگی شکل میگیرد و مبارزهی او برای قهرمانی با روشی کلیشهای خاتمه نمییابد. (لازم به یادآوری است که اولین فیلم مجموعهی راکی با شکست راکی بالبوآ در مبارزه خود به پایان رسید و در عین حال در سطح عمیقتری پیروز شد.) شاه ریچارد به برخی از قواعد فیلمهای ورزشی پایبند است، اما زمانی که برخلاف انتظارات بازی کند، خاطرهانگیزتر میشود.
منبع: هالیوود ریپورتر
https://www.hollywoodreporter.com/movies/movie-reviews/king-richard-telluride-2021-1235008117/amp/

لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- گیشه سینمای جهان در قبضهی «پسران بد»
- ویل اسمیت در عربستان از پروژه جدید سینمایی خود گفت
- اعتراف بازیگر «روز استقلال ۲»؛ نبودن ویل اسمیت این فیلم را نابود کرد!
- ضیافت آکادمی اسکار برگزار شد/ تام کروز ستارهی مراسم
- پس از اکران خصوصی فیلم «رهایی» صورت گرفت؛ حمایت دوستان و همکاران ویل اسمیت از اکران فیلم جدیدش
- رونمایی از تریلر فیلم جدید ویل اسمیت
- طبق ادعای خودش؛ کریس راک پیشنهاد اسکار برای اجرای مراسم ۲۰۲۳ را رد کرد
- آکادمی اسکار مجازات ویل اسمیت را اعلام کرد/ ممنوعیت از حضور در اسکار برای ۱۰ سال
- ویل اسمیت از عضویت در آکادمی اسکار کنارهگیری کرد
- مضحکه در منظر عام یا انسان ماندن!
- شوخی و تعصب/ درباره ارتباط هویت و شوخی
- ویل اسمیت عذرخواهی کرد/ خشونت در همه اشکالش مخرب است
- فرش قرمز اسکار ۲۰۲۲ / گزارش تصویری
- در قلمرو پادشاهی ویلیامزها/ نگاهی به فیلم «پادشاه ریچارد»
- خاطرات «ویل اسمیت» پرفروش در آمازون شد
نظر شما
پربازدیدترین ها
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
- نگاهی به «عروج» به بهانه زادروز لاریسا شپیتکو/ لحظه روبرو شدن با «خود»
- «بیگانه» کامو مقابل دوربین کارگردان فرانسوی میرود
- چهره تلخ عشق یک سویه/ نگاهی به فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟»
- حقایقی درباره فیلم یک تکه نان به بهانه پخش آن از شبکه نمایش
آخرین ها
- یک واکنش دیرهنگام؛ بیانیه آکادمی داوری در پی خشونت علیه برنده اسکار
- پس از ۴ دهه برگزاری در یوتا؛ جشنواره ساندنس به کلرادو میرود
- فرشته سقوط کرده/ نگاهی به فیلمنامه «هیات منصفه شماره ۲» با بررسی عناصر مشترک درامهای دادگاهی
- «داستان سلیمان»؛ یک داستان واقعی از هزاران پناهجوی جهان
- «یک نبرد پس از دیگریِ» دیکاپریو کوتاهتر شد!
- یک عشق بی رحم،مجازات اعدام را در بریتانیا لغو کرد
- اکران آنلاین «زودپز» در شبکه نمایش خانگی
- نتفلیکس با «صد سال تنهایی» به یک رمان کلاسیک «غیرقابلاقتباس» جان میبخشد
- «ذهن زیبا»؛ اتفاقی زیبا در تلویزیون
- اسرائیل، کارگردان برنده اسکار را بازداشت کرد
- یک جایزه برای مجری اسکار؛ کونان اوبراین، جایزه مارک تواین را گرفت
- برای دستاوردهای یک دهه فعالیت حرفهای؛ بالاترین تجلیل سینمایی بریتانیا از تام کروز
- داوری فیلمساز ایرانی در جشنواره مورد تایید اسکار
- نگاهی به «اکنون»/ هنرِ شنیدن
- «بیگانه» کامو مقابل دوربین کارگردان فرانسوی میرود
- «روایت ناتمام سیما» قاچاق شد/ علیرضا صمدی: خواهش میکنم نسخه غیرقانونی را نبینید
- نقدچیست؟ منتقدکیست؟
- نوروز موسیقایی با فیدیبو؛ برنامه فستیوال موسیقی «گوشه» اعلام شد
- دارن آرونوفسکی میسازد؛ اقتباس سینمایی از رمان «کوجو»
- «بیصدا حلزون»؛ تلخی میان تصمیم و تسلیم
- «سلب مسئولیت»؛ کابوسی پنهانشده پشت نور
- خبرهای اختصاصی سینماسینما از جشنواره کن؛ مجیدی و فرهادی نمیرسند/ در انتظارِ روستایی، پناهی، مکری، کاهانی و اصلانی
- اختصاصی سینماسینما- کنفرانس خبری؛ ۱۰ آوریل/ احتمال حضور جارموش، لینکلیتر، اندرسن، مالیک و برادران داردن در جشنواره کن
- تبعات کرونا و اختلافات حقوقی با برادران وارنر؛ اعلام ورشکستگی شرکت تولیدکننده فیلمهای «ماتریکس» و «جوکر»
- به هر سازی رقصیدیم غیر از ساز دل خویش/ این بهاریه نیست، نامهای است برای امیروی امیر نادری
- تفاوت ساعت «۶ صبح» و «۵ عصر»
- پوستر بخش ۱۵ روز کارگردانان جشنواره کن منتشر شد
- یادداشت علیرضا داود نژاد برای مهدی مسعود شاهی
- هدیه نوروزی سوینا؛ انتشار نسخه ویژه نابینایان «پدرخوانده (۲)» با صدای فرهاد اصلانی
- یک جایزه دیگر برای «دانه انجیر معابد»/ برندگان جوایز فیلم آسیایی معرفی شدند