سینماسینما، حمید عبدالحسینی*
داشتن فیلمهای بومی و ملی بحثی است که سالهاست به یکی از مسائل اصلی سینمای ایران بدل شده و در هردورهای با تعاریف و چهارچوبهایی چه از سوی مدیران و چه دست اندرکاران سینما مواجه شده است که تا به امروز جز مواردی معدود که آن هم بیشتر برآمده از خلاقیتهای فردی و نگرشهای شخصی است، ماحصل منسجم و جریان سازی نیافته است تا بتوان آثاری از این دست را در آن مجموعه یافت و حالا با به روی پرده رفتن زالاوا میتوان بار دیگر مولفهها و عناصر بومی را در بستر یک فیلم و نه فقط از حیث جغرافیا و محیط که در پرداخت موضوع و جوانب تماتیک نیز ردیابی کرد.
زالاوا یکی از فکر شدهترین فیلمنامههایی را دارد که میتوان در پرداخت به مضامین مرتبط با خرافه نوشت به نحوی که در عین نزدیک شدن به مباحثی همچون جن و باورهای عامیانه، حساسیتهای این مضامین را نیز میشناسد و به شکلی درست آن را از گرفتار شدن به دام ممیزی میرهاند. درواقع فیلمنامهنویسان به جای پرداخت صریح و مستقیم با روی آوردن به موارد جانبی به تاثیر چنین ذهنیت و تفکراتی بر محیط پیرامون و زندگی مردم می پردازد. یکی دیگر از جذابیتهای زالاوا که باز هم از فیلمنامه برمیآید تلفیق ژانرهای مختلف نظیر کمدی و وحشت و همین طور آغشتهسازی آن با تمی عاشقانه است که بر کشش و دنبال کنندگی اثر افزوده است بی آنکه این تعدد گونهها باعث آسیب به کلیت و انسجام فیلم شود.
ارسلان امیری در نخستین فیلمش اهمیت فراوانی برای عناصر ساختاری قائل است؛ زالاوا چه از منظر دیداری نظیر دوربین و تصاویر، طراحی صحنه و لباس و نیز از جانب موارد شنیداری مانند افکت، موسیقی و… توانسته بر همافزایی با روایت و مولفههای داستانی تاکید و آن را مضاعف کند.
زالاوا با اینکه در نقشهای محوریتر از بازیگران آشنا در قالب کاراکترهایی ناآشنا و به نوعی دور بهره گرفته اما نتیجهی کار آنها در پردازش گویش و بیان و درگیری مخاطب با آدمهایی چالش برانگیز به ویژه در نقش پررمز و رازی که پوریا رحیمی سام عهده دار آن است به شکلی غنی بازتاب یافته است.
زالاوا فیلمی برای تماشا بر روی پردهی نقرهای سینماست، با ابعادی بزرگ، درگیرکننده و موثر که مشخص است گروه سازنده برای ساخت از ابتدا چنین هدفی را مدنظر داشتهاند و این در دکوپاژ، میزانسن و سایر مایههای ساختاری اثر مشهود است که درنهایت ریتم و ضرباهنگ پویایی را به وجود آورده است و بخش قابل توجهی از این موفقیت مرهون شناخت ارسلان امیری از جغرافیا، زیست بوم، آدمها و سبک و سیاق زندگی آنهاست.
*نویسنده و کارگردان
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- جهل مرکب بیپایان/ نگاهی به فیلم «زالاوا»
- «زالاوا» به اکران آنلاین رسید
- رقابت «زالاوا» در فرانسه و تقدیر در بلژیک
- در اولین نشست «زیرمتن» مطرح شد؛ روایت «زالاوا» از جدال میان دو نظم/ باور به «جن» از واقعیت آن ترسناکتر است
- تبدیل یک موضوع جهانی به اثری بومی/ فایل صوتی گفتگوی دو منتقد درباره «زالاوا»
- سینماتک خانه هنرمندان ایران برگزار میکند؛ «زیرمتن» با «زالاوا» کلید میخورد/ بررسی بینارشتهای فیلمهای روز
- از ابتدای سال شش میلیون نفر به سینما رفتهاند/ «دوزیست» در یک روز بیش از ۷۰۰ میلیون فروخت
- دو فیلم کمدی و یک فیلم اجتماعی تلخ؛ پرفروشهای سینمای ایران از ابتدای سال
- سینمای ترسناک ایران جان میگیرد؟
- احیاکنندگان سینمای مستقل
- گیشه سرد سینماها در روزهای داغ تیر ماه
- چهار فیلم ایرانی در چهار بخش جشنواره کارلووی واری
- اکران «زالاوا» در ترانسیلوانیا و پاریس
- تهیهکننده فیلم مطرح کرد: «زالاوا» به زودی اکران میشود/ مردم بهترین تبلیغ هستند
- نمایش «زالاوا» در سه جشنواره فیلم آمریکایی
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی





