سینماسینما، یزدان سلحشور
امسال هم تارانتینو نخل طلا کن را نگرفت اگرچه فیلمش با هجوم کمنظیر تماشاگران به سالنهای نمایشدهنده فیلم [قبل از اکران] و استقبال مخاطبان و منتقدان [بعد از اکران] مواجه شد اما هرچه در نقدها و نظر منتقدان، خودمان را به چاله-چوله بیندازیم چیزی بیشتر از ستایش از بازیهای دیکاپریو و پیت، به عنوان «بیتکوینِ سینمایی» نصیب جیبِ هنری سوراخمان -در این وضعیت بد اقتصادِ فرهنگی- نمیشود!
خُب! در نهایت هم یک جایزه «نخل طلای سگ» نصیب فیلم شد. «حیوان خانگی شخصیت کلیف بوت -که برد پیت نقشاش را ایفا کرده بود- این جایزه را که به صورت یک قلاده بود برای بازی در چندین سکانس حیاتی دریافت کرد.» و «تارانتینو هم پس از دریافت جایزه توسط این سگ، گفت: میخواهم از هیئت داوران از اعماق قلبم تشکر کنم. حداقل دست خالی به خانه نمیروم!» این، سرانجام آخرین فیلم تارانتینو بود در جشنوارهای که نخستین بار با نخل طلایش، او را به اوج شهرت در جهان سینما رساند و تأثیرگذاری سینمای او را بر سینمای جهان و مخصوصاً بر هالیوود، بیش از سه دهه تداوم داد. [تازه منتقدان معتقد بودند که این فیلم آخر، از دو فیلم قبلی خیلی بهتر است!]
تأثیر تارانتینو بر سینمای جهان از دهه ۱۹۸۰ شروع شد با ایدهها و فیلمنامههایش؛ شیوه خاص او در فیلمنامهنویسی، بیش از سه دهه، بر بیش از ۸۰ درصد ساختههای هالیوود سایه انداخت و شیوه پرداخت و اجرا و کارگردانی او، چنان بر سینمای جهان تأثیرگذار شد که در فاصلهی نیمه دوم دهه ۱۹۸۰ تا نیمه اولِ نخستین دهه قرن بیست و یکم، آنقدر فیلم و سریال تلویزیونی، شبیه آثار او و با امضای هنری او در روسیه، چین، ژاپن، کشورهای اروپای شرقی و غربی، آفریقا، خاورمیانه [حتی ایران] ساخته شد که [زمانی که همسایهی ما ماهواره داشت و ما از پنجره نگاه میکردیم!] فکر میکردیم تارانتینو حداقل ۴۰ فیلم ساخته! [طبیعی هم بود چون در بعضی از این فیلمها، خودش هم به عنوان بازیگر در یکی-دو سکانس ظاهر میشد؛ تصور کنید حضور او را در ابتدای یک فیلم ژاپنی و با لباس ساموراییها در پیش از دورهی میجی!]
حالا اما، تارانتینو دیگر بر تخت امپراطوری خود تکیه نمیزند؛ هالیوود، «سریالسازی حرفهای» و حتی سینمای تجربی جهان، خود را از زیر سایهی سنگین سینمایِ وی بیرون کشیدهاند. فقط همین نیست. مدتهاست که او نه تنها فیلم خوب نمیسازد که فیلمهای بدی میسازد که بازتولید فیلمهای فوقالعاده پیشین اوست و هیچ چیزی بدتر از آن نیست که یک هنرمند خلاق از خودش بدزد و آن هم با اجرایی نازل! فیلم جدیدش را باید دید که چه کرده اما مشکل «سندرم تارانتینوی بینخل»، تنها، مشکل تارانتینو نیست، مشکل عمومی تمام سینماگرانیست که یک دوره طلایی داشتند و حالا آثاری معمولی [در بهترین وضعیت] یا آثاری خجالتآور [در بدترین وضعیت] میسازند. در سینمای خودمان هم از این موارد کم نیست. نگاهی بیندازیم به آثار سینماگران مشهور خودمان، در ۱۵ دوره پیشین جشنوارهی فیلم فجر.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- کارگردان کانادایی که عاشق فرهنگ ایران شد/ ماتیو رانکین: از سینمای ایران تاثیر گرفتهام
- احیای ناپلئون در کن/ نخستین نمایش جهانی نسخه ترمیمشده «ناپلئون به روایت ابل گانس» در جشنواره
- «استودیو جیبلی ژاپن» برنده دومین نخل طلای افتخاری جشنواره کن
- فیلمهای ۱۵ روز سینماگران کن معرفی شدند/ جای خالی سینمای ایران در این بخش
- یادداشت محمد حقیقت؛ چه کسی به نخل طلا نزدیک میشود؟/ درباره فیلم اول کارگردان زن فرانسوی
- سینماسینما/ گزارش کوتاه محمد حقیقت از نشست مطبوعاتی دبیر جشنواره کن
- برگزاری نشست رسانهای دبیر جشنواره کن؛ فیلمهای حاضر در کن ۲۰۲۴ معرفی شدند/ فیلم کارگردان ایرانی در بخش مسابقه
- به ریاست فیلمساز اسپانیایی؛ هیات داوران هفته منتقدین بینالمللی کن معرفی شد
- کوین کاستنر با «افق» به جشنواره کن ۲۰۲۴ میرود
- مدیر جشنواره کن به سوالات ورایتی پاسخ داد/ از مرگ سینما تا جشنواره سیاسی
- فیلم افتتاحیه جشنواره کن معرفی شد/ آغاز با کمدی
- به انتخاب تماشاگران و به یاد شانتال آکرمن؛ ۱۵ روز سینماگران جشنواره کن جایزه جدید میدهد
- جورج میلر با «فیوریوسا» به کن میرود
- در جشنواره سانتا باربارا؛ بردلی کوپر از دست برد پیت جایزه گرفت/ ترجیح جایزه سوپربول به اسکار
نظر شما
پربازدیدترین ها
- رخشان بنیاعتماد و روبن اوستلوند در مجمع سرمایهگذاران بازار فیلم کن
- جزئیاتی از فیلم «کارآموز» علی عباسی/ صعود ترامپ
- شهاب حسینی؛ تنوع در پذیرش نقش، تناقض و شتابزدگی در واکنشها/ یادداشت کیوان کثیریان
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با دبیر بخش ۱۵ روز سینماگران جشنواره کن/ ما کشف میکنیم
- جزئیاتی تازه از داستان فیلم محمد رسولاف/ زندگی یک قاضی دادگاه انقلاب تهران در «دانه انجیر مقدس»
آخرین ها
- حضور همراه اول در نمایشگاه بینالمللی اینوتکس ۲۰۲۴
- شکایت آموزش و پرورش از «افعی تهران»
- جزئیاتی تازه از داستان فیلم محمد رسولاف/ زندگی یک قاضی دادگاه انقلاب تهران در «دانه انجیر مقدس»
- دعوت گروه «فقر پشت پردهها» برای اعتصاب/ حقوق و بیمه کارکنان، چالش مدیران جشنواره کن
- در «تحریک کنندگان»؛ مت دیمون و کارگردان «بورن» در یک کمدی دزدی همراه شدند
- مدیرکل هنرهای نمایشی استعفا داد
- راهیابی «آمرغ» به جشنواره آسیای جنوبی مونترال
- حضور مرکز گسترش با ۲۲ کتاب در نمایشگاه کتاب تهران
- «دیوان تئاترال» روی صحنه میرود/ آغاز اجرای نمایش «مرگ با طعم نسکافه» با حضور مسعود کیمیایی
- صعود مقاومت ناپذیر و حیرت انگیز آقای کارگردان/ نگاهی به فیلم «چهارشنبه سوری» به مناسبت سالروز تولد اصغر فرهادی
- «بیژن و منیژه» میلیاردی شد
- بزرگداشت کیانوش عیاری و افتتاح گنجینه این فیلمساز در موزه سینما
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با دبیر بخش ۱۵ روز سینماگران جشنواره کن/ ما کشف میکنیم
- نمایش موزیکال «شازده کوچولو» / گزارش تصویری
- پیکر مسعود اسکویی به خانه ابدی بدرقه شد/ چرا برخی آدمها محبوب میشوند؟
- پایان تصویربرداری فیلم «ویلای موروثی»/ روایتی از زندگی یک باغبان
- رقابت ستارههای یک کمدی و یک درام عاشقانه تاریخی/ میزبانی سینماها از دو فیلم جدید
- پولاد کیمیایی برای «گالیله» میخواند
- فرصت ۳ فیلم کوتاه ایرانی برای اسکار ۲۰۲۵
- رکوردداران روز اول اکران
- «اتاق فرار» پرمخاطبترین بسته فیلم کوتاه «هنر و تجربه»
- معرفی برگزیدگان جوایز دیوید دی دوناتلو ۲۰۲۴ ایتالیا/ «من کاپیتان» بهترین فیلم شد
- روسای جدید آکادمی سزار معرفی شدند
- فیلم کوتاه «چوپان» در جشنواره ژاپنی
- «طاووس خانم و ازدواجهایش» در فرهنگسرای نیاوران روی صحنه میرود
- حسن فتحی: جهانِ پر از طمع و ویرانی را با افعال خود سیاهتر نکنیم
- شهاب حسینی؛ تنوع در پذیرش نقش، تناقض و شتابزدگی در واکنشها/ یادداشت کیوان کثیریان
- جزئیاتی از فیلم «کارآموز» علی عباسی/ صعود ترامپ
- جزئیات برنامههای جشنواره ترایبکا اعلام شد/ نمایش فیلمهای خاطرهانگیز هیچکاک، اسکورسیزی و اسپیلبرگ
- برگزاری دوازدهمین کارگاه بینالمللی تئوری اطلاعات و مخابرات با حمایت همراه اول