فرانکو نرو بازیگر کهنهکار ایتالیایی میگوید همه نقشهای خود را دوست دارد، هرچند ممکن است بعضیها از آنها کمی بهتر و بعضی کمی ضعیفتر باشند.
به گزارش سینماسینما، فرانکو نرو بازیگر سرشناس ایتالیایی که در بیش از ۲۰۰ فیلم سینمایی و تلویزیونی مقابل دوربین رفته، یکی از مهمان ویژه سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر است.
نرو که سابقه همکاری با فیلمسازانی چون جان هیوستن، لوئیس بونوئل، راینر ورنر فاسبیندر و فرانکو زفیرلی را دارد، در اواسط دهه ۱۹۶۰ با بازی در نقش اصلی وسترن اسپاگتی «جانگو» (سرجو کوربوچی) به شهرت رسید. او سالها بعد در «جانگوی از بند رسته» (۲۰۱۲، کوئنتین تارانتینو) که وامدار فیلمهای وسترن اسپاگتی است، نقشی کوتاه ایفا کرد.
نرو از جشنوارههای فیلم میلان، مسکو، ترانسیلوانیا و تائورمینا جایزه یک عمر دستاورد دریافت کرده است. در اولین روز سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر ستاد خبری جشنواره با این بازیگر کهنهکار گفتوگو کرده که در ادامه میخوانید.
شما به خاطر نقشهایی که در فیلمهای وسترن اسپاگتی بازی کردید در ایران شهرت دارید. یکی از مشهورترین و نخستین فیلمهای شما «جانگو» ساخته سرجو کوربوچی است. چگونه همکاری میان شما شکل گرفت؟
ماجرای همکاری ما بامزه بود. من همراه پائولو پتری، همسر الیو پتری که یکی از فیلمسازان مشهور ایتالیایی است، در ماشین بودم. الیو پتری یکی از محبوبترین فیلمسازان ایتالیایی من است. به پائولو گفتم یک فیلم وسترن به من پیشنهاد شده است، اما نمیتوانم در فیلمی وسترن بازی کنم چون من بازیگری جدی هستم. پائولو گفت چند نفر تو را میشناسند؟ گفتم: «هیچکس». او پاسخ داد: «پس برو در آن فیلم بازی کن.» بعد اتفاق بامزهای افتاد. کارگردان و تهیهکننده سر انتخاب بازیگر اختلاف نظر داشتند. یکی از آنها بازیگری آمریکایی میخواست. جروبحث شد. قرار شد عکسهای بازیگران را پیش پخشکنندهای بزرگ ببرند و تصمیم با او باشد .در دوران فیلمبرداری روز اول فقط یک ساعت فیلمبرداری انجام شد، چون فیلمنامهای در کار نبود. بودجه خاصی هم نداشتیم. روز ۲۳ دسامبر به خاطر تعطیلات کریسمس فیلمبرداری را تعطیل کردیم. قرار شد در این تعطیلات به خواسته تهیهکننده سکانس بندی کنیم. پس از تعطیلات توانستند یک شریک اسپانیایی پیدا کنند. رفتیم اسپانیا چند روز فیلمبرداری در آنجا انجام دادیم. همزمان در ایتالیا دکور دهکدهای برای «جانگو» داشت ساخته میشد. خلاصه کلام فیلم یک معجزه بود. و شاید یکی از مردمیترین فیلم دوران خودش در دنیا بود.
کوئینتین تارانتینو فیلم «جانگوی از بند رسته» را متأثر از «جانگو» کوربوچی ساخت و شما نقش کوتاهی در فیلم ایفا کردید. چگونه همکاری میان شما و تارانتینو پیش آمد؟
داستانش خیلی طولانی است. در شهر اویدو اسپانیا مشغول فیلمبرداری فیلمی اسپانیایی بودیم. تهیهکنندهاش هاروی واینستین بود، تهیهکنندهای که امروز اسمش بر سر زبانهاست. پنهلوپه کروز در این فیلم اسپانیایی («گفتوگو با فرشتگان» ساخته نیک هم محصول ۱۹۹۸) نقش دخترم را ایفا کرد. یک روز واینستین به جشنواره سن سباستین رفت. در جشنواره به فیلمساز جوانی میگوید که با فرانکو نرو دارد فیلم میسازد. این فیلمساز جوان هیجانزده میشود و میگوید او بت من است. حتماً نرو را به من معرفی کن. او کوئنتین تارانتینو بود. تارانتینو در سالهای بعدی در مصاحبههای مختلف بارها به من اشاره کرد. روزی به رم آمد تا با من ملاقات کند و گفت شهر را ترک نمیکند تا من را ببیند. بعد در رستوران خیلی معروفی در یکی از میدانهای مشهور شهر رم همدیگر را دیدیم. تا من را دید در آغوشم گرفت و از زندگی خود تعریف کرد. تارانتینو ۱۴ ساله بود که در یک ویدیو کلوب کار میکرد و در آنجا هر روز فیلمهای من را میدید. بعد تمام فیلمهای من را که پخش جهانی نشده بود با جستجو پیدا کرده بود. واقعاً تمام فیلمهای من، دیالوگهای من و موسیقیهای فیلمها را در خاطر داشت.
شما در «کاملات» (جاشوا لوگان) با ونسا ردگریو همکاری کردید که بعدها با او ازدواج کردید. تجربه همکاری با ردگریو چگونه بود؟
پاسخ این سؤال آسان نیست. او یکی از بزرگترین بازیگران دنیاست. پس همکاری با او سخت است. با وجودی که همکاری با ردگریو سخت است، اما همکاری با او لذتبخش هم هست، چون دائماً سر صحنه چیزی به نقش اضافه میکند. ما تقریباً در ده فیلم با یکدیگر همکاری کردیم و بازهم همکاری خواهیم کرد.
در این سالها که فیلمهای متنوعی بازی کردهاید کدام یک از نقشهایتان را بیشتر دوست دارید؟
به این میماند که از مادری بپرسید کدام یک از فرزندانتان را بیشتر دوست دارد. او پاسخ میدهد تمام فرزندانم را. همه نقشها فرزندان من است. ممکن است یکی از نقشها کمی بهتر و دیگری کمی ضعیفتر باشد.
آیا فیلمسازی ایتالیایی هست که دوست داشتید با او همکاری کنید و این شانس را هیچوقت پیدا نکردید؟
در میان فیلمسازان ایتالیایی دوست داشتم با فدریکو فلینی همکاری کنم. نه به خاطر اینکه فیلمساز خوبی بود، بلکه چون دوستان خوبی بودیم و همیشه با من شوخی میکرد که «تو چرا آنقدر خوشگلی. زیادی خوشگلی!»
سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر ۱۹ تا ۲۷ آوریل ۲۰۱۸ (۳۰ فروردین تا ۷ اردیبهشت ۱۳۹۷) به دبیری سیدرضا میرکریمی در تهران در حال برگزاری است.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- زنانگی و قدرت در نقشهای کلودیا کاردیناله/ ستارهای فراتر از زیبایی
- آیا هالیوود دوباره کوین اسپیسی را میپذیرد؟
- «آلمان سال صفر»؛ اعتراض به خودکامگی و تمامیتخواهی
- ناامیدی اسکورسیزی از آینده سینما
- سکانس طلایی/ جاده، شبهای کابیریا، هشت و نیم
- حافظ و فیلم-شعر «جاده»
- سندی دیدهنشده از پنجمین جشنواره جهانی فیلم تهران + عکس
- اسلحه ایستوود در دستان فلینی!
- سینماسینما/ ستایش از فلینی در صد سالگیاش در شهر کن
- برگزاری مراسم بزرگداشت فدریکو فلینی در جشنواره ترانسیلوانیا با رعایت فاصله اجتماعی
- فرانکا والری، کمدین ایتالیایی درگذشت
- ترجمه و زیرنویس اختصاصی سینماسینما/ ویدئویی از مصاحبه مطبوعاتی فدریکو فلینی و اینگمار برگمان
- مستند «فلینی جانها» در صدمین سالگرد تولد فدریکو فلینی ساخته شد
- توضیح روابط عمومی جشنواره جهانی فیلم فجر درباره برداشت نادرست از سخنان میرکریمی
- نخستین واکنش رضا میرکریمی به حواشی جشنواره جهانی فجر/ حالا حالاها دبیر هستم
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت





