مجید مجیدی کارگردان فیلم «محمد رسولالله (ص)» در جشنواره خاتم،خاطراتی از هنروران این فیلم و افرادی که با نذر وارد سیاهی لشکر این فیلم شدهاند، بیان کرد.
وی در بخشی از سخنانش در مراسم تالار وحدت به خاطرهگویی از زمان ساخت این فیلم پرداخت و یادآور شد:در طول ۷ سالی که مشغول ساخت این فیلم بودیم، هنرورانی داشتیم که معمولا اهل روستاهای اطراف لوکیشن بودند و در این مدت به ما کمک میکردند. بنای ما برای ساخت این لوکیشن هم به گونهای بود تا بتوانیم برای تولیدات بعدی در حوزه تاریخ اسلام یک بستر فراهم کنیم، به همین دلیل، بسیاری از هزینههای فیلم هم صرف همین لوکیشن شد.
این کارگردان ادامه داد: در طول این مدت هنرورانی از اطراف برای کمک به ما اضافه میشدند که معمولا آدمهای روستاهای آن اطراف بودند و اصلا آن فضا برایشان مثل زیارت شده بود. حضور این افراد و عوامل زیادی که از خارج از کشور به ما کمک میکردند، جالب بود! نظیر استرارو فیلمبردار فیلم که به قول خودش از طرف پیامبر (ص) برای کمک به ساخت این فیلم دعوت شده بود.
مجیدی در ادامه یادآور شد: روزی یکی از این هنروران را دیدم که به زبان ایتالیایی با استرارو (فیلمبردار ایتالیایی فیلم) مشغول صحبت کردن است؛ رفتم و با روستایی وارد صحبت شدم و پرسیدم که چطور زبان ایتالیایی میداند؟! او هم جواب داد که استاد دانشگاه است که به صورت گمنام وارد سیاهی لشکر شده است. او گفت که نذر داشتم که در ساخت فیلم محمد(ص) کمک کنم.
او ادامه داد: عزیز دیگری در زمان استراحت نزد من آمد. او محاسن بلندی داشت و سنش هم بالا بود. وقتی با من صحبت کرد گفت که دکتر فلانی (که من آن دکتر را میشناختم) به شما سلام رسانده است. تصور من این بود که این فرد یکی از اهالی روستاهای اطراف است، بعد که جویا شدم گفت این دکتر یکی از مشتریان ماست. پرسیدم کار شما چیست؟ گفت جواهرفروشم. کار اصلیام در کویت است ولی به تهران هم میآیم اما وقتی فهمیدم فیلمی درباره پیامبر (ص) در حال ساخته شدن است، تنها کاری که از دستم برمیآمد این بود که جزو سیاهی لشکرها باشم.
مجید مجیدی همچنین یادآور شد: چند روزی از این ماجرا گذشت تا اینکه یکی از دستیارانم به من اطلاع داد که آن آقا که جواهرفروش بوده است، آمده و دستمزدش را گرفته چون ما به افرادی که محاسن بلندی داشتند، دستمزد بیشتری میدادیم، اتفاقا دستمزد بیشتری هم از ما گرفت. وقتی این موضوع را شنیدم برایم عجیب بود. زمانی که این فرد داشت با ما خداحافظی میکرد، به من گفت با این نیت به اینجا آمدهام تا بتوانم در ساخت این فیلم کمک کنم و دستمزدم را بگیرم! قصدم هم این است که وصیت کنم اگر از دنیا رفتم، کفنام را از این دستمزد تهیه کنند.
کارگردان «محمد رسولالله» خاطرنشان کرد: در طول مدتی که در شهرهای مختلف مشغول فیلمبرداری بودیم، مردم این شهرها بارها ما را به خانههایشان دعوت میکردند و نذر، قربانی میدادند.
منبع: ایسنا
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- وقتی درختان شهر در جشنواره شهر موضوعیت ندارد
- سینمای ملی ایران را تعریف کنید و شکل آن را بکشید
- مجید مجیدی: در خطر سقوط قرار داریم/ تاریخ و فرهنگ باید نقشه راه باشند
- سیستان و بلوچستان و فقدان پرداختن فیلمسازانِ محلی به زادبوم/ نگاهی به فیلم «هوک»
- معرفی آثار ایرانی راه یافته به بخش بینالملل جشنواره فیلم شهر
- بازدید مجیدی و میرکریمی از پشتصحنه «در آغوش درخت»
- واکنش مجید مجیدی به فیلم بهروز شعیبی
- به بهانه یادداشت روزنامه جام جم درباره حضور فیلم سعید روستایی در جشنواره کن
- نمایش ۱۰ فیلم مرمت شده از گنجینه سینمای ایران در چهلمین جشنواره فیلم فجر
- گزارش فروش فیلمهای سینماگران ایرانی در فرانسه/ تبلیغات گسترده برای «قهرمان»
- ظرفیتهای مشترک سینمای ایران و چین بررسی شد
- خاطراتی از مواجهه مرتضی پورصمدی و مجید مجیدی با طالبان در «نردبان»/
- نامزدی «دشت خاموش» و «خورشید» در پانزدهمین دوره جوایز فیلم آسیا
- به بهانه سالروز تولد کیومرث صابری فومنی /روایت مجیدی ،پیمان قاسمخانی ، کمال تبریزی وابوالفضل جلیلی
- پایان اکران آنلاین «خورشید» با فروش بیش از دو میلیارد تومان
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم





