کارگردان سریال «زیر پای مادر» درباره انتقاداتی که درباره شخصیتهای اغراقشده مثبت و منفی سریال وجود دارد، اظهار کرد که این موضوع از همان ابتدا دغدغه ما نیز بوده است و در قسمتهای آینده میبینید که شخصیتها اغراقشده نیستند.
بهرنگ توفیقی در گفتوگویی درباره شخصیتپردازی سریال «زیرپای مادر» و انتقاداتی که به دو شخصیت «خلیل» و «آتنه» به عنوان قطبهای مثبت و منفی داستان وارد شده است، اظهار کرد: به نظر من شخصیتها اصلاً اغراق شده نیستند. در این سریال داستانی میان «خلیل» و «آنته» و گذشته آنها وجود دارد و «خلیل» هم دلایل خودش را دارد. اما در دو قسمت آینده شاهد خواهیم بود که «خلیل» هم به اشتباهات خود نیز اعتراف میکند. در کل این موضوع دغدغه ما هم بوده است و با آقای نعمتالله درباره قصه، ساختار و دیالوگها به طور مرتب با صحبت میکردیم و تمام سریال بر اساس تعامل پیش رفته است. اتفاقا «خلیل» پدری است که من به شخصه نمونه آن را در اطرافم زیاد دیدهام و کاملاً واقعی است.
او دربارهی نقدهایی که برخی به دیالوگهای سریال «زیر پای مادر» وارد میکنند، اظهار کرد: گله من از کسانی است که در کل به همه چیز خرده میگیرند؛ وقتی کاری در فضای واقعی و رئال ساخته میشود، میگویند این چه دیالوگهایی سخیف و سطح پایینی است؛ از طرفی وقتی دیالوگهای ریتمیک و شاعرانه میشنوند، به شکل دیگری ایراد میگیرند. اینها جماعتی هستند که مدام فقط غر میزنند.

او در ادامه با بیان اینکه از هر نقد سازنده و درستی درباره سریال «زیر پای مادر» استقبال میکند، گفت: دلم برای نقدهای درست و سازنده تنگ شده است. دوست دارم راجع به مسائلی انتقاد شود که ساختاری باشد، چراکه این نقدها بسیار برایم جذاب هستند. این در حالی است که گاهی پشت برخی از نقدهایی که این روزها مطرح میشود نه تنها غرضورزیهای شخصی وجود دارد، بلکه اصلاً سازنده هم نیستند.
کارگردان سریالهای «انقلاب زیبا» و «پشتبام تهران» یادآور شد: افراد سلیقههای مختلفی دارند. هیچوقت نمیتوان اثری را تولید کرد که ۱۰۰ درصد مخاطبان آن را بپسندند و طبیعی است که برخی از مخاطبان این سبک از سریالسازی و دیالوگها را دوست نداشته باشند. در کل کار کردن در تلویزیون یعنی اینکه بتوانی اکثریت سلیقهها را با خود همراه کنیم که فکر میکنم این اتفاق برای سریال «زیر پای مادر» تاکنون افتاده است.
توفیقی با اشاره به شرایط کار کردن در تلویزیون افزود: اساساً کار کردن من و سعید نعمتالله در تلویزیون به این دلیل است که این مخاطب گسترده تلویزیون برایمان جذاب است. وقتی که کاری را میسازیم و میدانیم که قرار است طیف وسیعی از مردم آن را ببینند، همه حساسیتهایی که باید را روی کار اعمال میکنیم و منتظر دیده شدن و بازخوردها میمانیم. ممکن است در مدیومهای دیگر اثری تولید شود، ولی آن اتفاقی که باید، برای آن رخ ندهد و دیده نشود. اما در تلویزیون تکلیف مشخص است و به هر حال تعدادی مخاطب این اثر را میبینند. همیشه برای کسانی که در تلویزیون فعالیت دارند این فاکتور دیده شدن مهم بوده و ذهن افراد را به خود مشغول کرده است.

کارگردان مجموعه تلویزیونی «زیر پای مادر» گفت: در کل نزدیک شدن به سلیقه مخاطب باید در دستور کار افرادی که آثار نمایشی برای تلویزیون تولید میکنند، باشد. باید برای سلیقههای مختلف در تلویزیون کار ساخته شود، ولی باید کاملاً از روی فکر و حساب شده باشد. ما در سریال «زیر پای مادر» تکلیفمان درباره نوع دیالوگها و فضای سریال از همان ابتدا مشخص بود و امروز نیز بازتاب کار برایمان جذاب است.
منبع: ایسنا
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- نگاهی به سریال «شغال»/ سرگذشت زنی که نمیخواهد دوبار بمیرد
- «شغال»؛ دری به سوی فرهنگسازی
- شبنم مقدمی اولین بازیگر زن «شغال» شد
- بهرنگ توفیقی «بیهمگان» را به نیمه رساند
- سادهانگاری؛ فصل مشترک مجموعههای تلویزیونی
- آقازادهها و حافظه جمعی/ نگاهی به سریال «آقازاده»
- این چه نوع اطلاع رسانی است؟
- ادامه تصویربرداری سریال «افرا»/ فریبا متخصص به جمع بازیگران این سریال پیوست
- هیاهوی بسیار برای هیچ/ نگاهی به سریال «آقازاده»
- برآیند جامعهای غارتشده/ نگاهی به سریال «آقازاده»
- ادامه ضبط بخش های پایانی «آقازاده» در تهران + عکس
- نیکی کریمی، امین حیایی و امیر آقایی در “آقازاده” + عکس
- «آقازاده» برای پخش در شبکه نمایش خانگی، ساخته میشود
- نگاهی به سریال «برسر دوراهی» / کلیشه پول و اغوا هنوز مخاطب دارد؟
- گفتوگو با بهنوش بختیاری/ یک گردنبند، تفاوت بین کاراکتر پولدار با غیرپولدار!
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- افسانهای در حبس؛ سرنوشت «چریکه تارا»
- اقتباس بهمثابه ابزار فهم جامعه/ از روایت تراژیک تا روایت عاشقانه
- «دیدار بلوط»؛ بازگشتی به شکوه یک خاطره
- اشغال بهرام بیضایی وزمانه پس از جنگ ۱۲ روزه/به بهانه ۵ دی سالروز تولد بهرام بیضایی
- «سامی»؛ روایتی انسانی از جنگ بیپایان
- سینمای مستقل ایران را به رسمیت بشناسید
- گیشه سینما در دست کمدیها/ دو فیلم جدید اکران شدند
- اعلام بودجه فرهنگ و هنر در سال ۱۴۰۵
- مصوبهای برای حذف وزارت فرهنگ؛ مصوبه «سیاستهای صوت و تصویر فراگیر»؛ تعارض با جمهوریت
- «بابا پیکاسو»؛ در چنبره عواطف، حرمان و جداافتادگی
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری





