خیلیها جمله «من فیلمساز غیروابستهام» درمیشیان را کنایهای به جمله معروف «من فیلمساز وابسته ام» ابراهیم حاتمیکیا میدانند اما حقیقت ماجرا آن است که اتفاقاً رضا درمیشیان در نسبت با حاتمیکیا به لحاظ سیاسی همواره گرایشات پررنگ تری از خود بروز داده و از وابستگیهای سیاسی و اقتصادی آشکار و عیان بیبهره نبوده است.
حاتمیکیا کسی است که در کوران فتنه ۸۸ درباره آن حوادث فیلم ساخت و فیلمش تا به حال در توقیف مانده و بیتردید فیلم او به لحاظ سینمایی از «عصبانی نیستم» رضا درمیشیان قابلیتهای بالاتری دارد اما همین ابراهیم حاتمیکیا وقتی فیلمی درباره یکی از اصلیترین موضوعات گریبانگیر کشور میسازد ادعای مستقل بودن نمیکند. همین حاتمیکیا هرگز به خاطر بیش از هشت سال توقیف فیلم گزارش یک جشن مظلوم نمایی نمیکند و ژست مستقل بودن نمیگیرد. اگر قرار بر پز مستقل بودن باشد حاتمیکیا در مقایسه با درمیشیان استحقاق بیشتری دارد. در هیچ کجای جهان ساخت آثار بیگ پروداکشن بدون حمایتهای خاص امکانپذیر نیست. اساساً فیلمسازی که در جهت منافع ملی کشورش به ساخت یک پروژه سنگین ورود میکند اگر در جذب مخاطب عام موفق و سربلند بیرون بیاید دین خود را به کشورش اداکرده است اما نسبت «عصبانی نیستم» رضا درمیشیان با منافع ملی کشور دقیقاً چیست؟
کمترین آورده یک اثر سینمایی میتواند این باشد که بدون عبور از خط قرمزهای اخلاقی و تربیتی مخاطبانش را سرگرم کند. به لحاظ مثبت الهامبخش باشد، به جامعه امید، اخلاق، مهربانی، گذشت، ایثار، انسانیت، معنویت و… تزریق کند. عصبانی نیستم نه تنها هیچ کدام از این کارکردها را در نسبت با مخاطب ندارد بلکه به شدت تزریق کننده بداخلاقی، آنارشیسم، ناامیدی و بیثباتی است؛ فیلمی که با خانواده و کودکان به هیچ وجه نمیتوان آن را دید و ارجاعات سیاسی گل درشتش آن را به اثری شبه روشنفکرانه و ضد اجتماع تبدیل کرده است.
مستقل بودن، مردمی بودن و غیردولتی بودن و در عین حال از امکانات دولتی استفاده کردن و فیلم ضدمردمی ساختن یکی از پوپولیستیترین گرایشاتی است که در عالم هنر و سینما بروز و ظهور دارد. برخلاف ژست مردمی بودن که کارگردان عصبانی نیستم آن را به نمایش میگذارد و سعی در مظلومنمایی دارد اساساً فیلمهای او نشان داده که نسبت معکوسی با جنبههای مردمپسند سینما دارد؛ آثاری که در قصه گویی همواره لنگ میزند، از سکانس هایی غیر منسجم تشکیل شده که منطق روایی سستی دارند، ضمن اینکه نوعی آنارشیسم افراطی در همه آنها غیرقابل انکار است؛ آنارشیسمی که مخاطب عام را به شدت پس میزند و بیش از همه میتواند مخاطب خاص سینما را با گرایشات خاص درگیر کند. عصبانی نیستم به برکت تبلیغات و جو روانی حاشیهای در آغاز اکران احتمالاً با یک موج در فروش روبهرو شود و به طور طبیعی پس از چند روز از اکران و فروکش کردن تب آن در گیشه نشان خواهد داد که به اصطلاح چند مردِ حلاج است و تا چه اندازه مردم حاضرند برای تماشای آن هزینه کنند.
درباره سخنی که مدعی است از جیب مردم فیلم نمیسازد هم در واقع پوپولیسم فوران میزند. حامی مالی بزرگتر آقای درمیشیان شاهزاده قطری حامی داعش از آب درآمد. حامی مالی مستقل غیردولتی غیرحکومتی فیلمهای آقای عصبانی نیستم هم زیاد پشت ماه نخواهد ماند. همین روزها آقای من عصبانی نیستم داور جشنواره استرالیایی فیلمهای ایرانی است.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- سینما در ذات خود معترض است/ بررسی تاریخچه «سینمای اعتراضی» در ایران در گفتوگو با احمد طالبینژاد
- تیرهتر از شب/ نگاهی به فیلم «مجبوریم»
- انگار این همهی جهنمی باشد که در دلِ این دنیای بیرحم به قاب درآمده/ نگاهی به فیلم «مجبوریم»
- سیلی سرخ/ نگاهی به فیلم «مجبوریم»
- در دیار خود غریب/ نگاهی به فیلم «مجبوریم»
- ققنوسی که از خاکستر برنخاست/ نگاهی به فیلم «مجبوریم»
- توضیحات داریوش مهرجویی دربارهی ویدیوی دوم و ماجراهای نمایش فیلم «لامینور»
- چرا پروانه نمایش «لامینور» را تمدید نمیکنید؟/ یادداشت علیرضا داودنژاد
- «مجبوریم» بهترین فیلم از نگاه مخاطبان جشنواره وزول شد
- ویدئویی از داریوش مهرجویی در سالروز تولدش
- به یادماندنی و معترضترین دانشجویان سینمای ایران/ از نیمه پنهان تا اعتراض و قصه ها
- «مجبوریم» در جشنواره «مونز» بلژیک
- بلیتهای جشنواره شانگهای تا ۲۰ برابر قیمت فروخته میشود
- «مجبوریم» در فستیوال فیلم «بنگلور» به نمایش در میآید
- «لامینور» داریوش مهرجویی در جشنواره فیلم فجر شرکت نمیکند
نظر شما
پربازدیدترین ها
- وقتی زن تبدیل به «ناموس» میشود/ نگاهی به فیلم «خورشید آن ماه»
- چهره تلخ عشق یک سویه/ نگاهی به فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟»
- اختصاص سینماسینما/ سه فیلم ایرانی در جشنواره فیلمهای برتر سال ۲۰۲۴ مجله تله راما
- گفتوگو با محمد مقدم درباره سینمای مستند/ فیلم مستند، جهانی است ساختگی؟
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- حضورهای بین المللی فیلم کوتاه تامینا
- گلدن گلوب اعلام کرد؛ وایولا دیویس جایزه سیسیل بی دمیل ۲۰۲۵ را میگیرد
- درباره «قهوه پدری»؛ قهوه بیمزه پدری
- «کارون – اهواز» در راه مصر
- اختتامیه جشنواره «دیدار» ۱۷ دی برگزار خواهد شد
- اختصاص سینماسینما/ سه فیلم ایرانی در جشنواره فیلمهای برتر سال ۲۰۲۴ مجله تله راما
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ «مجمع کاردینالها»؛ موفقیت غیرمنتظره در گیشه و جذب مخاطبان مسنتر
- مدیر شبکه نسیم توضیح داد؛ مهران مدیری، جنابخان، فرزاد حسنی و چند برنامه دیگر
- تاکید بر سمزدایی از سینما و جشنواره فجر/ علیرضا شجاع نوری: ادغام جشنوارهی ملی و جهانی فجر سیاسیکاری بود
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ جادوی «شرور»؛ داستانی از دوستی، تفاوتها و مبارزه با تبعیض
- برای پخش در سال ۲۰۲۵؛ پسر شاهرخ خان برای نتفلیکس سریال میسازد
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ «گلادیاتور ۲»؛ بازگشتی باشکوه به کُلُسیوم و سنت حماسههای سینمایی
- اعلام نامزدهای چهلمین دوره جوایز انجمن بینالمللی مستند/ محصول مشترک ایران و انگلیس در شاخه بهترین مستند کوتاه
- اصغر افضلی و انیمیشن «رابینهود» در تازهترین قسمت «صداهای ابریشمی»
- جایزه جشنواره آمریکایی به پگاه آهنگرانی رسید
- چهل و سومین جشنواره فیلم فجر؛ از فرصت ثبت نام فیلمها تا داوری عوامل بخش نگاه نو
- نمایش بچه / گزارش تصویری
- اهمیت «باغ کیانوش» در سینمای کمدی زدهی این روزها
- برای بازی در فیلم «ماریا»؛ نخل صحرای پالم اسپرینگز به آنجلینا جولی اهدا میشود
- اکران فیلم علی زرنگار از اواخر آذر؛ «علت مرگ: نامعلوم» رفع توقیف شد
- مانور آمادگی همراه اول برای رویارویی با بحران؛ تمرینی برای پایداری ارتباطات
- بررسی هزینه و درآمد تولیدات ۳ سال اخیر؛ حساب کتاب فارابی جور است؟
- در اولین روزهای اکران بینالمللی؛ «گلادیاتور۲»، ۸۷ میلیون دلار فروخت
- اعضای شورای سیاستگذاری جشنواره فیلم فجر معرفی شدند
- نامزدی ۲ جایزه آمریکایی برای «دوربین فرانسوی»
- «شهر خاموش» بهترین فیلم جشنواره نوستالژیا شد
- فروغ قجابگلی بهترین بازیگر جشنواره ریچموند شد
- «تگزاس ۳»؛ کمدی از نفس افتاده یا موفقیت تکراری؟
- روایتی از سه نمایشنامه از محمد مساوات روی صحنه میرود
- «کارون – اهواز» در مراکش