روزنامه جوان در یادداشتی نوشت: در روزهایی که جمهوری اسلامی ایران در حمایت از تمامیت ارضی و حاکمیت ملی کشور عراق، همهپرسی استقلال کردستان عراق را محکوم و مرزهای خود را با کردستان عراق بسته است، حضور یک فیلمساز ایرانی در جشنواره فیلم «سلیمانیه» کردستان، خبرساز شده است.
دومین جشنواره فیلم بینالمللی «سلیمانیه» در اقلیم کردستان آغاز شد و «رضا درمیشیان» کارگردان ایرانی یکی از دو داور بخش فیلم کوتاه این جشنواره شده است. جشنواره فیلم سلیمانیه با حمایت دولت محلی کردستان عراق برگزار میشود و گفته شدهاست هزینههای آن از سوی تجار و سرمایهداران کرد تأمین میشود. در نشست خبری این جشنواره نیز صرفاً از پرچم اقلیم کردستان استفاده شدهاست و خبری از پرچم عراق نیست. جشنواره سلیمانیه در دو بخش رقابتی «سینمای جهان» (بینالملل) شامل: آثار بلند سینمایی و کوتاه؛ مستند، انیمیشن و تجربی و بخش رقابتی «سینمای کردی» (ملی) شامل: آثار بلند سینمایی و کوتاه؛ مستند، انیمیشن و تجربی و همچنین برپایی سمینارهای آکادمیک از جمله: «هویت کردی»، «تأثیر فرم روی سینمای ملی»، «فرق بین قصه فیلم مستند و داستانی»، «بازار بینالمللی فیلم» و. . . برگزار میشود. این جشنواره دارای چهار جایزه فرعی است که یکی از آنها جایزه شهید «پرچم» دختر جنگجوی کرد کوبانی است.از بخشهای مختلف جشنواره سلیمانیه مشخص است، این فستیوال فیلم بر جداسازی میان کردستان عراق از تمامیت ملی این کشور تأکید دارد.
در این شرایط و برخلاف مصالح ملی ایران که همراهی با دولت و ملت عراق است، «درمیشیان» کارگردان فیلمهایی مانند «بغض»، «عصبانی نیستم» و «لانتوری» داوری بخش فیلم کوتاه این جشنواره را به همراه دلشاد مصطفی کارگردان کرد و «سهیم عمر خلیفه» از بلژیک بر عهده گرفته است. احتمالاً مدیران جشنواره سلیمانیه عراق در انتخاب رضا درمیشیان برای داوری این جشنواره، نگاهی به محتوای فیلم «عصبانی نیستم» داشتهاند. قهرمان این فیلم که به تازگی و با سیاستهای سازمان سینمایی از توقیف درآمده، یک جوان کرد است که در سال ۸۸ به خاطر مشارکت در اغتشاشات بعد از انتخابات ریاست جمهوری آن سال، از دانشگاه اخراج شده و درگیر عقاید سرسختانه سیاسی است. حضور فیلمساز ایرانی در جشنوارهای که اهداف برگزاری آن بر خلاف منافع ملی ایران است و بحث تمامیت ارضی یک کشور را هدف گرفته، مسئلهای است که میشود آن را فراتر از یک حضور سینمایی تحلیل کرد. چند سالی است اعتراض به حاکمیت و گرفتن پز اپوزیسیونی به بخشی از الزامات خودهنرمندپنداری تبدیل شده، اما رفتار ضد منافع ملی گویا نوع جدیدی از این رفتار است که در حال مد شدن است.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- بنیاد ایرانشناسی برگزار میکند؛ نشست تخصصی روایت وطن در سینمای ایران
- امروز، روز ملی سینما نیست!
- سینما در ذات خود معترض است/ بررسی تاریخچه «سینمای اعتراضی» در ایران در گفتوگو با احمد طالبینژاد
- تیرهتر از شب/ نگاهی به فیلم «مجبوریم»
- انگار این همهی جهنمی باشد که در دلِ این دنیای بیرحم به قاب درآمده/ نگاهی به فیلم «مجبوریم»
- سیلی سرخ/ نگاهی به فیلم «مجبوریم»
- در دیار خود غریب/ نگاهی به فیلم «مجبوریم»
- ققنوسی که از خاکستر برنخاست/ نگاهی به فیلم «مجبوریم»
- توضیحات داریوش مهرجویی دربارهی ویدیوی دوم و ماجراهای نمایش فیلم «لامینور»
- چرا پروانه نمایش «لامینور» را تمدید نمیکنید؟/ یادداشت علیرضا داودنژاد
- چاقوکشی برای رسیدن به حق!/ درباره لزوم فاصلهگذاری بین هنرمند و انسان خوب
- سینمای ایران از نفس افتاده است
- «مجبوریم» بهترین فیلم از نگاه مخاطبان جشنواره وزول شد
- از تاریکی گفتن موجب روشنایی نمیشود/ سینمای ایران نیازمند فیلمهایی است با تم امید و جسارت
- ویدئویی از داریوش مهرجویی در سالروز تولدش
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- درباره اهمیت خواندن فیلمنامه اشغال بیضایی پس از جنگ ۱۲ روزه /بیگانه آزادی نمی آورد
- بهرام بیضایی درگذشت
- «موبهمو»؛ خط به خط، نفس به نفس، چهره به چهره
- در بیست و چهارمین دوره جشنواره؛ ۱۴ اثر از سینماگران ایرانی در داکا نمایش داده میشود
- از ۱۰ دیماه؛ «مرد خاموش» به سینماها میآید
- «بامداد خمار»؛ در منزلت فرودستی
- در ستایش سینمای بیچیز؛ همه چیز داشتن در عین بی چیزی
- آیین پایانی یازدهمین دوره انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی / گزارش تصویری
- شیرین یزدانبخش درگذشت
- افسانهای در حبس؛ سرنوشت «چریکه تارا»
- اقتباس بهمثابه ابزار فهم جامعه/ از روایت تراژیک تا روایت عاشقانه
- «دیدار بلوط»؛ بازگشتی به شکوه یک خاطره
- اشغال بهرام بیضایی وزمانه پس از جنگ ۱۲ روزه/به بهانه ۵ دی سالروز تولد بهرام بیضایی
- «سامی»؛ روایتی انسانی از جنگ بیپایان
- سینمای مستقل ایران را به رسمیت بشناسید
- گیشه سینما در دست کمدیها/ دو فیلم جدید اکران شدند
- اعلام بودجه فرهنگ و هنر در سال ۱۴۰۵
- مصوبهای برای حذف وزارت فرهنگ؛ مصوبه «سیاستهای صوت و تصویر فراگیر»؛ تعارض با جمهوریت
- «بابا پیکاسو»؛ در چنبره عواطف، حرمان و جداافتادگی
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد





