
بازیگر تلویزیون با اشاره به اینکه پیشنهادی در عرصه تصویر به او نمی شود، عنوان کرد که پنج سال است در سریالی بازی نکرده است.
گیتی معینی بازیگر تلویزیون درباره شرایط فعلی برای بازیگران با بیان اینکه این روزها همه چیز براساس رابطه است، گفت: بازیگران نقش را می خرند، می فروشند و دیگر افرادی مثل ما نمی توانیم در این حوزه حضور داشته باشیم.
او با اشاره به اینکه مدتی هم در برنامه «نقره بارون» در رادیو ایران اجرا داشت، اظهار کرد: من مدتی بود که فقط همین برنامه رادیویی را داشتم که در آنجا اجرا می کردم و به معضلات اجتماعی می پرداختیم اما همان هم قبل از ماه مبارک رمضان به پایان رسید. چند سالی است که در تلویزیون بازی نداشته ام و بسیاری از همکاران هم سن من نیز افسرده شده اند. ما مریض می شویم و نیاز به پزشک داریم اما حتی ممکن است پول پزشک را هم نتوانیم، پرداخت کنیم.
این بازیگر در ادامه با اشاره به دستمزدهای رادیو عنوان کرد: رادیو هر جلسه ۵۰ هزار تومان به ما می دهد و از مهر ماه سال ۹۴ تا ابتدای سال ۹۵ حدود یک میلیون و خرده ای برای من ریخته اند. ما معترض هم نمی شویم چون رادیو واقعا بودجه ای ندارد و من خودم هم سال هاست که با رادیو گره خورده ام و این حوزه را دوست دارم اما کار تصویر بودجه های مناسبی دارد درحالیکه به ما تعلق نمی گیرد.
او با اشاره به اینکه چندی پیش خواسته سکه خود را که دستمزدش از یک سریال بوده است بفروشد، گفت: آن زمان دستیار تهیه کننده به من سکه ای داده بود که چندی پیش برای فروش آن رفتم اما به من گفتند که سکه تقلبی است.
این بازیگر همچنین ادامه داد: گاهی هم کار می کنیم، ابتدا مبلغی می دهند و بعد از آن باقی هزینه را نگه می دارند و یا می گویند. بعد از بازی دیگر نمی توانید عوامل کار را پیدا کنید و دستمزد خود را با آنها تسویه کنید.
معینی با اشاره به اینکه سرپرست خانوار است درباره پیشنهادهای کاری عنوان کرد: من اکنون پنج سال است که بیکارم و پیشنهادی ندارم و تنها یک روز در سریال «برادر» بازی کردم. آخرین بار هم قرار بود در سریال «در حاشیه ۱» بازی کنم و پنج روز هم آنجا کار کردم اما یک باره کنار رفتم و یک نفر دیگر را به جای نقش من انتخاب کردند و دلم را شکستند. آقای مدیری هیچ کس را نمی پذیرفت اما از من پذیرایی کرد و بعد چطور دلش آمد که من را به راحتی کنار بگذارد.
منبع: مهر
لینک کوتاه
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- در منزلت فرودستی
- در ستایش سینمای بیچیز؛ همه چیز داشتن در عین بی چیزی
- آیین پایانی یازدهمین دوره انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی / گزارش تصویری
- شیرین یزدانبخش درگذشت
- افسانهای در حبس؛ سرنوشت «چریکه تارا»
- اقتباس بهمثابه ابزار فهم جامعه/ از روایت تراژیک تا روایت عاشقانه
- «دیدار بلوط»؛ بازگشتی به شکوه یک خاطره
- اشغال بهرام بیضایی وزمانه پس از جنگ ۱۲ روزه/به بهانه ۵ دی سالروز تولد بهرام بیضایی
- «سامی»؛ روایتی انسانی از جنگ بیپایان
- سینمای مستقل ایران را به رسمیت بشناسید
- گیشه سینما در دست کمدیها/ دو فیلم جدید اکران شدند
- اعلام بودجه فرهنگ و هنر در سال ۱۴۰۵
- مصوبهای برای حذف وزارت فرهنگ؛ مصوبه «سیاستهای صوت و تصویر فراگیر»؛ تعارض با جمهوریت
- «بابا پیکاسو»؛ در چنبره عواطف، حرمان و جداافتادگی
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶





