این روزها مجموعه تلویزیونی «لیسانسهها» به نویسندگی ایمان صفایی و کارگردانی سروش صحت در ۶۳ قسمت از شبکه ۳ سیما در حال پخش است.
به گزارش سینماسینما ،یکی از بازیگرانی که در این سریال توانسته در کنار دیگر بازیگران حرفهای مثل هوتن شکیبا، بیژن بنفشهخواه، امیرحسین رستمی و… خودی نشان بدهد، مهدی ربیعی است. او یکی از این شخصیتهای خاص سریال «لیسانسهها» است که میتواند تا مدتها در خاطرهها باقی بماند. در این فرصت با ایفاگر نقش «سروان نعیمی» گفتوگویی انجام دادهایم که مشروح آن را میخوانید.
تا جایی که میدانم، تا پیش از حضورتان در سریال «لیسانسهها» سابقه بازی جلوی دوربین را نداشتهاید. از همکاریتان با سروش صحت بگویید.
بله، درست است. سریال «لیسانسهها» اولین حضور حرفهای و تصویری من در تلویزیون است. البته چند سالی است که در حوزه تئاتر فعالیت میکنم ولی به شکل حرفهای نبوده است.
درباره بخش دوم سؤالتان هم باید بگویم که حضور من در این سریال برمیگردد به اتفاقی که قرار بود در سریال «شمعدانی» برایم بیفتد و نیفتاد. من برای حضور در نقش «دکتر» در سریال شمعدانی چندین بار تست دادم ولی به هر شکل قسمت نشد که در آن مجموعه حضور داشته باشم و یکی از دستیاران سروش صحت گفت که برای پروژه بعد با من تماس میگیرد.
تا اینکه برای حضور در فصل اول «لیسانسهها» با من تماس گرفته شد. البته در ابتدا قرار نبود نقش «سروان نعیمی» را بازی کنم ولی زمانی که با همین صدا و تیپ تست دادم، آقای صحت استقبال کرد و این نقش به من سپرده شد و همکاری من با این گروه شروع شد؛ هرچند میدانید که حضور من در سری اول این سریال خیلی زیاد و پررنگ نبود که با توجه به خاصبودن کاراکتر، کارگردان صلاح دید که این نقش خیلی گستردهتر و پررنگتر در سری دوم ظاهر شود.
پس در واقع، این پلیس را شما به این شکل ساختهاید. سروان نعیمی چگونه پلیسی است؟
چون من خیلی به تقلید صدا علاقهمند بوده و هستم، طرحی را برای این کاراکتر ارائه دادم که مورد توجه کارگردان قرار گرفت. سروان نعیمی فرد جوّگیری است و من پیشنهاد دادم که این پلیس فقط پشت بیسیم و بهاصطلاح زمانی که میخواهد گزارشی را اعلام کند، (چون جوگیر میشود) اینگونه صحبت کند ولی بعداً کارگردان خواست که این اتفاق در تمام طول داستان به همین شکل بیفتد.
سروان نعیمی هم مثل همه پلیسهاست، خیلی نکتهبین است و سر موقع همهجا حاضر میشود. همانطور هم که میبینید، معمولاً جملاتش فعلی ندارد. این پلیس هرچند یک شخصیت فانتزی است ولی به من گفتهاند که آدمی شبیه او، البته نه به این غلظت، در پلیس وجود داشته است.
ممکن بود این پلیسی که شما آن را ساخته و ارائه کردهاید، برخورنده باشد.
نه اصلاً. چون از ابتدا نیز همه سعی ما بر این بود که کاری کنیم که کوچکترین خدشهای به چهره پلیس وارد نشود. پلیس همان پلیس است، نه زحماتش و نه شخصیتش هیچکدام زیر سؤال نرفته است. فقط با افزودن بعضی موارد مثل همین تغییر صدا خواستهایم که کمی شوخی کنیم و لحظات شادی را برای مخاطبان فراهم کنیم. هرگز قصد نداشتیم کاری کنیم که به پلیس بر بخورد. من در این مدت با پلیسهای زیادی همکلام بودهام و همه از این قضیه راضی بودند. چون همانطور که گفتم، شخصیتی مثل سروان نعیمی برای آنها خیلی بیگانه نبوده است.
اجازه داشتید بداهه کار کنید؟
اصلاً! سروش صحت حساسیت زیادی روی نوشتههایش دارد. ایده را از بازیگر میگیرد ولی در نهایت همانی را اجرا میکند که خودش نوشته است. کسی اجازه ندارد یک واو به دیالوگ اضافه کند. البته گاهی اتفاق افتاد که حسی یا حرکتی اجرا شود ولی همان هم طبق خواست و با هماهنگی قبلی انجام میشد. ما کاملاً طبق متن پیش میرفتیم.
از حضورتان در کنار بازیگران حرفهای مانند هوتن شکیبا و… بگویید. برای کسی که تجربه بازی ندارد، حضور در کنار بازیگران حرفهای سخت نبود؟
تیم این سریال فوقالعاده بود. من در لحظهلحظه سکانسها از کمک همه دوستانم بهرهمند شدم. به نظرم، زمانی که شما کار را دوست داری و کنار حرفهایها هم قرار میگیری، نمیتوانی بد بازی کنی و سطح بازیات خودبهخود بالا میآید.
به قول یکی از دوستان، حضور در آثار سروش صحت خودش یک دانشگاه است و من این قضیه را بهعینه دیدم. شروع فعالیت من در تلویزیون هم بهمانند تئاتر با یک تیم حرفهای اتفاق افتاد. من در تئاتر با سیامک صفری شروع کردم و از شاگردان ایشان بودم و در تلویزیون هم با سروش صحت که سابقه درخشانش گویای همین مدعاست.
اولین حضور چه سختیهایی برای شما به همراه داشت؟
خدا را شکر که من مشکلی با دوربین نداشتم ولی بعضی موارد مثل دیالوگها، آن هم چون فعل نداشت و گاهی مواقع نیاز بود از بعضی کلمات سنگین استفاده کنم، کمی برایم سخت بود. از آن طرف، چون برخی از این دیالوگها داغبهداغ و سر صحنه نوشته میشد، حفظکردن آنها، چون باید «راکورد» م را هم حفظ میکردم، کمی برایم سخت بود.
تیپ خاص سروان نعیمی میتواند سکوی پرتاب خیلی خوبی برایتان باشد. برای اولین بار با یک سریال طنز دیده میشوید. چه برنامهای برای تکرارنکردن خودتان دارید تا از این پس به یک بازیگر ثابت طنز تبدیل نشوید؟
اتفاقاً من طنز را خیلی دوست دارم و از این اتفاق هم بسیار خوشحال و راضیام و خوشحالکردن مردم برایم لذتبخش است. ولی بله، حق با شماست. دلیلی ندارد به یک بازیگر طنز تبدیل شوم و اصلاً هم قصد تکرار خودم را ندارم. مطمئنم که حضورم در این سریال انتخابهایم را در آینده خیلی سخت خواهد کرد. همین الآن ۳ پیشنهاد تلویزیونی دارم که از قضا ۲ مورد از این نقشها، اگرچه پلیس است، ولی اصلاً طنز نیست. به هر شکل ترجیح میدهم سریال را با مخاطبان به انتها ببرم و فعلاً قصد پذیرفتن کار جدیدی را ندارم.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- گفتوگو با سروش صحت درباره سریال «لیسانسهها»:اجازه شوخی کردن دادند
- واکنش احسان علیخانی به شوخیهای سریال «لیسانسهها»
- بازیگر کودک «لیسانسهها»: دوست دارم همبازی شهاب حسینی شوم
- بازیگر «لیسانسه ها»: پلیس هم لحن ستوان نعیمی را دوست دارد/ برای بازیگر شدن پول ندادم
- علی کفاشیان دروغین لو رفت/ دردسر تشابه فامیلی با یک چهره ورزشی/ به سروش صحت مدیونم
- تصویربرداری سریال «آنام» به ۸۰ درصد رسید/ پخش بعد از «لیسانسهها»
- «لیسانسهها ۲»، «سایهبان» و … / سریالهای جدید در راه تلویزیون
- زمان پخش قسمت اول از فاز دوم «لیسانسه ها» مشخص شد
- رقابت تنگاتنگ «عاشقانه» و «لیسانسهها» در جشن حافظ
- قضاوت درباره «لیسانسهها» زود است/ دلتنگ «جیگر» شدهام
- گروه پالت برای اولین بار برای تلویزیون خواند
- فصل تازهای برای تلویزیون با ۵ مجموعه زمستانی جدید
- جدیدترین خبرها از سریال سروش صحت/ عکسهای «لیسانسهها» را ببینید
- کارگردان «پژمان» با «لیسانسهها» به تلویزیون برگشت
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی





