اکتای براهنی کارگردان سینمای ایران در اینستاگرام خود نوشت :
اتفاقی که برای بابک خرم دین افتاد حیرت آور و تاسف بار بود. وحشتناک و غیر قابل درک. پدری فرزندان و دامادش را در کمال خونسردی بکشد! نوبت به نوبت آنها را به قربانگاه ببرد. تکه تکه کند. در کیسه بریزد. مادری دستیار این جنایتکار باشد. کیسه ها را باز کند. غذای مرگ بپزد. لبخند مرگ بزند. فاجعه است.
وقتی فیلم ها یا قصه ها موضوع خود را به این نوع شخصیت های سایکوپت یا سایکوپات از جنس پدر بابک خرم دین اختصاص می دهند؛ با نقد بی رحمانه ای از سوی جامعه روبرو می شوند. استدلالیانِ پای چوبین می گویند واقعی نیست. یا خرده می گیرند که چطور ادمی خونسرد یک دفعه دست به قتل می زند؟ چطور یک ادم معقول و با رفتار موجه تبدیل به قاتلی بالفطره می شود؟ همیشه وقتی که ادم به عنوان بیننده یا مخاطب با چنین چیزی مواجه می شود به درون خود می نگرد و وقتی ردپای منطقی در خود نسبت به این اعمال وحشیانه پیدا نمی کند بلافاصله فیلمساز یا نویسنده یا اصلا خود فیلم را نشانه می رود و فیلم یا اثر هنری را فاقد جوهر واقعیت می داند. کم نبودند برخوردهای اینچنینی با قیلم های اینچنینی؛ تا جایی که وقتی به خاطرات داستایوسکی برمی گردیم می بینیم که حدود ۱۵۰ سال پیش او نیز دچار همین وضع بوده است.
“من نظر خاص خودم را درباره ی واقعیت در هنر دارم. آنچه اکثر آدمها به نظرشان عجیب و استثنایی می آید ، در نظر من واجد جوهر واقعیت است …
در هر شماره از روزنامه گزارشهایی درباره ی واقعی ترین امور واقع و جالب ترین رویدادها می بینید. از نظر نویسندگان ما اینها عجیب و خیالی هستند. اصلا به اینها اعتنایی ندارند، اما اینها عین واقعیت هستند چون امور واقعند.”
داستایوسکی
شخصیت های سایکوپت معمولا مودب هستند. دقیق عمل می کنند و هوش بالایی دارند. سایکوپت ها به راحتی قربانی خود را گول می زنند و اعتماد او را جلب می کنند. شخضیت های سایکوپت با انگیزه ی پاک کردن جامعه و یا از بین بردن فساد یا شیطان دست به قتل می زنند. شخصیت های سایکوپت معمولا با اسطوره ی مادر دچار مشکل اولیه هستند. سایکوپت رحم ندارد. همدلی در او نیست. همذات پنداری در او نیست. قدرت درک درد طرف مقابل در او نیست. آن منطق عمومی که ما در خود سراغ داریم در این نوع شخصیت ها نیست. منطق خاص خودشان را دارند. معمولا دوست دارند طی مراسم و مناسکی دست به قتل بزنند. نقشه ی دقیق می کشند و یک روش ایینی در کشتن اتخاذ می کنند و عذاب وجدان ندارند.
وقتی فیلم ها یا قصه ها موضوع خود را به این نوع شخصیت های سایکوپت یا سایکوپات از جنس پدر بابک خرم دین اختصاص می دهند؛ با نقد بی رحمانه ای از سوی جامعه روبرو می شوند. استدلالیانِ پای چوبین می گویند واقعی نیست. یا خرده می گیرند که چطور ادمی خونسرد یک دفعه دست به قتل می زند؟ چطور یک ادم معقول و با رفتار موجه تبدیل به قاتلی بالفطره می شود؟ همیشه وقتی که ادم به عنوان بیننده یا مخاطب با چنین چیزی مواجه می شود به درون خود می نگرد و وقتی ردپای منطقی در خود نسبت به این اعمال وحشیانه پیدا نمی کند بلافاصله فیلمساز یا نویسنده یا اصلا خود فیلم را نشانه می رود و فیلم یا اثر هنری را فاقد جوهر واقعیت می داند. کم نبودند برخوردهای اینچنینی با قیلم های اینچنینی؛ تا جایی که وقتی به خاطرات داستایوسکی برمی گردیم می بینیم که حدود ۱۵۰ سال پیش او نیز دچار همین وضع بوده است.
“من نظر خاص خودم را درباره ی واقعیت در هنر دارم. آنچه اکثر آدمها به نظرشان عجیب و استثنایی می آید ، در نظر من واجد جوهر واقعیت است …
در هر شماره از روزنامه گزارشهایی درباره ی واقعی ترین امور واقع و جالب ترین رویدادها می بینید. از نظر نویسندگان ما اینها عجیب و خیالی هستند. اصلا به اینها اعتنایی ندارند، اما اینها عین واقعیت هستند چون امور واقعند.”
داستایوسکی
شخصیت های سایکوپت معمولا مودب هستند. دقیق عمل می کنند و هوش بالایی دارند. سایکوپت ها به راحتی قربانی خود را گول می زنند و اعتماد او را جلب می کنند. شخضیت های سایکوپت با انگیزه ی پاک کردن جامعه و یا از بین بردن فساد یا شیطان دست به قتل می زنند. شخصیت های سایکوپت معمولا با اسطوره ی مادر دچار مشکل اولیه هستند. سایکوپت رحم ندارد. همدلی در او نیست. همذات پنداری در او نیست. قدرت درک درد طرف مقابل در او نیست. آن منطق عمومی که ما در خود سراغ داریم در این نوع شخصیت ها نیست. منطق خاص خودشان را دارند. معمولا دوست دارند طی مراسم و مناسکی دست به قتل بزنند. نقشه ی دقیق می کشند و یک روش ایینی در کشتن اتخاذ می کنند و عذاب وجدان ندارند.
برچسبها: اکتای براهنی
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- «پیرپسر» در آینه مکتب نقد عمیقگرا
- «پیرپسر»؛ پیرمرد پرحاشیه
- درباره فیلم «پیر پسر»؛ پدر خانه را ویران کرد
- «پیر پسر» قاچاق شد/ پرداخت خسارت سنگین در انتظار منتشرکننده فیلم
- «پیرپسر»؛ سفری وارونه در اساطیر و روان انسان
- «پیرپسر»؛ شتاب کردم که آفتاب بیاید، نیامد
- نقد «پیرپسر»/ خانه، بازیگر برگزیدهی این نماست!
- جمعبندی نقدهای اروپایی و آمریکایی بر «پیرپسر»/ فیلم براهنی زیر ذرهبین مطبوعات و منتقدان خارجی
- نگاهی به «پیرپسر» و تطابق آن با جهان سینمای کیارستمی/ اول به پیرامون، بعد به دوردستها
- «پیرپسر» و جذابیتهای پنهان
- تطبیق جهان تاریکِ داستایفسکی و جهان تاریکترِ براهنی
- یک چالش عجیب در پایانبندی یک فیلم؛ تنش بین سازندگان «پیر پسر» و «قاتل و وحشی» بالا گرفت
- «پیرپسر»؛ دیکتاتورهایی با مغزهای کوچک زنگزده
- «پیرپسر» نگاهی دیگر
- بازنمایی جامعه مردسالار در «پیر پسر» و «زن و بچه»
نظر شما
پربازدیدترین ها
- فوت خواننده پیشکسوت موسیقی نواحی گیلان/ ناصر مسعودی درگذشت
- نگاهی به فیلم «بیسر و صدا»؛ ایده خلاقانه، مسیر اشتباه
- حقایقی درباره بازمانده ساخته سیف الله داد/ماجرای توقیف فیلم بازمانده به دلیل حجاب!
- بیانیه انجمن بازیگران سینما در واکنش به وقایع اخیر و هتک حرمت هنرمندان/ پژمان بازغی استعفا داد
- «رابین هود»؛ افسانهی شیرین مرد شریف قانون شکن!
آخرین ها
- نگاهی به فیلم سینمایی «سامی»؛ دوربین به مثابه سمفونی برای سفری طولانی
- معرفی برندگان هیئت ملی نقد آمریکا ۲۰۲۵/ «یک تصادف ساده»؛ بهترین فیلم بینالمللی/ «نبردی پس از دیگری» ۵ جایزه گرفت
- ۱۵ اثری که برای فهرست اولیه اسکار فیلم بینالمللی شانس بالاتری دارند
- تأملی بر حضور نوری بیلگه جیلان در جشنواره جهانی فیلم فجر؛ داور غایب
- بیانیه کانون کارگردانان سینما درباره بازداشت سینماگران در مهمانی خصوصی
- واکنش رضا کیانیان به گزارش تاریخ سه هزار ساله زیر چرخ لودرها
- اعلام مستندهای دو بخش از نوزدهمین جشنواره «سینماحقیقت»
- واکنش کانون کارگردانان سینمای ایران به حکم جعفر پناهی
- شروودِ تالار وحدت؛ جایی که ماهان حیدری قهرمانان آینده را پیدا میکند
- تورج اصلانی داور جشنواره ترکیهای شد
- سروش صحت و علی مصفا «بیآتشی» را روایت کردند
- سام درخشانی هم استعفا داد
- نمایش موزیکال «رابین هود» / گزارش تصویری
- حلقه منتقدان فیلم نیویورک منتخبان ۲۰۲۵ خود را اعلام کرد/ «نبردی پس از دیگری»، بهترین فیلم شد؛ پناهی، بهترین کارگردان
- جشنواره جهانی فیلم فجر۴۳؛ در ایستگاه پایانی «درس آموختهها» بهترین فیلم شد/ جایزه ویژه داوران به کارگردان ژاپنی رسید
- «خرگوش سیاه، خرگوش سفید» به چین میرود
- گاتهام ۳ جایزه به «یک تصادف ساده» داد/ «نبردی پس از دیگری» بهترین فیلم جوایز مستقل نیویورک شد
- بیانیه انجمن بازیگران سینما در واکنش به وقایع اخیر و هتک حرمت هنرمندان/ پژمان بازغی استعفا داد
- مصائب افزایش سن ، از جولیا رابرتز تا نیکول کیدمن
- تام استاپارد؛ نویسندهای که جهان را از نو صحنهپردازی کرد
- نگاهی به فیلم «پارتنوپه»؛ زیبایی از دست رفته
- توقیف سکوی پخش «بازمانده» پس از انتشار ویدیوی بدون مجوز
- «سمفونی باران» کلید خورد
- «ناتوردشت» به باکو میرود
- از جدال اندیشه تا لبخند روی ردکارپت
- گفت وگو با کارگردان مستند «مُک» به بهانه حضور آن در جشنواره سینما حقیقت
- «زوتوپیا ۲» رکورددار فروش جهانی سینما شد
- صدای بخش خصوصی را بشنوید؛ هوای آلوده با تعطیلی تئاتر تمیز میشود؟
- «رها» بهترین فیلم اول جشنواره گوا شد
- سنگرم اندازه همان کافه ام بود





