سینماسینما، مازیار معاونی
در جایگاه مجموعه چند فصلی پایتخت به عنوان موفق ترین مجموعه طنز دهه ۹۰، یکی از موفق ترین سریالهای طنز تلویزیون و سرانجام پایدارترین مجموعه دنباله دار تاریخ پنج دهه ای تلویزیون تردیدی نیست؛ در حال حاضر هم که ششمین فصل این مجموعه در حال پخش است و صرف نظر از پاره ای انتقادات که بخشی از آن هم به تغییر اجباری نویسنده سریال برمی گردد پایتخت هنوز هم با اختلاف قابل توجه از دو مجموعه طنز دیگر نوروز امسال، پربیینده ترین و محبوب ترین مجموعه طنز تلویزیون است اما به رغم تمام این امتیازات و حس دلنشینی که از تماشای یک کمدی ترکیبی موقعیت/ کلامی به بیننده دست می دهد باید روی جنبه دیگر موضوع یعنی میزان اثرگذاری مجموعه ای با این میزان بیننده بر انبوه مخاطبینش هم تامل بیشتری کرد. شخصاً با این طرز فکر که تلویزیون همیشه باید اهداف آموزشی را هم در کنار جنبه سرگرم کننده اش دنبال کند موافق نیستم و معتقدم می توان در بسیاری از موارد فقط بار سرگرمی و پر کردن اوقات فراغت جامعه را بر دوش این رسانه گذاشت اما در عین حال نباید از یاد برد که برنامه های رسانه ای با این تعداد بیننده آن هم در مقطع خاصی نظیر نوروز امسال که تمام رقبای دیگر تلویزیون از سینما تا تئاتر و کنسرت به جهت پیشگیری از کرونا از دور رقابت خارج شده اند بیش از پیش دیده می شود و خوب و بدش به هر حال بر مخاطب مقابل گیرنده های خانگی تاثیراتی خواهد گذاشت. مصداق آشکار این ادعا و این سوگیری انتقادی نسبت به سریال، در حرمت شکنی ناخوشایندی است که از سوی کاراکترهای کم سن و سال تر مجموعه نسبت به بزرگترهایشان صورت می گیرد. تقریباً قسمتی در سریال نیست که دو پرسوناژ بهتاش و بهروز خطاب به بزرگترهایشان از مادر و دایی گرفته تا سایر افراد مسن و دورتر فامیل حرمت شکنی نکنند، اینکه یک پسر بچه ده دوازده ساله و برادر بیست و سه چهارساله اش که با بزرگترهایشان اختلاف سنی بالای دو دهه دارند آنها را بدون هیچ پیشوند (دایی، عمو، خاله و عمه) و یا دست کم با لفظ و حالتی که نشان دهنده احترام حداقلی شان نسبت به بزرگترها باشد صدا بزنند یک اثرگذاری منفی و مخرب بر بینندگان کم سن و سال تر مجموعه خواهد داشت که خواهی نخواهی از آن تاثیر می پذیرند، سازندگان پایتخت از طراح و سرپرست نویسندگان آن گرفته تا نویسنده ای که جانشین زنده یاد الوند شده و کارگردان مجموعه باید بدانند که با دستاویز طنز و کمدی، نمی توان این میزان بی حرمتی را توجیه کرد. اگر قرار باشد مخاطبین یک رسانه افزون بر سرگرم شدن از آن تاثیرات مثبت (و نه لزوماً آموزنده به مفهوم گل درشت آن) را دریافت کنند یکی از بهترین راه ها همین استفاده از ظرفیت فوق العاده مدیوم نمایش و به ویژه سریالهای داستانی تلویزیونی است. امکانی که اگر به شکل معکوس (مانند همین با اسم کوچک و فعل مفرد خطاب کردن و آداب کوچکتر و بزرگتر بودن را به جای نیاوردن) از آن استفاده شود قطعاً تاثیر منفی و زیان آور خود بر تربیت نسل های بعدی جامعه را خواهد گذاشت.
سخن آخر را با یک تجربه شخصی ناخوشایند به پایان می برم که به عینه شاهد بودم پس از پخش چندین قسمت از سری جدید پایتخت، دو نوجوانی که تا آن مقطع پدر و مادر و خاله هایشان را با عناوین بابا، مامان وخاله صدا می زدند به تأسی از شخصیت های بانمک (ولی بدآموز) بهتاش و بهروز، برای خطاب قرار دادن بزرگترهایشان این عناوین را حذف کردند و در اعتراض، قهرمانان پایتخت را ملاک این تغییر رفتار معرفی کردند، شکی ندارم که این تجربه شخصی ناخوشایند هزاران مرتبه دیگر در میان هزاران خانواده بیننده این سریال تکرار شده است و این برای رسانه ای با ماموریت و رسالت تلویزیون، اصلاً اتفاق خوبی نیست.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- نگاهی به کارنامه تلویزیونی فرامرز قریبیان؛ حضور در دهه هفتم
- اکران فیلمی با بازی محسن تنابنده از هفته آینده
- بازگشت مهران مدیری با یک سریال و شروعِ پیشتولید «پایتخت»
- ماجرای قهر و آشتیها در صداوسیما/ زندگی شیرین میشود؟
- «پایتخت» جدید، فرصت نو برای سیما
- مرد هزار چهره / درباره محسن تنابنده
- فروش دو میلیاردی «سه کام حبس» در چهار روز
- پریناز ایزدیار و محسن تنابنده به شبکه نمایش خانگی میآیند
- وقتی دیر میشود/ نگاهی به سریال «رهایم کن»
- چهارمین جایزه بین المللی محسن تنابنده برای فیلم جنگ جهانی سوم از جشنواره فانتاسپوآ برزیل
- رهایش نکنیم/ نگاهی به سریال «رهایم کن»
- محسن تنابنده نامزد جوایز فیلم آسیا شد
- تبریک خانه سینما برای یک روز ملی و چند جایزه سینمایی
- رییس سازمان سینمایی به خانمها تبریک نگفت/ پیام تبریک خزاعی در پی موفقیت سینماگران در ونیز و مسکو
- هومن سیدی و محسن تنابنده جوایز افقهای جشنواره ونیز را گرفتند/ جایزه ویژه هیات داوران برای جعفر پناهی
نظر شما
پربازدیدترین ها
- وقتی زن تبدیل به «ناموس» میشود/ نگاهی به فیلم «خورشید آن ماه»
- چهره تلخ عشق یک سویه/ نگاهی به فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟»
- اختصاص سینماسینما/ سه فیلم ایرانی در جشنواره فیلمهای برتر سال ۲۰۲۴ مجله تله راما
- گفتوگو با محمد مقدم درباره سینمای مستند/ فیلم مستند، جهانی است ساختگی؟
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- حضورهای بین المللی فیلم کوتاه تامینا
- گلدن گلوب اعلام کرد؛ وایولا دیویس جایزه سیسیل بی دمیل ۲۰۲۵ را میگیرد
- درباره «قهوه پدری»؛ قهوه بیمزه پدری
- «کارون – اهواز» در راه مصر
- اختتامیه جشنواره «دیدار» ۱۷ دی برگزار خواهد شد
- اختصاص سینماسینما/ سه فیلم ایرانی در جشنواره فیلمهای برتر سال ۲۰۲۴ مجله تله راما
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ «مجمع کاردینالها»؛ موفقیت غیرمنتظره در گیشه و جذب مخاطبان مسنتر
- مدیر شبکه نسیم توضیح داد؛ مهران مدیری، جنابخان، فرزاد حسنی و چند برنامه دیگر
- تاکید بر سمزدایی از سینما و جشنواره فجر/ علیرضا شجاع نوری: ادغام جشنوارهی ملی و جهانی فجر سیاسیکاری بود
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ جادوی «شرور»؛ داستانی از دوستی، تفاوتها و مبارزه با تبعیض
- برای پخش در سال ۲۰۲۵؛ پسر شاهرخ خان برای نتفلیکس سریال میسازد
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ «گلادیاتور ۲»؛ بازگشتی باشکوه به کُلُسیوم و سنت حماسههای سینمایی
- اعلام نامزدهای چهلمین دوره جوایز انجمن بینالمللی مستند/ محصول مشترک ایران و انگلیس در شاخه بهترین مستند کوتاه
- اصغر افضلی و انیمیشن «رابینهود» در تازهترین قسمت «صداهای ابریشمی»
- جایزه جشنواره آمریکایی به پگاه آهنگرانی رسید
- چهل و سومین جشنواره فیلم فجر؛ از فرصت ثبت نام فیلمها تا داوری عوامل بخش نگاه نو
- نمایش بچه / گزارش تصویری
- اهمیت «باغ کیانوش» در سینمای کمدی زدهی این روزها
- برای بازی در فیلم «ماریا»؛ نخل صحرای پالم اسپرینگز به آنجلینا جولی اهدا میشود
- اکران فیلم علی زرنگار از اواخر آذر؛ «علت مرگ: نامعلوم» رفع توقیف شد
- مانور آمادگی همراه اول برای رویارویی با بحران؛ تمرینی برای پایداری ارتباطات
- بررسی هزینه و درآمد تولیدات ۳ سال اخیر؛ حساب کتاب فارابی جور است؟
- در اولین روزهای اکران بینالمللی؛ «گلادیاتور۲»، ۸۷ میلیون دلار فروخت
- اعضای شورای سیاستگذاری جشنواره فیلم فجر معرفی شدند
- نامزدی ۲ جایزه آمریکایی برای «دوربین فرانسوی»
- «شهر خاموش» بهترین فیلم جشنواره نوستالژیا شد
- فروغ قجابگلی بهترین بازیگر جشنواره ریچموند شد
- «تگزاس ۳»؛ کمدی از نفس افتاده یا موفقیت تکراری؟
- روایتی از سه نمایشنامه از محمد مساوات روی صحنه میرود
- «کارون – اهواز» در مراکش