سینماسینما، سپیده ابرآویز
ما را چه می شود؟! ماه پیش و سال پیش و حتی دو هفته پیش، نه! همین سه چهار روز گذشته.
کتاب هایمان را بسته ایم چون یک مشت نویسنده بیکار آنها را نوشته اند. اگر به جای روی مبل یک وری یله دادن و به هم خندیدن مثلا دو صفحه از آن کتاب ها را خوانده بودیم شاید چند خطی در باب طرز درست نشستن در حضور جمع یا مثلاً درک تفاوت بین خندیدن به شوخی یا همصدا شدن با توهین را می فهمیدیم.
شاید جایی در کتابی نوشته باشد اگر کسی را یک بار کشتی هزار بار عذرخواهی فایده ندارد. یا در فصلی ممکن است نوشته باشد که وقتی بانی و حامی فرهنگ هستی یا فکر می کنی که هستی، هر توهینی به همراهانت عین توهین به خود توست.
در کتاب ها، داستان باشند یا اسطوره یا متن علمی از انسان سالم زیاد نوشته اند. از تفاوت خیر و شر. از درک متقابل و همذات پنداری.
ما را چه می شود که حتی حوصله خواندن نوشته های نویسندگان مجازی بیکار را نداریم و تولد استاد موسیقی که از دنیا رفته است را تبریک می گوییم و برایش طول عمر و نواختن ساز با پنجه های گرم آرزو می کنیم؟! شاید چند دقیقه، فقط چند دقیقه قبل از اجرا با یک جست و جوی کوچک میتوانستیم حداقل به شعور همدیگر احترام بگذاریم.
حتما اگر از فرصت خودنماییهایمان کم کنیم و قدری _اتفاقا روی کاناپه خانه ولو شویم _ تعریف انسان سالم را بخوانیم می بینیم اولین اصل، قائل بودن به حق آزادی انسان است.
ما را چه می شود که خدا شده ایم و برای سرنوشت آدم ها، علایق و شیوه زندگی شان نظر می دهیم؟ نه! تعیین تکلیف می کنیم.
مگر غیر از این است که در یک باری که به دنیا می آییم خوب است اول بهترین خودمان و بعد بهترین دیگران باشیم؟
کدام نویسنده بیکاری در کدام منبع پزشکی، روان شناسی یا جامعه شناسی نوشته است زن آفریده شده است تا صرفا تولید مثل کند؟!
کدام مکتب و مذهبی فتوا داده که زن حق ندارد به توانایی هایش اضافه کند؟ انتخاب کند وزنه بردار باشد یا خلبان یا کارمند بانک یا مادر؟
مادری با کدام یک از اینها در تعارض است؟ در قرن بیست و یکم بچه ها به مادران قدرتمند و موفق بیشتر نیاز دارند یا همان زنان مطبخی نیازمند و ناتوان و نگران؟!
اصلا ما کی آنقدر دانا و عاقل شده ایم که کشف کردهایم تمام آدم های دنیا باید یا پدر شوند یا مادر؟
انسان سالم و حق آزادی انسان را فراموش کردیم. هر زن یا مرد می تواند انتخاب کند که ازدواج نکند یا بچه نداشته باشد یا خود را صرف رشد استعدادش کند و برود بچه ای را از شیرخوارگاه بگیرد و بزرگ کند. این انتخاب ها چه آسیبی به مایی می زند که یک فضای مجازی دست مان گرفته ایم و در آن همدیگر را چنگ می کشیم و تکه تکه می کنیم؟
ما را چه می شود که تکه تکه کردن هایمان را به دنیای واقعی می کشیم؟ وزنه بردار نمی شویم به جایش مادر می شویم و با همدستی پدر فرزندمان، پاره تن مان را در خواب قطعه قطعه می کنیم؟
انسان سالم بودن را فراموش می کنیم. خدا می شویم. تصمیم می گیریم روزی به دنیا بیاوریم و روز دیگر بکشیم. یادمان می رود اگر فرزندمان بیمار است. عاصی است. خشمگین است. طلبکار است یا ناراضی است؛ بی شک مای پدر و مادر جایی را اشتباه رفته ایم. نقش و مسئولیتمان را حذف می کنیم. کاری برای درمان فرزند در هم شکستهمان یا نکرده ایم و یا به قدر کفایت نمی کنیم.
ما را چه می شود که دنیایی این قدر ترسناک می سازیم؟ برای تمام کردن زندگی یک فیلمساز پلشت ترین فیلم اکسپرسیونیستی جهان را بازی می کنیم. اینک آخرالزمان را عینی می کنیم. عینی می کنیم چون دیگر آن قدر دردناک و واقعی است که در قاب هیچ دوربینی جا نمی شود.
