پایگاه خبری تحلیلی سینماسینما

فرزانه متین-فکر کن ناگهان از خواب بیدار میشی،خودت رو در محفظه ایی می بینی که مثه تابوت است،همه چی تیره و تاریک است،تقلا میکنی خودت رو از وسایلی که تو رو حفاظت میکند،نجات دهی،حالا کامل هوشیار شدی اما نمی دانی،چه کسی هستی،حتی اسمت رو به یاد نداری،به نظر بسیار ترسناک میاد،حالا همه ی اینها به صورت بصری با اثری به نام اکسیژن،فیلمی فرانسوی به کارگاردانی مشهور،الکساندرا آجا به تصویر در آمده است.
اکسیژن ،اثری در ژانر هیجانی،علمی و تخیلی است که به نوعی می توان آن را پسافرازمانی دانست و این قضیه تا حدودی همه ما را وحشت زده می کند.
اکسیژن در واقع داستان زنی به نام الیزابت با نقش آفرینی ملانی لوران،ستاره سینمای فرانسه است که در محفظه ای کلون مانند از خواب مصنوعی بیدار می شود و این در حالیست که مخزن اکسیژن از ۱۰۰ به ۳۳ درصد کاهش یافته و زن باید پیش از اتمام اکسیژن محفظه،راهی برای نجات خود پیدا کند.الیزابت که به نام لیز معروف است هیچ خاطره ای از اینکه کیست یا چرا آنجاست ندارد.

اکسیژن تا دقیق ۷۰ به صورت معماگونه است ‌مخاطب به تدریج پازل ها را کنار هم می پیچد و تازه متوجه قضیه می شود و این شاهکار آجاست که با هنرمندی،اطلاعات را قطره چکانی به مخاطب تزریق می کند.هنرمندی کارگردان در تک لوکشینی فیلم و داستان چند لایه ای آن است.فیلم در فضای بسته فیلمبرداری شده و حرکت ۳۶۰ درجه ی دوربین از چهره الیزابت ،ما را با همه ی احساساتی که این زن درگیر است از بی هویتی اش،از دست دادن حافظه،خشم،جیغ،ناله،حبس هایش برای دریافت اکسیژن درگیر می کند و بیننده درگیر تنش های وی می شود.
اینکه محفظه به کجا می رود،ذهن مخاطب را گیج می کند.این کلون به همراه هزاران کلون دیگر قرار است برای نجات از ویروسی ناشناخته ،به سیاره ای دیگر برودکه برخی آن را به همه گیری ویروس کووید-۱۹ نسبت داده اندکه در آینده کالبدهایی بدون هویت در سیاره ای ناشناخته زندگی کنند.
بار اصلی فیلم بر عهده بازی الیزابت(ملانی لوران) است،اینکه تنها تماشاگر با او رو به روست و همذات پنداری می کند،برگ برنده این فیلم است.
اوج فیلم،نه نمای داخلی محفظه،بلکه نمای خارجی کلون به همراه هزاران کلونی است که در فضاپیما به سوی سیاره ی مذکور در راهند و در دل تماشاگر،ترس را به همراه دارد.
این اثر که موفق عمل کرده،خالی از ایرادات نیست،این که چرا کلون ها دارای حفاظ نیستند؟پیشرفت علم در حدیست که برخورد با شهاب سنگ باید از قبل توسط گردانندگان این ماجرا مورد بررسی قرار می گرفت.با این حال بخشی از آنها نابود شدند،اینکه چرا فقط یک نفر در محفظه از خواب مصنوعی بیدار می شود؟و…
اما اینکه مخاطب تا صد دقیقه با ریتمی تند و‌هیجانی دست از تماشای فیلم بر نمی دارد،نشان از آن دارد اکسیژن،اثری موفق از آب در آمده است.