سینماسینما، سام بهشتی_ ارسیا تقوا، روانپزشک و نویسنده سینما در گفتگو با سینماسینما درباره حواشی برنامه هفت با مقوله پرخاشگری گفت: در روان شناسی اصطلاح خشم با خشونت تفاوت دارد.
خشم به عنوان یک احساس منفی در زندگی روزمره ی انسان ها به دفعات پیش می اید.اما قرار نیست هر خشمی به خشونت تبدیل بشود. که اگه این طور بود ما هر روز با مصادیق خشونت که پرخاشگری کلامی یا فیزیکی است رو به رو بودیم. و تصور کنید اگه قرار بود مثل حیوانات هر حس خشم ما به خشونت تبدیل می شد دنیا چه جای سخت و دشواری می شد. انسان نسبت به حیوان این مزیت را دارد که خشم خود را کنترل می کند .
وی در تکمیل حرف هایش عنوان کرد: یکی از اتفاق هایی که در جامعه با آن مواجه هستیم، این است که افراد در رسانه ها و فضای مجازی راحت تر واکنش نشان می دهند وپرخاشگری می کنند. شاید یکی از دلایل آن، وجود “شرم”باشد. نگاه چشم در چشم که گاهی باعث می شود ما بعضی حرف ها را نزنیم یا برخی کارها را نکنیم. این نگاه چشم در چشم در دنیای مجازی کمتر است و این بستری برای بی پروایی ما فراهم می کند.
متاسفانه می بینیم که ابراز این خشم گاه با نوعی لذت همراه است و کلی هم علاقمند و طرفدار پیدا می کند؛ مثل گلادیاتورها که با یکدیگر مبارزه می کردند و در انتها یک نفر کشته می شد و تماشاگرها نه تنها واکنشی منفی نسبت به این رفتار حیوانی نداشتند که کلی هم کیف می کردند و هورا می کشیدند. بررسی ها نشان می دهد که خشم خاصیتی سرایت پذیر داره و می تواند از یک نفر به دیگری انتقال پیدا کنه. علاقمندان سینما فیلم کهنه نشدنی “خشم”فریتس لانگ را در این زمینه به خاطر دارند که چطور آتش خشم بی دلیل همه ی یک شهر را به آتش کشید.
تقوا در ادامه افزود: در فضای هنر و به خصوص سینما که قرار است یک روح متعالی در آن جریان داشته باشد کنترل رفتارهایی منفی و یا ابراز آن به شیوه ای مدنی انتظار زیادی نیست. هتاکی اگه بد است از اهل دل نپذیرفتنی تر است. و بدتر اگه اصرار داشته باشیم که هرچه بیشتر بر این طبل گستاخی بکوبیم و نخواهیم که با عذرخواهی، دل علاقمندان خود را شاد کنیم. چه بهتر که اگر ناراحتی وخشمی نسبت به اثری بروز پیدا می کند، به شیوه مدنی و در قالب ادبیات درست مورد انتظار از یک منتقد ابراز بشود و گمان نمی کنم این انتظار زیادی باشد.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت





