علی اللهیاری با اشاره به اینکه فرجالله حیدری فردی با مسئولیت و حمایتگر بود، گفت: «او از ۱۸ سالگی پشت دوربین رفت و وارد حرفه فیلمبرداری شد. فردی با مسئولیت بود و نمیگذاشت حقی از گروهش ضایع شود و تا مطمئن نمیشد کارش را ادامه نمیداد.»
به گزارش سینماسینما، این فیلمبردار پیشکسوت سینمای ایران درباره مرحوم فرجالله حیدری گفت: «دوستی من با آقای فرجالله حیدری به قبل از سال ۵۰ باز میگردد. او از سنین کم و حدود ۱۸ سالگی با دستیاری فیلمبرداری کارش را آغاز کرد و به مرور پشت دوربین رفت و وارد حرفه فیلمبرداری شد.»
او ادامه داد: «حیدری در بیشتر فیلمهای ایرج قادری یا به عنوان فیلمبردار حضور داشت و یا دستیار فیلمبردار بود. از اولین کسانی هم که به او اعتماد کرد و فیلمبرداری آثارش را به او سپرد همین آقای قادری بود. در حقیقت آشنایی این دو هم در استودیو عصر جدید رخ داد و آقای قادری پس از صحبت کردن با او متوجه توانایی و استعدادش شد و تا همین چند وقت پیش به جز چند مورد، فیلمبرداری بیشتر آثار قادری را برعهده داشت.»
اللهیاری اضافه کرد: «من سعادت داشتم و در چند فیلم دستیار فیلمبرداری او بودم. حیدری در کار آدم کاملا منطقی، دقیق و با انصاف بود. از دیگر ویژگیهای شخصیتی او روحیه حمایتگریاش بود و از دوستانش در مقابل اتفاقاتی که برایشان رخ میداد دفاع میکرد. بسیار فرد با مسئولیتی بود و همیشه حواسش به گروهش بود و نمیگذاشت حقی از آنها ضایع شود و تا مطمئن نمیشد کارش را ادامه نمیداد.»
این فیلمبردار پیشکسوت با اشاره به شرایط بیمه این هنرمند هم گفت: «حدود دو سال بود که من به شخصه دنبال کارهای بیمهای او بودم و از طریق صندوق اعتباری هنر شرایط بیمهاش را پیگیری میکردم. و تازه حدود دو هفته پیش که با هم صحبتی داشتیم توانسته بودم نامهها و امضاهای لازم را از خانه سینما جمعآوری کنم که اگر انجام میشد بیمه بازنشستگی شامل حالش میشد و حالا از دست دادن او واقعا سخت است.»
او درباره علت کم کار شدن این هنرمند در سالهای آخر عمرش هم توضیح داد: «حیدری سه پسر داشت که یکی از آنها را از دست داد و در جوانی فوت کرد. از همان زمان زندگی او تغییر کرد و بهم ریخت و دیگر مانند گذشته حوصله و روحیه کار کردن نداشت. شاید یکی از مهمترین دلایلی که او این سالها کم کار شده بود همین باشد.»
اللهیاری همچین گفت: «در حال حاضر شرایط فیلمسازی هم تغییر زیادی کرده است و افراد غیر حرفهای در این حرفه حضور پیدا کردند و چون حاضر شدهاند با دستمزدهای پایین کار کنند تهیه کنندگان و کارگردانان ترجیح میدهند با آنها همکاری کنند تا افراد حرفهای. در این سالها هم پیشنهادهایی برای فیلمبرداری به آقای حیدری میشد اما دستمزدها بسیار پایین بود و با توجه به سابقه کاری و حرفهایشان مبلغها درست و منطقی نبود بنابراین ایشان هم نمیپذیرفت.»
فرجالله حیدری از فیلمبرداران سرشناس سینمای ایران، ۱۵ آذر، در سن ۶۲ سالگی بر اثر ایست قبلی درگذشت.
فرجالله حیدری در سال ۱۳۳۵ در تهران متولد شد. او دارای مدرک تحصیلی دیپلم ریاضی بود و فعالیت خود در سینما را با دستیاری فیلمبرداری فیلم «کوچه مردها» ساخته سعید مطلبی در سال ۱۳۴۹ آغاز کرد.
او تاکنون مدیر فیلمبرداری بیش از ۳۰ فیلم سینمایی و فیلمبردار نزدیک به ۲۰ اثر سینمایی بوده است.
فیلمبرداری «سام و نرگس» و «میخواهم زنده بمانم» به کارگردانی ایرج قادری و «روز شیطان» به کارگردانی بهروز افخمی از جمله کارهای مرحوم حیدری بوده است.
همکاری با فیلمهای «قاعده بازی» احمدرضا معتمدی و «پارکوی» فریدون جیرانی در سال ۸۵ از آخرین کارهای این فیلمبردار است. فیلمبرداری فیلم «کارناوال مرگ» در سال ۸۷ آخرین کار وی در سینما محسوب میشود.
مراسم تشییع فرج حیدری یکشنبه ۱۸ آذر ماه ساعت ۹ صبح از خانه سینما خیابان وصال انجام میشود.
