رنی زلوگر بعد از ۱۱ سال برای سومین بار در نقش بریجیت جونز ظاهر شده است.
به گزارش «سینماسینما»، شرکت «وورکینگ تایتل فیلمز» اولین عکس رنی زلوگر در فیلم «بچه بریجیت جونز» (Bridget Jones’s Baby) را منتشر کرد.
این فیلم سومین فیلم مجموعه سینمایی محبوب «بریجیت جونز» بعد از «خاطرات بریجیت جونز» در ۲۰۰۱ و «بریجیت جونز: مرز تعقل» در ۲۰۰۴ است.
زلوگر بار دیگر نقش بریجیت جونز زن بریتانیایی را بازی میکند که در یک شرکت انتشارات در لندن کار میکند. جونز در دو فیلم اول یک زن مجرد سی و چند ساله را دارد که میکوشد معنای زندگی و عشق را پیدا کند. فیلم جدید ماجراهای جونز در چهل و چند سالگی را روایت میکند.
به گزارش هالیوود ریپورتر، اولین عکس منتشرشده از فیلم جونز را در حالی نشان میدهد که یک آیپد به دست دارد. ظاهرا او این بار خاطراتش را نه روی کاغد بلکه به صورت دیجیتال ثبت میکند.

پاتریک دمسی و کالین فیرث نیز در سومین فیلم «بریجیت جونز» مقابل دوربین میروند. «بچه بریجیت جونز» را شارون مگوایر کارگردانی میکند. «یونیورسال پیکچرز»، «میراماکس» و «استودیوکانال» در تهیه این فیلم با «وورکینگ تایتل فیلمز» همکاری میکنند.
شخصیت بریجیت جونز اولین بار سال ۱۹۹۵ توسط هلن فیلدینگ رماننویس و فیلمنامهنویس بریتانیایی در یکی از ستونهای روزنامه ایندیپندنت خلق شد. او بعد از موفقیت قصههای خود دو کتاب «خاطرات بریجیت جونز» (۱۹۹۶) و «بریجیت جونز: مرز تعقل» (۱۹۹۹) را منتشر کرد که در بیش از ۴۰ کشور منتشر شدند و بیش از ۱۵ میلیون نسخه فروش داشتند.
اولین فیلم ساخته شده از روی رمانهای فیلدینگ حدود ۲۸۲ میلیون دلار و فیلم دوم ۲۶۲٫۵ میلیون دلار فروختند. زلوگر برای «خاطرات بریجیت جونز» نامزد اسکار بهترین بازیگر زن شد.
زلوگر ۴۶ ساله برای «کلد مانتین» برنده اسکار بهترین بازیگرزن مکمل شد و برای فیلم «شیکاگو» نیز نامزد اسکار بهترین بازیگر زن بود.
«جری مگوایر»، «پرستار بتی»، «من، خودم و آیرین»، «مرد سیندرلایی»، «خانم پاتر» و «کله چرمیها» از دیگر فیلمهای این بازیگر تگزاسی است که در سالهای اخیر کمکار بوده است.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
نظرات شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت






زلوگر هنوز زنده ست!!؟