مسعود میر /روزنامهنگار
زلزله تغییر مدیران بازنشسته به اتاق قدیمی مهرداد پهلبد هم رسیده و امروز و فردا محمدمهدی حیدریان باید رل اصلی یک جلسه تودیع در حضور وزیر ارشاد را با لبخندهای بیرمقش بازی کند. این رفت اما یک آمد پرحاشیه هم دارد و اصل موضوع برای سینمای ایران و عواملش همین نکته است که: چهکسی بر صندلی ریاست سازمان سینمایی تکیه میزند و برنامهاش برای اداره این سازمان چیست؟در این روزها نام ۲ گزینه بیش از بقیه برای تصدی این پست به گوش میخورد؛ یکی گزینهای که ظاهرا بیشتر مورد تأیید شخص وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی است و حتی خبرهایی مبنی بر امضاشدن حکمش از سوی وزیر منتشر شده و دیگری گزینه ظاهرا مطلوبتر برای رئیس فعلی سازمان سینمایی که البته سالهاست در این سازمان سمتهای مدیریتی داشته است. در پس انتخاب میان دوگانه حسین انتظامی و محمود اربابی و حتی دیگر گزینهها که نامشان مطرح شده یا خواهد شد، اما مطالبات و دغدغههایی نهفته است که سینماییها آن را بیش از این رفتوآمدها حائز اهمیت میدانند؛ دغدغههایی که شاید بخشی از آن در نظرات آنهایی خلاصه شدهباشد که به بهانه این گزارش با همشهری گفتوگو کردند.
همه فیلمسازان نفس بکشند
«به هر حال به تغییر نیازمندیم و این تغییر چه در زندگی و چه در مدیریت همواره مبحث مهمی بودهاست. قدیمیها میگفتند وقتی نمیتوانی در جایی که هستی تحرک لازم را داشته باشی، مهاجرت کن و این تغییرات فینفسه بد نیست. در تغییر مدیران هم باید این موضوع را مدنظر داشت که بالاخره هر مدیری میخواهد بهترین دستاورد را برای سازمان متبوعش داشته باشد اما نکته مهم این است که در پس این تغییرات، چه اتفاقاتی خواهد افتاد؟ یادمان نرود که ما مثلهایی داریم مثل اینکه کدام بدی رفته که جایش آدم بهتری بیاید و این مثل براساس شاخصههایی به باور عمومی بدل شدهاند.» این حرفهای سیدجمال ساداتیان وقتی به موضوع تغییر رئیس سازمان سینمایی ختم میشود، اینگونه ادامه مییابد: «سازمان سینمایی معاونت بسیار مهمی است اما نگاه به سینما هنوز تعریف مشخصی ندارد. در سینمای ما ۲جریان فکری متنوع و مخالف هم وجود دارند که هر یک گمان میکند تئوریها و نقطه نظرهایشان موفق بوده است. جالب اینکه هر دوی این طرز تفکرها در دورههایی مسئولیت این معاونت را برعهده داشتهاند و هر دو گروه هم با این گرفتاری مواجه بودند که حاکمیت چه انتظاری از سینما دارد و کاربرد سینما در این مملکت چیست؟» به گفته این تهیهکننده سینما، هنوز این دوگانگی در کشور وجود دارد که سینما یا باید در خدمت مطالبات مردم باشد یا در خدمت حاکمیت. نتیجه این دیدگاهها یا ختم میشود به فیلمهایی که مخاطبان از نظر اجتماعی با آنها همراه میشوند اما در حاکمیت به آنها میگویند سیاهنمایی یا هدایت میشود به سمت ساخت فیلمهایی با پول دولتی که سرشار است از نگاههای ایدئولوژیک و مخاطب آنها را نمیپسندد. ساداتیان به رئیس آینده سازمان سینمایی پیشنهاد میکند که با دقت بیشتری این موضوع را بررسی کند که چرا در ایران با ۳۵میلیون جمعیت سالانه ۶۰میلیون قطعه بلیت فروخته میشد اما حالا در ایران ۸۰میلیونی سالی ۲۷میلیون بلیت سینما خریداری میشود؟ او تأکید میکند که رئیس سازمان سینمایی باید رانتها را از بین ببرد و کاری کند که همه فیلمسازان نفس بکشند و کار کنند و سیاستهایش مدیریتی باشد نه تحکمی…
توقع هالیوود با امکانات خالیوود
او سالها دیگران را خیلی سخت قضاوت کرده و سالها هم هست که خیلی جدی مورد قضاوت قرار میگیرد. حرفهای مسعود دهنمکی را اما باید بدون هیچ قضاوتی خواند که میگوید: «بیشتر از تغییر مدیریتها به ثبات سیاستها فکر میکنم. به حاکمیت قانون و جاریبودن روح قانون برای اینکه هنرمند تکلیف خودش را بداند و اینکه نباید با رفتوآمد آدمها سیاستهای اجرایی تغییر پیدا کند. مدیرها کاتالیزورهایی برای تسریع روند هستند و البته روندهای اشتباه هم کم نیستند که باید اصلاح شوند. البته ما به جای اصلاح روندها، درگیر تغییر آدمها هستیم؛ درحالیکه عرصه فرهنگ و هنر جای آزمون و خطا نیست.»
کارگردان سری فیلمهای اخراجیها معتقد است: «۴۰سالی که از انقلاب میگذرد، فرصت خوبی است برای مطالعه عملکردها و دریافتن اینکه کدام سیاستها و روشها به سینما آسیب زده و کدامیک در جریان کلی مهندسی فرهنگی مفید بوده است. به گفته دهنمکی، رهایی از این آشفتهبازار در حوزه سینما خیلی سخت نیست. ما توقع هالیوود داریم با امکانات خالیوود و این مسیر غیرقابل دسترسی است.»
دهنمکی همچنین درباره تصدیگری دولت در سینما هم میگوید: «به گمانم بحث افراد و دولتها یک بحث فرعی است و سیاستهای کلی دچار نقص هستند که ما به نتیجه مطلوب نمیرسیم. در غرب هم نگاه ایدئولوژیک به سینما وجود دارد و کیست که نداند پنتاگون در ساخت فیلمهای جنگی و حتی ضدجنگ در آمریکا دخالت دارد؟ ما از یکسو گرفتار پزهای روشنفکری هستیم و از سوی دیگر معطل بودجه دولتی و این مسائل باید بالاخره حلوفصل شود.»
ما کات کردهایم
«آنقدر همهچیز آشفته است که دیگر با این رفتوآمدها چیزی درست نخواهد شد.» این مخلص کلام منیژه حکمت درباره تغییر مدیریت در سازمان سینمایی است که اینگونه ادامه یافت: «پای بسیاری از سینماگران ازجمله خود من به این سازمان و وزارت ارشاد عملا قطع شده و راستش ما هم دیگر برایمان مهم نیست که چهکسی در مسند کار باشد، چون ظاهرا تغییر مدیران بدون تغییر در سیاستهای اشتباه ادامه دارد.» کارگردان جاده قدیم همچنین معتقد است که آشفتگی کلی در مجموعه دولت بیتردید به همه بخشها و سازمانها تسری مییابد و نمیتوان از مدیر جدید توقعی جز ادامه همان راههای اشتباه همیشگی را داشت.»
همشهری
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- منیژه حکمت از جشنواره داکا جایزه گرفت
- حضور «ملخ» در بخش رقابتی جشنواره ونکوور
- سینماگران هشدار دادند: بیکاری؛ بحران سینما در سال ۱۴۰۱/ آیا مدیران جدید میخواهند سینما را از ابتدا اختراع کنند؟!
- بلوغ بازیگری برآمده از یک خانواده سینمایی/ درباره بازی پگاه آهنگرانی
- در بند اما سبز/ نگاهی به فیلم «بندربند»
- اولین حضور بینالمللی «ملخ» در یک جشنواره آمریکایی
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با منیژه حکمت کارگردان فیلم «بندربند»/ یاور من مردم هستند
- با طرحی از فرهاد فزونی؛ پوستر رسمی «بندربند» منتشر شد
- در یک اکران خصوصی؛ چهرههای فرهنگی به تماشای «بندربند» نشستند/ حکمت: از تمام اندیشمندان میخواهم صدای ما باشند
- آغاز پیشفروش بلیت فیلم «بندربند» از هفتم آذر ماه
- آغاز اکران «بندر بند» منیژه حکمت از ۱۰ آذر در سینماهای سراسر ایران/ اولین تیزر فیلم منتشر شد
- رونمایی از لوگوی رسمی «بندر بند»/ فیلم منیژه حکمت آذرماه به سینماها میآید
- مصطفی خرقهپوش در ایتالیا جایزه گرفت
- بیانیه منیژه حکمت در پی حذف ۴۰ دقیقه از فیلم «۱۹»/ سازمان سینمایی به دلیل امضای بیانیه حمایت از هموطنانمان مجوز فیلمم را نمیدهد
- نمایش موفق «بندر بند» در بارسلونا
نظر شما
پربازدیدترین ها
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- کارگردان کانادایی که عاشق فرهنگ ایران شد/ ماتیو رانکین: از سینمای ایران تاثیر گرفتهام
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
آخرین ها
- معرفی همراه اول بهعنوان کارفرمای برتر سلامتمحور
- «در سایه سرو» از جشنواره ایتالیایی جایزه گرفت
- فیلم ایرانی نامزد قدیمیترین جایزه سینمایی اروپا شد
- کیوسکهای دیجیتال نخستین اپراتور سلامت کشور رونمایی و نصب شد
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- فیلمهای «رکوردزن» و زنگ خطر برای آینده این سینمای محترم!
- «هواخوری» روی صحنه میرود
- تمدید مهلت شرکت در جشنواره «خیمه شب بازی»
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- نسخه ویژه نابینایان «همسر» با صدای مسعود فروتن منتشر میشود
- نمایش «شیرین» کیارستمی در جادوی سینما بنیاد حریری
- آغاز ثبتنام دهمین دوره کارآموزی همراه اول
- تتلو در دادگاه: عذرخواهی میکنم
- مستانه مهاجر داور جشنواره الجزایر شد
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- «آقای قاضی» به شبکه دو میآید
- واکنشها به گفتگوی عضو هیئت مدیره نماوا/ شورای صیانت خانه سینمای ایران بررسی میکند
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- بستههای همراه اول ویژه حج ۱۴۰۳ اعلام شد
- چرا «سرزمین مادری» فعلا متوقف است؟
- اکران «همسایه شما، زهره» در هنر و تجربه/ پوستر فیلم رونمایی شد
- کمال تبریزی به دبیری جشنواره فیلم اقوام ایرانی نرسید
- معرفی نامزدهای دومین جشنواره «عروسکخونه»
- «ایستاده با گرگ» نامزد دریافت جایزه از جشنواره دهلی نو شد
- کیلین مورفی، بهترین بازیگر مرد آکادمی فیلم و تلویزیون ایرلند/ پیروزی «اوپنهایمر» کامل شد
- شمشیرها برق میزنند/ نگاهی به فیلم «شوگان»
- اردیبهشتِ تئاتر شهرزاد با سه نمایش
- مستندی از «حمید سهیلی» در موزه سینما نمایش داده میشود
- انتشار پوستر «آن دو» با تصویری از لحظه شهادت کاراکتر اصلی
- دبیر هفتمین دوره جایزه پژوهش سال سینمای ایران منصوب شد