منبع: ایسنا
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- بنیاد ایرانشناسی برگزار میکند؛ نشست تخصصی روایت وطن در سینمای ایران
- امروز، روز ملی سینما نیست!
- چاقوکشی برای رسیدن به حق!/ درباره لزوم فاصلهگذاری بین هنرمند و انسان خوب
- سینمای ایران از نفس افتاده است
- از تاریکی گفتن موجب روشنایی نمیشود/ سینمای ایران نیازمند فیلمهایی است با تم امید و جسارت
- چرا سیاهنمایی کارِ سینمای ایران نیست
- سینمای ایران به هوای تازه نیاز دارد
- استقبال تماشاگران و منتقدین از یلدا در جشنواره ساندنس
- نکتههای گمشده سینمای ایران/ اهمیت دکور در سینمای دهه ۳۰ + ویدئو
- آزمون بزرگ «خانه پدری»
- گزارش سازمان سینمایی از وضعیت سالنهای سینمای کشور
- حجازیفر: پول سینما را در تئاتر خرج میکنم
- ساختار «خانه سینما» پیر شده است/ صنف نباید نیازمند پول دولت باشد
- چرا ما دیگر به کمدیهای وطنی نمیخندیم؟
- «کوچه ژاپنیها» و «عنکبوت» مجوز ساخت گرفتند
نظر شما
پربازدیدترین ها
- فوت خواننده پیشکسوت موسیقی نواحی گیلان/ ناصر مسعودی درگذشت
- نگاهی به فیلم «بیسر و صدا»؛ ایده خلاقانه، مسیر اشتباه
- حقایقی درباره بازمانده ساخته سیف الله داد/ماجرای توقیف فیلم بازمانده به دلیل حجاب!
- بیانیه انجمن بازیگران سینما در واکنش به وقایع اخیر و هتک حرمت هنرمندان/ پژمان بازغی استعفا داد
- «رابین هود»؛ افسانهی شیرین مرد شریف قانون شکن!
آخرین ها
- نگاهی به فیلم سینمایی «سامی»؛ دوربین به مثابه سمفونی برای سفری طولانی
- معرفی برندگان هیئت ملی نقد آمریکا ۲۰۲۵/ «یک تصادف ساده»؛ بهترین فیلم بینالمللی/ «نبردی پس از دیگری» ۵ جایزه گرفت
- ۱۵ اثری که برای فهرست اولیه اسکار فیلم بینالمللی شانس بالاتری دارند
- تأملی بر حضور نوری بیلگه جیلان در جشنواره جهانی فیلم فجر؛ داور غایب
- بیانیه کانون کارگردانان سینما درباره بازداشت سینماگران در مهمانی خصوصی
- واکنش رضا کیانیان به گزارش تاریخ سه هزار ساله زیر چرخ لودرها
- اعلام مستندهای دو بخش از نوزدهمین جشنواره «سینماحقیقت»
- واکنش کانون کارگردانان سینمای ایران به حکم جعفر پناهی
- شروودِ تالار وحدت؛ جایی که ماهان حیدری قهرمانان آینده را پیدا میکند
- تورج اصلانی داور جشنواره ترکیهای شد
- سروش صحت و علی مصفا «بیآتشی» را روایت کردند
- سام درخشانی هم استعفا داد
- نمایش موزیکال «رابین هود» / گزارش تصویری
- حلقه منتقدان فیلم نیویورک منتخبان ۲۰۲۵ خود را اعلام کرد/ «نبردی پس از دیگری»، بهترین فیلم شد؛ پناهی، بهترین کارگردان
- جشنواره جهانی فیلم فجر۴۳؛ در ایستگاه پایانی «درس آموختهها» بهترین فیلم شد/ جایزه ویژه داوران به کارگردان ژاپنی رسید
- «خرگوش سیاه، خرگوش سفید» به چین میرود
- گاتهام ۳ جایزه به «یک تصادف ساده» داد/ «نبردی پس از دیگری» بهترین فیلم جوایز مستقل نیویورک شد
- بیانیه انجمن بازیگران سینما در واکنش به وقایع اخیر و هتک حرمت هنرمندان/ پژمان بازغی استعفا داد
- مصائب افزایش سن ، از جولیا رابرتز تا نیکول کیدمن
- تام استاپارد؛ نویسندهای که جهان را از نو صحنهپردازی کرد
- نگاهی به فیلم «پارتنوپه»؛ زیبایی از دست رفته
- توقیف سکوی پخش «بازمانده» پس از انتشار ویدیوی بدون مجوز
- «سمفونی باران» کلید خورد
- «ناتوردشت» به باکو میرود
- از جدال اندیشه تا لبخند روی ردکارپت
- گفت وگو با کارگردان مستند «مُک» به بهانه حضور آن در جشنواره سینما حقیقت
- «زوتوپیا ۲» رکورددار فروش جهانی سینما شد
- صدای بخش خصوصی را بشنوید؛ هوای آلوده با تعطیلی تئاتر تمیز میشود؟
- «رها» بهترین فیلم اول جشنواره گوا شد
- سنگرم اندازه همان کافه ام بود





