تاریخ انتشار:1396/07/30 - 10:26 تعداد نظرات: ۰ نظر کد خبر : 70308

سینماسینما، کیوان کثیریان – «کوکوی کبوتران حرم» متن مشهور و پیشتر اجرا شده علیرضا نادری است که جایگاه او در نمایشنامه‌نویسی و تئاتر ایران نیاز به یادآوری ندارد.
نوشتن نمایشنامه‌ای با پس‌زمینه مذهبی به‌گونه‌ای که هم به ورطه شعار و کلیشه درنغلطد و هم به شخصیت‌هایش بُعد ببخشد، هم حس‌برانگیز باشد و هم حرف خودش را بزند به شدت، کار دشواریست که بی‌شک نشان از شور درونی نویسنده دارد.
خلق لحظات حس برانگیز، تصاویر آشنا و در عین حال تکان‌دهنده و نزدیک شدن به درون آدم‌ها -که رسیدن به آن در مدیوم تئاتر، کار ساده‌ای نیست- از ویژگی‌های «کوکوی کبوتران حرم» است.

دوازده کاراکتر زن در نمایش حاضرند که نمایشنامه‌نویس موفق می‌شود به تک‌تک آنها نزدیک شود و تماشاگر را با دغدغه‌ها، دردها، ضعف‌ها، نیازها و پیچیدگی‌های آنان آشنا کند به نحوی که هریک از این شخصیت‌ها با ویژگی‌ها و مشخصه‌هایشان با نام، در یاد بمانند. شخصیت‌هایی با طیف وسیع خاکستری که همگی بار نقص‌ها و ضعف‌هایشان را به‌دوش می‌کشند اما هیچکدام هم آنقدر که به‌نظر می‌رسند، خطاکار نیستند.

بی‌آنکه قرار بر مقایسه این اجرا به کارگردانی افسانه ماهیان و اجرای خود نادری باشد، اجرای ماهیان به یک دلیل ساده، اجرای موفقی است؛ درک و انتقال درست متن و نزدیک شدن به جوهر نمایشنامه.

ماهیان بعد از نمایش بسیار موفق «هم‌هوایی» خود را به عنوان یک کارگردان کاربلد و قابل اتکا تثبیت کرد و حالا می‌شود روند حرکت رو به پیشرفت او را دنبال کرد.

با وجود تنوع نام‌ها در میان بازیگران و وجود چهره‌‌های مشهور در کنار بازیگران کمتر شناخته‌شده، بازی‌ها در «کو‌کوی کبوتران حرم» اکثرا یکدست و روان است و تقریبا چیزی از کار بیرون نمی‌زند. این برای نمایشی که سهم بازیگران از زمان و از قصه در آن کمابیش یکسان است، امتیاز بزرگی است. اما بی‌شک درخشان‌ترین بازیگر این نمایش، گیتی قاسمی است که در سال گذشته در سینما نیز چشمگیر ظاهر شد.

لینک کوتاه

مطالب مرتبط

نظر شما


آخرین ها