سینماسینما، مازیار معاونی
در جایگاه مجموعه چند فصلی پایتخت به عنوان موفق ترین مجموعه طنز دهه ۹۰، یکی از موفق ترین سریالهای طنز تلویزیون و سرانجام پایدارترین مجموعه دنباله دار تاریخ پنج دهه ای تلویزیون تردیدی نیست؛ در حال حاضر هم که ششمین فصل این مجموعه در حال پخش است و صرف نظر از پاره ای انتقادات که بخشی از آن هم به تغییر اجباری نویسنده سریال برمی گردد پایتخت هنوز هم با اختلاف قابل توجه از دو مجموعه طنز دیگر نوروز امسال، پربیینده ترین و محبوب ترین مجموعه طنز تلویزیون است اما به رغم تمام این امتیازات و حس دلنشینی که از تماشای یک کمدی ترکیبی موقعیت/ کلامی به بیننده دست می دهد باید روی جنبه دیگر موضوع یعنی میزان اثرگذاری مجموعه ای با این میزان بیننده بر انبوه مخاطبینش هم تامل بیشتری کرد. شخصاً با این طرز فکر که تلویزیون همیشه باید اهداف آموزشی را هم در کنار جنبه سرگرم کننده اش دنبال کند موافق نیستم و معتقدم می توان در بسیاری از موارد فقط بار سرگرمی و پر کردن اوقات فراغت جامعه را بر دوش این رسانه گذاشت اما در عین حال نباید از یاد برد که برنامه های رسانه ای با این تعداد بیننده آن هم در مقطع خاصی نظیر نوروز امسال که تمام رقبای دیگر تلویزیون از سینما تا تئاتر و کنسرت به جهت پیشگیری از کرونا از دور رقابت خارج شده اند بیش از پیش دیده می شود و خوب و بدش به هر حال بر مخاطب مقابل گیرنده های خانگی تاثیراتی خواهد گذاشت. مصداق آشکار این ادعا و این سوگیری انتقادی نسبت به سریال، در حرمت شکنی ناخوشایندی است که از سوی کاراکترهای کم سن و سال تر مجموعه نسبت به بزرگترهایشان صورت می گیرد. تقریباً قسمتی در سریال نیست که دو پرسوناژ بهتاش و بهروز خطاب به بزرگترهایشان از مادر و دایی گرفته تا سایر افراد مسن و دورتر فامیل حرمت شکنی نکنند، اینکه یک پسر بچه ده دوازده ساله و برادر بیست و سه چهارساله اش که با بزرگترهایشان اختلاف سنی بالای دو دهه دارند آنها را بدون هیچ پیشوند (دایی، عمو، خاله و عمه) و یا دست کم با لفظ و حالتی که نشان دهنده احترام حداقلی شان نسبت به بزرگترها باشد صدا بزنند یک اثرگذاری منفی و مخرب بر بینندگان کم سن و سال تر مجموعه خواهد داشت که خواهی نخواهی از آن تاثیر می پذیرند، سازندگان پایتخت از طراح و سرپرست نویسندگان آن گرفته تا نویسنده ای که جانشین زنده یاد الوند شده و کارگردان مجموعه باید بدانند که با دستاویز طنز و کمدی، نمی توان این میزان بی حرمتی را توجیه کرد. اگر قرار باشد مخاطبین یک رسانه افزون بر سرگرم شدن از آن تاثیرات مثبت (و نه لزوماً آموزنده به مفهوم گل درشت آن) را دریافت کنند یکی از بهترین راه ها همین استفاده از ظرفیت فوق العاده مدیوم نمایش و به ویژه سریالهای داستانی تلویزیونی است. امکانی که اگر به شکل معکوس (مانند همین با اسم کوچک و فعل مفرد خطاب کردن و آداب کوچکتر و بزرگتر بودن را به جای نیاوردن) از آن استفاده شود قطعاً تاثیر منفی و زیان آور خود بر تربیت نسل های بعدی جامعه را خواهد گذاشت.
