منیژه حکمت که متقاضی دریافت مجوز نمایش فیلم «بندر بند» است، می گوید: در روزهای سختی که میگذرد امیدوارم تحمل بچههای اصیل سینما بالاتر رود و حتی شده با موبایل فیلم بسازند و نگذارند سینما دست نامحرمان بیفتد.
به گزارش سینماسینما این تهیهکننده و کارگردان سینما در توضیح فیلم جدیدی که ساخته و برای نمایش در جشنواره فیلم تورنتو هم پذیرفته شده است، گفت: با توجه به شرایط تاسفانگیز سینما، پولهای کثیف، حضور آدمهای نامربوط به سینما و تغییر کل مناسبات حرفهای به پولشویی شرایط طوری شد که ما نمیتوانستم راحت فیلم بسازیم. سینمای مستقل آسیبپذیرترین گروهی بود که در این ورطه غیرمنصفانهی حضور ارگانها و پولهای کثیف زمینگیر می شد. من فکر کردم بهترین کار همان است که در اروپا و برخی کشورهای دیگر اتفاق افتاد که در بحران های خاص جریانسازی میکردند و الان بهترین زمان است که جریان ایجاد کنیم و فیلم کمبودجه بسازیم، چون این کار به غیر از اینکه حرفه ماست، دغدغه ما نیز است و بعد از ۴۰ سال کار قرار نیست اجازه دهیم خروجی سینما آن چیزی باشد که بعضی از آنها را روی پرده می بینیم.
حکمت افزود: سینماگرانی که هنوز این حرفه برایشان هنر است نباید اجازه بروز برخی اتفاقها را میدادند ولی به هرحال فکر میکنم مسئولان سینمایی در این میان از همه بیشتر مقصر هستند و زمینهای را ایجاد کردند که سینمای مرجع زمین گیر شود. من در این اوضاع تصمیم گرفتم با حداقلها و با یک تیم حرفهای درجه یک فیلمهای کمبودجه بسازم که قصههای جذاب داشته باشند و اکران هم شوند.
او با تقدیر از همراهی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی در این مسیر و انتقاد از بنیاد سینمایی فارابی که «قرار بود سینمای راستین را حمایت کند ولی پروانههایی که صادر میشود این را نشان نمیدهد» گفت: من فیلم دیگری را هم قصد دارم شروع کنم، امیدوارم تحمل بچههای اصیل سینما بالاتر رود و حتی شده با موبایل فیلم بسازند اما اجازه ندهند که سینما به دست نامحرمان بیفتد.
حکمت افزود: «بندر بند» یک فیلم مستقل با دغدغههای مستقل است که در ۱۵ روز ساخته شد و به همه گروه درجه یک آن دستمریزاد میگویم که با حداقل امکانات و در شرایط سخت همراه ما شدند. در حال حاضر هم حضور آن برای چند جشنواره خارجی برنامهریزی شده و بعد به اکران داخلی میرسیم.
حکمت برای دریافت پروانه نمایش این فیلم متقاضی شده که البته در فهرست منتشر شده از سوی سازمان سینمایی نام آن «مسابقه» بود و تغییر نام داده است.
به گفته وی در نوروز سال قبل که در کشور سیل آمد، براساس یک طرح و قصه اولیهای که داشت با همکاری دوستانش طرح اصلی را آماده کرد و چون فرصت نبود ابتدا درخواست پروانه ویدیوی داد ولی بعد درخواست سینمایی فیلم ارائه شد.
رضا کولغانی، امیرحسین طاهری، مهدیه (مهلا) موسوی و پگاه آهنگرانی بازیگران این فیلم سینمایی هستند.
این فیلم به کارگردانی منیژه حکمت و تهیه کنندگی مشترک حکمت و مهشید آهنگرانی فراهانی، فیلمی جادهای با چشماندازهایی از کشورمان و مملو از موسیقی در میانه سیل خانمانبرافکن در ایران است که در نمایش افتتاحیه جهانی در بخش سینمای معاصر جهان در جشنواره تورنتو روی پرده میرود.
منبع: ایسنا
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- «میان رویا و امید» به جشنواره تورنتو راه یافت
- «هفت روز» به جشنواره تورنتو میرود
- منیژه حکمت از جشنواره داکا جایزه گرفت
- انتقاد اسپایک لی از منتقدانی که فیلمش را موجب شورش خواندند
- شروع جشنواره تورنتو با ستاره کمتر، ماسک بیشتر و فیلم آخر میازاکی
- با فیلم زندگینامهای «فابلمنها»؛ اسپیلبرگ جایزه اصلی جشنواره تورنتو را برد
- سینماسینما/ گزارشی از ششمین روز جشنواره فیلم تورنتو/ از کارتل قانونی مواد مخدر تا چیپ در مغز
- سینماسینما/ گزارشی از چهارمین روز جشنواره فیلم تورنتو/ از نامهای به سینما تا ساعتهای دالی
- سینماسینما/ گزارشی از سومین روز جشنواره فیلم تورنتو/ از سوگواری تا مفهوم مرگ و زمان
- سینماسینما/ گزارشی از روز دوم جشنواره تورنتو/ روز تفریق
- سینماسینما- گزارشی از اولین روز جشنواره فیلم تورنتو/ آغاز با «مثلث اندوه»؛ متاثر از مرگ بازیگر
- حضور «ملخ» در بخش رقابتی جشنواره ونکوور
- «تفریق» در جشنواره تورنتو رونمایی میشود
- سینماگران هشدار دادند: بیکاری؛ بحران سینما در سال ۱۴۰۱/ آیا مدیران جدید میخواهند سینما را از ابتدا اختراع کنند؟!
- بلوغ بازیگری برآمده از یک خانواده سینمایی/ درباره بازی پگاه آهنگرانی
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- در اندوه فقدان چهره شاخص موج نو سینمای ایران؛ بازتاب جهانی درگذشت بهرام بیضایی
- با موافقت شورای پروانه فیلمسازی؛ پروانه ساخت سینمایی برای ۷ فیلمنامه صادر شد
- در پاسداشت استاد بیبدیل هنرهای نمایشی ایران/ بیضایی، تاریخ و علامت تعجب
- در سوک سیاوش که از شاهنامه رفت
- یادبود بهرام بیضایی؛ ایرانی بودن بار بزرگی است بر دوش ما
- بریژیت باردو درگذشت
- برای رفتن غریبانه شیرین یزدانبخش؛ وصیتی به مثابه گلایه
- «کفایت مذاکرات» و خندههایی که از دل موقعیت میآیند
- «پرهیجان: نبرد برای اوبر»؛ چطور میتوانیم آرزوی شکستِ نجاتبخشمان را داشته باشیم؟
- درباره بازیگران زن مولف سینمای ایران/ ترانه علیدوستی؛ آخرین بازیگر زن مولف
- درباره اهمیت خواندن فیلمنامه اشغال بیضایی پس از جنگ ۱۲ روزه /بیگانه آزادی نمی آورد
- بهرام بیضایی درگذشت
- «موبهمو»؛ خط به خط، نفس به نفس، چهره به چهره
- در بیست و چهارمین دوره جشنواره؛ ۱۴ اثر از سینماگران ایرانی در داکا نمایش داده میشود
- از ۱۰ دیماه؛ «مرد خاموش» به سینماها میآید
- «بامداد خمار»؛ در منزلت فرودستی
- در ستایش سینمای بیچیز؛ همه چیز داشتن در عین بی چیزی
- آیین پایانی یازدهمین دوره انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی / گزارش تصویری
- شیرین یزدانبخش درگذشت
- افسانهای در حبس؛ سرنوشت «چریکه تارا»
- اقتباس بهمثابه ابزار فهم جامعه/ از روایت تراژیک تا روایت عاشقانه
- «دیدار بلوط»؛ بازگشتی به شکوه یک خاطره
- اشغال بهرام بیضایی وزمانه پس از جنگ ۱۲ روزه/به بهانه ۵ دی سالروز تولد بهرام بیضایی
- «سامی»؛ روایتی انسانی از جنگ بیپایان
- سینمای مستقل ایران را به رسمیت بشناسید
- گیشه سینما در دست کمدیها/ دو فیلم جدید اکران شدند
- اعلام بودجه فرهنگ و هنر در سال ۱۴۰۵
- مصوبهای برای حذف وزارت فرهنگ؛ مصوبه «سیاستهای صوت و تصویر فراگیر»؛ تعارض با جمهوریت
- «بابا پیکاسو»؛ در چنبره عواطف، حرمان و جداافتادگی
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد





