سینماسینما، الهام نداف؛
در دنیای امروز، تبلیغات به یکی از ارکان اصلی بازاریابی و فروش محصولات تبدیل شده‌اند. یکی از روش‌های نوین و جذاب تبلیغات در صنعت رسانه و سرگرمی، Product Placement یا «جایگذاری محصول» است. این روش تبلیغاتی به معنای قرار دادن محصولات یا برندها در متن داستان‌های سینمایی، سریال‌ها یا حتی برنامه‌های تلویزیونی است، به طوری که برندها و محصولات به‌طور غیرمستقیم و طبیعی در قالب داستان‌ها و شخصیت‌ها معرفی می‌شوند. این شیوه توانسته به دلیل اثرگذاری بیشتر بر مخاطب، جایگزینی مناسب برای تبلیغات سنتی تلویزیونی و بنرهای تبلیغاتی باشد.
تاریخچه و روند توسعه Product Placement
Product Placement اولین‌بار در دهه ۱۹۲۰ در صنعت سینما به کار گرفته شد. در این دوران، فیلمسازان به‌منظور تأمین هزینه‌های تولید فیلم‌های خود از شرکت‌های مختلف خواستند محصولاتشان را در فیلم‌ها معرفی کنند. یکی از نخستین مثال‌ها، فیلم “Wings” (۱۹۲۷) بود که در آن محصولات شرکت‌های مختلف به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم معرفی شدند.
از دهه ۱۹۸۰ به بعد، به‌ویژه با رشد تلویزیون و گسترش رسانه‌های دیجیتال، استفاده از Product Placement گسترش بیشتری یافت. برندها متوجه شدند که با قرار دادن محصولاتشان در دنیای داستانی و هنری، می‌توانند به‌طور غیرمستقیم و مؤثر مخاطبان زیادی را تحت تأثیر قرار دهند. اما این همه ماجرا نبود. خلاقیت و نبوغ فیلمسازان رفته‌رفته با صنعت تبلیغات درهم آمیخت و شاهد نمونه‌های موفق‌تری هم بودیم.
تبلیغات درون برنامه‌ای در سریال‌های معروف جهانی: آیا این روش واقعاً کار می‌کند؟
Product Placement تنها مختص سریال‌های ایرانی نیست. در سطح جهانی، این روش تبدیل به یکی از محبوب‌ترین شیوه‌های تبلیغاتی شده است. به‌عنوان مثال، در سریال‌هایی همچون Stranger Things، House of Cards و Breaking Bad، برندها به‌طور هوشمندانه‌ای در دل داستان‌ها قرار می‌گیرند. در Stranger Things، برندهایی مانند Coca-Cola و Pepsi به‌طور طبیعی در دنیای نوجوانانه داستان حضور دارند. در House of Cards، شخصیت‌ها به‌طور مداوم در حال استفاده از محصولات و خدمات برندهایی هستند که به‌طور غیرمستقیم معرفی می‌شوند.
این سریال‌ها به خوبی نشان می‌دهند که تبلیغات درون برنامه‌ای می‌تواند به برندها کمک کند تا در بطن داستان‌ها و زندگی شخصیت‌ها قرار گیرند. مخاطب وقتی با این برندها مواجه می‌شود، آنها را به‌عنوان بخش‌هایی از دنیای واقعی شخصیت‌ها می‌بیند و این حس باعث می‌شود تا برندها در ذهن مخاطب ماندگار شوند.
چه زمانی پای Product Placement به ایران باز شد؟
استفاده از Product Placement در سریال‌های ایرانی به دهه ۹۰ خورشیدی برمی‌گردد، زمانی که تولیدکنندگان و کارگردان‌ها به دنبال راه‌های جدیدی برای تأمین هزینه‌های تولید بودند. همان زمان که پای سریال‌های ایران به شبکه نمایش خانگی باز شد. اگرچه پیش از آن هم به واسطه اعلام استقلال چند سریال تلویزیونی برای تأمین هزینه‌های مالی، مانند «پایتخت»، جایگذاری محصول در فیلمنامه تا اندازه‌ای قابل توجه بود و این امکان را برای تولیدکنندگان فراهم کرد تا علاوه بر تأمین هزینه‌های تولید، به برندها کمک کنند خود را در ذهن مخاطبان جا بندازند. با این حال، این روش تبلیغاتی در ابتدا با واکنش‌های متفاوتی از سوی مخاطبان مواجه شد، زیرا برخی از تماشاگران احساس می‌کردند تبلیغات به‌طور غیرطبیعی در داستان گنجانده شده است.
در نهایت، این روش به مرور به‌طور فزاینده‌ای در سریال‌های ایرانی رایج شد و به عنوان یک ابزار مؤثر در تأمین هزینه‌های تولید و همچنین ایجاد ارتباط بین برندها و مخاطبان شناخته شد.
Product Placement در سریال «قهوه پدری»
پیش از آنکه برویم سراغ نحوه تبلیغات در تازه‌ترین اثر مهران مدیری باید بر سر هوشمندی این هنرمند با هم به توافق برسیم. ویژگی بارزی که در اکثر مواقع نجات دهنده اوست و اتفاقا در تازه‌ترین ساخته‌اش یعنی سریال «قهوه پدری» هم سبب شده تا بتواند از نام دو برند خوشنام در پیشبرد داستان خود کمک بگیرد.
تیم تولید «قهوه پدری» این بار یک گام جلوتر از محصول برداشته از همان ابتدا جایی برای دو برند «بن‌مانو» و «کیولین» در دل داستان و حتی خلق کاراکترها دیالوگ‌ها و طراحی صحنه در نظر گرفته است.
سریال جدید مهران مدیری به نام «قهوه پدری» که در پلتفرم فیلمنت پخش می‌شود، نمونه‌ای کامل از Product Placement است. در این سریال، برندهایی همچون «بن مانو» و «کیولین» با ظرافتی خاص و در چارچوب داستان به‌طور طبیعی و بدون ایجاد حس تبلیغاتی، حضور دارند و این حضور، جایگاهی ویژه برای این برندها در ذهن مخاطبان ایجاد کرده است.
هوشمندی استفاده از تبلیغات درون برنامه‌ای در «قهوه پدری»
داستان سریال «قهوه پدری» در یک کافه خانوادگی می‌گذرد. این مکان پر از لحظات عادی و روزمره است، جایی که شخصیت‌ها قهوه می‌نوشند، گپ می‌زنند و به زندگی روزمره خود می‌پردازند. در چنین فضایی، محصولات برندهایی همچون «بن مانو» و «کیولین» به‌طور طبیعی وارد صحنه می‌شوند و به جریان داستان گنجانده می‌شوند. در کافه‌ای که قهوه سرو می‌شود، «بن مانو» نه‌تنها به‌عنوان یک قهوه عالی معرفی می‌شود، بلکه به‌عنوان بخشی از لذت روزمره شخصیت‌ها به مخاطب انتقال می‌یابد. دستمال کاغذی «کیولین» هم در صحنه‌هایی که هیچ‌گاه به‌طور آشکار تبلیغاتی به نظر نمی‌رسد، حضور دارد. این جایگذاری دقیق باعث می‌شود مخاطب نه‌تنها از دیدن برندها خسته نشود، بلکه احساس نزدیکی بیشتری به آنها پیدا کند.
چرا این روش موفق است؟
تبلیغات درون برنامه‌ای در سریال «قهوه پدری» به‌طور کاملاً هوشمندانه‌ای انجام شده است. در دنیای سینما و تلویزیون، جایی که هر ثانیه می‌تواند معنا و تأثیر زیادی داشته باشد، برندها باید خود را به‌گونه‌ای معرفی کنند که به بخشی از داستان تبدیل شوند، نه اینکه به‌عنوان یک مزاحمت تبلیغاتی به چشم بیایند. در «قهوه پدری»، برند «بن مانو» به‌طور مداوم در محیط کافه و در دست شخصیت‌ها به نمایش درمی‌آید و برای مخاطب تبدیل به یک انتخاب طبیعی می‌شود. فراتر از این، برند «بن مانو» بهانه‌ای می‌شود برای اعضای خانواده تا در کنار هم جمع شوند و حتی در بعضی مواقع به شکلی نمادین موتور محرک رسیدن به شادکامی یا ناکامی باشد. برند «کیولین» نیز به همین صورت، در لحظات روزمره و آشنا مانند خشک کردن دست‌ها یا پاک کردن میز کافه به نمایش درمی‌آید.
این رویکرد نه‌تنها محصولات را در موقعیت‌های واقعی نشان می‌دهد، بلکه به‌طور ناخودآگاه رابطه‌ای بین برند و شخصیت‌های داستان ایجاد می‌کند. این ارتباط طبیعی باعث می‌شود که وقتی مخاطب با این محصولات مواجه می‌شود، احساس نزدیکی بیشتری به آنها پیدا کند.
چرا مهران مدیری از جایگذاری محصول استفاده کرده است؟
۱. تأمین هزینه‌های تولید: استفاده از Product Placement در «قهوه پدری» به مهران مدیری و تیم تولید این امکان را داده است تا بخشی از هزینه‌های تولید سریال را از طریق همکاری با برندهای مختلف تأمین کنند. این روش به‌ویژه در پروژه‌هایی با بودجه بالا، مانند سریال‌های تلویزیونی، بسیار کارآمد است.
۲. خلق فضایی طبیعی و ملموس: مهران مدیری در «قهوه پدری» به‌گونه‌ای از Product Placement استفاده کرده که هیچ‌گونه حس مزاحمت یا تبلیغ آشکاری برای مخاطب ایجاد نشود. قهوه و دستمال به‌عنوان بخشی از زندگی روزمره شخصیت‌ها به نمایش درآمده‌اند، بنابراین برندهای «بن مانو» و «کیولین» در داستان به‌طور طبیعی جای گرفته‌اند و در خط روایی تأثیری منفی بر روند داستان نمی‌گذارند.
۳. آشنایی مخاطب با برندهای معتبر: استفاده از این برندها در یک سریال پرمخاطب مانند «قهوه پدری» باعث می‌شود که مخاطبان بیشتر با محصولات معرفی‌شده آشنا شوند. در دنیای امروز که مخاطبان کمتر با تبلیغات مستقیم ارتباط برقرار می‌کنند، نمایش غیرمستقیم برندها در فضای داستانی به روشی جذاب و به‌طور ناخودآگاه تأثیرگذار می‌شود.
تبلیغات درون برنامه‌ای، راهی هوشمندانه برای برندها
تبلیغات درون برنامه‌ای، به‌ویژه در سریال‌هایی همچون «قهوه پدری»، می‌تواند یک روش بسیار مؤثر برای افزایش دیده‌شدن برندها باشد. برندهای «بن مانو» و «کیولین» در این سریال به‌طور طبیعی و هوشمندانه در بطن داستان گنجانده شده‌اند و این حضور به شکلی ظریف، به برندها کمک کرده تا ارتباط عاطفی و روانی با مخاطبان برقرار کنند.
این روش تبلیغاتی، که به‌ویژه در دنیای سینما و تلویزیون محبوب است، به برندها این امکان را می‌دهد که به‌طور غیرمستقیم اما مؤثر در ذهن مخاطب بمانند. به برندهایی که به دنبال تأثیرگذاری بیشتر هستند، توصیه می‌شود که از این شیوه برای معرفی محصولات خود بهره ببرند. همکاری با تولیدکنندگان خلاق، مانند مهران مدیری، می‌تواند به برندها فرصتی برای حضور طبیعی در دل داستان‌های محبوب و شناخته‌شده بدهد.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
پربازدیدترین ها
- تاریخچه سریال‌های ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
- حقایقی درباره فیلم یک تکه نان به بهانه پخش آن از شبکه نمایش
- نگاهی به «عروج» به بهانه زادروز لاریسا شپیتکو/ لحظه روبرو شدن با «خود»
- خبرهای اختصاصی سینماسینما از جشنواره کن؛ مجیدی و فرهادی نمیرسند/ در انتظارِ روستایی، پناهی، مکری، کاهانی و اصلانی
- «بیگانه» کامو مقابل دوربین کارگردان فرانسوی میرود
آخرین ها
- یک واکنش دیرهنگام؛ بیانیه آکادمی داوری در پی خشونت علیه برنده اسکار
- پس از ۴ دهه برگزاری در یوتا؛ جشنواره ساندنس به کلرادو میرود
- فرشته سقوط کرده/ نگاهی به فیلمنامه «هیات منصفه شماره ۲» با بررسی عناصر مشترک درامهای دادگاهی
- «داستان سلیمان»؛ یک داستان واقعی از هزاران پناهجوی جهان
- «یک نبرد پس از دیگریِ» دیکاپریو کوتاهتر شد!
- یک عشق بی رحم،مجازات اعدام را در بریتانیا لغو کرد
- اکران آنلاین «زودپز» در شبکه نمایش خانگی
- نتفلیکس با «صد سال تنهایی» به یک رمان کلاسیک «غیرقابلاقتباس» جان میبخشد
- «ذهن زیبا»؛ اتفاقی زیبا در تلویزیون
- اسرائیل، کارگردان برنده اسکار را بازداشت کرد
- یک جایزه برای مجری اسکار؛ کونان اوبراین، جایزه مارک تواین را گرفت
- برای دستاوردهای یک دهه فعالیت حرفهای؛ بالاترین تجلیل سینمایی بریتانیا از تام کروز
- داوری فیلمساز ایرانی در جشنواره مورد تایید اسکار
- نگاهی به «اکنون»/ هنرِ شنیدن
- «بیگانه» کامو مقابل دوربین کارگردان فرانسوی میرود
- «روایت ناتمام سیما» قاچاق شد/ علیرضا صمدی: خواهش میکنم نسخه غیرقانونی را نبینید
- نقدچیست؟ منتقدکیست؟
- نوروز موسیقایی با فیدیبو؛ برنامه فستیوال موسیقی «گوشه» اعلام شد
- دارن آرونوفسکی میسازد؛ اقتباس سینمایی از رمان «کوجو»
- «بیصدا حلزون»؛ تلخی میان تصمیم و تسلیم
- «سلب مسئولیت»؛ کابوسی پنهانشده پشت نور
- خبرهای اختصاصی سینماسینما از جشنواره کن؛ مجیدی و فرهادی نمیرسند/ در انتظارِ روستایی، پناهی، مکری، کاهانی و اصلانی
- اختصاصی سینماسینما- کنفرانس خبری؛ ۱۰ آوریل/ احتمال حضور جارموش، لینکلیتر، اندرسن، مالیک و برادران داردن در جشنواره کن
- تبعات کرونا و اختلافات حقوقی با برادران وارنر؛ اعلام ورشکستگی شرکت تولیدکننده فیلم‌های «ماتریکس» و «جوکر»
- به هر سازی رقصیدیم غیر از ساز دل خویش/ این بهاریه نیست، نامهای است برای امیروی امیر نادری
- تفاوت ساعت «۶ صبح» و «۵ عصر»
- پوستر بخش ۱۵ روز کارگردانان جشنواره کن منتشر شد
- یادداشت علیرضا داود نژاد برای مهدی مسعود شاهی
- هدیه نوروزی سوینا؛ انتشار نسخه ویژه نابینایان «پدرخوانده (۲)» با صدای فرهاد اصلانی
- یک جایزه دیگر برای «دانه انجیر معابد»/ برندگان جوایز فیلم آسیایی معرفی شدند
