سینماسینما، ناصر صفاریان
در همان روزهای نخستِ روی کار آمدنِ جمهوری اسلامی و زمانی که شورای انقلاب، امور را به دست گرفت، قانون مطبوعات جدید کشور در سال پنجاهوهشت پایهگذاری شد. بعدها در مجلسِ دوم و در سالِ شصتوچهار، این قانون دستخوشِ تغییر شد و شکلِ مبسوطتری به خود گرفت. این قانون تا سالها بعد دستنخورده باقی ماند تا برخی نمایندگانِ مجلس پنجم در سالِ هشتادوهفت، طرحی به عنوان «اصلاح قانون مطبوعات» به کمیسیون مربوط ببرند. همزمان با اعلام این خبر، مخالفتهای گسترده با این پیشنهاد آغاز شد و کمتر چهره فرهنگی، فرهنگی/ سیاسی و نویسنده مطبوعاتیای بود که موافق این تغییر قانون باشد. با این حال، بی توجه به نظر مخاطبان اصلی این قانون، هم کلیات و هم موادِ این طرح، در سالهای هفتادوهشت و هفتادونُه به تصویب مجلس رسید و سیِ فروردینِ هفتادونُه هم با ارسال به شورای نگهبان، تصویب نهایی و ابلاغ برای اجرایش پیشِ چشمِ همه قرار گرفت. بهگونهای که حتی جلوآمدنِ روزنامه سلام و انتشار نامه مهمی که بعد اعلام شد محرمانه بوده هم نه تنها موجبِ عقبنشینیِ طراحانِ این اصلاحیه نشد، که خودِ سلام را هم به توقیف کشاند. روزنامه سلام در پانزدهِ تیر هفتادوهشت در تیتر اصلیِ صفحه نخستش نوشته بود: «سعید امامی پیشنهاد اصلاح قانون مطبوعات را داده است».
این اصلاحیه و در واقع، این قانون جدید، ماندگار به نظر میرسید تا این که روز بیستونُهِ خردادِ هفتادونُه، مجلسِ ششم با ارائه طرحی جدید، در صدد نقضِ این اصلاحیه و بازگرداندنِ قانون به شکلِ پیشین برآمد. در نهایت اما، این طرح با حکم حکومتیای که در ابتدای جلسه همان روزِ بررسی، به مجلس رسیده بود، در تاریخ شانزدهِ مردادِ هفتادونُه، از دستور کار مجلس کنار گذاشته شد. کنار گذاشتهشدنی ماندگار تا امروز.
تفاوتِ آنچه از ابتدای انقلاب بود با آنچه تصویبِ این اصلاحیه موجب شد، در بندها و بخشهای مختلفی بود؛ اما آنچه بیش از همه خودش را نشان میداد و امنیتِ فعالانِ عرصۀ مطبوعات را به خطر میانداخت، احضار و محاکمه و درواقع، برخورد با نویسندۀ مطلب است، نه فقط مدیرمسئولِ نشریه. حال آن که نوشتن یک مطلب در دفترچه شخصی، انتشار جزوهای برای پخش در میان دوستان و یا نمونۀ امروزیاش نوشتن در صفحۀ شخصیِ فضایِ مجازی، بهکلی متفاوت است با نوشتن در روزنامهای رسمی که شخصی قبلا برایش مجوز گرفته و منصبی به نام «مدیرمسئول» دارد که کارش نظارتِ کلی و مسئولیتپذیری است.
از دیروز که نیلوفر حامدی و الهه محمدی، روزنامهنگارانِ روزنامههای «شرق» و «هممیهن»، پس از حدودِ یک ماه بازداشت، حالا توسطِ نهادِ امنیتی تبدیل شدهاند به «ن. ح» و «الف. م»، و مسئولیتِ ماجرا را بر دوششان گذاشتهاند، بار دیگر این قانونِ نادرستِ ناعادلانه خودش را به رخ میکشد و امنیتِ شغلیِ روزنامهنگاران را خدشهدارشدهتر از پیش جلوه میدهد.
اعلامِ نظرِ پیشینِ روزنامۀ «هممیهن» در مسئولیتپذیریِ فعلِ نویسندهاش در زمانِ بازداشتِ او، اتفاقِ مثبتی بود که حالا ناکافی به نظر میرسد. مدیرانِ مسئولِ این دو روزنامه باید در کنارِ رایزنیهای احتمالیِ پسِ پرده برای حل مشکل، به صراحت و با تآکیدِ موکد، با صدای رسا و به شکلی شفاف، تمامِ مسئولیتِ نوشتههای نویسندگانِ دربندشان را اعلام کنند و تا میتوانند و هرچه میتوانند، هر مسئولیتی را در این زمینه به عهده بگیرند. این انسانیترینِ کارِ ممکن است که در چنین شرایطی به ذهن میرسد…

لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- اختصاصی سینماسینما/ به مناسبت نودمین زادروز فروغ فرخزاد؛ شناسنامه اصلی فروغ کجاست؟
- امضای یک بیانیه: تبعات و ممنوعیات
- به نام ایران: حذف سینمای مستقل/ درباره انتشار غیرقانونی فیلمها در یک سایت + ویدئو
- در برنامه سینماتک خانه هنرمندان مطرح شد/ «درخت گلابی» ماندگارترین اثر سینمای ایران درباره عشق اول است
- روایت ناصر صفاریان کارگردان ۳فیلم مستند درباره فروغ فرخزاد از مصائب ساخت این فیلمها
- داوران بخش مسابقه ملی جشنواره فیلم کوتاه تهران معرفی شدند
- چهاردهمین جشنواره بین المللی فیلم مستند ایران «سینما حقیقت» آغاز به کار کرد/ برنامههای روز اول
- پیش از این گفته شده بود که فروغ فیلمنامه و داستان نوشته است/ فروغ فرخزاد: خالقِ شعر و غیرِشعر
- پرویز بهرام؛ همبازی و همکارِ فروغ در فیلم و گویندگی
- اختصاصی سینماسینما: یادداشت ناصر صفاریان به بهانه درگذشت کامیار شاپور/ کامیار: فرزند پرویز و فروغ
- نگاهی به سینمای سهراب شهیدثالث
- درباره شیدا ساخته کمال تبریزی به بهانه نمایش آن از تلویزیون
- نمایش مستند «پاره تن من» در تهران
- اختصاصی سینماسینما/ «این چه رازیست که هر بار بهار، با عزای دلِ ما میآید؟»/ یادداشت ناصر صفاریان برای لوون
- اختصاصی سینماسینما/ کجایی سید؟/ یادداشت ناصر صفاریان درباره ابراهیم حاتمیکیای این روزها
پربازدیدترین ها
- فوت خواننده پیشکسوت موسیقی نواحی گیلان/ ناصر مسعودی درگذشت
- نگاهی به فیلم «بیسر و صدا»؛ ایده خلاقانه، مسیر اشتباه
- حقایقی درباره بازمانده ساخته سیف الله داد/ماجرای توقیف فیلم بازمانده به دلیل حجاب!
- بیانیه انجمن بازیگران سینما در واکنش به وقایع اخیر و هتک حرمت هنرمندان/ پژمان بازغی استعفا داد
- «رابین هود»؛ افسانهی شیرین مرد شریف قانون شکن!
آخرین ها
- نگاهی به فیلم سینمایی «سامی»؛ دوربین به مثابه سمفونی برای سفری طولانی
- معرفی برندگان هیئت ملی نقد آمریکا ۲۰۲۵/ «یک تصادف ساده»؛ بهترین فیلم بینالمللی/ «نبردی پس از دیگری» ۵ جایزه گرفت
- ۱۵ اثری که برای فهرست اولیه اسکار فیلم بینالمللی شانس بالاتری دارند
- تأملی بر حضور نوری بیلگه جیلان در جشنواره جهانی فیلم فجر؛ داور غایب
- بیانیه کانون کارگردانان سینما درباره بازداشت سینماگران در مهمانی خصوصی
- واکنش رضا کیانیان به گزارش تاریخ سه هزار ساله زیر چرخ لودرها
- اعلام مستندهای دو بخش از نوزدهمین جشنواره «سینماحقیقت»
- واکنش کانون کارگردانان سینمای ایران به حکم جعفر پناهی
- شروودِ تالار وحدت؛ جایی که ماهان حیدری قهرمانان آینده را پیدا میکند
- تورج اصلانی داور جشنواره ترکیهای شد
- سروش صحت و علی مصفا «بیآتشی» را روایت کردند
- سام درخشانی هم استعفا داد
- نمایش موزیکال «رابین هود» / گزارش تصویری
- حلقه منتقدان فیلم نیویورک منتخبان ۲۰۲۵ خود را اعلام کرد/ «نبردی پس از دیگری»، بهترین فیلم شد؛ پناهی، بهترین کارگردان
- جشنواره جهانی فیلم فجر۴۳؛ در ایستگاه پایانی «درس آموختهها» بهترین فیلم شد/ جایزه ویژه داوران به کارگردان ژاپنی رسید
- «خرگوش سیاه، خرگوش سفید» به چین میرود
- گاتهام ۳ جایزه به «یک تصادف ساده» داد/ «نبردی پس از دیگری» بهترین فیلم جوایز مستقل نیویورک شد
- بیانیه انجمن بازیگران سینما در واکنش به وقایع اخیر و هتک حرمت هنرمندان/ پژمان بازغی استعفا داد
- مصائب افزایش سن ، از جولیا رابرتز تا نیکول کیدمن
- تام استاپارد؛ نویسندهای که جهان را از نو صحنهپردازی کرد
- نگاهی به فیلم «پارتنوپه»؛ زیبایی از دست رفته
- توقیف سکوی پخش «بازمانده» پس از انتشار ویدیوی بدون مجوز
- «سمفونی باران» کلید خورد
- «ناتوردشت» به باکو میرود
- از جدال اندیشه تا لبخند روی ردکارپت
- گفت وگو با کارگردان مستند «مُک» به بهانه حضور آن در جشنواره سینما حقیقت
- «زوتوپیا ۲» رکورددار فروش جهانی سینما شد
- صدای بخش خصوصی را بشنوید؛ هوای آلوده با تعطیلی تئاتر تمیز میشود؟
- «رها» بهترین فیلم اول جشنواره گوا شد
- سنگرم اندازه همان کافه ام بود





