«باب دیلن» ترانهسرای معروف آمریکایی به عنوان برنده نوبل ادبیات ۲۰۱۶ معرفی شد.
به گزارش سینماسینما، لحظاتی پیش «گاردین» باب دیلن خواننده و ترانهسرای سرشناس آمریکایی را به عنوان برنده نوبل ادبیات سال ۲۰۱۶ معرفی کرد.
او این جایزه را به خاطر «خلق تعابیر جدید شاعرانه در سنت شعر آمریکایی» دریافت میکند.
«سارا دانیوس» دبیر دائمی آکادمی سوئدی نوبل با اعلام این خبر «دیلن» ۷۵ ساله را «نمونهای بزرگ که طی ۵۴ سال در حرفهی خود فعالیت کرده و خود را بازآفرینی کرده» توصیف کرد. وی درباره برنده امسال نوبل ادبیات گفت: «دیلن» هنرمند است و به طور قابل توجهی تطبیقپذیر. او به عنوان یک نقاش، بازیگر و ترانهسرا فعال بوده.
«سارا دانیوس» در ادامه به افرادی که با کارهای «باب دیلن» آشنایی ندارند، توصیه کرد با آلبوم «Blonde on Blonde» شروع کنند. این آلبوم نمونه خارقالعاده سبک قافیهسازی درخشان او، کنار هم قرار دادن ترجیعبندها و تفکر درخشان اوست.
وی پس از اعلام نام برنده، طی صحبت با خبرنگاران گفت که امیدوار است آکادمی برای این انتخاب مورد انتقاد قرار نگیرد.
او همچنین اظهار داشت: مسلما او شایستگیاش را دارد. این جایزه از آن اوست. «دیلن» شاعری بزرگ در شعر انگلیسیزبان است. او ۵۴ سال در این حرفه فعالیت داشته و دائما خود را بازآفرینی کرده و هویتهایی جدید ساخته است.
این عضو آکادمی نوبل سپس ترانههای «دیلن» را با کارهای «هومر» و «سافو» مقایسه کرد و گفت: شاید انتخاب «دیلن» به نظر غافلگیرکننده باشد اما اگر به عقب برگردید، به ۵۰۰ سال پیش، به «هومر» و «سافو» میرسید. آنها متونی شاعرانه میگفتند تا روی صحنه اجرا شود و همین در مورد «باب دیلن» هم صدق میکند. ما هنو زهم آثار «هومر» و «سافو» را میخوانیم و لذب میبریم. ما میتوانیم و باید کارهای او را بخوانیم.
«دانیوس» در خلال صحبتهایش اقرار کرد که در جوانی طرفدار «باب دیلن» نبوده و کارهای «دیود بویی» را ترجیح میداده است. او در اینباره گفت: شاید این سوال نسل من باشد. امروز من از هواداران «باب دیلن» هستم.
«دیلن» پس از برنده شدن «تونی موریسون» در سال ۱۹۹۳، اولین آمریکایی است که جایزه نوبل را به خود اختصاص میدهد.
برنده جایزه نوبل ادبیات توسط ۱۸ تن از اعضای آکادمی سوئدی نوبل ادبیات برگزیده میشود. طبق وصیتنامه «آلفرد نوبل» بنیانگذار این جایزه، این افتخار نصیب فردی میشود که «برجستهترین آثار ادبی را در مسیری ایدآل» خلق کرده باشد.
«رابرت آلن زیمرمان» معروف به «باب دیلن» خواننده، نقاش، آهنگساز، شاعر و ترانهسرای آمریکایی در ۲۴ ماه می ۱۹۴۱ میلادی در مینهسوتای آمریکا متولد شد. او در نوجوانی زادگاه خود را ترک کرد و برای اینکه با گذشتهاش ارتباطی نداشته باشد، نام خود را تغییر داد. گفته میشود او نام هنری خود را از نام «دیلن توماس» شاعر ولزی گرفته است.
وی که در سبک موسیقی بومی آمریکا فعالیت میکرد، در دهه ۱۹۶۰ میلادی به سبک راک رو آورد و اشعار عاشقانه «راک اند رول» روز را با اشعار ادبی و روشنفکرانه کلاسیک درهم آمیخت. وی در پدیدار شدن سبکی در موسیقی به نام «راک بومی» در اواسط دهه ۶۰ بسیار تأثیرگذار بود و به نام شکسپیر همنسلانش شهرت یافت.
ترانه معروف او «چون یک خانهبهدوش» توسط «رولینگ استون» بهعنوان بهترین ترانه تمام زمانها انتخاب شد. دیلن بهخاطر ترانههای پرمفهومش بارها نامزد دریافت جایزه نوبل ادبیات شده است. این خواننده مطرح آمریکایی مدال آزادی ریاست جمهوری کشورش را نیز در سال ۲۰۱۲ به گردن آویخت.
«دیلن» در پنج دهه اخیر در موسیقی آمریکا بهعنوان پدیده مطرح بوده است .«باب دیلن» از دید بسیاری، تأثیرگذارترین چهره در تاریخ موسیقی آمریکا بوده است. برخی از ترانههای او توسط بسیاری از خوانندگان مشهور دوبارهخوانی شده که از جمله آنها میتوان به اجرای «از فراز برج دیدبانی» توسط «جیمی هندریکس» اشاره کرد.
«مارتین اسکورسیزی» کارگردان سرشناس سینما فیلم مستند «راهی به خانه نیست« را دربارهی «باب دیلن» ساخته است. همچنین فیلم سینمایی «من آنجا نیستم «ساخته «تاد هینز» برگرفته از زندگی این هنرمند است.
منبع: ایسنا
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- فوت برنده جایزه نوبل ادبیات؛ ماریو بارگاس یوسا درگذشت
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ باب دیلن: تیموتی شالامی در نقش من درخشان خواهد بود
- یون فوسه برنده نوبل ادبیات ۲۰۲۳ شد
- برنده نوبل ادبیات ۲۰۲۲ اعلام شد
- ایمان به قدرت کلمه/ «تونی موریسون، تکههای من»، مستندی درباره نویسندهای که اجازه نداد نادیده گرفته شود
- تیموتی شالامه بازیگر نقش باب دیلن میشود
- واکنش نیکی کریمی به معرفی برنده نوبل ادبیات/ عکس
- باب دیلن سکوتش را شکست / سرنوشت نوبل ادبیات مشخص شد
- باب دیلن به تماسهای مسئولان نوبل جواب نمیدهد
- مقایسه «موراکامی» با «دیکاپریو»!
- در سینماسینما بشنوید/ ترانه ای از باب دیلن در فیلم فارست گامپ
- اوباما و دیگران از نوبل ادبیات «باب دیلن» گفتند
- در سینماسینما بشنوید/ «کوبیدن بر در بهشت» از باب دیلن، برنده نوبل ادبیات ۲۰۱۶
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
