سینماسینما، فریبا اشوئی
«بیرو» سومین فیلم بلند مرتضی علی عباس میرزایی در مقام فیلمساز بعد از دو فیلم «انزوا» و «خون خدا» است.
انزوا فیلم اول این کارگردان که شروع حرفه ای فیلمسازی اوست سوژه ای پرخطر و پردست انداز داشت که میرزایی توانست تا حدودی از پس آن برآید و برای شروع، فیلمی قابل دفاع بسازد. خون خدا، فیلم دوم این فیلم ساز از اتمسفر شخصی تری برخوردار بوده و به دغدغه های هنری در حرفه فیلمسازی وفادارتر است تا محتوا و رضایت مخاطب.
بیرو، سومین فیلم بلند عباس میرزایی اما از دو فیلم دیگرش پر مخاطب تر خواهد بود. چرا که سوژه ای مردمی تر دارد و قصه زندگی قهرمانی را روایت می کند که در دل میلیون ها ایرانیِ فوتبال دوست ارج و قربی خاص دارد.
بیرو، درامی اجتماعی ورزشی و البته شخصیت محور است که بیوگرافی یکی از قهرمانان فوتبال کشور را پیرنگ اصلی خود قرار داده است. همه چیز از شروع و شکل گیری یک علاقه آغاز می شود. علاقه ای که به دلایل مختلف به عشق و استقامت تا پیروزی و قهرمانی و نهایتا پیروزی اراده ختم می شود. فیلم علیرغم پیام پرطمطراق و انگیزشیای که دارد، فیلم بی ادعایی است و برخلاف دو فیلم قبلی فیلمساز، خیلی درگیر هنرنمایی هایی بصری نیست. ساده و بی تکلف قصه اش را روایت می کند. در این سادگی البته تعمدی هم است. تعمدی که باعث شده فیلم دلنشین تر شود و راحت تر بتواند با مخاطبش ارتباط برقرار کند. طبیعتا قصه زندگی علیرضا بیرانوند تا امروز قصه پرفراز ونشیبی بوده است و برای سرو شکل دادن به این همه پیرنگ در یک قصه شخصیت محور، تبحر، کدگذاری و بخصوص ایجاز در پرداخت روایت، حرف اول را می زند. به طوریکه مخاطب با دیدن فیلم خیلی درگیر حواشی نشود و قلب پیام را به راحتی دریافت کند. عباس میرزایی در تصویر روایتش در این چارچوب خوب عمل کرده است.
فیلم با وجود شخصیت های متعدد و وقایع ریز و درشت پیش روی قصه، توانسته است بده بستان های خوبی در بزنگاه های دراماتیک با مخاطبش برقرار سازد. پیرنگ های فرعی دیگری نیز در طول فیلم مطرح است. از جمله شرایط سخت ورود به فوتبال حرفه ای، فوتبال پایتخت نشین، حضور پارتی و پول در این حرفه و… که فیلمساز با هوشمندی همه را در کنار پیرنگ اصلی بدون اغراق و درشت نمایی پیش می برد و در جان داستان می نشاند، بدون این که متهم به شعار دادن شود. در پایان می توان به بازی خوب بازیگر اصلی(حسین بیرانوند) و موسیقی خوب پیام آزادی، به عنوان نقاط قوت فیلم اشاره کرد.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- «بامداد خمار»؛ عشق، طبقه و زبان تصویر
- فراخوان جشنواره فیلم فجر ۴۴ منتشر شد
- تقوایی، کاشف سکوتها و رازهای ناگفته
- «ناتوردشت»؛ قصهای از وجدان، آبرو و جمعیت
- با صدور احکامی از سوی رائد فریدزاده؛ دبیران جشنوارههای ملی و جهانی فیلم فجر معرفی شدند
- «صددام»؛ بدلی که مختصر برقی میزند، اما طلا نیست
- وحشیسازی یا وحشیزادگی؟/ روایتی از داود اشرف و زخم فرودستان در «وحشی»
- مهدی مسعودشاهی درگذشت
- انتقاد سازندگی از گفتوگوی کمال تبریزی با ایسنا/ داوران بر اساس مصلحت رای دادند نه کیفیت
- جشنواره علیه جشنواره
- انتقاد صریح کمال تبریزی و علیرضا رییسیان از بهرام رادان
- به بهانه نامساعد بودن شرایط جوی جنوب کشور؛ اختتامیه تجلی اراده ملی فیلم فجر ۴۳ در پردیس ملت برگزار میشود
- پاسخهای آشتیانیپور به شبهات رأیگیری مردمی جشنواره فیلم فجر
- درباره متن و حاشیه داوری جشنواره فیلم فجر؛ کمال تبریزی: حس کردم جلسات داوری شنود میشود/ فشار از بیرون مانع پخش «قاتل و وحشی»
- یک یادداشت در هفت پرده
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
آخرین ها
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد





