سینماسینما، محمد حقیقت
فیلم «درسهای فارسی» به کارگردانی وادیم پرلسمن محصول آلمان و بلاروس، مورد توجه منتقدان فرانسوی قرار گرفت.
این فیلم از چهارشنبه ۱۹ ژانویه ۲۰۲۲ درفرانسه به نمایش عمومی درمیآید و نویسنده فیلمنامه که آن را از یک نمایشنامه رادیویی اقتباس کرده، بهشکل خودآگاه یا ناخودآگاه از فرم داستان سرایی هزار و یک شب الهام گرفته که شهرزاد برای نجات جان خود مجبور به قصه گفتن برای پادشاه میشود.
فیلم «درسهای فارسی» ماجرای جوانی یهودی به نام ژیل که در فرانسه اشغال شده توسط نازیها در جنگ جهانی دوم است. این جوان در موقع فرار از فرانسه به سوییس، گرفتار نازیها میشود، قرار است او را مثل دیگر یهودیان تیرباران کنند، اما ناگهان او فریاد میزند: «من یهودی نیستم! ایرانی هستم». این موضوع با حیرت یکی از افسران نازی روبهرو میشود و او را تیرباران نمیکنند. این افسر از ژیل میخواهد که به او زبان فارسی یاد دهد زیرا درنظر دارد روزی به ایران برود. سرانجام وی را به اردوگاه نازیها درفرانسه میبرند و ژیل که پسر یک خاخام یهودی است و تنها دو سه کلمه فارسی میداند، هر روز از خود زبانی اختراع میکند و هر روز قصهای تازه سرهم میکند تا به افسر نازی، به اصطلاح زبان فارسی یاد بدهد. او درواقع یک زبان من در آوری که تا حدی به فارسی میماند ابداع میکند. در کمپ نازی ها هر روز واقعهای تازه رخ میدهد و جنگ هم بالای سر آنها در پرواز است. در هر لحظه جان ژیل نیز مثل دیگران در خطر است، او همواره به دنبال راهی برای فرار میگردد، اما از چنگ افسری که میخواهد فارسی یاد بگیرد، خلاصی نمییابد.
سرانجام جنگ تمام میشود و افسر هم که زنده مانده، میخواهد به تهران برود و یک رستوران باز کند، اما برای گرفتن ویزا وقتی وارد سفارت خانه ایران میشود تا کارهایش را برای رفتن به ایران آماده کند، با کارمندان آنجا به همان زبان «فارسی» که یادگرفته، صحبت میکند، اما هیچکس چیزی از حرف های او نمیفهمد و او در حیرت میماند! در این میان اما، ژیل همان پسر یهودی جان خود را با سرهم کردن داستانهایی، نجات داده است. فیلم از نظر روایت و میزانسن و بازیها جذاب و باورپذیر است و تماشاگر را سخت درگیر میکند. این فیلم را میشود به علاقمندان سناریونویسی هم توصیه کرد. دو سال قبل «درسهای فارسی» را در بخش خارج از مسابقه برلین دیده بودم، که بنظرم بسیار با احترام به ایرانیان و زبان فارسی ساخته شده است و میشود به همه دیدن آنرا توصیه کرد. کارگردان فیلم که اصلیتش روسی است درسال ۱۹۶۳ به دنیا آمده و مدتها در آمریکا کار فیلمسازی میکند و ملیت این کشور را بدست آورده است. او اولین فیلمش را در سال ۲۰۰۳ ساخته و تاکنون چهار فیلم بلند کارگردانی کرده است.

لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- بازیگران ترکیهای «هزار و یک شب» چه کسانی هستند؟
- «هزار و یک شب»؛ اولین سریال بینالمللی نمایش خانگی
- واکنش نصیریان به حذف دروس عمومی از کنکور/ زبان و ادبیات فارسی هویت و بخشی از شناسنامه ماست
- واکنشهایی به حرفهای حاشیهساز داور عصر جدید
- اشتباهی که موجب انتقاد از «زوجینو» شد
- برای حفظ نوشتار فارسی باید بجنگیم
نظرات شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
آخرین ها
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت
- فیلمـکنسرت «برندگان اسکار موسیقی» روی صحنه میرود
- معرفی برگزیدگان نوزدهمین جشنواره بینالمللی «سینماحقیقت»
- آکادمی داوری اعلام کرد؛ فهرست نامزدهای اولیه جوایز اسکار ۲۰۲۶/ نامزدی فیلمسازان ایرانی در دو بخش
- با رای منتقدان مجله IndieWire؛ آخرین ساخته جعفر پناهی در میان بهترینهای ۲۰۲۵
- شورای بازبینی فیلمهای سینمایی موافقت کرد؛ صدور پروانه نمایش برای پنج فیلم سینمایی
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- «پیکار با پیکر»؛ پیکری در پیکار
- «غریزه»؛ عشق پرشور نوجوانی، عبور از ممنوعهها
- رابطه ظرف و مظروف
- «محکوم»؛ آغازی برای پایان
- میراثِ کودکی
- بازیگر «پاریس تگزاس» در فیلم تازه نادر ساعیور
- اکران نسخه مرمت شده یکی از فیلمهای مهم داریوش مهرجویی
- این فیلم انعکاس واقعیتهای زندگی آدمهاست/ لیلا حاتمی: حواس کسی به «قاتل و وحشی» نیست
- «ارس، رود خروشان» روایت فاتحان شهرهای رفته بر باد است
- اکران و نقد نمایندهی کانادا در اسکار در سینما اندیشه
- نگاهی به مستند «زیر درخت لور»؛ بیانیهای هنری درباره شکلی از رنج جمعی
- «پیکار با پیکر»؛ وقتی که سخن هرودوت بهانه فیلم میشود
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- یک جایزه و دو تقدیر برای فیلمسازان ایرانی در جشنواره الیمپیای یونان
- سینما ایران در آتش سوخت






ژاله صامتی صلاحیت داوری برای برنامه عصر جدید نداره تکلیف استعداد افرادی امثال اون پسر روستایی عزیز چی میشه. این برنامه قراره استعدادها رو معرفی کنه تا از اونا حمایت بشه یا بذر ناامیدی رو تو دل این عزیزان بنشونه. عجیبه آیا پرداخت ۴۰ میلیون به فرزند عزیزی که طالب حمایت از استعدادشه با اهداف این برنامه مطابقت داره؟ باعث تاسفه