علی اللهیاری با اشاره به اینکه فرجالله حیدری فردی با مسئولیت و حمایتگر بود، گفت: «او از ۱۸ سالگی پشت دوربین رفت و وارد حرفه فیلمبرداری شد. فردی با مسئولیت بود و نمیگذاشت حقی از گروهش ضایع شود و تا مطمئن نمیشد کارش را ادامه نمیداد.»
به گزارش سینماسینما، این فیلمبردار پیشکسوت سینمای ایران درباره مرحوم فرجالله حیدری گفت: «دوستی من با آقای فرجالله حیدری به قبل از سال ۵۰ باز میگردد. او از سنین کم و حدود ۱۸ سالگی با دستیاری فیلمبرداری کارش را آغاز کرد و به مرور پشت دوربین رفت و وارد حرفه فیلمبرداری شد.»
او ادامه داد: «حیدری در بیشتر فیلمهای ایرج قادری یا به عنوان فیلمبردار حضور داشت و یا دستیار فیلمبردار بود. از اولین کسانی هم که به او اعتماد کرد و فیلمبرداری آثارش را به او سپرد همین آقای قادری بود. در حقیقت آشنایی این دو هم در استودیو عصر جدید رخ داد و آقای قادری پس از صحبت کردن با او متوجه توانایی و استعدادش شد و تا همین چند وقت پیش به جز چند مورد، فیلمبرداری بیشتر آثار قادری را برعهده داشت.»
اللهیاری اضافه کرد: «من سعادت داشتم و در چند فیلم دستیار فیلمبرداری او بودم. حیدری در کار آدم کاملا منطقی، دقیق و با انصاف بود. از دیگر ویژگیهای شخصیتی او روحیه حمایتگریاش بود و از دوستانش در مقابل اتفاقاتی که برایشان رخ میداد دفاع میکرد. بسیار فرد با مسئولیتی بود و همیشه حواسش به گروهش بود و نمیگذاشت حقی از آنها ضایع شود و تا مطمئن نمیشد کارش را ادامه نمیداد.»
این فیلمبردار پیشکسوت با اشاره به شرایط بیمه این هنرمند هم گفت: «حدود دو سال بود که من به شخصه دنبال کارهای بیمهای او بودم و از طریق صندوق اعتباری هنر شرایط بیمهاش را پیگیری میکردم. و تازه حدود دو هفته پیش که با هم صحبتی داشتیم توانسته بودم نامهها و امضاهای لازم را از خانه سینما جمعآوری کنم که اگر انجام میشد بیمه بازنشستگی شامل حالش میشد و حالا از دست دادن او واقعا سخت است.»
او درباره علت کم کار شدن این هنرمند در سالهای آخر عمرش هم توضیح داد: «حیدری سه پسر داشت که یکی از آنها را از دست داد و در جوانی فوت کرد. از همان زمان زندگی او تغییر کرد و بهم ریخت و دیگر مانند گذشته حوصله و روحیه کار کردن نداشت. شاید یکی از مهمترین دلایلی که او این سالها کم کار شده بود همین باشد.»
اللهیاری همچین گفت: «در حال حاضر شرایط فیلمسازی هم تغییر زیادی کرده است و افراد غیر حرفهای در این حرفه حضور پیدا کردند و چون حاضر شدهاند با دستمزدهای پایین کار کنند تهیه کنندگان و کارگردانان ترجیح میدهند با آنها همکاری کنند تا افراد حرفهای. در این سالها هم پیشنهادهایی برای فیلمبرداری به آقای حیدری میشد اما دستمزدها بسیار پایین بود و با توجه به سابقه کاری و حرفهایشان مبلغها درست و منطقی نبود بنابراین ایشان هم نمیپذیرفت.»
فرجالله حیدری از فیلمبرداران سرشناس سینمای ایران، ۱۵ آذر، در سن ۶۲ سالگی بر اثر ایست قبلی درگذشت.
فرجالله حیدری در سال ۱۳۳۵ در تهران متولد شد. او دارای مدرک تحصیلی دیپلم ریاضی بود و فعالیت خود در سینما را با دستیاری فیلمبرداری فیلم «کوچه مردها» ساخته سعید مطلبی در سال ۱۳۴۹ آغاز کرد.
او تاکنون مدیر فیلمبرداری بیش از ۳۰ فیلم سینمایی و فیلمبردار نزدیک به ۲۰ اثر سینمایی بوده است.
فیلمبرداری «سام و نرگس» و «میخواهم زنده بمانم» به کارگردانی ایرج قادری و «روز شیطان» به کارگردانی بهروز افخمی از جمله کارهای مرحوم حیدری بوده است.
همکاری با فیلمهای «قاعده بازی» احمدرضا معتمدی و «پارکوی» فریدون جیرانی در سال ۸۵ از آخرین کارهای این فیلمبردار است. فیلمبرداری فیلم «کارناوال مرگ» در سال ۸۷ آخرین کار وی در سینما محسوب میشود.
مراسم تشییع فرج حیدری یکشنبه ۱۸ آذر ماه ساعت ۹ صبح از خانه سینما خیابان وصال انجام میشود.
منبع: ایسنا
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- بنیاد ایرانشناسی برگزار میکند؛ نشست تخصصی روایت وطن در سینمای ایران
- امروز، روز ملی سینما نیست!
- چاقوکشی برای رسیدن به حق!/ درباره لزوم فاصلهگذاری بین هنرمند و انسان خوب
- سینمای ایران از نفس افتاده است
- از تاریکی گفتن موجب روشنایی نمیشود/ سینمای ایران نیازمند فیلمهایی است با تم امید و جسارت
- چرا سیاهنمایی کارِ سینمای ایران نیست
- سینمای ایران به هوای تازه نیاز دارد
- استقبال تماشاگران و منتقدین از یلدا در جشنواره ساندنس
- نکتههای گمشده سینمای ایران/ اهمیت دکور در سینمای دهه ۳۰ + ویدئو
- آزمون بزرگ «خانه پدری»
- گزارش سازمان سینمایی از وضعیت سالنهای سینمای کشور
- حجازیفر: پول سینما را در تئاتر خرج میکنم
- ساختار «خانه سینما» پیر شده است/ صنف نباید نیازمند پول دولت باشد
- چرا ما دیگر به کمدیهای وطنی نمیخندیم؟
- «کوچه ژاپنیها» و «عنکبوت» مجوز ساخت گرفتند
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
آخرین ها
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»





