پایگاه خبری تحلیلی سینماسینما

جزئیات آرای راهی‌دهندگان چهره موثر سینمایی جایزه سینماسینما منتشر شد.

به گزارش سینماسینما، امسال در دومین سال گزینش چهره موثر سینمایی جایزه سینماسینما ۲۰۷ منتقد، روزنامه‌نگار سینمایی و فعالان رسانه‌های سینمایی آرای‌شان را به سه برگزیده برتر خود اختصاص دادند. این جایزه در دومین دوره جشن در دستان نرگس آبیار جای گرفت.

در ادامه براساس اعلام قبلی جزئیات آرای تمامی افرادی که در این رای‌گیری شرکت و سه انتخاب برتر خود را معرفی کردند، به ترتیب حروف الفبا می‌آید.

برای مطالعه جزئیات آرای ۱۰ چهره برتر نیز می‌تواند اینجا کلیک کنید.

 

۱۵۱  حسین گوهرپور

یک. پرویز پرستویی؛ به خاطر فعالیت‌های مفید در حوزه مسئولیت‌های اجتماعی و موضع گیری‌هایش درباره بناهای تاریخی، محیط زیست، موضوعات سیاسی اجتماعی و …

دو. حسین انتظامی؛ از باب افشای گزارش‌هایی در حوزه‌های مالی و …

سه. رضا میرکریمی؛ به خاطر برگزاری جشنواره در شرایط تحریم

 

۱۵۲ حسین لامعی

یک. سعید روستایی؛ همان نابغه‌ای که سینمایی ایران نیازش داشت. کسی که نه کیارستمی و فرهادی‌ست، نه هالیوود و بالیوود است. نه فیلمفارسی‌ست، نه سینمای دهه شصتی. نه برای منتقدان می‌سازد، نه برای جشنواره‌ها. جوانِ تهرانیِ پایین‌شهریِ باهوشی که درام و قاب و نور و مدیوم را می‌شناسد، شخصیت و قهرمان و ضدّ قهرمان را می‌شناسد، دیالوگ را می‌شناسد، و «رنج» و «اندوه»، جزوی از سرشت ماهیتِ اندیشی اوست. «ابد و یک و روز» و «متری شیش و نیم» با اختلاف، بهترین، مهم‌ترین و دردآگاه‌ترین آثار دهه نود این سینما هستند.

دو. پرویز پرستویی؛ انتخاب او دلایل غیرسینمایی دارد. پرستویی در این یک سال، در شبکه‌های اجتماعی و کنش‌های اجتماعی پیرامون، برخلاف دیگر سلبریتی‌های فرصت‌طلب و موج‌سوار، بدون تظاهر در کنار مردم سرزمین‌اش بود و همیشه سعی بر آن داشت که صدای مظلومین، گرسنگان و ستم‌دیدگان باشد.

سه. امیر نادری؛ همان ویدیوی کوتاه، شگفت‌انگیز و تاریخی‌اش به مناسبت اکران نسخه مرمّت شده «دونده»، او را لایق هرگونه تحسینی می‌کند.

 

۱۵۳ محمدرضا لطفی

یک. نرگس آبیار؛ به خاطر ساخت فیلم «شبی که ماه کامل شد» ساخته شدن فیلمی با این حجم از پروداکشن برای اولین بار در ایران توسط یک فیلمساز زن و نتیجه و کیفیت موفق.

دو. نوید محمدزاده؛ برای بازی‌ها و انتخاب‌های خوبش در سال ۹۷ از جمله متری شش و نیم و سرخپوست و همچنین کسب جوایز داخلی و خارجی

سه. سعید روستایی؛ به خاطر ساخت فیلم متری شش و نیم…فیلمی اجتماعی و دغدغه مند

 

۱۵۴ محمدصادق لواسانی

به درخواست رأی دهنده رأی منتشر نمی‌شود.

 

۱۵۵ علیرضا مجمع

یک. محسن امیریوسفی؛ به دلیل صبر و پایمردی تا حصول نتیجه برای اکران فیلم شش سال توقیف‌شده‌اش؛ آشغال‌های دوست‌داشتنی

دو. سعید روستایی؛ به دلیل جسارت رفتن به سراغ ساخت فضاهای خشن جامعه در یک اثر سینمایی و اهمیت به جذابیت و دراماتیزه کردن محیط‌های کلیشه‌ای و تکراری در دومین اثر سینمایی‌اش؛ متری شش و نیم

سه. اصغر فرهادی؛ به دلیل تداوم مثبت چهره‌ای که از یک فیلمساز قاعده‌مند و استاندارد در خارج از مرزهای ایران نشان داد.

 

۱۵۶ عاطفه محرابی

یک. نرگس آبیار؛ این فیلمساز گرچه از شروع فعالیت‌هایش تا کنون همچنان پیرو یک رویکرد فکری مشخص است، ولی پختگی او در این مسیر از فیلمی تا فیلم دیگر کاملاً مشهود بوده است.

از طرفی نمایش فضای متشنج و کاملاً مردانه که شاید کمتر توقع می‌رود یک بانوی ایرانی بتواند آن را به تصویر بکشد را کاملاً قابل لمس به اجرا رسانده است. اگرچه در روایت «شبی که ماه کامل شد» می‌توان این نقد را وارد کرد که داستان جایی به پایان می‌رسد که مخاطب توقع ندارد و شخصاً دوست داشتم صحنه دستگیری عبدالمالک ریگی نیز در فیلم گنجانده می‌شد. ولی در مجموع تصاویر تکان‌دهنده‌ای که این بانو فیلمساز به تصویر کشیده، بسیار تاثیرگذار از آب درآمده است.

دو. همایون غنی‌زاده؛ گرچه موفقیت “مسخره‌باز” تا حد زیادی مرهون طراحی صحنه و فضاسازی سهیل دانش و طراحی جلوه‌های ویژه بصری جواد مطوری بوده است، ولی نمی‌شود تلاش‌های غنی‌زاده را نادیده گرفت. این فیلم فضای بصری متفاوتی داشته و یک فیلم فانتزی موفق از آب در آمده است. گرچه نقاط ضعفی که در فیلمنامه وجود دارد باعث گسستگی در روایت شده و در بخش‌هایی ریتم را می‌اندازد. ولی به طور کلی رفتن سراغ این ژانر متفاوت در سینمای ایران ریسک بزرگی بوده که غنی‌زاده تا حد زیادی با موفقیت از آن عبور کرده است.

 

۱۵۷ میثم محمدی

یک. جواد عزتی؛ با ۵ فیلم در سال ۹۷ توانست پولسازترین بازیگر سینمای ایران باشد و علاوه بر جذب مخاطب در رشد اقتصادی سینما نیز اثرگذار بوده است.

دو. اصغر فرهادی؛ این بار با فیلم سینمایی «همه می‌دانند» بعنوان یک کارگردان ایرانی در سطح جهانی حضور داشت و فیلمش بعنوان فیلم افتتاحیه جشنواره بین المللی کن فرانسه اکران شد.

سه. محسن امیریوسفی؛ کارگردان فیلم «آشغال‌های دوست داشتنی» که بدلیل پیگیری‌ها و ایستادگی خود برای رفع توقیف فیلمش، بالاخره در سال ۹۷ به نتیجه رسید و فیلمش اکران شد.

 

۱۵۸ سمیرا میس محمدی

بنظرم در سال ۹۷

یک. نرگس آبیار؛ ایشون به عنوان یک کارگردان زن با انتخاب سوژه‌ای جسورانه وارد فضای متفاوتی شدند که در طول چهار دهه اخیر هیچ فیلم ساز زنی -که بعضاً سوژه‌های اجتماعی رو دنبال می‌کردند- وارد این ژانر نشدن و «شبی که ماه کامل شد» با وجود انتقادهایی که از حیث مختلف به فیلم وارده و وجود داره، قصه جذابی رو خلق کرده و باعث شده تا از این به بعد فیلم سازان زن محدودیت‌های ذهنی احتمالی در انتخاب ژانر نداشته باشند و فارغ از جنسیت فیلمساز، توجه به آثار معطوف شود.

دو. عباس امینی؛ این فیلمساز جوان با انتخاب سوژه کودک همسری در فیلم «هندی و هرمز» به دور از شعار زندگی، در یک جغرافیای مناسب -که اتفاقاً این شکل از ازدواج در آن ترویج دارد -قصه خود را روایت کرد بنظرم در شرایطی که فیلمسازان تنها به مسائل خانوادگی در زندگی شهری توجه دارند فیلمساز هوشمندی قابل تقدیری داشته است.

سه. اصغر فرهادی؛ ایشون علاوه بر اینکه کارگردان محبوب و مولفی در سینمای ایران و جهان هستند در سالی که گذشت با ساختن فیلم «همه می‌دانند» شایسته تقدیر هستند، چون سوژه‌ای جهانی رو در یک جغرافیا خاص (کشور اسپانیا) انتخاب کردند و فیلمی کاملاً مطابق با فرهنگ اسپانیا ساختند گویی که یک کارگردان اسپانیای این اثر رو ساخته، ساخته ایشون جهانی اما بنظرم به عنوان یک کارگردان ایرانی شایسته تقدیر هستند، چون به درستی نشان دادن که زبان سینما ارجح بر زبان‌های دیگر است و فیلمساز می تونه محدود به جغرافیایی که در آن زاده شده نشود و اثری قابل ارائه بسازد و از ستاره‌های سینمای جهان هم در کارش استفاده کنه

 

۱۵۹ اکرم محمدی

یک. اصغر فرهادی؛ بخاطر کسب بیشترین افتخارات بین المللی

دو. خسرو دهقان؛ به خاطر یک عمر فعالیت در عرصه نقد فیلم

سه. رضا عطاران؛ بخاطر پولسازی و سودآوری برای سینما

 

۱۶۰ ایلیا محمدی نیا

یک. جواد عزتی؛ سینمای کم بضاعت ما در حوزه بازیگری در یک سال گذشته شاهد حضور و نقش آفرینی بازیگری بود که در حدشان و جایگاهش هنوز قدر ندیده است. جواد عزتی جزو معدود بازیگران تاریخ سینمای ماست که بازی در نقش‌های جدی و درام تا نقش‌های طنز و کمدی را چنان ایفای نقش می‌کند که باورش می‌کنی. اینکه کمدی «هزارپا» به کارگردانی ابوالحسن داوودی را بازی کنی و فیلم تبدیل به پرفروش‌ترین اثر سینمایی تاریخ سینما شود و بعد برای ایفای نقش سخت و جدی در فیلم «ماجرای نیمروز؛ رد خون» به کارگردانی محمدحسین مهدویان نامزد جایزه بهترین بازیگر شوی و تنها بد شانسی‌ات این باشد که علی نصیریان بزرگ در فیلم “مسخره باز” بازی شگفت آوری را ارائه می‌دهد تا دستش از سیمرغ بلورین کوتاه بماند نشان از قابلیت‌های بازیگری دارد که همچون استادش نصیریان نشان داد که جزو معدود بازیگران سینما و تلویزیون است که تک بعدی نیست.

دو. محسن امیر یوسفی؛ اینکه فیلمی را در بخش خصوصی تهیه و کارگردانی کنی و بی هیچ دلیل قانع کننده‌ای و تنها با اعمال سلیقه شخص یا اشخاصی که مثلاً دلواپس هستند و البته سواد سینمایی و تصویر و درک فیلم را ندارند فیلمت شش سال ناجوانمردانه در محاق توقیف بماند و تو در این سالها تا پای سلامتی خود برای احقاق حقی که می دانی با کج سلیقگی پامال شده مبارزه کنی و گاه طعنه دوست و دشمن بشنوی و پا پس نگذاری و سرانجام موفق به گرفتن حقت شوی فارغ از اینکه فیلمت را دوست داشته باشم یا نه یعنی شایسته چهره سال سینمایی هستی.

فیلم سینمایی «آشغال‌های دوست داشتنی» بعد شش سال روانه اکران شد تا تلاش محسن امیر یوسفی نشان دهد که سرانجام هر چند دیر حق گرفتنی است خاصه آنکه به آن باور داشته باشی

سه. اصغر فرهادی؛ اصغر فرهادی با فیلم “همه می‌دانند” نشان داد که حال سینمای ما به چنان قابلیتی رسیده است که در قلب اروپا با حضور بازیگران و تهیه کنندگان شناخته شده سینمای اروپا بتواند فیلمش را بسازد و در اکران سراسری به فروش قابل توجهی دست پیدا کند. جایگاه امروز فرهادی در سینمای جهان غیر قابل انکار است

 

۱۶۱ مصطفی محمودی

یک. اشکان رهگذر؛ برای ساخت انیمیشن آخرین داستان که تلاش موفقی است برای رسیدن به مختصات سینمای ملی در گونه انیمیشن

دو. بهرام توکلی؛ برای ساخت فیلم سینمایی غلامرضا تختی که می تواندآغاز تلاشی باشد برای ساخت تعداد بیشتری فیلم با موضوع مفاخر ایران

سه. محمدجواد حق شناس؛ رییس کمیسیون فرهنگی شورای شهر تهران به دلیل توجه و ارج نهادن به چهره‌های هنر و سینمای ایران از طریق نامگذاری خیابان‌های

 

۱۶۲ علیرضا محمودی

ناصرملک مطیعی؛ که حتی درگذشتش در خدمت احیای سینمای صنعتی ایران بود.

 

۱۶۳ حمیدرضا مدقق

یک. مجید مسچی، موسسه سینما شهر؛ به دلیل توفیق در طراحی و راه اندازیِ پنل گزارش گیریِ آمار فروش فیلم‌ها و سالن‌های سینما و تحقق بخشیدن به یک درخواست بسیار قدیمی رسانه‌ها و علاقمندان.

دو. ابوالحسن داودی؛ به دلیل توفیق در جذب تماشاگران به سالن‌ها و رونق بخشیدن به آمار فروش و مخاطبان در سال ۹۷٫

سه. هومن سیدی؛ به دلیل آن که فیلم به فیلم به معیارها و مؤلفه‌های بهتر و درخشان‌تری در کارگردانی و فیلمنامه نویسی دست یافته است.

 

۱۶۴ علیرضا مرادی

یک. رضا عطاران؛ به دلیل اینکه دو فیلم پرفروش سال ۹۷ (هزار پا و مصادره) با بازی او است و به نوعی سوپر استار سینما در گیشه است.

دو. ابراهیم حاتمی کیا؛ به دلیل ساخت فیلم سخت (به وقت شام).

سه. نوید محمدزاده؛ به دلیل بازی درخشان در فیلم (مغزهای کوچک زنگ زده) و مجموعه نقش آفرینی‌هایش در سال ۹۷.

 

۱۶۵ سمیه مردانی

یک. نرگس آبیار؛ به نظرم این کارگردان تونست خیلی زود اسم خودشو در صدر فیلم سازان به نام سینما جا بده. ابتدا با ساخت شیار ۱۴۳ و امسال هم به عنوان یک زن فیلمی ساخت که شاید قبل این فقط انتظار داشتیم یک مرد بتونه چنین فیلمی بسازه. فیلمی با موضوعی سیاسی، خشن، دردناک و سخت اما با نگاه زنانه موضوع عاشقانه این واقعه تاریخی رو دست مایه فیلم کرد و از زاویه‌ای که برای مخاطب گمنام بود به سوژه‌ای چون عبدالمالک ریگی پرداخت و تونست فیلمی خوش ساخت با بازیهای به یادماندنی به تصویر بکشه.

 

۱۶۶ زهرا مشتاق

یک. به نظر من نوید محمد زاده را نمی‌توان ندید. او نوید نسل تازه سینمای ایران است. نسل بازیگرانی که می‌تواند پرچم برافراشته بازیگران قدرتمند سینمای ایران را کماکان در اهتزاز نگاه دارد. بازیگران خوش تکنیک و خوش انرژی و خلاقی که گویا از کارگردان‌ها هم، با فاصله زیاد؛ بسیار جلوترند. آدم‌هایی که گویا ذاتاً بازیگر متولد شده‌اند.

دو. سعید روستایی؛ به دلیل تسلط ترسناکش بر مسائل اجتماعی؛ و ظرافت‌های تکان دهنده‌اش در سینمای اجتماعی و روایت گرش و مستند سینمائی هولناک متری شش و نیم …

سه. نرگس آبیار؛ منهای تمام حاشیه‌هایش به عنوان فیلم سازی دولتی؛ و تنها و تنها به دلیل توانمندی و قدرت فوق العاده اش در کارگردانی و قصه پردازی و پردازش جزئیات زیبا و تاثیرگزار، به خصوص در فیلم سخت شبی که ماه کامل شد …و البته نوید ورود یک کارگردان زن پرتوان به سینمای بسیار مردانه ایران و البته امید به پرداختن به سینمای اجتماعی …

 

۱۶۷ علی مصلح حیدرزاده

مجموعه رخدادها و تحولات سینمای ایران در سال ۹۷ طوری نبود که بتوان یک یا چند چهره را با عنوان «تاثیرگذار» معرفی کرد. اساساً سینمای کشور طی یک دهه گذشته اتکای چندانی به چهره‌ها -از سینماگر تا مدیر و فعال صنفی- ندارد و به نظر می‌رسد در یک مسیر تصادفی و پیش بینی نشده پیش می‌رود. در این مسیر ممکن است گاهی جرقه‌هایی دیده شود و برخی چهره‌ها تأثیر گذرا داشته باشند اما فقدان برنامه ریزی در سیاست گذاری و تولید و اکران باعث می‌شود همین جرقه‌ها هم به سرعت خاموش شوند.

 

۱۶۸ احمدرضا معراجی

یک. نوید محمدزاده؛ به دلیل بازی درخشان در فیلم متری شش و نیم و سرخپوست و همراه کردن قشر زیادی از مخاطبان در سینماها و کمک به اقتصاد و از همه مهمتر نشان دادن هنر بازیگری در نقش‌هایش

دو. جواد عزتی؛ به دلیل تنوع بازی در فیلم‌های مختلف از قبیل طنز و جدی و کمک به فروش فیلم‌ها. در موقعیت کنونی بحث اقتصاد یکی از اصلی‌ترین ارکان در سینماست و عزتی توانسته بازیگر پول سازی برای سینمای ایران باشد.

سه. سیدرضا میرکریمی؛ اینبار نه بخاطر دبیری جشنواره جهانی فیلم فجر، بلکه بخاطر ساخت فیلمی ماندگار با حضور دو بازیگر کودک و قصه و داستانی که شخصیت‌های فیلمش را قضاوت نکرده است.

 

۱۶۹ مهرداد معظمی

یک. سعید روستایی؛ برای خلق اثری با جسارت و ساخت فیلم متری شش و نیم

دو. نرگس آبیار؛ برای اثری کاملاً متفاوت با روحیه زنانه و البته درخشان با نام «شبی که ماه کامل شد»

سه. پرویز پرستویی؛ برای تاثیرگذاری بر روی مردم با صفحه شخصی در فضای مجازی

 

۱۷۰ نگار مفید

یک. علی نصیریان؛ به دلیل سال‌های متمادی حضورش و اعتمادی که هم‌چنان به جوانان سینما نشان می‌دهد.

 

۱۷۱ حسام مقامی کیا

یک. رضا میرکریمی؛ به دلیل برگزاری مستمر جشنواره جهانی فجر، با کیفیت و سازماندهی قابل توجه و تعریفی مشخص و کاربردی و نتیجتاً بالابردن سطح برگزاری جشنواره‌ها در کشور که در نهایت نه تنها وجهه سینمای کشور که چهره فرهنگی و اجتماعی ایران را در سطح بین المللی، به حد توان و بضاعت ارتقا داده است.

دو. سعید ملکان؛ به دلیل ورود مؤثرش به تهیه کنندگی و تهیه آثار قابل توجه و پشتیبانی از فیلم اولی‌ها.

سه. فیلیمو؛ به دلیل استمرار فعالیت و حسن عملکرد در حوزه VOD و تسهیل تماشای فیلم برای ایرانیان.

 

۱۷۲ محمدرضا مقدسیان

یک. زنده یادان عزت اله انتظامی و جمشید مشایخی؛ خلأ حضور و فقدان این دو بزرگ بر پیکره سینمای ایران تا سالهای سال حس خواهد شد. این رخداد حفره بزرگی در بدنه سینما و تاتر ایران ایجاد کرده است.

دو. نرگس آبیار؛ نخستین فیلمساز زن سینمای ایران که موفق شده است فیلمی بزرگ از نظر پروداکشن و وسعت صحنه‌ها و سر و شکلی بین المللی را نوشته و کارگردانی کند. فیلمی که جدای از جنسیت کارگردانش، اثری مثالی برای تکثیر در سینمای ایران است.

سه. نیما جاویدی؛ به همراه تیم فنی تولید فیلم سرخپوست، به دلیل اینکه پس از سالها یک فیلم سینمایی قصه گو که در جمیع جهات به ذات سینما پایبند است و البته از نظر تکنیکی یک پیشرفت مهم در سینمای ایران تلقی می‌شود را تولید کرده‌اند. سرخ پوست فیلمی است که می‌بایست به عنوان یگ رگه مهم در سالهای آتی سرمشق و دستمایه ساخت اثار سینمای قرار گیرد.

 

۱۷۳ کامران ملکی

یک. آقای محسن امیر یوسفی می‌دهم.

به خاطر:

مقاومت، پشتکار، پیگیری و نا امید نشدن برای رسیدن به حق.

و نهایتاً موفقیت در نمایش فیلمی که سالها پشت اکران متوقف شده بود.

 

۱۷۴ امیرحسین مکاریانی

یک. حسین انتظامی؛ به دلیل توجه به بحث شفاف سازی مالی در سینما و افشای گزارشات مالی در این نهاد که تا کنون به صورت کامل افشا نمی‌شد.

دو. رضا میرکریمی؛ به دلیل بی توجه به فضای پروپاگاندای آلوده در فضای مصنوعی خبر و تلاش برای ارتباط با سینمای جهان در شرایط تحریمی کشور.

سه. مهران مدیری؛ به دلیل تمرکز بر نقش هنرمندان بر نقد اجتماعی و تلاش برای ارتقا سطح فرهنگ عمومی بدون هراس از تبعات شخصی این رویکرد.

 

۱۷۵ رضا منتظری

یک. امید معلم و آذر معماریان؛ به دلیل استمرار جشن حافظ، حفظ استقلال این جشن بدون هرگونه بودجه دولتی و پول‌های کثیف!

دو. محسن امیریوسفی؛ به دلیل جسارت و شجاعت حضور در نشست مطبوعاتی دبیر جشنواره فجر و اعتراض و انتقاد شدید اللحن به مدیران سینمایی برای توقیف فیلمش.

سه. تمامی صنوف سینمایی که جلوی اجبار برای ثبت صنفشان در وزارت کار ایستادگی کردند.

 

۱۷۶ اشکان منصوری

یک. حامد بهداد؛ با وجود اینکه فیلمش فقط در جشنواره نمایش داده شد (قصر شیرین) اما بارتاب ها و نقدهای مثبت زیادی در آن زمان به همراه داشت، چنانچه جایزه بین المللی در سال ۹۸ گرفت و قطعاً این بازتاب مثبت پس از اکران بیشتر هم خواهد شد. حامد با نمایش این نقش اولاً کلاس درسی برای علاقه مندان به بازیگری گذاشت دوما روی دیگری از خودش را نشان داد.

 

۱۷۷ زهرا منصوری

یک. داروغه زاده؛ به خاطر تلاش برای اکران فیلم‌های توقیف شده.

دو. جواد عزتی؛ برای فیلم‌های پرفروش و کمک به اقتصاد سینما و حضورهای متفاوت در آثار.

سه. نرگس آبیار؛ برای ساخت یک فیلم جسورانه و خوش ساخت با نام «شبی که ماه کامل شد».

 

۱۷۸ ثمین مهاجرانی

یک. رضا میرکریمی؛ به دلیل برگزاری جشنواره جهانی فجر که صبورانه پای آن ایستاده و هر سال کیفیت برگزاری این جشنواره بهتر از قبل شده با وجود همه موانعی که قابل حدس است. گروهی که برای برگزاری این جشنواره انتخاب شده و سطح استاندارد برگزاری آن، جشنواره جهانی را در چند سال اخیر تبدیل به جشنواره‌ای کرده که برای اولین بار در ایران نزدیک به این کیفیت برگزار می‌شود و تنها روزنه نزدیکی سینمای ایران به جشنواره‌های بین‌المللی‌ست. این مدیون ممارست گروه برگزاری‌ست و در رأس آن رضا میرکریمی.

دو. ترانه علیدوستی؛ اتفاقاً به دلیل دوری از سینما در یک سال اخیر و فعالیت در حوزه فرهنگ به نوعی دیگر با حضور در مجموعه راش. خرج سرمایه سینماییش برای برخورد با سطح دیگری از جامعه که بچه‌ها هستند و زمان گذاشتن و برنامه‌ریزی‌برای آن‌ها. در اوضاع فعلی سینما، به گمانم این هوشمندانه‌ترین انتخاب است و در اوضاع فعلی جامعه، مسئولانه‌ترین انتخاب.

 

۱۷۹ ایزد مهرآفرین

یک. نرگس آبیار؛ به دلیل اینکه یکی از متفاوت‌ترین فیلم‌های این چند سال اخیر سینمای ایران را ساخت.

دو. النازشاکردوست؛ به دلیل اینکه خودش را از قامت یک بازیگر تجاری رهانید و گام به دنیای بازیگران جدی و تجربه گرا نهاد.

سه. حسین انتظامی؛ به دلیل اینکه توانسته تا به امروز و در شرایط پر خطیر سیاسی و اقتصادی مدیریت سینما را با آرامش جلو ببرد و تصمیمات زیر بنایی برای سینما بگیرد.

 

۱۸۰ آروین مؤذن زاده

یک. ابراهیم داروغه زاده؛ به دلیل تلاش برای رفع توقیف فیلم‌های توقیف مانده.

دو. حسین انتظامی؛ برای تلاش در جهات شفاف سازی در حوزه سینما.

سه. جواد عزتی؛ برای رونق بخشیدن به حوزه اقتصاد سینما و ارائه چهره‌ای دلپذیر و مورد پسند مخاطب در آثار کمدی غیرمبتذل.