
عباس قادری در اولین گفتگویش پس از ۴۰ سال از آرزویش برای گرفتن مجوز فعالیت، رفاقت با شجریان، آغاسی و جواد یساری، همکاری با وثوقی و ملک مطیعی، تولد قطعه زیارت و ناگفته های دیگر گفت.
به گزارش سینماسینما وبه نقل از روابط عمومی سایت اشتراک ویدیوی تماشا، قادری گفت: آرزویم این است که مجوز برگزاری کنسرت در کشور خودم را داشته باشم و پس از پنجاه سال فعالیت در حوزه موسیقی، در این دو سه سال باقی مانده از عمرم با مجوز برای مردم کشورم اجرا داشته باشم.
قادری اظهار داشت: ۴۰ سال از پیروزی انقلاب می گذرد و ما هم جزء همان مردمی هستیم که انقلاب کردند و در تمام این سالها در مملکت خودمان ماندیم. توقع ما پس از این همه سال از وزارت ارشاد این است که یادی از ما هم بکنند، ما به عشق وطن و مردم در مملکت خودمان ماندیم و دوست داریم در مملکت خودمان و برای مردم مان بخوانیم.
۴۰ سال است منتظر مجوزم
قادری تصریح کرد: ۱۵ سال ابتدایی پس از پیروزی انقلاب مدام به وزارت ارشاد میرفتیم تا مجوز فعالیت بگیریم که متاسفانه هیچ اتفاقی نیافتاد و هنوز هم که هنوز است پس از گذشت چهل سال هیچ اتفاقی نیافتاده است. وی با اشاره به اما و اگرهایی که در خصوص گرفتن مجوز اجرای کنسرتش مطرح شده، اظهار کرد: همچنان پیگیر دریافت مجوز هستم و قول هایی برای دریافت مجوز رسمی در کشور گرفته ام.
آشنایی من و شجریان به جامعه باربد لاله زار برمیگردد
خالق قطعه زیارت در بخشی از صحبت هایش با اشاره به همکاری با محمدرضا شجریان در جامعه باربد اظهار کرد: در بخش جنبی تئاتر جامعه باربد که من در آن هر شب برنامه اجرا می کردم، سالنی بود که در آن استاد اسماعیل مهرتاش به خوانندگانی مانند جمال وفایی و محمدرضا شجریان تعلیم خوانندگی می داد و آشنایی من و آقای شجریان به همان سالهای جامعه باربد و لاله زار برمی گردد.
لب کارون آغاسی، آرم رادیو کویت بود
قادری در خصوص آغاسی گفت: موسیقی آغاسی با استفاده از دستمال و نوع موسیقی عربی از همان ابتدا با اقبال مردم روبرو شد، موسیقی لب کارون آرم رادیو کویت در آن زمان بود که تبدیل به آن قطعه معروف شد، آقای یساری هم در سالهای میانی دهه ۵۰ به لاله زار آمد.
قطعه زیارت نتیجه سفر زیارتی مان بود
وی در خصوص تولد قطعه زیارت اظهار داشت: به همراه آقای ریاحی پور ترانهسرای آثارم به سفر زیارتی رفتیم و آقای نصرالله ریاح پور خواستند که سفر را در قالب ترانه تصویر کنند به این ترتیب ترانه زیارت سروده شد و قاسم رئیس نژاد آهنگسازی این قطعه را بر عهده گرفت و این قطعه پس از گذشت ۵۰ سال هنوز هم مخاطبان خود را دارد.
لاله زار دانشگاه بود
خواننده قطعه تکه سنگ در خصوص آهنگساز قطعاتش توضیح داد: با آهنگسازانی مثل حسین واثقی، انوشیروان روحانی، ناصر تبریزی، ناصر آهنیان و یدالله بدر فعالیت کردم نصرالله ریاح پور از دوستان قدیمی ام، ترانه سرای اشعارم بود.
قادری با اشاره به تولد موسیقی لاله زاری تصریح کرد: لاله زار در واقع یک دانشگاه بود، در آن سالها مردم شهرستانهای مختلف پنجشنبه شب به مقصد لاله زار، سوار اتوبوس های ایران پیمان آن روزها میشدند و پنجشنبه ظهر به تهران و لاله زار می رسیدند.
با وثوقی و ملک مطیعی در جامعه باربد همکار بودیم
این خواننده پیشکسوت موسیقی مردمی ادامه داد: آن روزها لاله زار ۵ سالن تئاتر و پنج سینما داشت و من در تئاتر جامعه باربد فعالیت می کردم، آقای آقاسی در تئاتر پارس بودند و آقای جبلی در تئاتر، مردم هم براساس انتخاب خواننده مورد علاقه شان به سالنهای تئاتر می رفتند. وی در خصوص همکاری با ناصر ملک مطیعی و بهروز وثوقی و عزت الله انتظامی در تئاتر جامعه باربد گفت: در سالن های تئاتر لاله زار ابتدا نمایش نامه هایی اجرا می شد و در ادامه خواننده ها، برنامه های موسیقی خود را به نمایش می گذاشتند، در آن سال ها در تئاتر ما بازیگرانی مثل نصرتالله وحدت ناصر ملک مطیعی، بهروز وثوقی، عزت الله انتظامی و عباس مصدق حضور داشتند.
شهرتم با آهنگ چیزی که عوض داره گله نداره اتفاق افتاد
بعد از ۵۰ سال خوانندگی، سراغ چه شغلی بروم؟!
این خواننده پیشکسوت در پاسخ به این پرسش که آیا مانند سایر هنرمندان شغل دوم هم داشته است تاکید کرد: پنجاه سال کار من همین بوده است بعد از ۵۰ سال کجا برم کار کنم؟ چه کاری کنم؟
قادری در خصوص آهنگی که باعث شهرتش در عرصه موسیقی شد گفت: شهرتم با آهنگ چیزی که عوض داره گله نداره در سال ۵۳ اتفاق افتاد و در سال ۵۵ این قطعه به عنوان موسیقی فیلم در شهر خبری نیست استفاده شد.
فقط خواندن احسان خواجه امیری را در میان خواننده ها جدید می پسندم
«ساعت» را از همه قطعاتم بیشتر میپسندم
وی با اشاره به اینکه قطعه ساعت را از میان تمامی آثارش بیشتردوست دارد، تاکید کرد: در میان خوانندگان این روزها فقط خواندن احسان خواجه امیری را می پسندم
لینک کوتاه
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- نقدی بر مستند گفتوگومحور از پگاه آهنگرانی؛ پرترهای در فضای بسته
- نمایشنامههای بهرام بیضایی؛ کلید درک جامعهشناسی خودکامگی در ایران
- مژده شمسایی: پیکر بهرام بیضایی در آمریکا به خاک سپرده میشود
- «ایرانم» علیرضا قربانی به تبریز رسید
- در رثای مردی که از فرهنگ ایران نوشید/ بیضایی؛ دلباخته شاهنامه
- بیضایی در بزنگاه ادبیات کهن و مدرن
- توجه ویژه لوموند به درگذشت بهرام بیضایی
- ایران را می شناخت/یادداشت احمد مسجد جامعی درباره بهرام بیضایی
- به یاد استاد بیضایی؛ صدایی که نه فریاد بود، نه خطابه
- برای بهرام بیضایی/ اسطوره همیشه زنده
- زبان بهمثابه مقاومت؛ در یادِ بهرام بیضایی
- در اندوه فقدان چهره شاخص موج نو سینمای ایران؛ بازتاب جهانی درگذشت بهرام بیضایی
- با موافقت شورای پروانه فیلمسازی؛ پروانه ساخت سینمایی برای ۷ فیلمنامه صادر شد
- در پاسداشت استاد بیبدیل هنرهای نمایشی ایران/ بیضایی، تاریخ و علامت تعجب
- در سوک سیاوش که از شاهنامه رفت
- یادبود بهرام بیضایی؛ ایرانی بودن بار بزرگی است بر دوش ما
- بریژیت باردو درگذشت
- برای رفتن غریبانه شیرین یزدانبخش؛ وصیتی به مثابه گلایه
- «کفایت مذاکرات» و خندههایی که از دل موقعیت میآیند
- «پرهیجان: نبرد برای اوبر»؛ چطور میتوانیم آرزوی شکستِ نجاتبخشمان را داشته باشیم؟
- درباره بازیگران زن مولف سینمای ایران/ ترانه علیدوستی؛ آخرین بازیگر زن مولف
- درباره اهمیت خواندن فیلمنامه اشغال بیضایی پس از جنگ ۱۲ روزه /بیگانه آزادی نمی آورد
- بهرام بیضایی درگذشت
- «موبهمو»؛ خط به خط، نفس به نفس، چهره به چهره
- در بیست و چهارمین دوره جشنواره؛ ۱۴ اثر از سینماگران ایرانی در داکا نمایش داده میشود
- از ۱۰ دیماه؛ «مرد خاموش» به سینماها میآید
- «بامداد خمار»؛ در منزلت فرودستی
- در ستایش سینمای بیچیز؛ همه چیز داشتن در عین بی چیزی
- آیین پایانی یازدهمین دوره انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی / گزارش تصویری
- شیرین یزدانبخش درگذشت