سخن آخر را با یک تجربه شخصی ناخوشایند به پایان می برم که به عینه شاهد بودم پس از پخش چندین قسمت از سری جدید پایتخت، دو نوجوانی که تا آن مقطع پدر و مادر و خاله هایشان را با عناوین بابا، مامان وخاله صدا می زدند به تأسی از شخصیت های بانمک (ولی بدآموز) بهتاش و بهروز، برای خطاب قرار دادن بزرگترهایشان این عناوین را حذف کردند و در اعتراض، قهرمانان پایتخت را ملاک این تغییر رفتار معرفی کردند، شکی ندارم که این تجربه شخصی ناخوشایند هزاران مرتبه دیگر در میان هزاران خانواده بیننده این سریال تکرار شده است و این برای رسانه ای با ماموریت و رسالت تلویزیون، اصلاً اتفاق خوبی نیست.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- ماجرای قهر و آشتیها در صداوسیما/ زندگی شیرین میشود؟
- «پایتخت» جدید، فرصت نو برای سیما
- مرد هزار چهره / درباره محسن تنابنده
- فروش دو میلیاردی «سه کام حبس» در چهار روز
- پریناز ایزدیار و محسن تنابنده به شبکه نمایش خانگی میآیند
- وقتی دیر میشود/ نگاهی به سریال «رهایم کن»
- چهارمین جایزه بین المللی محسن تنابنده برای فیلم جنگ جهانی سوم از جشنواره فانتاسپوآ برزیل
- رهایش نکنیم/ نگاهی به سریال «رهایم کن»
- محسن تنابنده نامزد جوایز فیلم آسیا شد
- تبریک خانه سینما برای یک روز ملی و چند جایزه سینمایی
- رییس سازمان سینمایی به خانمها تبریک نگفت/ پیام تبریک خزاعی در پی موفقیت سینماگران در ونیز و مسکو
- هومن سیدی و محسن تنابنده جوایز افقهای جشنواره ونیز را گرفتند/ جایزه ویژه هیات داوران برای جعفر پناهی
- گفتوگو با هومن سیدی درباره «جنگ جهانی سوم»/ هشدار یا شاید واکنش به افزایش نابرابری
- «جنگ جهانی سوم» از نگاه منتقد ایتالیایی/ ابتذال شر، دیروز و امروز
- تاریخی که سینما نشد/ نگاهی به فیلم «عنکبوت»
نظر شما
پربازدیدترین ها
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- کارگردان کانادایی که عاشق فرهنگ ایران شد/ ماتیو رانکین: از سینمای ایران تاثیر گرفتهام
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
آخرین ها
- معرفی همراه اول بهعنوان کارفرمای برتر سلامتمحور
- «در سایه سرو» از جشنواره ایتالیایی جایزه گرفت
- فیلم ایرانی نامزد قدیمیترین جایزه سینمایی اروپا شد
- کیوسکهای دیجیتال نخستین اپراتور سلامت کشور رونمایی و نصب شد
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- فیلمهای «رکوردزن» و زنگ خطر برای آینده این سینمای محترم!
- «هواخوری» روی صحنه میرود
- تمدید مهلت شرکت در جشنواره «خیمه شب بازی»
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- نسخه ویژه نابینایان «همسر» با صدای مسعود فروتن منتشر میشود
- نمایش «شیرین» کیارستمی در جادوی سینما بنیاد حریری
- آغاز ثبتنام دهمین دوره کارآموزی همراه اول
- تتلو در دادگاه: عذرخواهی میکنم
- مستانه مهاجر داور جشنواره الجزایر شد
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- «آقای قاضی» به شبکه دو میآید
- واکنشها به گفتگوی عضو هیئت مدیره نماوا/ شورای صیانت خانه سینمای ایران بررسی میکند
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- بستههای همراه اول ویژه حج ۱۴۰۳ اعلام شد
- چرا «سرزمین مادری» فعلا متوقف است؟
- اکران «همسایه شما، زهره» در هنر و تجربه/ پوستر فیلم رونمایی شد
- کمال تبریزی به دبیری جشنواره فیلم اقوام ایرانی نرسید
- معرفی نامزدهای دومین جشنواره «عروسکخونه»
- «ایستاده با گرگ» نامزد دریافت جایزه از جشنواره دهلی نو شد
- کیلین مورفی، بهترین بازیگر مرد آکادمی فیلم و تلویزیون ایرلند/ پیروزی «اوپنهایمر» کامل شد
- شمشیرها برق میزنند/ نگاهی به فیلم «شوگان»
- اردیبهشتِ تئاتر شهرزاد با سه نمایش
- مستندی از «حمید سهیلی» در موزه سینما نمایش داده میشود
- انتشار پوستر «آن دو» با تصویری از لحظه شهادت کاراکتر اصلی
- دبیر هفتمین دوره جایزه پژوهش سال سینمای ایران منصوب شد