در شب افتتاحیه جشنواره ونیز ۲۰۲۴ سیگورنی ویور با دریافت شیر طلای جشنواره تجلیل شد.
به گزارش سینماسینما، هشتادو یکمین دوره جشنواره ونیز شب پیش با حضور چهرههای درجه یک کار خود را آغاز کرد و پیش از آن که کارش را با اولین اکران جهانی «بیتل جویس بیتل جویس» تیم برتون شروع کند، سیگورنی ویور را در مرکز توجه قرار داد و از بازیگر فیلمهای «بیگانه»، «آواتار» و «گوریلها در مه» به افتخار ۴۵ سال فعالیتش، با اهدای جایزه شیر طلایی تجلیل کرد.
ویور هنگام دریافت جایزه گفت: مطمئنم دارم خواب میبینم.
وی از دریافت شیر طلای ونیز به عنوان حیرتانگیزترین افتخاری که میتواند تصور کند، یاد کرد.
قبل از اعطای جایزه، یک پیام ویدیویی غافلگیرکننده از سوی جیمز کامرون پخش شد. کامرون کارگردان «آواتار» با بازی ویور بیان کرد که از این امتیاز باورنکردنی برخوردار است که چندین بار در طول سالها با ویور کار کرده و این همکاری با فیلم «بیگانگان» در سال ۱۹۸۵ شروع شد که وی برای آن نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر زن شد.
کامرون افزود: از آن زمان تاکنون وی ۲ نامزدی دیگر داشته و اگر از من بپرسید، اگر عدالتی وجود داشته باشد، اسکار برای اهدای جایزه به او خیلی دیر کرده است.
اوایل همان روز، ویور در کنفرانس مطبوعاتی حضور یافت و وقتی یکی از خبرنگاران از وی پرسید آیا فکر نمیکند که کار نوآورانه او در نقش ریپلی میتواند با ارائه قدرت زنان در صفحه نمایش، پایههای انتخاب کامالا هریس برای ریاست جمهوری آمریکا باشد، به گریه افتاد.
تجربه ویور به عنوان یک زن در هالیوود یکی از خطوط اصلی کنفرانس بود و او در این باره گفت: فکر میکنم آنها ناگهان به این نتیجه رسیدند که زنان مسنتر هم میتوانند نقش شخصیتهای جالبی را بازی کنند و ناگهان از شوخی و مادرشوهر بودن دست کشیدیم و شروع کردیم به ایفای نقش آدمهای واقعی چون در واقع بسیاری از مخاطبان ما افراد واقعی هستند.
وقتی از ویور درباره تمایل او به ایفای نقش شخصیتهای زن سرسخت پرسیده شد، ویور گفت که این یک ویژگی ذاتی زنان است.
او گفت: همیشه از من میپرسند چرا نقش زنان قوی را بازی میکنم و این سوال همیشه از نظر من عجیب است زیرا زنان اصولا قوی هستند و تسلیم نمیشوند.
ویور همچنین درباره سینمای ایتالیا و علاقه خود برای انجام کارهای بیشتر در این کشور حرف زد و گفت همه باید تجربه کار با یک کارگردان ایتالیایی را داشته باشند. او از فرزندش یاد کرد که به تازگی ازدواج کرده و گفت اولین فیلمی که او در کنار خانوادهاش تماشا کرد، درام کمدی «طلاق ایتالیایی» در سال ۱۹۶۱ بود.
ویور در عین حال در پاسخ به فیلمهای ابرقهرمانی مسیر بسیاری از کهنهکاران این صنعت در کوبیدن این فیلمها را دنبال نکرد و گفت: مارول خوب است، هر کسی باید کاری را که میخواهد انجام دهد.
وی یادآوری کرد که انتخاب شخصیاش سینمای ایتالیا است.
طرفداران ونیز، که بسیاری از آنها تا ۱۰ ساعت را در گرمای طاقت فرسا ایتالیا سپری کردند، شاهد حضور تیم برتون و بازیگرانی چون جنا اورتگا، مایکل کیتون، وینونا رایدر، کاترین اوهارا، ویلم دفو، جاستین تروکس و مونیکا بلوچی روی فرش قرمز بودند. ایزابل هوپر، نماد سینمای فرانسه که رئیس هیات داوران جشنواره ونیز امسال است از دیگر حاضران در مراسم افتتاحیه بود.
منبع: خبرگزاری مهر به نقل از ورایتی
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- در حاشیه جشنواره فیلم ونیز؛ چهارمین دوره Cinema&Arts به دو هنرمند ایرانی جایزه داد
- نامهای عاشقانه به شهر تهران؛ جایزه اصلی بخش روزهای ونیز به فیلم ایرانی رسید
- ستارهباران منتقدان برای «صدای هند رجب»
- «بیگانه» بهترین فیلم روز هفتم جشنواره ونیز
- «درون امیر» حضور کسی را که نیست، رقم میزند
- غافلگیری در جشنواره ونیز با فیلمی از عربستان سعودی
- تظاهرات گسترده در جشنواره ونیز برای حمایت از مردم غزه
- مسترکلاس گروهی از نخبگان سینمای جهان در جشنواره ونیز
- برگزارکنندگان جشنواره اعلام کردند؛ جشنواره فیلم ونیز هک شد
- پس از اولین اکران در جشنواره ونیز؛ فیلم جیم جارموش به جشنواره فیلم نیویورک ۲۰۲۵ میرود
- جشنواره ونیز در حمایت از مردم غزه سنگ تمام گذاشت/ حضور دو فیلم از سینماگران ایرانی در بخش روزهای ونیز
- سهم سینماگران ایرانی از جشنواره ونیز
- آثار جشنواره ونیز ۲۰۲۵ اعلام شد/ فیلم علی عسگری در بخش افقها
- نمایش آثار برگزیده مدرسه جین کمپیون در جشنواره ونیز
- در بخش مسابقه اصلی؛ محمد رسولاف داور جشنواره ونیز ۲۰۲۵ شد
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- حقایقی درباره فیلم سرب ساخته مسعود کیمیایی به بهانه نمایش آن از تلویزیون
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
آخرین ها
- مصوبهای برای حذف وزارت فرهنگ؛ مصوبه «سیاستهای صوت و تصویر فراگیر»؛ تعارض با جمهوریت
- «بابا پیکاسو»؛ در چنبره عواطف، حرمان و جداافتادگی
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶





