سینماسینما، فریبا اشوئی
آغوش باز تازه ترین کار بهروز شعیبی تلاش دارد تا در ادامه فیلم قبلی او بدون قرار قبلی، گام بردارد. تلاشی که متاسفانه موفق نیست. شعیبی در این فیلم نیز مانند فیلم قبلی اش به مشکلات خانواده(بعنوان بنیاد اصلی اجتماع) در جامعه رو به توسعه پرداخته است. جامعه ای که در میان هیاهو و شتابزدگی و روزمرگی هایش، آدم ها با هویت و اصالت واقعی شان حضور پیدا نمی کنند. ماحصل این شتاب جامعه برای جا نماندن ها، عواطف و تعلقاتی (دلیل اصلی استواری بنیاد خانواده) است که فراموش می شوند. همین فراموشی است که اجتماع را دچار بی ریشگی می کند و بدنبال آن، آمار بزه و عصیان بالا می رود. آغوش باز روایت دو داستان موازی است که در انتها بهم متصل می شوند. اولین داستان، داستان زندگی پیام خواننده مشهور ِ شهر است که در دنیای شهرتش غرق شده و کارش را بعنوان اولویت خود قرارداده و جایگزین خانواده اش کرده است. دومین داستان زندگی دکتری سالخورده است که در ۳۰ سال سوم زندگیش متوجه غفلت زندگی خود شده و برای جبران مافات و زیستن در کنار همسر مبتلا به الزایمرش از کارش خداحافظی می کند. پیام را همسرش زهره از خواب خرگوشی بیدار می کند وقتی با یک روز غیبتش او را متوجه مسئولیت هایش در زندگی می کند. اما دکتر داستان بعنوان سالمند باتجربه، سعی در بیداری شریک مبتلا به فراموشی اش دارد .
آغوش باز در زیرلایه متن اصلی نگاهی هم به سختی های کار خوانندگان و برگزار کنندگان کنسرت دارد. نگاهی به آدم های جامعه، ترس ها، طمع ها، زیاده خواهی و خودخواهی هایشان می کند و در انتهای داستانش هم با حذف آدم های سیاه و خاکستری قصه،در کنار آدم های شریف و با اصالت می ایستد و برایشان کف می زند.
فیلم آغوش باز به لحاظ متن قابل قبول است اما در پرداخت کاستی های زیادی دارد و با فیلم قبلی شعیبی قابل قیاس نیست. بدون قرار قبلی روان و سلیس داستانش را روایت می کرد اما این فیلم در بیان، بسیار دچار سختی و لکنت است.
اتفاقات برگزاری کنسرت پیام بسیار زیاد و حوصله سر بر است. تنها رابطه زوج سالمند است که این تکرار و حوصله سربری را جبران می کند. ارتباطی از شروع بین دو داستانی که بطور موازی پیش می روند تا کمی بیش از یک سوم پایانی وجود ندارد و مخاطب تا قبل از ورود نوه ها به خانه این زوج سالمند هیچ موتیف معنایی یا کد ارتباطی بین این دو داستان پیدا نمی کند و به یکباره همه چیز با یک شتابزدگی غیر منطقی (دقیقا نقطه مقابل آن کش آمدگی و تکرار )به هم متصل می شود و پایان خوش داستان رقم می خورد. از سوی دیگر دوگانگی بین تبلیغات پرطمطراق درباره پیام به عنوان خواننده پرآوازه شهر، کنسرتش و تمرکز بر حواشی آن با آن همه بیلبورد شهری، اکسسوری، طراحی صحنه، نور، رقصنده و نوازنده و هم آواز از آغاز داستان فیلم تا سرانجام کنسرت با آن جمعیت محدود و کم جان(در اندازه یک اجرای نمایش تجربی دانشجویی)به فیلم ضربه جدی زده است و این ضربه نیز در ادامه دیگر ضعف های ساختاری و پرداختی، شخصیت پردازی، تدوین و…. پیام مهم فیلم را مخدوش و اقبال آن نزد مخاطب را تقلیل داده است. خلاصه کلام باید گفت فیلم تازه شعیبی با یک تضاد معنایی و ساختاری جدی روبروست که هرچه پیشتر می رود این تضاد و دو گانگی آشکارتر می شود. آغوش باز بیشتر درگیر سانتیمانتالیسم است تا تمرکز بر مفاهیم معنایی.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- داوران بخش فیلمهای داستانی کوتاه جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی معرفی شدند
- وقتی کابوس از ازل با بشر زاده شد/ نگاهی به فیلم «سمره»
- نمایشی از بطالت/ نگاهی به فیلم «پلان ۷۵»
- یک مواجههی ناخوشایند/ نگاهی به فیلم «پس از ورود»
- بهروز شعیبی: قهرمان زن به قصه عمق میبخشد/ فیلمسازی برای توجه بهتر به روابط انسانی
- جشنواره فیلم فجر و چند پرسش به جا مانده!
- پر زرق و برق/ نگاهی به فیلم «آغوش باز»
- یک فانتزی دوست داشتنی/ نگاهی به فیلم «صبحانه با زرافهها»
- بانویی به نام پروین/ نگاهی به فیلم «پروین»
- عاشقانههای یک سرباز که اَلکن ماند!/ نگاهی به فیلم «ظاهر»
- معرفی برگزیدگان جشنواره فیلم فجر ۴۲؛ سیمرغ کارگردانی را به افخمی دادند/ «مجنون» بهترین فیلم شد
- الگوی ضعیف/ نگاهی به فیلم «شهسوار»
- کدام احمد؟/ نگاهی به فیلم «احمد»
- فیلم سروش صحت بدون حتی یک نامزدی/ کاندیداتوری جشنواره فیلم فجر در قبضه ارگانیها
- هوشمندی در آفرینش موقعیتهای کمیک/ نگاهی به فیلم «تمساح خونی»
پربازدیدترین ها
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- محاکمه در خیابان/ نگاهی به تازهترین قسمت سریال «افعی تهران»
آخرین ها
- عسگرپور: از جانب مدیران کم تسلطِ سطحینگر، مورد حمله قرار میگیریم که شما از فروش فیلمها خوشحال نیستید/ از کجا به کجا رسیدیم!
- پخش سریال «حشاشین» در ایران ممنوع شد
- همراه اول حامی برگزاری ششمین رویداد ایران اکسپو
- حضور معاون وزیر حملونقل و زیرساخت ترکیه در غرفه همراه اول
- محاکمه در خیابان/ نگاهی به تازهترین قسمت سریال «افعی تهران»
- جایزه بزرگ جشنواره کازابلانکای مراکش به «برندهها» رسید
- ۲ انیمیشن ایرانی به جشنواره معتبر انسی راه یافتند
- «رُخ» بهترین مستند جشنواره فیلم مسکو شد
- «آوای ابرها» به جشنواره کاریبتونز کلمبیا راه یافت
- ۳ جایزه جشنواره مسکو به «آه سرد» رسید
- خانواده قاتل از «بیبدن» شکایت میکنند؟
- فوت کارگردان فرانسوی برنده نخل طلا و سزار/ لوران کانته درگذشت
- نسخهی آزادیِ لانتیموس/ نگاهی به فیلم «بیچارگان»
- نکوداشت اکبر زنجانپور در نوزدهمین «شب کارگردان»
- حضور همراه اول در بزرگترین نمایشگاه فناوری ترکیه
- معرفی همراه اول بهعنوان کارفرمای برتر سلامتمحور
- «در سایه سرو» از جشنواره ایتالیایی جایزه گرفت
- فیلم ایرانی نامزد قدیمیترین جایزه سینمایی اروپا شد
- کیوسکهای دیجیتال نخستین اپراتور سلامت کشور رونمایی و نصب شد
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- فیلمهای «رکوردزن» و زنگ خطر برای آینده این سینمای محترم!
- «هواخوری» روی صحنه میرود
- تمدید مهلت شرکت در جشنواره «خیمه شب بازی»
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- نسخه ویژه نابینایان «همسر» با صدای مسعود فروتن منتشر میشود
- نمایش «شیرین» کیارستمی در جادوی سینما بنیاد حریری
- آغاز ثبتنام دهمین دوره کارآموزی همراه اول
- تتلو در دادگاه: عذرخواهی میکنم
- مستانه مهاجر داور جشنواره الجزایر شد
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