سینماسینما، علی شیرمحمدی
در فیلم «انگل» دو خانواده چهار نفره تصویر شده است که یکی با فقر دست و پنجه نرم می کند و دیگری در ناز و نعمت به سر می برد و برای اولین بار شاهد حضور خانواده به عنوان اولین نهاد اجتماعی کامل شامل پدر، مادر و یک دختر و یک پسر هستیم؛ چیزی که برخلاف آثار قبلی بونگ جون-هو (کارگردان) است.
فقر خانواده اول، از همان ابتدای فیلم با تیلت دوربین از قابی که تعدادی جوراب در آن از یک چوب لباسی آویزان شده، مشهود است. در پس این جورابهای آویخته، قاب پنجره که سطح خیابان را تصویر می کند، تاکیدی بر پایین بودن خانه از سطح خیابان است. این خانواده که از راه بسته بندی جعبه های پیتزا ارتزاق می کند، پسر جوانی (کی-وو) دارد که آینده روشنی برای خود متصور نیست، ولی با پیشنهاد جذاب یکی از دوستانش که عازم آمریکاست، روبرو می شود. دوست کی-وو از او می خواهد که به جای او برای تدریس خصوصی دختر خانواده متمولی که پیش از این خود آن را بر عهده داشته، برود. کی-وو با قرار گرفتن در چنین شرایط مطلوب و منحصر به فردی، مفری برای نجات خانواده خود از شرایط احتضارشان می یابد و خیلی زود با طراحی یک نقشه تمامی اعضای خانواده راهی برای کار در خانه خانواده متمول پیدا می کند.
فیلم از دو بخش تشکیل شده است: موقعیتهای طنز و مفرح نیمه اول؛ هراس و رعب و وحشت نیمه دوم. مجموع این روند روایی، تصویرگر طنز سیاه و تلخی است که از فرم، ظرف بی نهایت شکیلی برای بیان محتوای فیلم و لایه درونی آن مهیا کرده است و همین موضوع فیلم را از دو منظر زیبایی شناسی متنی و نشانه شناسی ساختاری قابل غور و بررسی می کند.
فیلم «انگل» از منظر محتوایی به موضوع شکاف طبقاتی حاکم بر جامعه می پردازد که نشانه های تصویری همسوی بسیاری در لایه ظاهریش دارد؛ امری که نشان از دقت نظر کارگردان در استفاده از تمامی اجزا و عناصر بصری و محتوایی اثر دارد. جون-هو درگیر شعارزدگی سطحی و استفاده غلوآمیز از این عناصر نمی شود و با ظرافت چشم نواز و هوشمندانه از این عناصر، برای بیان و اغنای درون متنی با کارکردی دراماتیک در جای جای اثر استفاده می کند. برای مثال به کار گیری الگوی رایج جغرافیای شهری در اکثر جوامع بشری از لحاظ سکونتگاههای خوش آب و هوا در بالای شهر و اماکن شلوغ با تراکم جمعیت زیاد و کیفیت پایین زندگی در انتهای شهرهای بزرگ دنیا یا استفاده نمادین از پله هایی که نماهایی اثرگذار از فیلم را به دو بخش مورب، چه در بالارفتن کی-وو برای به دست آوردن موقعیت بهتر در زندگی، و چه در نمای برگشتن به موقعیت فرودست خود، تقسیم می کند؛ چیزی که به اندازه کافی مبین اختلاف سطح طبقاتی موجود در جوامع است. یا استفاده از پنجره های اندک و نور کم در خانواده فقیر و پنجره هایی قدی و غلوآمیز در خانواده ثروتمند که مظاهر طبیعت به خوبی از طریق آن نمایان است.
در ابتدا شاهد شکل انگل وار زندگی خانواده کیم هستیم: بچه ها در تلاش برای استفاده از سیگنال وای فای همسایه ها هستند در نمایی بی نظیر تصویر شده است. جالب اینکه این بهره مندی صرفا در توالت خانه که در معنای نمادین خود اصولا در پست ترین جای هر خانه است، ممکن می شود؛ مکانی که در خانه خانواده کیم در بالاترین سطح خانه قرار دارد و همچنان حکایت از نشانه شناسی مورد استفاده کارگردان دارد. جون-هو با استفاده از این مکان (توالت) در چند جای دیگر وجه دراماتیک و گروتسک فیلم را تشدید می کند، مثل وقتی سیل خانه کیم را ویران کرده و دختر بر آن می نشیند تا گندآب و فاضلاب بیش از پیش آنها را در خود غرق نکند. همچنان این پست ترین جای خانه، در زیرزمین خانه خانواده ثروتمند که شوهر کارگر خانه در آن محبوس است، در چند قدمی اوست، بدون حفاظ و دیواری و همچنان زندگی خانواده فقیر دیگر در شرایط نامناسب، نشانه مشهود دیگری در شکاف طبقاتی جوامع است. مواجه این خانواده با خانواده کیم، تبدیل به نزاع جدی نمادینی برای تنازع بقا و جنگ بر سر به دست آوردن حیات در همان پایین ترین سطح ممکن و موقعیت متعفن، همچنان نشانه شناسی بارز و برجسته جون-هو در نشان دادن شکاف طبقاتی است.
استفاده از عناصر و مظاهر طبیعت برای دو سطح از اجتماع نتایج متفاوتی به بار می آورد. برای مثال باران به عنوان یک عنصر طبیعی که نوع بشر حق استفاده و لذت بردن از آن را دارند، به واسطه همان معماری حاکم و از طریق همان پله های مورب در انتهای شهر و محل زندگی خانواده کیم و همسطح هایشان، تبدیل به سیلی خانمان برانداز شده و باعث می شود که عده کثیری از ساکنان این مناطق، شب را در پناهگاههای دولتی به صبح خود گره بزنند. و درست در سکانس بعدی، فردای آن سیل ویرانگر در قابی به جا و نمایی به یاد ماندنی، تابش اشعه ملایم خورشید ناشی از باران شب قبل از پنجره تمام قد بر صورت خانم خانواده ثروتمند او را دوست داشتنی تر می کند و بلافاصله را در اتومبیل بنزشان دیده می شود که کی تیک (پدر خانواده فقیر) با چشمان و روحی متورم در حال رانندگی برای اوست و وی در بک گراند، طی تماسی تلفنی با دوست خود از باران روح انگیز شب گذشته سخن می گوید. یا بوی متعفنی که در چند جای فیلم پدر خانواده ثروتمند به واسطه حضور پدر خانواده فقیر به آن اشاره می کند، تصویر وهم آلود و تامل برانگیزی به مخاطب می دهد که در سکانس های تطمیع خانواده فرودست بدون در نظر گرفتن کرامت انسانی آنها و شرایط روحی شان تشدید می شود و مخاطب این بوی تعفن را سویه ای دیگر حس می کند.
جون-هو با کارگردانی خیره کننده اش برای بیان فرم و محتوای همسو در آخرین فیلمش، عناصر زیبایی شناسی دراماتیک و نشانه مدار ساختاری را در قالبی منحصر به فرد کنار هم می گذارد و باعث می شود مخاطب پا را فراتر از جهان معنایی فیلم بگذارد و متوجه ساختار کلی نظام طبقاتی حاکم بر دنیا (نظام سرمایه داری) شود که در نگاه اول، موجد این شکاف عمیق وغیرمنصانۀ مشهود است، اما در نهایت هر دو قشر را به مسلخ هم می برد تا شرایط را برای درک عمیق تر ماجرا و شناخت و نیل به حقیقت و تشخیص انگل واقعی هموار کند.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- محصول ۵۲ میلیون دلاری سینمای کره؛ ورنر هرتسوگ صداپیشه انیمیشن بونگ جونهو میشود
- فیلم جدید کارگردان انگل با فیلمبرداری خنجی اکران میشود
- پس از خودکشی لی سون کیون؛ بونگ جون هو از بازیگر درگذشته دفاع کرد/ اعتراض به پلیس و رسانه
- فوت بازیگر فیلم «انگل»/ لی سون کیون درگذشت
- بازیگر جدید فیلم بونگ جون هو معرفی شد/ استیون ین در یک فیلم علمی تخیلی
- پس از فیلم «اوکجا»؛ داریوش خنجی با بونگ جون هو در «میکی ۷» همکاری میکند
- موفقیت «کودا» و مانیفست اسکار برای حمایت از اقلیتها
- گذری در جشنواره فیلم ونیز / گزارش تصویری (۲)
- بونگ جون هو: کرونا نمیتواند سینما را از بین ببرد
- شهرام مکری داور بخش «افقها»ی جشنواره ونیز شد
- کارگردان «انگل» در مستر کلاس جشنواره کن چه گفت/ توضیحات بونگ جون هو درباره پروژههای آیندهاش
- «خورشید» به بخش رقابت بینالمللی جشنواره مونیخ راه پیدا کرد
- ونیز برای یک جشنواره کاملا فیزیکی آماده میشود
- اصغر فرهادی در لیست کارگردانانی که فیلم بد نمیسازند!
- سریال «انگل» چه تفاوتی با نسخه سینمایی دارد
نظر شما
پربازدیدترین ها
- وقتی زن تبدیل به «ناموس» میشود/ نگاهی به فیلم «خورشید آن ماه»
- چهره تلخ عشق یک سویه/ نگاهی به فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟»
- اختصاص سینماسینما/ سه فیلم ایرانی در جشنواره فیلمهای برتر سال ۲۰۲۴ مجله تله راما
- گفتوگو با محمد مقدم درباره سینمای مستند/ فیلم مستند، جهانی است ساختگی؟
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- حضورهای بین المللی فیلم کوتاه تامینا
- گلدن گلوب اعلام کرد؛ وایولا دیویس جایزه سیسیل بی دمیل ۲۰۲۵ را میگیرد
- درباره «قهوه پدری»؛ قهوه بیمزه پدری
- «کارون – اهواز» در راه مصر
- اختتامیه جشنواره «دیدار» ۱۷ دی برگزار خواهد شد
- اختصاص سینماسینما/ سه فیلم ایرانی در جشنواره فیلمهای برتر سال ۲۰۲۴ مجله تله راما
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ «مجمع کاردینالها»؛ موفقیت غیرمنتظره در گیشه و جذب مخاطبان مسنتر
- مدیر شبکه نسیم توضیح داد؛ مهران مدیری، جنابخان، فرزاد حسنی و چند برنامه دیگر
- تاکید بر سمزدایی از سینما و جشنواره فجر/ علیرضا شجاع نوری: ادغام جشنوارهی ملی و جهانی فجر سیاسیکاری بود
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ جادوی «شرور»؛ داستانی از دوستی، تفاوتها و مبارزه با تبعیض
- برای پخش در سال ۲۰۲۵؛ پسر شاهرخ خان برای نتفلیکس سریال میسازد
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ «گلادیاتور ۲»؛ بازگشتی باشکوه به کُلُسیوم و سنت حماسههای سینمایی
- اعلام نامزدهای چهلمین دوره جوایز انجمن بینالمللی مستند/ محصول مشترک ایران و انگلیس در شاخه بهترین مستند کوتاه
- اصغر افضلی و انیمیشن «رابینهود» در تازهترین قسمت «صداهای ابریشمی»
- جایزه جشنواره آمریکایی به پگاه آهنگرانی رسید
- چهل و سومین جشنواره فیلم فجر؛ از فرصت ثبت نام فیلمها تا داوری عوامل بخش نگاه نو
- نمایش بچه / گزارش تصویری
- اهمیت «باغ کیانوش» در سینمای کمدی زدهی این روزها
- برای بازی در فیلم «ماریا»؛ نخل صحرای پالم اسپرینگز به آنجلینا جولی اهدا میشود
- اکران فیلم علی زرنگار از اواخر آذر؛ «علت مرگ: نامعلوم» رفع توقیف شد
- مانور آمادگی همراه اول برای رویارویی با بحران؛ تمرینی برای پایداری ارتباطات
- بررسی هزینه و درآمد تولیدات ۳ سال اخیر؛ حساب کتاب فارابی جور است؟
- در اولین روزهای اکران بینالمللی؛ «گلادیاتور۲»، ۸۷ میلیون دلار فروخت
- اعضای شورای سیاستگذاری جشنواره فیلم فجر معرفی شدند
- نامزدی ۲ جایزه آمریکایی برای «دوربین فرانسوی»
- «شهر خاموش» بهترین فیلم جشنواره نوستالژیا شد
- فروغ قجابگلی بهترین بازیگر جشنواره ریچموند شد
- «تگزاس ۳»؛ کمدی از نفس افتاده یا موفقیت تکراری؟
- روایتی از سه نمایشنامه از محمد مساوات روی صحنه میرود
- «کارون – اهواز» در مراکش