ما را چه می شود که فارغ از تعاریف انسان سالم، انسان آزاد و انسان مولد، روی رویاهای هم راه می رویم. آرزوهای هم را له می کنیم و جنازه مثله شده هم را در میان زباله های متعفن پنهان می کنیم. ما را چه می شود؟!
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- اعلام جزئیات برنامه «اینجام»/ جام ملتهای آسیا با فیروز کریمی و سیدجواد یحیوی
- ادعای عجیب مدیر شبکه۴؛ مدیری، علیخانی، جوان و صحت جرأت نمیکنند به تلویزیون بروند
- سرنوشت «کلاه قرمزی» در انتظار «جناب خان»؟
- پایان اکران فیلم پرفروش سال/ «چپ، راست» به سینماها میآید
- آینده مبهم «خندوانه» از نگاه رامبد جوان
- رامبد جوان و پله فوتبالیست افسانهای
- داریوش ارجمند: نقش جدیدی پیشنهاد نشده که بپذیرم
- رامبد جوان تهیهکننده فیلم کوتاه «فقط مه واقعی است!» شد
- بازگشت «خندوانه» به تلویزیون از عید فطر
- گزارشی از واکنشها به ویدئوی اعتراضی مهرجویی/ اندوه عمومی سینماگران ایرانی
- فینالیستهای خندانندهشو۳ مشخص شدند
- بازگشت جنابخان از پنجشنبه به «خندوانه»
- معجونی، ژوله و جوان داوران خندانندهشو ۳ شدند
- کلیشههایی که با بازیهای رامبد جوان شکست
- یک استاد دانشگاه : خنداندن درخندوانه بسیار تصنعی است/خندوانه در این سالیان رقیب خوب نداشته
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- صدور پروانه نمایش غیرسینمایی برای ۴۱ اثر
- اجرای طرح «اکران شبانه» سینماها در تعطیلات نوروز
- ما درون خمره گیر افتادهایم/ نگاهی به آخرین اجرای اثر برجسته لوییجی پیراندللو در ایران
- «خواب مرد مرده» به صحنه میآید
- جایزه اصلی جشنواره سالونیکا به فیلمساز ایرانی رسید
- با نمایش ۱۰ روزه؛ «تلماسه ۲» نیم میلیارد دلاری شد/ پیشی گرفتن از فیلم نخست
- فوت فیلمنامهنویس «سخنرانی پادشاه»/ دیوید سیدلر درگذشت
- فصل سوم «داستانهای فوتبال» به آنتن شبکه ورزش میرسد
- رشید کاکاوند راوی «مجنون آن لیلی» شد
- آغاز حراج نوروزی شمارههای رند همراه اول
- با ۸۰ سال تولید فیلم و سریال؛ آتش یک استودیوی قدیمی در قاهره را از بین برد
- با ۸ و نیم دور چرخیدن دور خود؛ فیلم رایان گاسلینگ رکورد گینس را شکست/ برای تعداد معلق خوردن ماشین
- اکران آنلاین «ویلای ساحلی» و ۲ فیلم دیگر
- هدیه نوروزی سوینا؛ انتشار نسخه ویژه نابینایان «پدرخوانده» با صدای پیمان معادی
- در هشتمین جشنواره ملی نوآوری برتر ایرانی؛ محصول «اعطای اعتبار با توثیق سیمکارت» نوآور معرفی شد
- در پی بالا رفتن اجاره بها؛ سینماهای خیابان شانزهلیزه بسته میشوند
- صدور ۱۷ پروانه ساخت غیر سینمایی
- آغاز اکران آنلاین «کاپیتان من» در نمایش خانگی
- چند تماشاگر برای فیلمهای نوروزی به سینما رفتند؟
- ۵ انیمیشن ایرانی در اسپانیا نمایش داده میشود
- لباس پارتیتور و گردنبند «پروین» به موزه سینما اهدا شد
- مستند مرکز گسترش در اکران نوروزی یک پلتفرم/ از کیارستمی تا رزاقکریمی
- یادداشت بلومبرگ بر سریال «شکوفههای شانگهای»/ اولین سریال تلویزیونی وونگ کار وای، نوستالژی دهه نود
- لیندا کیانی و آرمین رحیمیان بازیگران «ماه پنهان» شدند
- کنارهگیری آگنیشکا هالند؛ ژولیت بینوش ریاست آکادمی فیلم اروپا را بر عهده میگیرد
- دعوت هندیها از اصغر فرهادی
- گزارش مراسم رونمائی از کتاب «دندان گرگ»/ یک داستان حماسی شهری
- میراث پدر/ نگاهی به فیلم «شطرنج باد»
- با حکم دادگاه؛ «قهرمانِ» فرهادی تبرئه شد
- آغاز پویش مردمی همراه اول برای کمک به سیلزدگان سیستانوبلوچستان