سینماسینما، حمید عبدالحسینی*
مهرجویی سال‌های گذشته و در پاسخ به سوالی که چرا سبک و مدل فیلمسازی‌اش در دوران متاخر دستخوش تغییر شده و دیگر خلاقیت پیشین را ندارد گفته بود: خلاقیت امروز من اینگونه است و این سبک را مناسب این زمان می‌دانم. (نقل به مضمون)
در مواجهه با مهرجویی و فیلم‌های این سالیانش دو راه در پیش است یا اینکه آثار متاخر را با فیلم‌های گذشته‌اش قیاس کنیم که در این صورت با نتیجه‌ای به کل متفاوت روبه‌رو خواهیم شد و یا اینکه در مسیری دیگر، فیلم‌های مهرجویی را صرف نظر از سابقه و کارنامه‌ی گذشته‌اش صرفا بر مبنای یک فیلم و با خود آن آثار بسنجیم. به نظر می‌رسد در پیش گرفتن نقطه نظر دوم در مواجهه با آثار این سال‌های استاد منطقی‌تر باشد و اساسا خود مهرجویی نیز این فیلم‌ها را با همین رویکرد و در فضایی متفاوت از کارنامه‌ی پنجاه ساله‌اش می‌سازد. لامینور می‌کوشد تا دغدغه داشته باشد؛ دغدغه‌ی فرهنگ، هنر و علاقه‌مندی جوانان به این مسیر. در تلاش است تا با کنار هم قرار دادن دو تفکر از دو نسل، یکی در جایگاه پدر و دیگری به عنوان پسر به دو نگرش کاملا متضاد در رویارویی با مسائل تربیتی و پرورشی رنگ و بویی جذاب ببخشد و این موقعیت را با خرده پیرنگ‌هایی به پیکره‌ی واحد تبدیل کند. لامینور سعی می‌کند تا به علائق موسیقایی دختری جوان در چنین خانواده‌ای بپردازد و این محدودیت‌ها را نه فقط در چهارچوب‌های اخلاقی-خانوادگی، بلکه در سطح جامعه و نگرش‌های حاکمیتی نیز مورد نقد قرار دهد. داشتن تمام این دغدغه‌ها قابل احترام است و می‌تواند به برگ‌های برنده‌ای در اختیار فیلمساز بدل شود که موجبات ساخت فیلمی جذاب و موثر را فراهم کند اما چرا لامینور در نهایت اینگونه نیست؟!
مهرجویی از همان فیلمنامه و در شخصیت‌پردازی و دیالوگ‌نویسی رویکردی برملا و بیرونی را برمی‌گزیند و تمام متریال و عناصر پردازش کاراکترها اعم از سبقه، رفتار، علائق و انگیزه‌ها را در قالب کلام و گفتگو و نه در موقعیت و داستان قرار می‌دهد. نگاهی که مهرجویی به نادی (پردیس احمدیه) به عنوان یک دختر جوان دارد بیشتر شبیه نگاه یک پدربزرگ است تا دخترکی در این سن و سال. پدرش نیز که قرار است به واسطه‌ی اتفاق ناگوار زندگی برادرش به یک سد و مخالف در برابر دخترش تبدیل شود با انتخاب سیامک انصاری و سبک بازی‌اش، تحکمش ملموس و پذیرفتنی نیست.
رابطه‌ی پدربزرگ و نادی به واسطه حضور علی نصیریان و شخصیت کاریزماتیک خود او و نیز تلاش و انرژی پردیس احمدیه تا اندازه‌ای باورپذیر و پذیرفتنی‌تر از سایر آدم‌های فیلم از آب درآمده که بیشتر مرهون انتخاب بازیگران این کاراکترهاست تا پیش‌فرض‌های فیلمنامه و …
درنهایتِ همه‌ی این پراکندگی‌ها و ضعف‌ها و تناقضات، حکایت پایان‌بندی لامینور کاملا مجزاست و راهی متفاوت را برمی‌گزیند؛ در کنار پایان واقع‌گرای تلخ فیلم با پایان نمادین شیرینی روبه‌رو هستیم که به شدت فکر شده و دقیق هر دو وجه عینی و ذهنی کاراکتر را به خوبی بازگو می‌کند. پایانی که در ذات خود با تلخی همراه است؛ تلخکامی نهفته در واقعیت که با شیرینی رویای ذهنی ممزوج می‌شود و طعمی اسرارگونه را پدید می‌آورد. پایانی پارادوکسیکال و ویژه که در جایی بلندتر از کلیت فیلم قرار می‌گیرد و ردی از مهرجویی را دست‌کم در انتهای فیلم بر جای می‌گذارد.
*نویسنده و کارگردان
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- درنگی بر خارج از متنِ «هامون»/ مهم است این چیزها را بدانیم؟
- وکیل مادر وحیده محمدیفر: پرونده قتل مهرجویی و محمدیفر بسته نشده/ حکم صادره قطعی نیست
- دیوان عالی کشور تایید کرد؛ حکم قصاص و زندان عاملان قتلِ داریوش مهرجویی و وحیده محمدیفر
- در دومین هفته اکران؛ تیزر «هفت بهارنارنج» منتشر شد
- در مراسم زادروز زندهیاد «داریوش مهرجویی» مطرح شد؛ مهرجویی سهم عمدهای در بخشهای مختلف تاریخ سینمای ایران دارد
- موزه سینما برگزار می‌کند: «مهرجویی؛ سینماگر فیلسوف»
- سخنگوی قوه قضاییه اعلام کرد؛ ابعاد پرونده قتل داریوش مهرجویی روشن است
- پایان کار جشنواره فیلم کوروش با معرفی برگزیدگان
- مراسم سالگرد قتل داریوش مهرجویی و همسرش برگزار شد؛ دادخواهی دوباره در سالگرد «شب هولناک سینمای ایران»
- نصیریان: سینما را از مهرجویی آموختم/ اولین حضور رئیس جدید سازمان سینمایی در میان هنرمندان
- سی و ششمین جشنواره فیلم کودک و نوجوان؛ پروانه زرین روی شانه برگزیدگان
- بزرگداشت داریوش مهرجویی در جشنواره کوروش
- کانون کارگردانان سینما برگزار می‌کند؛ مراسم اولین سالگرد قتل داریوش مهرجویی و وحیده محمدیفر
- علی نصیریان در سالگرد تماشاخانه سنگلج مطرح کرد: تئاتر را نمیتوان دیکته کرد
- نمایش «بانو» در جشنواره فیلم‌های ایرانی کوروش/ برگزاری یادبود داریوش مهرجویی در تورنتو
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- انتقاد عباس یاری از تبلیغات مخرب شهرداری تهران
- از انیمیشن به عنوان یک رسانه هنری برای جذب گردشگر استفاده کنیم
- «زن و بچه» سعید روستایی به کن دعوت شد
- تعطیلی موقت پردیس تئاتر باغ کتاب تهران
- آکادمی علوم سینمایی اوراسیا آغاز به کار کرد
- به خاطر یک عمر دستاورد سینمایی؛ موسسه فیلم آمریکا به فرانسیس فورد کوپولا جایزه می‌دهد
- آیا «پایتخت ۷» حقوق حیوانات را زیرپا گذاشته بود؟
- امشب به صرف بورش بدون خون به روایت نازنین؛ صابر ابر و الهام کردا دوباره همبازی میشوند
- تولد یک سینماگر درخشان ازبکستانی
- معرفی بازیگران فیلم تازه اصغر فرهادی
- فیلمی که هنوز عنوانش اعلام نشده؛ اثر جدید اصغر فرهادی در پاریس
- پوستر رسمی جشنواره کن منتشر شد
- با حکم رئیس سازمان صداوسیما؛ رمضاننژاد رئیس جدید ساترا شد
- سینماحقیقت در نمایش خانگی
- چشم سینماهای آمریکا به گیشه تابستانی/ هالیوود نگران افزایش قیمت بلیت سینماها شد
- فستیوال «کوچه» برگزار می شود
- حسین سلیمانی داور جشنواره ایتالیایی شد
- «یخ بستگی»؛ نمایشی که شنبهها سانس فوقالعاده دارد
- تأملی بر فیلم «صیاد» و بازنمایی یکی از مؤمنترین فرماندهان ایران/ صیاد در آیینه سینما
- موفقیت بینالمللی نمایش «مستطیل» در امارات
- «دورهمی زنهای دیکتاتورها» در تالار حافظ
- اولین جایزه بهرام/ یادداشت جواد کراچی درباره زندهیاد بهرام صادقیمزیدی
- «غبارزدگان» رونمایی شد
- شروین حاجیپور تیتراژ ابتدایی «وحشی» را خواند
- اولین نمایش جهانی «چشم در برابر چشم» در جشنواره ترایبکا
- با حضور داور ژاپنی جشنواره کن؛ هیات داوران جشنواره فیلم و عکس «پنج» معرفی شدند
- یک «پایتخت» غیرمعمولی/ فصل هفتم «پایتخت» جزو فصلهای موفق نبود
- انصراف شهاب حسینی از انتخابات خانه تئاتر/ هیات مدیره جدید انتخاب شد
- نمایش و نقدِ «مصائب شیرین ۲» در سینما اندیشه
- سوگ، فقدان و زوال با طنز؛ آیا «کفنها» آخرین فیلمِ دیوید کراننبرگ می‌شود؟
